گوجه گیلاسی یا گوجه فرنگی کوکتل یک سبزی میان وعده محبوب است. آنها رایحه ای خاص و طعم کمی شیرین دارند. مینی گوجه فرنگی برای سالاد یا غذاهای پاستا نیز ایده آل است و به راحتی در بالکن، تراس یا در باغ رشد می کند. با نکات ما در مورد کشت و مراقبت، شما نیازی به انگشت شست سبز ندارید.
تنوع
گوجه گیلاسی، گوجه گیلاسی یا گوجه فرنگی کوکتل، که به آن ها نیز گفته می شود، در انواع مختلفی موجود است. میوه ها از نظر اندازه، رنگ، شکل و طعم متفاوت هستند.آنها می توانند گرد یا تخم مرغی، زرد تا بنفش و حتی راه راه باشند اما همچنین قرمز کلاسیک هستند. وزن هر میوه بین 10 تا 50 گرم است.
با توجه به تنوع موجود، می توانید چیزی را پیدا کنید که مطابق با سلیقه همه باشد. با این حال، مهمتر از اندازه و شکل میوه ها، مناسب بودن گیاهان برای مکان مورد نظر است. همچنین تفاوت های قابل توجهی در شکل رشد و اندازه گیاهان وجود دارد. انواع مختلفی از 40 تا 200 سانتی متر ارتفاع وجود دارد. در حالی که گونه های کوچک برای کشت در گلدان یا ظروف ایده آل هستند و می توانند در خانه نیز کشت شوند، گیاهان بزرگتر برای کشت در فضای باز ایده آل هستند.
مکان
گوجه گیلاسی که از خانواده شب بوته هاست، صرف نظر از تنوع، نیاز به نور و گرمای زیادی دارد. بنابراین باید به آنها یک مکان محافظت شده و آفتابی داده شود. مکانهای کنار دیوارهای خانه، گوشههای محافظتشده در برابر باد در بالکن یا تراس یا مکانی نزدیک به پنجرهای رو به جنوب ایدهآل هستند.در هر صورت باید اندازه نهایی گیاه مربوطه را در نظر گرفت.
زیرلایه
گوجه گیلاسی برای رشد به بستری سست و غنی از مواد مغذی نیاز دارد. یک گزینه ساده استفاده از خاک مخصوص گوجه فرنگی از خرده فروشان متخصص است. با این حال، خاک باغچه مخلوط با کمپوست خوب پوسیده یا خاک گلدان نیز مناسب است. مهم است که خاک سست باشد و اجازه دهد آب به خوبی تخلیه شود. اگر بستر خیلی رسی یا متراکم است، باید خاک را با ماسه یا الیاف نارگیل شل کرد.
فرهنگ سطلی
در کشت گوجه گیلاسی در ظروف باید به چند نکته توجه کرد. اینها عبارتند از:
زهکش
برای اینکه گیاهان در معرض غرقابی قرار نگیرند گیاهان نیاز به زهکشی در کاشت دارند. به عنوان مثال، شن درشت تر، خرده های سفال یا حتی سنگ های ته دیگ مناسب هستند.این لایه زهکشی باعث می شود آب بهتر تخلیه شود و از غوطه ور شدن بیش از حد ریشه ها در آب جلوگیری می کند که باعث پوسیدگی آنها می شود.
حمایت
حتی انواع کوچک گوجه فرنگی گیلاسی نیز می توانند بازده قابل توجهی داشته باشند. اگرچه میوه ها به صورت جداگانه وزن کمی دارند، اما می توانند فشار زیادی به گیاه وارد کنند زیرا به شکل انگور رشد می کنند. بنابراین، بسیار مهم است که گیاه به طور مناسب حمایت شود. چوب های گیاهی که به صورت دسته های سه یا چهار تایی استفاده می شوند و در بالا به هم متصل می شوند مناسب هستند.
قد و وزن
کارخانه باید به اندازه کافی بزرگ و سنگین باشد تا ثبات را تضمین کند. به عنوان مثال، گلدان های سفالی به عنوان کاشت یا سایر کاشت ها که پایه سنگین و گسترده ای دارند، مناسب هستند.
کاشت در فضای باز
اگر قرار است گوجه گیلاسی کاشته شود یا در فضای باز قرار داده شود، چند نکته را نیز باید در نظر گرفت. اینها عوامل زیر هستند:
محافظت در برابر یخبندان
حتی بوتههای گوجهفرنگی زودرس و قوی را فقط زمانی باید در فضای باز کاشت که دیگر انتظار یخبندان وجود ندارد. معمولاً این فقط بعد از Ice Saints اتفاق می افتد. به طور کلی، خطر سرمازدگی البته به آب و هوای مربوطه بستگی دارد.
آماده سازی خاک
از آنجایی که گوجه گیلاسی برای رشد ایده آل نیاز به خاک سست دارد، قبل از کاشت، خاک بستر باید شل شود. همچنین منطقی است که کمپوست خوب پوسیده را در بستر مخلوط کنید.
