اگر سال به سال رفت و آمد زیادی در لکه سبزی وجود داشته باشد، گیاهان ریواس با ماندگاری پایداری قابل اعتماد را تضمین می کنند. در طی یک دوره 10 ساله، این سبزی محبوب لذتی سرشار از ویتامین و میوه ای ترش را برای کل خانواده فراهم می کند. لیست مزایای بسیاری آن به طور قابل توجهی طولانی تر از کاتالوگ کوچک مورد نیاز آن است. باغبان های بالکن نیز می توانند از این محصول تزیینی و ظریف بهره مند شوند. این راهنما نحوه رشد حرفه ای گیاهان ریواس را در باغچه و گلدان توضیح می دهد. کاشت و مراقبت را می توان حتی با یک دست بی تجربه انجام داد.
کاشت پشت شیشه
برای اینکه نهال های ریواس قربانی حلزون های حریص نشوند، کاشت را روی طاقچه یا گلخانه توصیه می کنیم. اگر در باغچه ریواس می‌کارید، می‌توانید بذرها را بین اوایل ماه مارس تا پایان آوریل یا در سپتامبر بکارید. برای کشت در گلدان توصیه می کنیم از اوایل بهار شروع کنید. اینگونه حرفه ای پیش می روید:
- پوسته دانه های درشت را با سوهان یا کاغذ سنباده کمی زبر کنید
- سپس 6 تا 12 ساعت در آب ولرم یا چای بابونه خیس کنید
- گلدانهای رشد را با خاک گیاهی ارگانیک پر کنید
- در هر گلدان یک دانه بریزید و آبیاری کنید
در یک صندلی پنجره نیمه سایه دار، دمای بین 12 تا 15 درجه سانتیگراد فقط لازم است تا بذرها در عرض 6 تا 10 روز جوانه بزنند. تا تاریخ کاشت، بستر را کمی مرطوب نگه دارید. در این مرحله از رشد لقاح وجود ندارد.
موقعیت در باغ و بالکن
انتخاب مکان به تنهایی بیانگر نیازهای بی عارضه ریواس است. از آنجایی که گیاه سبزی کاملا مقاوم است، نیازهای اقلیمی در باغ و بالکن را می توان بدون هیچ مشکلی برآورده کرد. فقط نیازهای بالای آب و مواد مغذی نیاز به توجه ویژه دارد اگر این گیاه چند ساله با عمر طولانی بخواهد برداشتی غنی از ساقه های ضخیم و آبدار را برای سالیان طولانی فراهم کند. تمرکز بر معیارهای مکان زیر است:
- موقعیت آفتابی تا نیمه سایه
- خاک مغذی شنی-لومی
- مقدار pH ایده آل 5.6 تا 7.5
- تازه تا مرطوب با حفظ آب خوب و بدون آبگرفتگی
گیاهان ریواس به عنوان تغذیه کننده های سنگین، در باغی که در مجاورت توده کمپوست قرار دارد، بهترین احساس را دارند. در زمان های قدیم، گیاهان سبزی با شکوه اغلب در وسط کمپوست یا توده کود می نشستند.نزدیکی مستقیم به پادشاهی باغ نیز تأثیر مفیدی بر رشد و بهره وری دارد.
نکته:
تناوب زراعی حداقل ۸ ساله برای گیاهان ریواس در بستر منطقی است. قبل از اینکه سبزی های ساقه پرمصرف را دوباره در محل فعلی بکارید، خاک باید در این مدت بازسازی شود.
آماده سازی خاک و بستر
مواد مغذی موجود در خاک معمولی باغچه معمولاً برای پوشش کامل نیازهای گیاه ریواس کافی نیست. همین امر در مورد خاک گیاهی ارگانیک تجاری موجود که به عنوان یک جزء اساسی برای کشت گلدانی مناسب است، صدق می کند. با غنی سازی خاک بستر و بستر گلدان با کمپوست بالغ، براده های شاخ یا کود آلی مشابه، شرایط شروع ریواس گیاهی را بهینه می کنید. چگونه این کار را درست انجام دهیم:
- خاک باغچه را به عمق ۲ بیل حفر کنید
- حذف سنگ، ریشه، کلوخه های زمین
- راک 5 لیتر کمپوست و 300 گرم تراشه شاخ در هر متر مربع
- درعوض، کود اسبی کمپوست شده، کود اصطبل یا گوانو را با آرد شاخ اضافه کنید
برای ریواس در گلدان، خاک گیاهی ارگانیک را تا 30 درصد با کمپوست رسیده، هوموس پوست یا قالب برگ بهینه کنید. افزودنی های خاک آلی و کمپوست شده از خرده فروشان به عنوان محصولات نهایی بسته بندی شده برای باغبانان خانگی که توده کمپوست خود را مدیریت نمی کنند در دسترس هستند.
