توت فرنگی ماهانه چیزی شبیه تلاقی توت فرنگی وحشی و توت فرنگی کلاسیک باغی است. از نظر گیاه شناسی، آنها از توت فرنگی وحشی می آیند. در نتیجه، میوه های مشابهی نیز به بار می آورند. طعم آنها به طور قابل توجهی شدیدتر از توت فرنگی های باغی معمولی است. مهمتر از همه، آنها فوق العاده سازنده هستند. در شرایط عادی، برداشت می تواند بین جولای و اکتبر سال انجام شود. گیاهان نیز چند ساله هستند و نیاز به مراقبت زیادی ندارند. بنابراین جای تعجب نیست که آنها در حال حاضر بین باغبانان سرگرمی بسیار محبوب هستند.
انواع
توت فرنگی ماهانه از خرده فروشان متخصص به صورت بذر یا گیاه در دسترس است. در حال حاضر تنوع بسیار زیادی از انواع وجود دارد. وجه مشترک همه آنها این است که نسبتا قوی و سازنده هستند. همه گونه ها اساساً برای رشد در باغ و بالکن مناسب هستند. مهمترین و رایج ترین ارقام ماهانه توت فرنگی عبارتند از:
- Merosa که رایحه شدید توت فرنگی وحشی دارد و برای سبدهای آویزان ایده آل است
- هومی پرالین که طعم میوه های آن بسیار شدید و شیرین است
- Mara de Bois که با میوه های کمی بزرگتر و بسیار معطر امتیاز می گیرد و همیشه بارور است
- Wädenswil که میوه های خیلی زود رسیده و کاملا معطر تولید می کند
- Ostara که می تواند بین 30 تا 40 سانتی متر رشد کند و یکی از معدود گونه های ماهیانه توت فرنگی است که دونده ها را تشکیل می دهد
نکته:
پرورش ماهیانه توت فرنگی با گیاهان بسیار راحت تر از با دانه است. گیاهان جوان در فصل بهار با قیمت چند یورو در مراکز باغ یا فروشگاه های سخت افزار در دسترس هستند.
تزکیه
برای اینکه توت فرنگی های ماهیانه رشد کنند و میوه هایی را تولید کنند که تا حد امکان شیرین و شدیدا میوه ای باشند، یک مکان آفتابی ضروری است. فرقی نمی کند که بوته های توت فرنگی در بستری در باغ کاشته شوند یا در گلدانی در بالکن. در هر دو مورد، داشتن خاک بسیار غنی از مواد مغذی نیز مهم است. باید به خوبی با هوموس مخلوط شده و نفوذ پذیری بالایی داشته باشد. به خصوص در باغ، خاک باید با کمپوست و براده های شاخ مخلوط شود. توصیه می شود قبل از کاشت گیاهان حدود دو هفته اجازه دهید خاک تهیه شده به این شکل استراحت کند.گیاهان می توانند از اواسط ماه مه به فضای باز بروند. فاصله 25 تا 30 سانتی متری بین گیاهان امکان رشد بدون مانع و رشد سرسبز را تضمین می کند. تجربه نشان داده است که از نزدیکی به توت فرنگی های باغی معمولی باید اجتناب شود.
- موقعیت آفتابی
- خاک غنی از مواد مغذی
- خاک را خوب شل کن
- فاصله 25 تا 30 سانتیمتر بین گیاهان
اگر ترجیح می دهید به جای کار با گیاهان، توت فرنگی ماهیانه بکارید، فقط باید تک تک دانه ها را به آرامی در زمین فشار دهید و روی آن ها را با کمی خاک یا ماسه بپوشانید. بهترین ماه برای این ماه آوریل است. در حالت ایده آل، از دانه ها برای رشد گیاهان در داخل خانه استفاده می شود. برای سرعت بخشیدن به جوانه زنی، یک کیسه پلاستیکی کوچک باید روی گلدان قرار داده شود و اثر گلخانه ای ایجاد کند. خاک باید در تمام طول مدت مرطوب نگه داشته شود.به محض اینکه گیاهان کوچک دارای سه برگ شدند، باید آنها را مجدداً گلدان کرد یا آن را سوراخ کرد. البته وقتی خودتان توت فرنگی ماهیانه می کارید، معمولاً می توانید آن را در نیمه دوم اردیبهشت به باغ یا بالکن منتقل کنید.
