درخت آلوچه، Prunus domestica، گونه ای از سرده Prunus، از خانواده گل سرخ (Rosaceae) است. گونه Prunus domestica شامل همه آن میوه‌هایی است که هر ساله باعث ایجاد گفتگو می‌شود، مانند: «تفاوت بین آلو و آلو چیست؟» اگرچه معاصران باهوش دوست دارند در این مرحله چند آلوچه‌های تازه و میرابل بریزند. اول از همه، تفاوت هایی وجود دارد، اما همه این زیرگونه ها متعلق به گونه های گیاهی آلو هستند و در مورد مراقبت تقریباً نیازهای یکسانی دارند.
مکان
وقتی در مورد "مراقبت آسان" صحبت می کنیم، باید فوراً توجه داشت که مراقبت از درخت آلو آسان تر است، هر چه مکان به طور کامل با شرایط آن سازگار باشد. آلوها عاشق گرما هستند، زیرا اجدادشان از خاور نزدیک آمده اند و از طریق منطقه مدیترانه به اروپای مرکزی رسیده اند.
درخت آلو اصلاً جاهای باد و یخبندان را دوست ندارد. بهترین مکان آفتابی، رو به جنوب و محافظت شده از باد است، ترجیحا در مقابل دیوار خانه، پرچین یا دیوار. هنگام در نظر گرفتن مکان، باید در نظر داشت که این منطقه به ویژه در معرض یخبندان دیررس یا زودرس نیست. از هر مکان در باغ که به خصوص مرتفع یا پایین است باید اجتناب شود. زیرا درخت آلو نه خشکی را تحمل می کند و نه غرقابی را.
بستر و خاک
با کیفیت خاک مناسب برای درخت آلو، شما در حال حاضر مراقبت های بهداشتی خوبی را انجام می دهید و از برداشتی غنی اطمینان می دهید.اگر خاک باغ در محل برنامه ریزی شده رسی و متراکم باشد، نمی توانید از کندن سخاوتمندانه خاک در آنجا و مخلوط کردن آن با کمپوست، ماسه و خاک بر اساس نیاز خود اجتناب کنید. در موارد شدید، زهکشی باید نصب شود. زیرا اگرچه درخت آلو آن را مرطوب دوست دارد، اما نمی تواند غرقابی را تحمل کند.
خاک در حالت ایده آل باید ویژگی های زیر را نشان دهد:
- غنی از مواد مغذی
- غنی از هوموس (قابلیت ذخیره آب، نه انباشته شدن آن)
- آهکی
- ترکیب: خاک باغچه، کمپوست، مقداری خاک رس و ماسه
ریختن
این فصل بسیار کوتاه است. زیرا نیاز به آبیاری اضافی بسیار کم است. استثنا اولین سال پس از کاشت درخت است.
البته درخت آلو در طول زندگی خود هر از چند گاهی شرایط آب و هوایی شدیدی را تجربه می کند. به عنوان مثال، به ویژه تابستان های گرم و خشک یا دوره های طولانی بدون باران، پس آبیاری ضروری است.
بهتر است هنگام غروب آب فراوان بدهید. آب باران یا آب شیر کهنه برای این کار مناسب است. اگر هرازگاهی دستتان را به سمت شلنگ آب دراز کنید، مشکل بزرگی نیست. اما به محض اینکه خاک لکه های گچی و سفید روی سطح ظاهر شد، باید اقدام کنید. بهتر است لایه رویی را بردارید و با خاک غنی از هوموس مخلوط کنید.
کوددهی
درخت آلو در هنگام کوددهی نیز کاملاً بی نیاز است. فقط در صورتی می توانید به کود یا کمپوست کمک کنید که خاک باغچه به طور آشکاری از نظر مواد مغذی کم باشد. کودهای زیر به خوبی مناسب هستند:
- کود مایع کامل درختان میوه
- کمپوست خوب رسیده (ارگانیک)
- کود، کود پایدار (ارگانیک)
- تجویز متوسط غذای شاخ
درختان جوان هر سال کود را تحمل می کنند. بعد از سال پنجم هر دو سال یکبار لقاح کافی است. درخت به ویژه به نیتروژن بیش از حد حساس است. این را می توان با رشد سریع ساقه تشخیص داد. برگها و گلها آنقدرها پایدار نیستند و درخت مستعد بیماری می شود.
مالچ پاشی در بهار معیار خوبی برای تعادل رطوبت متعادل است. در این مناسبت او همچنین چند ماده مغذی طبیعی اضافی دریافت می کند.
نکته:
اگر درخت آلو روی چمن است، هنگام کوددهی چمن، حتماً قسمت دیسک زمین را کنار بگذارید. این کودها دارای نیتروژن بسیار بالایی هستند و روی درخت آلو اثر منفی می گذارند.
برش
اگر می خواهید درخت آلوچه شما تاجی زیبا و برداشتی غنی داشته باشد، نمی توانید از هرس منظم اجتناب کنید. فقط در سال اول پس از کاشت از هرس اجتناب شود.