دستورالعمل کاشت باغ
برای کاشت در بستر فضای مورد نیاز 100 سانتی متر در 100 سانتی متر تا 130 سانتی متر در 130 سانتی متر برنامه ریزی کنید. ریواس سبزی جادار باید بتواند بدون مزاحمت رشد کند تا سال به سال عملکرد خود را افزایش دهد. گونه های نسبتاً ضعیف با گوشت قرمز، مانند فیلم پرفروش «هولشتاینر بلوت»، حداقل به 1 متر مربع فضا نیاز دارند.گونه‌های جادار و با گوشت سبز مانند «ساتون» در اوایل به محدودیت‌های خود می‌رسند و باید مساحت بستر بزرگ‌تری داشته باشند. ریواس جوان را در وسط سایت به این صورت بکارید:
- گلوله ریشه گلدانی را در آب خیس کنید تا دیگر حباب هوا ظاهر نشود
- گودالی با حجم دو برابر توپ ریشه حفر کنید
- مواد حفاری شده را داخل چرخ دستی قرار دهید و آن را با 30 درصد کمپوست و براده های شاخ غنی کنید
- گیاه جوان را از گلدان خارج کرده و در وسط بکارید
عمق کاشت را اندازه بگیرید تا دیسک ریشه در نهایت زیر لایه ای به ضخامت ۲ تا ۳ سانتی متر از بستر قرار گیرد. با دستان خود خاک را محکم فشار دهید و کاملاً آبیاری کنید. در مرحله پایانی کاشت حرفه ای یک لایه مالچ با 3 لیتر کمپوست بالغ روی زمین پخش کنید.
کاشت ریواس در گلدان
گلدان مناسب برای گیاه ریواس دارای حجم حداقل 40 لیتر و در ته آن منافذ جهت تخلیه آب می باشد. زهکشی 5 تا 8 سانتی متری ساخته شده از سفال، شن، تراشه یا خاک رس منبسط شده به طور موثری از غرقاب شدن آب جلوگیری می کند. قبل از اینکه بستر توصیه شده را پر کنید، لطفاً یک پشمک قابل نفوذ هوا و آب را روی زهکشی پخش کنید تا هیچ خرده خاکی بین مواد معدنی گیر نکند. گلدان را در مکانی در معرض باد در بالکن یا تراس قرار دهید، در حالت ایده آل، چند مشت خاک رس را به بستر اضافه کنید تا پایداری بهینه شود.
کاشت در گلدان شبیه کاشت در بستر باغچه است. گلوله ریشه آغشته به آب و گلدان به قدری عمیق کاشته می شود که زیر یک پوشش بستر به ضخامت 2 تا 3 سانتی متر قرار می گیرد. لبه آبیاری با ارتفاع 3 تا 5 سانتی متر تضمین می کند که باران و آب آبیاری روی بالکن یا تراس نریزد و کثیف نشود.
مراقبت در تخت و قابلمه
تعادل آب و مواد مغذی پایه و اساس برنامه مراقبت بدون عارضه را تشکیل می دهد. تمام اقدامات دیگر به دنبال این است. دامنه کار اساساً به شرایط خاص سایت بستگی دارد. تمام جزئیات مهم در قسمت زیر این دستورالعمل با جزئیات بیشتر توضیح داده شده است:
ریختن
در چند هفته اول پس از کاشت، آبیاری منظم در دستور کار قرار دارد. تا زمانی که یک گیاه جوان ریواس به خوبی خود را در بستر یا گلدان مستقر نکرده باشد، به یک بستر دائماً مرطوب نیاز دارد. پس از آن، هر زمان که سطح خاک خشک شد، گیاه سبزی را آبیاری کنید. یک بارندگی ملایم محافظت قابل اعتمادی را در برابر تنش خشکی تضمین نمی کند. در گیاهان بالغ ریواس، برگ های قدرتمند بیشتر قطرات باران را می گیرند تا خاک خشک بماند و آبیاری شود.در گلدان، این می تواند هر روز در هوای خشک و گرم اتفاق بیفتد. لطفا اجازه دهید آب مستقیماً روی دیسک ریشه برود تا زمانی که از دهانه پایین گلدان خارج شود یا گودال های کوچکی در بستر ایجاد شود.