مراقبت
توت فرنگی ماهانه بدون عارضه است و مراقبت از گیاهان بسیار آسان است. بنابراین تلاش درگیر با آنها در محدوده های دقیق نگه داشته می شود. اگر به آنها یک مکان آفتابی بدهید، این عملاً نیمی از نبرد است. البته تامین آب همچنان از اهمیت اساسی برخوردار است. توت فرنگی ماهانه عاشق خاک مرطوب است. بنابراین بررسی منظم و آبیاری منظم بسیار مهم است. با این حال، مهم است که از غرق شدن آب جلوگیری کنید.
نکته:
به منظور محافظت از توت فرنگی های ماهیانه ای که در مزرعه کشت می شوند از غرقابی خطرناک باید زهکشی با خرده های رسی در خاک قرار داد. این کار قابل اعتماد است و می تواند به سرعت و به راحتی انجام شود.
از آنجایی که توت فرنگی ماهیانه در طول ماه‌ها به میوه‌دهی ادامه می‌دهد، برای اینکه بتواند توت تولید کند، به مواد مغذی زیادی نیز نیاز دارد. خاک کمپوست شده ای که گیاه در آن کاشته شده است دیر یا زود از مواد مغذی تهی می شود. سپس دوباره کمپوست کردن اجباری است. به طور کلی باید از انواع دیگر کودها اجتناب کرد و فقط باید از کمپوست استفاده کرد. این در اطراف گیاهان منفرد توزیع می شود و با دقت در خاک قرار می گیرد. حداقل به همان اندازه که برای تامین مواد مغذی کافی برای توت فرنگی مهم است، حذف منظم علف های هرز است.
این اساساً مواد مغذی را از توت فرنگی ماهیانه می گیرد. در فواصل معین نمی توانید از علف های هرز جلوگیری کنید. در این زمینه، همچنین توصیه می شود هر از چند گاهی خاک را با دقت شل کنید تا به گیاهان کمک کنید.و نکته دیگری نیز وجود دارد که باید هنگام مراقبت از آنها در نظر داشت: حتی در ماه مه، هنوز هم ممکن است در عرض های جغرافیایی ما به شدت سرد شود، به خصوص در شب. توت فرنگی های ماهیانه بیش از توت فرنگی های باغی معمولی سرما یا حتی یخ زدگی را تحمل نمی کنند. بنابراین در صورت لزوم باید از آنها محافظت شود. حاشیه ساخته شده از کاه یا مالچ پوست در اینجا ارزشمند است. از طرف دیگر، پوشاندن آن با یک فیلم گرم کننده در شب نیز می تواند مفید باشد.
- کمپوست منظم
- فقط از کمپوست استفاده کنید
- به هر قیمتی از کودهای دیگر پرهیز کنید
برداشت
میوه های کوچک و اغواکننده توت فرنگی های ماهانه وسوسه کننده چیدن و میان وعده های منظم هستند. با این حال، شما قطعا باید مطمئن شوید که میوه های جداگانه واقعا رسیده اند. تنها در این صورت است که طعم شیرین و بسیار معطر خود را ایجاد می کنند.توت فرنگی های ماهیانه معمولاً پس از خارج شدن از گیاه، نمی رسند. رسیدن میوه را می توان با این واقعیت تشخیص داد که کل میوه به شدت رنگ شده است.
نکته:
توت فرنگی های ماهانه وقتی با کمی سبک و کاسبرگ چیده شوند طعم خوبی دارند و میوه ای دارند. هر دو باید بعد از برداشت روی میوه باقی بمانند تا زمانی که در دهان شما یا روی کیک قرار گیرند.
گیاهانی که در اردیبهشت کاشته شده اند معمولاً برای اولین بار در تیرماه قابل برداشت هستند. بسته به تنوعی که انتخاب می کنید، میوه ها به طور منظم تا ماه اکتبر رشد می کنند. مانند سایر توت فرنگی ها، میوه های توت فرنگی ماهانه به فشار بسیار حساس هستند. بنابراین باید در هنگام برداشت احتیاط کرد. اگر می خواهید مقدار بیشتری برداشت کنید، بهتر است از یک سبد برای جمع آوری استفاده کنید که میوه ها نیز باید با دقت زیادی در آن قرار گیرند. هیچ اظهارنظر قابل اعتمادی در مورد عملکردی که هر گیاه به تنهایی ارائه می دهد نمی توان بیان کرد.عواملی مانند تنوع یا آب و هوا نقش بسیار مهمی دارند. با این حال، به طور کلی می توان گفت که توت فرنگی ماهانه فوق العاده پربازده در نظر گرفته می شود. توت نباید کم باشد.
