میبری یک بوته توت سبز تابستانی با مراقبت آسان است. امروزه عمدتاً به عنوان یک درختچه زینتی کشت می شود، اما میوه هایی که در اردیبهشت می رسند طعم بسیار خوبی دارند و می توان آن را به صورت خام مصرف کرد. آنها از نظر رنگ و طعم یادآور زغال اخته پرورشی هستند و از نظر ویتامین بسیار غنی هستند. صاحبان باغ از این گیاه با مراقبت آسان قدردانی می کنند و می توانند از مارس به بعد منتظر گل های زنگوله ای شکل و سفید مایل به زرد باشند. به عنوان یک چشم نواز بسیار جذاب در باغ، مایبری به مراقبت کمی نیاز دارد و با صرفه جویی و استحکام خود تحت تاثیر قرار می گیرد.
خانواده و اصل
این گیاه در اصل از قسمت شرقی سیبری می آید و نام گیاه شناسی آن از منطقه کامچاتکا (Lonicera kamtschatica) گرفته شده است.در آنجا عمدتاً در جنگل های کوهستانی و مناطق کوهستانی رشد می کند. مایبری - که به آن هانی بری، پیچ امین الدوله کامچاتکا یا بلوبری سیبری نیز گفته می شود - از خانواده پیچ امین الدوله است.
گل و برگ و توت
فقط چند روز گرم زمستانی باعث شروع جوانه زدن می شود. گل‌های زنگوله‌ای به اندازه دو سانتی‌متر دوتایی تشکیل می‌شوند و با عطر پیچ امین الدوله‌ای خود به استقبال بهار می‌روند.
فقط پس از گلها، برگهای درختچه زینتی به طول تقریبی 5 تا 6 سانتی متر رشد می کنند. پرمویی خفیف و مخملی آن که در دو طرف برگها دیده می شود مشخص است. برگها خیلی زود، خیلی زودتر از پاییز می ریزند؛ این اغلب در پایان ماه اوت اتفاق می افتد. اولین میوه های غنی از ویتامین را می توان در اوایل ماه مه، قبل از بسیاری از انواع دیگر انواع توت ها، برداشت کرد. زغال اخته سیبری از نظر رشد و طعم میوه ها شبیه به زغال اخته پرورشی است، اما توت های آبی مایبری در شکل درازشان تفاوت های قابل توجهی دارند.این گیاه عملکرد توت کمی کمتر از زغال اخته ارائه می دهد، اما برای جبران آن نیز تقاضای بسیار کمتری دارد.
کاشت و مکان
- ارتفاع رشد درختچه معمولاً حدود 1 متر است، اما انگور فرنگی می تواند پس از چندین سال تا 1.5 متر رشد کند. به همین دلیل نباید به عنوان زیر بوته برای سایر درختچه ها انتخاب شود.
- در تمام طول سال قابل کاشت است اما کاشت در بهار ایده آل است. کاشت در پاییز نیز به موفقیت مورد نظر منجر خواهد شد. با این حال، همیشه مهم است که یخبندان نباشد.
- از آنجایی که گیاه تقاضای زیادی برای شرایط خاک ندارد، در خاک معمولی باغ بدون هیچ مشکلی رشد می کند. نه بستر باتلاقی و نه مقدار خاصی از pH یا دیگر آماده سازی خاک لازم نیست.
- درختچه مکان های مرطوب و روشن را ترجیح می دهد، اما سایه جزئی یا آفتاب مستقیم را نیز به خوبی تحمل می کند. یک مکان روشن و آفتابی همیشه بهترین انتخاب برای محصول توت است.
- قبل از کاشت، ساقه ریشه باید کمی شل شود و تک تک ریشه ها با احتیاط از هم جدا شوند.
- به هر قیمتی باید از خشکسالی جلوگیری کرد زیرا گیاه آن را به خوبی تحمل نمی کند. بنابراین توصیه می شود در دوره های خشک به طور منظم آبیاری شود.