نکته:
زمان برداشت ریواس نزدیک است، زیرا شکرگزاری برای سبزیجات ساقه‌دار خوشمزه در حال حاضر در روز سنت جان (24 ژوئن) است. از این مرحله به بعد، باغبانان خانگی محتاط گیاهان ریواس خود را به حال خود رها می کنند تا بتوانند برای بقیه فصل دوباره تولید کنند.
کوددهی
برای مصرف بی دغدغه ظروف با طراوت با ریواس، باغبان‌های خانگی که مراقب محیط زیست و بهداشت هستند، کودهای معدنی را نادیده می‌گیرند. با توجه به طیف گسترده ای از کودهای آلی موجود، می توانید با برنامه غذایی زیر رشد خود را برای سالیان متمادی ادامه دهید:
- کوددهی استارتر در اسفندماه با 3 لیتر کمپوست و 100-300 گرم پودر شاخ در هر متر مربع
- مالچ پاشی اضافی مداوم با برگ، برگ، بریده چمن یا کمپوست برگ گزنه
- از اسفند تا خرداد هر 4 هفته یکبار با کود گیاهی تهیه شده از گزنه و برگ درخت انگور خاک را سمپاشی کنید
- کود گیاهی مایع را در گلدان هر ۲ تا ۳ هفته یکبار از فروردین تا خرداد می‌دهیم
وقتی پنجره برداشت در هفته آخر خرداد بسته شد، به تامین مواد مغذی ادامه دهید. از آنجایی که گیاهان ریواس تا زمستان برای فصل آینده آماده می شوند، در ماه جولای 3 تا 5 لیتر کمپوست دیگر یا یک کود آلی مشابه اضافه کنید.
نکته:
زمان برداشت ریواس نزدیک است، زیرا شکرگزاری برای سبزیجات ساقه‌دار خوشمزه در حال حاضر در روز سنت جان (24 ژوئن) است. از این مرحله به بعد، باغبانان خانگی محتاط گیاهان ریواس خود را به حال خود رها می کنند تا بتوانند برای بقیه فصل دوباره تولید کنند.
تمیز کردن گل ها – مزایا و معایب
شکوفه‌های ریواس مجلل در ماه مه جشنی برای چشم‌ها در رختخواب و بالکن است. با این وجود، شایعات مختلفی در مورد این شکوفه ها وجود دارد. گفته می شود که ساقه ها در زمان شکوفه خوردن دیگر مناسب مصرف نیستند و حتی برای سلامتی مضر هستند. هر سال این بحث شعله ور می شود که آیا گل ها باید به موقع حذف شوند یا خیر. برای اینکه راه را برای تصمیم گیری آگاهانه شما هموار کنیم، ما به طور خلاصه تمام دلایل مثبت و منفی را در زیر خلاصه می کنیم:
Pro – دلایل حذف گل
گیاهان ریواس در بهار با لباس گل خود زیبا به نظر می رسند تا حشرات متعددی را به عنوان گرده افشان جذب کنند. هدف آنها رشد بذرهای متعدد برای اطمینان از تولید مثل است. این تلاش به قیمت از دست دادن قطب ها تمام می شود که اکنون برای گیاهان در درجه دوم اهمیت قرار دارند.بنابراین، باغبان های خانگی از حذف جوانه ها حمایت می کنند تا ریواس سبزی همچنان انرژی خود را در رشد رویشی ساقه های ضخیم و آبدار سرمایه گذاری کند. برای این منظور، تمام سر گل ها به طور مداوم و مستقیماً در پایه ساقه شکسته می شوند.
طرفداران حذف گل از ریواس گیاهی نیز استدلال می کنند که محتوای اسید اگزالیک سمی همزمان با دوره گلدهی افزایش می یابد. دانشمندان این فرض را به سرزمین افسانه ها تنزل داده اند. در واقع، اسید اگزالیک تنها از اواخر ژوئن به سطوح هشدار دهنده افزایش می یابد. از آنجایی که فصل برداشت در این زمان به پایان می رسد، دلیلی برای تمیز کردن گل ها وجود ندارد. هیچ ارتباط مستقیم ثابت شده ای بین زمان گلدهی و اسید اگزالیک وجود ندارد.
معایب – دلایلی برای تمیز کردن گلها
شکوفه دادن ریواس در حال حاضر یک منظره آشنا در باغ های آشپزخانه خصوصی است، زیرا بیشتر و بیشتر باغبان های خانگی با استدلال هایی برای حذف جوانه ها قانع نمی شوند.اگر شرایط عمومی محل مناسب باشد و تقاضای زیاد برای آب و مواد مغذی برآورده شود، کیفیت ساقه های میوه ای در نتیجه دوره گلدهی آسیب نمی بیند. علاوه بر این گل های ریواس نه تنها تزئینی هستند، بلکه خوراکی نیز هستند.