اصولا بهتر است هر سال به آرامی آن را برش دهید تا اینکه هر چند سال یکبار آن را ریشه ای برش دهید. مانند همه درختان میوه، بهترین زمان برای هرس اواخر پاییز یا اوایل بهار است.
با ابزارهای تیز و تمیز دست به کار شوید:
- شاخه های مرده، خشک شده، زخمی
- شاخه ها در حال رشد متقاطع (نازک شدن تاج)
- شکل بیرونی تاج، بیضی گرد، هماهنگ
- شات های کوتاه پیشرو که با یک سوم به پهلو می روند
همچنین می توانید از این فرصت برای مراقبت از تنه استفاده کنید. سپس یک تنه خشن، پوست دار و خزه دار با یک برس سیمی کاملاً پردازش می شود. سپس به عنوان یک اقدام محافظتی بیشتر در برابر آفات، یک حلقه آهک یا رنگ مخصوص درخت اعمال می شود.
نکته:
اگر می خواهی درخت آلویت پرپشت باشد، مثل بوته، نهال را روی زمین بگذار. اما نه بیشتر از پنج یا شش.
گیاهان
هنگامی که نوع آلو مناسب باغ پیدا شد و مکان آن مشخص شد، نوبت به کاشت می رسد. بهترین زمان برای کاشت اواخر پاییز است. همیشه گفته می شود که می توانید در تمام طول سال اجناس کانتینری بکارید، اما فصل پاییز نیز بهترین زمان برای کاشت است. این به فرزندان فرصت می دهد تا ریشه های خود را تا بهار رشد دهند.
شعاع تقریباً یک متری پنجاه دور درخت ابتدا باید پاک شود. در این فرصت می توانید با کمپوست، کود دامی یا شن بسته به کمبود، کیفیت خاک را بهبود بخشید.
یک گودال مناسب برای کاشت عمیق حفر کنید و درخت کوچک را وارد کنید. فقط به اندازه ای عمیق که نقطه پایان هنوز چند سانتی متر بالاتر از زمین به نظر می رسد. اگر گیاه هنوز خیلی جوان است، بهتر است آن را همزمان با یک پایه نگهدارنده در کنار زمین قرار دهید. به این ترتیب ریشه ها آسیب نمی بینند.
پس از وارد کردن، مواد گودبرداری شده را دوباره داخل آن قرار دهید. مخلوط کردن این خاک با کمپوست از قبل برای تقویت رشد مفید است. حفره ها با تکان های خفیف بالا و پایین پر می شوند و در نهایت زمین با احتیاط زیر پا گذاشته می شود. برای جلوگیری از خشک شدن آن توصیه می شود دور تا دور دیسک درخت را مالچ پاشی کنید.
سپس درخت آلوچه کوچک را به درستی زیر آب قرار دهید. در طول سال اول به طور منظم و کامل آبیاری کنید. بستر نباید همیشه مرطوب باشد. ریشه ها نیاز به انگیزه ای دارند تا خود را در عمق زمین ریشه کن کنند. محل را عاری از علف های هرز و سایر گیاهان بخصوص در سال اول (شعاع 1-1.5 متر) نگه دارید.
تکثیر
اگر دوست دارید در باغ آزمایش کنید، می توانید درخت آلو خود را تکثیر کنید. این کار از طریق کار می کند
- کاشت بذر
- تکثیر توسط شاخه
- پالایش
گزینه دوم بیشتر برای شست‌های سبز رنگ است. اما هر کسی می تواند اعتماد به نفس کافی برای تکثیر از طریق بذر یا ساقه را داشته باشد.
هسته آلو تمیز شده و کمی ترک خورده است. آلو جوانه زن سرد است. یک گلدان کوچک با خاک گلدان و هسته آن بهتر است در زمستان سرد در بیرون از خانه یا برای چند هفته در یخچال نگهداری شود. سپس آرام آرام به نور و گرما عادت کنید و مشتاقانه منتظر اولین لپه باشید.
برای تکثیر شاخساره کافی است گهگاه در اطراف درخت قدم بزنید و شاخه های طبیعی را که خود به خود از زمین بیرون می آیند بیرون بیاورید. سپس بهتر است ابتدا آن را در یک سطل قرار دهید. هرچه ریشه ها بزرگتر و بدون آسیب باشند، بهتر است. شاخه تازه را به خوبی مرطوب نگه دارید، کود دهید و از سرما و باد محافظت کنید.
انواع
ارزش دارد قبل از خرید درخت آلو به انواع مختلف آن نگاه کنید. معیارهای مهم، علاوه بر ظاهر و میوه های خوش طعم، باید نیازهای متفاوت، استحکام و نوع کوددهی باشد. اگر باغ کوچکی دارید که فقط برای یک درخت آلو جا دارد، باید از روش خود گرده افشانی استفاده کنید. اصولاً درختان آلو گرده افشان متقاطع هستند و عملکرد این گونه ها از خود گرده افشان ها بیشتر است.
