انگور، چه گیاهان بالارونده، چه انگور و چه تاک، هر باغی را غنی می کند. علاوه بر انگورهای خوش طعم، گیاهان کوهنوردی به دیوارهای خانه و آلاچیق ها سبزی می افزایند. پرورش انواع شراب قدیمی و قابل احترام یا انواع مدرن جدید در باغ، اگر چند قانون رعایت شود، علم نیست.
شراب حس مدیترانه ای را منتقل می کند. این یک گیاه کشت شده قدیمی است زیرا اولین شراب در اروپا توسط رومی ها کشت شد. انگور، لاتین "Vitis" بومی اروپای مرکزی، آسیای جنوب غربی و مدیترانه است. از سوی دیگر، انگور سفره ای در تمام مناطق اروپا رشد می کند.انگورهای رومیزی به انواع قدیمی مانند مولر تورگاو یا وایسر و روتر گوتدل تقسیم می شوند. گونه های جدید مانند Regent، Reflex یا Rondo نسبت به بیماری های قارچی مقاومت بیشتری دارند. طعم انگور، که می تواند در طول مزه شراب تعیین شود، در نهایت رقم رشد شده را تعیین می کند. در جایی که یخبندان زودرس تهدید می شود، می توان از گونه های زودرس استفاده کرد.
انواع باغچه
حدود 500 گونه برای انتخاب در سراسر جهان وجود دارد. انواع روشن محبوب با مقاومت بالا در برابر بیماری های قارچی:
- بیانکا: عملکرد بالا در اوایل سپتامبر از انگورهای سبز-زرد متوسط با دسته گل شیرین، سریع رشد
- ترزا: عملکرد بالا در اوایل سپتامبر، انگور قرمز متمایل به زرد با دسته‌ای میوه‌ای
- مروارید زالا: رسیدن در ماه اوت با انگورهای متوسط زرد و دسته گلی معطر، مقاوم در برابر سرما
- رومولوس: دوره رسیدگی از اواخر شهریور با انگورهای سبز زرد بزرگ و دسته گلی شیرین، رشد قوی
انواع آبی
- Boskop Glory: زمان رسیدن اوایل شهریور با انگورهای آبی سایز متوسط و دسته گلی معطر، مقاوم در برابر سرما و بی نیازی
- مسقط بلو: انگورهای آبی تیره بسیار بزرگ در ابتدای سپتامبر می رسند، دسته گل شیرین است، تنوع آن به شدت رشد می کند
- جنت: دوره رسیدگی در اواسط سپتامبر با انگورهای آبی تیره درشت شروع می شود، دسته گل خنثی تا شیرین، تنوع بسیار قوی
مکان
انگور سفره ای شیرین ترین انگور را در آفتاب کامل تولید می کند. مکان های محافظت شده مانند دیوار خانه یا مکانی روی دیوار گاراژ بهترین هستند. انگور سفره را می توان در ظروف با اندازه مناسب مانند بشکه های شراب قدیمی نیز کاشت. یک مکان ضد یخ و محافظت از باد مهم است.
بستر و خاک
خاک نباید خیلی آهکی باشد. در غیر این صورت، انگور سفره در هر خاک باغچه رشد می کند. باید زهکشی خوبی داشته باشد، زیرا گیاهان نمی توانند غرقابی را تحمل کنند. گیاهان انگور در ظرف در خاک قابل استفاده باغ کاشته می شوند.
گیاهان
انگورهای انگور از اوایل فروردین تا اواسط اردیبهشت در زمین قرار می گیرند. تاک تمام شده در یک سوراخ کاشت حداقل 50 سانتی متر قرار می گیرد. کود اضافی لازم نیست.
نکته:
اگر تاک روی دیوار خانه باشد فاصله کاشت باید حدود 40 سانتی متر باشد.
گلوله ریشه را با زاویه دور از دیوار خانه در چاله کاشت قرار دهید. پرده باید در فاصله 25-30 سانتی متری از دیوار خانه قرار گیرد. شراب به قدری عمیق در سوراخ کاشت قرار می گیرد که منطقه پیوند هنوز عاری از خاک باقی می ماند. سپس نیمی از چاله کاشت را پر از خاک کنید و قبل از پر کردن کامل گودال، انگور را آبیاری کنید.