- همچنین به عنوان گیاه گلدانی برای تراس و بالکن ایده آل است و چشم نوازی جذابی را ارائه می دهد. گیاهان گلدانی به دلیل مقاومت در برابر یخ زدگی می توانند در فضای باز نیز بدون مشکل زمستان گذرانی کنند.
- نیلوفرهای دره همسایه های گیاهی ایده آلی در نظر گرفته می شوند زیرا تضاد رنگی بسیار زیبایی را ارائه می دهند. در اینجا افزایش عملکرد محصول نیز مشاهده شد. در گروه هایی با سایر بوته های توت مانند انگور فرنگی یا زغال اخته پرورشی، تصویر باغ را کامل می کنند.
- مشهورترین انواع مورنا، مایستار، میلون، آمور و فیالکا هستند.
نکته:
توصیه می شود همیشه 3 عدد یا بیشتر مای بری - در صورت امکان حداقل از دو رقم مختلف - بکارید زیرا این کار کوددهی را بهبود می بخشد و عملکرد میوه را به میزان قابل توجهی افزایش می دهد.
مراقبت و برش
- اگر گیاه به طور مرتب قطع شود، با ماندگاری طولانی و محصولی غنی به شما پاداش می دهد.
- در بهار باید با کود مخصوص توت کوددهی کنید. این باعث افزایش گلدهی بیشتر و تضمین عملکرد بیشتر می شود.
- زمان ایده آل برای هرس بلافاصله پس از برداشت میوه است.
- شاخه های بیش از حد متراکم و بزرگتر باید تا حد امکان نزدیک به زمین قطع شوند. شاخساره هایی که حدود 2 سال سن دارند به راحتی از پوست پوست آنها قابل تشخیص هستند.
- بعد از برش، حدود 8-10 شاخه باید باقی بماند. اگر گیاه شاخساره های بیش از حد و خیلی متراکم داشته باشد، کیفیت میوه آسیب می بیند.
- در ارتفاع تقریبی 3 سانتی متر، خاک باید در اطراف بوته انباشته شود، زیرا باعث تشکیل شاخه های جوان جدید می شود.
تکثیر
عسلک به راحتی از طریق قلمه تکثیر می شود.در خردادماه پس از برداشت، شاخساره‌هایی به طول حدود 20 سانتی‌متر قطع می‌شوند و سپس در گلدان‌هایی با بستر شل می‌کارند. آبیاری منظم گیاهان کوچک بسیار مهم است، خاک نباید تحت هیچ شرایطی خشک شود. در پاییز، گیاهان را در یک اتاق خنک و روشن قرار دهید تا زمستان گذرانی کنند. حالا باید مطمئن شوید که کمی کمتر آبیاری کنید - قلمه ها نباید خیلی مرطوب یا خیلی خشک نگه داشته شوند. بهار بعد میبری کوچک را می‌توان در باغ کاشت.
زمستان، بیماری ها و آفات
گل‌های تقریباً ۲ سانتی‌متری در ماه مارس قبل از برگها ظاهر می‌شوند و تا حدود ۸- درجه سانتیگراد در برابر سرما مقاوم هستند. با توجه به منشأ سیبری خود، این گیاه به راحتی می تواند دمای تا 45- درجه سانتیگراد را تحمل کند. در عرض های جغرافیایی ما نیازی به محافظت ویژه در زمستان برای مایبری آسان نیست؛ می تواند حتی در زمستان های بسیار سخت نیز بدون هیچ مشکلی زنده بماند.به دلیل استحکام آن، درختچه زینتی مورد استقبال بسیاری از صاحبان باغ است. نسبت به بیماری حساس نیست و تا حد زیادی از آفات در امان است. فقط آلودگی های گاه به گاه توسط پروانه های سرمازدگی قابل مشاهده بود. این میوه ها در میان پرندگان بسیار محبوب هستند و باعث ناراحتی بسیاری از صاحبان باغ ها شده است، بنابراین در مناطق پر پرنده ممکن است برای محافظت از توت ها، بوته ها با توری پرنده پوشانده شوند. در غیر این صورت ممکن است حتی یک توت برای برداشت باقی نماند.