برش
از مهرماه به بعد گیاهان ریواس به تدریج به درون پایه خود عقب نشینی می کنند. برگها زرد می شوند و می میرند. هنگامی که تمام قسمت های روی زمین گیاه کاملا جذب شد، ساقه ها و برگ ها را با چاقوی تیز و ضدعفونی شده نزدیک به زمین ببرید. برای محافظت از بریدگی ها در برابر پوسیدگی و عوامل بیماری زا، آنها را با گرد و غبار سنگ یا خاکستر زغال سنگ گرد و غبار کنید. اگر قسمت های مرده گیاه را نبرید بلکه با دست جدا کنید از خطر پوسیدگی و عفونت جلوگیری می کنید. با گرفتن ساقه ها و چرخاندن آنها به بیرون، این جزء مراقبت حرفه ای نیز برآورده می شود.
زمستان گذرانی در باغ
اگر ریواس گیاهی خود را به خوبی در بستر مستقر کرده است، برای فصل زمستان هیچ اقدام حفاظتی لازم نیست. این گیاه به راحتی از یخبندان در عمق زمین به تنهایی زنده می ماند. ما فقط یک لایه برگ یا کاه را در سال کاشت توصیه می کنیم، زیرا گیاهان جوان هنوز باید مقاومت زمستانی قابل اعتمادی داشته باشند.
در فصل زمستان در روزهای معتدل که برای تامین آب برف و باران نمی بارد پایه را آبیاری کنید. اگر در زمان یخبندان، خورشید برای ساعات زیادی بتابد، گیاه ریواس در معرض تنش خشکی قرار می‌گیرد.
زمستان گذرانی در گلدان
حجم زیرلایه در گلدان برای محافظت مطمئن از توپ ریشه در برابر یخ زدگی بسیار کم است. بنابراین حفاظت زمستانی زیر توصیه می شود:
- پس از هرس روی دیسک ریشه را با برگ یا کاه بپوشانید
- گلدان را روی یک بلوک چوبی در طاقچه ای که از باد محافظت شده است قرار دهید
- روی ظرف را با حباب یا حصیر نارگیلی بپوشانید
محل زمستانی بدون یخبندان، مانند گاراژ یا سوله ابزار، سودمند است. اگر ریواس در گلدان در فصل زمستان در مکانی محافظت شده از باران یا برف است، لطفاً هر از گاهی آبیاری کنید تا خاک آن خشک نشود.
جداکاری
ظرفیت محدود در گلدان اجازه نمی دهد مانند معمول گیاهان ریواس باغچه برای مدت طولانی بماند. بسته به تنوع و رشد، گلدان مجدد به طور منظم در فواصل یک تا دو ساله مورد نیاز است. بهترین زمان برای این اقدامات مراقبتی در اوایل بهار، بسیار قبل از شروع فصل رشد جدید است. گلدان جدید را آنقدر بزرگ انتخاب کنید که حداقل به عرض 4 انگشت بین توپ ریشه و لبه گلدان فاصله باشد.
نتیجه گیری
ریواس طرح کاشت باغ و بالکن را با یک کلاسیک بهینه می‌کند که تا ۱۰ سال برای شما دوام می‌آورد و برداشتی غنی از ساقه‌های میوه‌ای-ترش را فراهم می‌کند.برای باغبان خانه بلندپرواز، ترجیح دادن ریواس جوان با کاشت آن بر روی طاقچه، افتخار است. در یک مکان آفتابی تا نیمه سایه، گیاه چند ساله با عمر طولانی خاک باغچه غنی از مواد مغذی، تازه و مرطوب را ترجیح می دهد. در یک گلدان بزرگ، ریواس گیاهی بهترین سمت خود را در بالکن نشان می دهد که بتواند ریشه های قدرتمند خود را در ترکیبی از سبزیجات ارگانیک، کمپوست و براده های شاخ درآورد. آبیاری و کود دهی فراوان با زمان برداشت به پایان نمی رسد. برای اطمینان از اینکه ساقه های آبدار به تعداد زیادی در سال آینده رشد می کنند، پس از روز سنت جان به مراقبت از گیاهان ریواس ادامه دهید. فقط در پاییز گیاه چند ساله مقاوم به پایه خود عقب نشینی می کند. در گلدان حفاظت سبک زمستانی کمبود حجم خاک را جبران می کند تا یخبندان تلخ را دفع کند.