نکته:
انگورهای پیوند نشده به دلیل خطر ابتلا به فیلوکسرا نباید کاشته شوند!
فاصله کاشت
فاصله 1.50 متر تا دو متر بین هر بوته باقی می ماند. انگور رومیزی را می توان در گلخانه هم کاشت.
کوددهی
افزایش مواد مغذی می تواند منجر به توقف رشد شود. بنابراین ترکیب کود آلی و معدنی توصیه می شود. در سال اول انگور اصلا کود داده نمی شود. در سال های بعد، افزودن دقیق کمپوست و براده های شاخ مناسب است.
ریختن
در مناطق خشک، خاک را با مالچ چمن می پوشانند تا از خشک شدن آن جلوگیری شود. گیاهان جوان برای رشد ریشه باید در شش هفته اول به طور منظم آبیاری شوند. در سالهای بعد تاکها می توانند دوره های خشکی سه هفته ای را تحمل کنند.
برش
انگورها باید بریده شوند تا از وحشی شدن آنها جلوگیری شود. گیاهان وحشی فقط خوشه های کوچک تولید می کنند و همه چیز را بیش از حد رشد می کنند، زیرا آنها در سال 30-50 سانتی متر رشد می کنند. دو قانون اساسی برای برش وجود دارد.
- در بهار شاخه های سال قبل قطع می شود، زیرا شراب فقط روی چوب یک ساله میوه می دهد.
- در تابستان حذف شاخه های اضافی (خست) و برگ ها مهم است. انگورهای باقی مانده بزرگتر و شیرین تر می شوند.
نکته:
شراب هر چه هوای بیشتری داشته باشد کمتر در معرض ابتلا به بیماری های قارچی قرار می گیرد. شکل گیاه تاک خود را به دلخواه آموزش دهید. هیچ قانونی وجود ندارد و حتی می توانید اجازه دهید آنها تا پشت بام خانه شما بزرگ شوند.
برداشت
انگور در اواخر مرداد تا اوایل مهر می رسد. برای جلوگیری از حمله زنبورها و حشرات به انگورهای تقریبا رسیده، ارزش دارد که انگورها را با توری های محکم بپوشانید. حرفه ای ها چندین گونه انگور را در کنار یکدیگر می کارند. این بدان معناست که همه انگورها همزمان نمی رسند.
تکثیر
گیاهان جوان را می توان از قلمه پرورش داد. برای این منظور از شاخه های جوان با چندین گره (قلمه چشمی) پس از برش استفاده می شود. قطعه وسط برداشته می شود، در عامل ریشه زا فرو می رود و در مخلوطی از ماسه و خاک کاشته می شود.باید دو گره بالای زمین وجود داشته باشد. نکته: اگر به طور منظم به درختان آبیاری کنید، فقط بعد از چند هفته جوانه می زنند! سپس می توان آنها را در پاییز در باغ قرار داد. شراب را می توان با کاهش گیاهان تکثیر کرد. برای این کار یک شاخه جوان با چند چشم را با خاک باغچه پوشانده و با سنگ وزن می کنند. زمانی که سینک ریشه دار شد از گیاه مادری جدا می شود.
زمستان
شراب نیاز به محافظت در زمستان دارد. بهتر است انگورها را به آرامی با خاک تپه کنید. میله ها می توانند دمای تا -20 درجه سانتیگراد را تحمل کنند. گیاهان گلدانی نیز در زمستان به اتاقی بدون یخبندان منتقل می شوند.
بیماری
انگور سفره ای مستعد ابتلا به سفیدک پودری و سفیدک پوستی است. انگورهای کوچک و متراکم به ویژه در معرض حمله قرار می گیرند. کپک پودری از طریق پوشش آرد روی برگ ها و میوه ها قابل مشاهده است. با کپک سفید، لکه های نیمه شفاف روی برگ ها ایجاد می شود.مشعل قرمز را می توان با لکه های قرمز روی انواع انگور قرمز نشان داد. در انگورهای رنگ روشن، برگها دارای لکه های زرد تا سبز روشن هستند. مناطق آسیب دیده خشک می شوند و می میرند. برای مبارزه با بیماری های قارچی باید از قارچ کش استفاده کرد.