حمایت
همانند کشت در گلدان، گوجه فرنگی گیلاسی که در فضای باز کاشته میشود باید با پایههای گیاهی حمایت شود.
نکته:
به جای اینکه مجبور باشید گوجه فرنگی های کوکتل را در پاییز به سختی حفر کنید، می توان آنها را در گلدان های گیاهی در بستر کاشت. این کار باعث می شود که ریشه گلوله از زیر لایه جدا شود و گیاهان بتوانند با خیال راحت زمستان گذرانی کنند.
ریختن
گوجه گیلاسی به مقدار نسبتاً زیادی آب نیاز دارد، اگرچه باید از آب نرم و کم آهک استفاده کرد. نمونه های مناسب عبارتند از:
- آب باران جمع شد
- آب شیر که می تواند یک هفته بماند
- آب از برکه یا آکواریوم
رسوب را نباید با آب لوله کشی کهنه استفاده کرد، زیرا حاوی مقدار زیادی آهک است. آبیاری باید به گونه ای انجام شود که بستر همیشه کمی مرطوب نگه داشته شود اما غرقاب نشود. بستر شل، یک لایه زهکشی و مقادیر آب در صورت نیاز بسیار مهم هستند.علاوه بر این، باید فوراً از غرق شدن آب جلوگیری شود. در تابستان و در فضای باز باید توجه داشت که گاهی اوقات باید روزانه دو بار آبیاری داده شود. این امر مخصوصاً زمانی صادق است که گیاهان میوه های متعددی داشته باشند.
کوددهی
گوجه گیلاسی به اصطلاح تغذیه کننده سنگین است. این بدان معنی است که آنها به مقادیر نسبتاً زیادی مواد مغذی نیاز دارند. در طول مرحله رشد - از مارس تا اواخر اوت - آنها باید به طور منظم و سخاوتمندانه بارور شوند. مواد مغذی هنوز باید در طول زمستان تامین شود، اما ممکن است مقدار آن کمتر باشد. کودهای مناسب عبارتند از:
- کمپوست خوب پوسیده
- کود پایدار
- کود مخصوص گوجه فرنگی
- کود برای گیاهان سبزی
- آکواریوم و آب حوض
- کود گیاهی
هنگام استفاده از کود آماده از خرده فروشان متخصص، دستورالعمل سازنده در خصوص فواصل کودها رعایت شود. با کودهای طبیعی می توان دوز سبک را به صورت هفتگی یا هر دو هفته یکبار در مرحله رشد مصرف کرد.
بره کردن و ضایعات
گوجه فرنگی به طور کلی باید به حداکثر برسد تا گیاهان بیشتر انرژی خود را صرف تولید میوه کنند و نه برای رشد شاخه های جانبی یا شاخه های خسیس. با این حال، همه چیز در مورد گوجه گیلاسی متفاوت است. در مقایسه، گیاهان بوتهدار، درختچهای و پهنتر میشوند. با این حال، آنها نیازی به جدا کردن ندارند. شاخه های جانبی که جوانه، گل یا میوه ندارند نیازی به حذف ندارند. با این حال، یک زباله هنوز هم می تواند مفید باشد. برای مثال در موارد زیر:
- اگر شاخه ها آسیب دیده یا پژمرده باشند
- اگر گیاه علیرغم حمایت از پایه های گیاه تهدید به شکستن شود
- در صورت ابتلای هر بخش به بیماری یا آفات و گسترش بیشتر باید از گسترش آن جلوگیری کرد
هنگام برش زدن روی گوجه گیلاسی باید به نکات زیر توجه کرد:
از ابزار برش تمیز استفاده کنید
در حالت ایده آل، تیغه های چاقو یا قیچی قبل و بعد از برش ضدعفونی می شوند. این کار از انتقال انگل ها و عوامل بیماری زا جلوگیری می کند.
تیغه های تیز
برای اینکه سطوح بریده شده روی گیاه پاره نشوند، نامنظم و کبود نشوند، تیغه های ابزار برش تیز باشد. این تنها راه ایجاد سطوح برش تمیز و صاف است.
برش را در زمان مناسب انجام دهید
در صورت وجود آلودگی به بیماری یا آفات، قلمه زدن باید در اسرع وقت انجام شود. حتی در این صورت، بهتر است یک روز خشک و آفتابی را برای مراقبت انتخاب کنید. در این شرایط سطوح بریده شده با سرعت بیشتری خشک می شوند و خطر شیوع بیماری و حمله انگل ها را کاهش می دهند.