سوالات متداول
در چه فاصله ای باید بوته های انفرادی مایبری کاشته شوند؟
یک گیاه حدود 1 متر مربع فضا را اشغال می کند. بنابراین باید فاصله کاشت حداقل یک متر حفظ شود تا به بوته مربوطه فضای کافی برای گسترش داده شود.
چه زمانی می توان انتظار داشت اولین میوه ها بعد از کاشت برداشت شود؟
گیاه در ابتدا به زمان معینی برای رشد نیاز دارد. معمولاً حداقل 3 سال طول می کشد تا اولین برداشت توت خوشمزه ماه می انجام شود.
آنچه در مورد مایبری به طور خلاصه باید بدانید
- میبری درختچه ای است که می تواند به ارتفاع حدود 1 تا 2 متر رشد کند. میوه های آن اردیبهشت تا خرداد می رسد و خوراکی است.
- این گیاه از سیبری، کامچاتکا می آید و در خانه خود در جزایر کوریل است.
- مای بری به ندرت برای تولید میوه استفاده می شود، اگرچه توت ها خوراکی هستند و حاوی پکتین، ویتامین ها و سایر مواد مفید هستند.
- می بری در ماه مارس شکوفا می شود و می تواند دمای تا -8 درجه سانتی گراد را تحمل کند. گل ها قبل از برگ ظاهر می شوند.
- همچنین دو گونه کاملاً مشابه «Maistar» و کمی دیرتر رسیده «Mailon» موجود است. میوه هاشون خوشمزه تره.
مکان
- Mayberry باید یک مکان آفتابی تا سایه روشن داشته باشد. خیلی گرمش را دوست ندارد. بنابراین بهتر است از آفتاب سوزان ظهر خودداری کنید.
- گیاهان همراه ایده آل برای بوته های توت، نیلوفرهای دره شفابخش هستند. بهره وری بوته ها را افزایش می دهند.
- باید حداقل دو بوته بکارید تا گرده افشانی متقابل داشته باشند. انواع مختلف برای این کار ایده آل هستند.
- فاصله کاشت باید حدود یک متر باشد.
بستر کاشت
- میبری خاکهای تازه تا مرطوب، اسیدی تا خنثی، شنی-هوموسی، شنی یا سنگی و کم عمق را دوست دارد.
- خاک معمولی باغچه معمولاً برای استفاده در باغ مناسب است، به شرطی که از نظر مواد مغذی خیلی ضعیف نباشد.
- خیلی هم نباید گچی باشه. نیازی نیست برای گیاهان یک تخت لنگه مخصوص ایجاد کنید.
آبیاری و کوددهی
- در فصول گرم، مایبری باید کاملاً آبیاری شود. در غیر این صورت او کاملا مقتصد است. با این حال، بستر گیاه نباید خشک شود.
- کوددهی با کود میوه توت در بهار انجام می شود.
زمستان
Mayberry تا -40 درجه سانتیگراد مقاوم است. محافظت در زمستان مورد نیاز نیست
برش
- مای بری مشابه زغال اخته پرورشی بریده می شود.
- شاخه‌های دو ساله که از پوست آنها قابل تشخیص است، در پایه قطع می‌شوند.
- بهترین زمان برای این کار مستقیماً بعد از برداشت محصول است. هر گیاه باید 8 تا 10 شاخه داشته باشد.
تکثیر
می توانید مایبری را از طریق قلمه تکثیر کنید
بیماری ها و آفات
- میبری بسیار مقاوم است. بیماری ها تقریباً هرگز رخ نمی دهند.
- از آفات هم در امان هستند.