سوالات متداول
آیا انواع انگور رومیزی بدون هسته وجود دارد؟
Jäger WM1،Thompson Seedless و Romulus انگورهای بدون هسته هستند.
برش تنون چیست؟
هنگام هرس شاخه های جوان هر سال به جز دو چشم قطع می شوند. این گیاه در بهار از ساقه ها جوانه می زند. برش مخروطی برای گونه های قوی و قدیمی مناسب نیست. سه تا پنج چشم باید روی تنه بماند.
چگونه انگور زیاد بگیرم؟
برش بلند را کمان یا میله برش نیز می گویند. باعث تشکیل میوه می شود. نوک میله ها 30-40 سانتی متر کوتاه می شود.این کار از رشد بیش از حد عصاها جلوگیری می کند و باعث تحریک تشکیل انگور می شود. شراب وحشی انگورهای بزرگی تولید می کند. ارقام مناسب تاک روباه و شنی، تاک دوشیزه و تاک ژاپنی است.
آنچه باید در مورد انگور سفره به طور خلاصه بدانید
انگور سفره ای با سایر انگورهای انگور تفاوت دارد زیرا از آن شراب درست نمی کنند، بلکه به صورت خام مصرف می شوند. بنابراین، الزامات متفاوتی برای این گونه ها نسبت به انگور اعمال می شود. در صورت امکان بدون دانه، بسیار شیرین و آبدار بوده و پوستی لطیف داشته باشند. در کشت خصوصی، این انگورها معمولاً به سادگی از انگورها خورده می شوند، زیرا بعد از برداشت دیگر نمی رسند.
موقعیت و مراقبت
- انگور سفره نیاز به داربستی دارد که به آن بسته شود.
- این پرده، که می تواند از طناب یا سیم ساده نیز تشکیل شده باشد، بهتر است به دیواری رو به جنوب یا جنوب غربی متصل شود.
- انگورها در فاصله حدود نیم متری از دیوار خانه کاشته می شوند.
- چند گیاه نیاز به فاصله دو تا سه متری از هم دارند.
- خاک باید زهکشی خوبی داشته باشد، زیرا این گیاهان تحمل غرقابی را ندارند.
- خاک بسیار متراکم و سنگین را می توان با افزودن مواد زهکشی مانند شن، خاک رس منبسط شده یا ماسه کمی شل کرد.
- هنگام کاشت، دقت کنید که محل پیوند باید بالای سطح خاک باقی بماند، با ضخیم شدن روی تنه قابل تشخیص است.
- آبیاری کافی نیز در هفته های اول بسیار مهم است تا درختان انگور به خوبی رشد کنند.
- بهتر است در روزهای بدون یخبندان از مهر تا اسفند کاشت شود.
- اما در تمام طول سال به شرط آبیاری کافی می توان گیاهان را در ظروف کاشت.
زمان بریدن
- انگورهای انگور در تاکستان هر سال به شدت هرس می‌شوند تا محصول خوبی داشته باشند.
- این هرس در بخش خصوصی نیز حائز اهمیت است زیرا انگور میوه خود را روی شاخه های یکساله تشکیل می دهد که فقط در همان سال تشکیل شده اند.
- هرس بهتر است در اوایل بهار انجام شود زیرا در این صورت آب گیاه تحت فشار زیادی قرار نمی گیرد.
- اگر دیرتر هرس کنید، ممکن است گیاهان برای هفته ها از بریدگی ها خونریزی کنند که می تواند آنها را به شدت ضعیف کند.
- در حالت ایده آل، هرس در فوریه یا مارس انجام می شود.
برش
- هنگام هرس می توان یک یا چند شاخه اصلی را به حال خود رها کرد.
- اما ساقه های کناری که از تنه اصلی شروع می شوند به دو یا سه چشم کوتاه می شوند.
- بر خلاف بسیاری از گیاهان، انگور سفره نباید مستقیماً بالای یک چشم بریده شود، بلکه باید در وسط بین دو چشم بریده شود.
- در تابستان می توان شاخه ها را دوباره کوتاه کرد تا همه انگورها به اندازه کافی آفتاب بگیرند.
- این شامل بریدن حدود سه برگ بالای پایه میوه است.
- اگر می خواهید انگورها کمی غلیظتر شوند، تک تک خوشه های میوه را نیز می توان جدا کرد.