زمستان
از آنجایی که گوجه گیلاسی نمی تواند سرمازدگی را تحمل کند، باید در زمستان در داخل خانه نگهداری شود. برای این کار دو گزینه وجود دارد. از یک طرف، به سادگی گیاهان را به منطقه ای منتقل کنید که ضد یخ زدگی و تا حد امکان روشن باشد. از طرفی زمستان گذرانی به صورت قلمه. هنگام زمستان گذرانی گوجه گیلاسی باید به نکات زیر توجه کرد:
- دمای 20-24 درجه سانتیگراد ایده آل است
- آبیاری و کوددهی باید همچنان تنظیم شود
- گیاهان به نور هر چه بیشتر نیاز دارند
نور به ویژه یک عامل مهم است. دما و همچنین آب و مواد مغذی را می توان به راحتی تأمین کرد - اما نور طبیعی در زمستان معمولاً کافی نیست، حتی در یک مکان رو به جنوب نزدیک یک پنجره. بنابراین استفاده از لامپ گیاهی منطقی است. هر چه گیاهان گرمتر باشند، باید گرمتر باشند. در غیر این صورت آسیب به گیاهان وارد می شود.
تکثیر
گوجه گیلاسی را می توان از طریق بذر و قلمه تکثیر کرد. هر دو نوع نسبتاً آسان هستند تا زمانی که روش صحیح دنبال شود. هنگام تکثیر از طریق بذر این مراحل لازم است:
- دانه و تفاله گوجه فرنگی مورد نظر حذف می شود.
- تفاله و دانه ها را یا در یک صافی ریز مشبک شسته و از یکدیگر جدا می کنند یا روی آن را می پوشانند و در یک لیوان آب خیس می کنند و بعد از حدود یک روز کاملا شسته می شوند. خیساندن باید باعث جدا شدن پوسته ها از دانه ها شود.
- دانه ها را خشک کرده و سپس در جای خنک، خشک و تاریک نگهداری می کنند. پیشرفت می تواند از فوریه انجام شود.
- بذرها را پس از نگهداری در خاک گلدان قرار می دهند و فقط کمی با بستر پوشانده می شوند. خاک به خوبی مرطوب شده است، اما نباید خیس شود.
- ظروف کشت در مکانی گرم و روشن قرار می گیرند و با فویل یا شیشه پوشانده می شوند. برای جلوگیری از تشکیل کپک، پوشش باید هر روز برداشته شود و گلدان تهویه شود.
- بستر باید در تمام طول مدت مرطوب نگه داشته شود. هنگامی که ارتفاع گیاهان به حدود ده سانتی متر رسید، می توان آنها را در خاک غنی از مواد مغذی پیوند زد.
نکته:
البته خرید بذر به صورت تجاری یا خرید گیاهان از پیش رشد کرده آسانتر است. هنگامی که گیاهان زود رشد می کنند، باید مراقب بود که برگ های سبز تیره و شاخه های قوی داشته باشند.
بیماری های معمولی، آفات و خطاهای مراقبتی
برای اینکه گوجه گیلاسی رشد کند و چندین سال دوام بیاورد باید مراقبت های مناسب و مراقبت از شیوع آفات و بیماری ها انجام شود. مشکلات معمولی عبارتند از:
آب زیاد، غرقابی یا کمبود آب
آبیاری زیاد و غرقابی باعث پوسیدگی ریشه ها، تشکیل کپک بر روی بستر و از بین رفتن گیاه به دلایل به ظاهر غیرقابل توضیحی می شود. با این حال، آب بسیار کم می تواند باعث ترکیدن یا ریزش میوه های گوجه فرنگی شود. در مورد برگ های قهوه ای، خشک یا پژمرده و مشکلات میوه، رفتار آبیاری و وضعیت بستر همیشه باید بررسی شود.
کمبود مواد مغذی
یکی دیگر از اشتباهات معمول مراقبت از گوجه فرنگی گیلاسی این است که مواد مغذی کافی در آنها وجود ندارد. ایده آل است که کودها را متناوب کنید و به طور مرتب کوددهی کنید حتی در زمستان. تنها در صورتی که از افراد سنگین خور به اندازه کافی مراقبت شود، در برابر بیماری ها و انگل ها مقاوم هستند و می توانند بر این اساس رشد کنند.
بیماری های قارچی
بیماری های قارچی عمدتاً زمانی رخ می دهد که گیاهان خیلی به هم نزدیک باشند و بنابراین تهویه کافی وجود ندارد. رطوبت بیش از حد یا کمبود آب نیز می تواند محرک باشد. با این حال، بیماری هایی مانند سفیدک پودری و سفیدک کرکی معمولاً به راحتی با داروهای خانگی یا قارچ کش های تجاری قابل کنترل هستند.
آفات
نماتدها، کنههای عنکبوتی و مگسهای سفید میتوانند به گوجهفرنگی گیلاس حمله کنند و رسوبات شبکهای و همچنین علائم تغذیه روی برگها ایجاد کنند.دشمنان طبیعی مانند حشرات شکارچی، کفشدوزک ها، عنکبوت ها و زنبورهای انگلی برای گیاهانی که در فضای باز رشد می کنند توصیه می شود. با این حال، درمان های دیگری نیز به صورت تجاری یافت می شود، مانند شمع های زرد و تله های چسبنده در برابر انگل ها.