بعد از فصل – زمستان گذرانی
- برگ بریدن
- از چاقو، داس یا چمن زن استفاده کنید
- دوباره کمپوست کاملا
- در همان مکان نگه دارید
با وجود اینکه می توان توت فرنگی ماهانه را در طول ماه ها برداشت کرد، اما در نقطه ای از سال فصل برای آنها به پایان می رسد. پس از برداشت آخرین برداشت، آماده سازی گیاهان را برای زمستان یا مرحله استراحت آینده حداکثر در ماه اکتبر شروع می کنیم. مهمترین چیز این است که برگها را جدا کنید. فرآیند این گیاهان بسیار شبیه به توت فرنگی های باغی استاندارد است. بهترین راه برای انجام این کار استفاده از چاقو، قیچی، داس یا شاید حتی چمن زنی است.برگ های بریده شده حتما باید از بین برود و کمپوست نشود.
اما خاک باید کاملاً با مواد مغذی تامین شود و در نتیجه قبل از دوره استراحت کمپوست شود. این راه اندازی مجدد در سال آینده را بسیار آسان تر می کند. توت فرنگی های ماهانه معمولاً می توانند در محلی که در ابتدا کاشته شده اند باقی بمانند. با گذشت سالها، یک فرش واقعی از گیاهان تشکیل می شود که تمام زمین را می پوشاند. البته با گذشت زمان عملکرد میوه ای که می توان در هر بوته به دست آورد نیز کاهش می یابد. اگر می خواهید هر سال تقریباً همان مقدار توت برداشت کنید، نمی توانید از افزودن منظم گیاهان جدید خودداری کنید.
نکته:
اگر حتی در مرحله خواب هم مقداری توت روی گیاهان بگذارید، جوانه‌های جدیدی از دانه‌های موجود در آن رشد می‌کنند. توت فرنگی ماهانه نیز مانند توت فرنگی وحشی تا حدی خودش را می کارد.
تکثیر
توت فرنگی های ماهانه معمولا دونده را تشکیل نمی دهند. تنها استثنا در اینجا انواع خاصی مانند Ostara یا Sweetheart است. اگر با یکی از این گونه ها سر و کار دارید، تکثیر گیاهان مشکل بزرگی نیست. برای انجام این کار، شما به سادگی رانر(های) را با دقت قطع کرده و با استفاده از روش های معمول آنها را روت کنید. با این حال، واریته‌های بدون دونده را نمی‌توان تکثیر کرد یا فقط با سختی زیاد می‌توان آن را تکثیر کرد. یکی از امکان‌ها این است که دانه‌های موجود در میوه‌ها را خشک کنید و اجازه دهید از حدود آوریل جوانه بزنند. با این حال، موفقیت با این روش لزوما تضمین نمی شود. اغلب اوقات نمی‌توانید از خرید مستقیم گیاهان جدید یا کار با دانه‌های موجود در کیسه اجتناب کنید.
چه چیزی برای توت فرنگی ماهانه صحبت می کند
توت فرنگی ماهانه گیاهان ایده آلی برای هرکسی است که دوست دارد میوه های شیرین را در باغ خود بدون نیاز به کار زیاد برداشت کند.چیزی که به نفع این چیزهای میوه ای کوچک نیز کار می کند این است که آنها می توانند عملکرد فوق العاده بالایی را در طی چندین ماه ارائه دهند. این کمبود اندازه در مقایسه با توت فرنگی معمولی را جبران می کند. علاوه بر این، میوه های توت فرنگی ماهانه در مقایسه با طعم بسیار شدیدتر هستند. و یک مزیت بسیار تعیین کننده دیگر وجود دارد: توت فرنگی ماهانه بسیار قوی است و به سختی مستعد ابتلا به بیماری است. با این حال، آنها از آفات نیز مصون نیستند. همچنین باید بدانید که پرندگان به طور خاص از میوه های رسیده لذت می برند. حفاظت مناسب، مانند توری یا پوشش دیگر، می تواند در اینجا یک درمان قابل اعتماد ارائه دهد. اتفاقا، توت فرنگی های ماهانه نیز برای تنوع گسترده خود امتیاز کسب می کنند. در اینجا تنوع طعم بی شماری وجود دارد. اگر عاشق تنوع هستید، بهتر است گونه های مختلف را بکارید و بعد از لذت بردن از آنها غافلگیر شوید. توت فرنگی ماهانه از این نظر نیز فقط یک لذت است.