اول از همه، توضیح مختصری در مورد تفاوت آلو، آلو و امثال آن مفید به نظر می رسد. آلوی کشت شده، Prunus domestica، یک گونه گیاهی از جنس Prunus است که بیش از 200 گونه دارد. آلو ترکیبی از سیاه و آلو گیلاس است. این منجر به هفت زیرگونه شناخته شده شد که اغلب باعث سردرگمی نام می شوند:
آلو
آلوها معمولاً صاف، درشت و گرد با شیار هستند. گوشت آن آبدار، شیرین است و اغلب به سختی از سنگ جدا می شود. آنها در رنگ های آبی، قرمز، بنفش و تقریباً کاملا مشکی موجود هستند.
آلو
آلوها به رنگ آبی تیره، بنفش با روکش سفید یخ مانند هستند. آنها کمی کوچکتر و بیضی شکل تر از آلو هستند. پالپ سفت تر و خشک تر است و هسته آن به راحتی جدا می شود.
آلو نجیب
در اینجا دو نوع وجود دارد. آلو شیرین واقعی و Reneklode. Reneclodes، همچنین به عنوان بدون حلقه شناخته می شود، کروی، معمولا سبز مایل به زرد و کاملا شیرین است. آلو شیرین واقعی نیز کروی است و کاملاً شیرین نیست. آنها در سایه های مختلف قرمز و آبی موجود هستند.
آلو خزند
میوه های کروی و کوچک آلو خزنده که به آلو جو دوسر نیز معروف است برای مصرف تازه عرضه می شود. گاهی اوقات از آن برای تهیه روغن و به عنوان پایه ای برای براندی میوه استفاده می شود. خود درخت اغلب به عنوان پرچین کاشته می شود یا به عنوان پایه ای برای انواع آلوهای خوب استفاده می شود.
زیبارته
زیبارته درختی کوچک با میوه‌های کوچک، گرد و عمدتاً سیاه‌رنگ است که شبیه به خرچنگ است. آنها عمدتا برای براندی میوه استفاده می شوند.
Mirabelle
میوه ها کوچک، کروی و زرد رنگ هستند. خمیر آن به راحتی از سنگ جدا می شود و بسیار شیرین است. آلو Mirabelle نیز تا حد زیادی برای تولید عرقیات به همین نام کشت می شود.
ریختن
آلو اسپیلینگ، اسپیل یا کاترینن عمدتاً در جنوب اروپا رشد می کند. میوه ها از نظر طعم شبیه به آلو میرابل هستند. آنها معمولاً نارنجی روشن، گرد و دارای فروکتوز بالایی هستند.
اگر آلو را به عنوان درختی شیرین برای باغچه بکارید، معمولاً از بین انواع آلو یا آلو، تنوعی را انتخاب می کنید. بیشترین تنوع در آلو یافت می شود؛ آنها یکی از محبوب ترین آلوها هستند. در بین گونه های آلو فقط یکی از آنها به شارکا مقاوم است.
برخی از واریته ها با مهمترین خصوصیات به اختصار ارائه می شود:
- ‘Tophit’: آلو; میوه بزرگ؛ حساسیت کم به بیماری
- ‘Haganta’: آلو; میوه های شیرین و بزرگ؛ حساسیت کم به بیماری
- " ملکه ویکتوریا": میوه های به خصوص بزرگ؛
- آلو انتاریو: خود گرده افشان; به سختی مستعد شرکا است. میوه های بزرگ و زرد رنگ.
- رنکلو سبز بزرگ: رنکلو با کیفیت بالا; عمدتا سبز-زرد، بسیار شیرین و آبدار؛ گرده افشان متقابل
- ‘هانیتا: آلو; عملکرد غنی؛ به سختی مستعد ابتلا به بیماری است؛ قدرتمند؛ تلاقی بین «رئیس‌جمهور» و «اورباخر»
- 'Katinka': آلو؛ میوه های خوشمزه و شیرین
- ‘Tegera’: آلو; میوه های بزرگ؛ خود بارور شدن؛ زودرس، بازدهی زیاد
- جوجو: آلو; مقاوم در برابر شارکا؛ خود گرده افشان
بیماری ها و آفات
حتی اگر درخت آلو را نسبتاً مقاوم بدانند، گاهی از بیماری ها و آفات در امان نمی ماند.اگر شرایط مساعد و سالم را از طریق یک مکان ایده آل، با کیفیت خاک خوب و آب و کود مطلوب به آن ارائه دهید، خطر این امر به طور قابل توجهی به نصف کاهش یافته است. حتی یک بازرسی منظم و کامل معمولاً می تواند از بزرگترین آسیب جلوگیری کند.
پره آلو
آلودگی به لارو پروانه آلو را می توان با سوراخ های کوچک حفاری در میوه تشخیص داد. بهترین محافظت این است که باغ را تا حد امکان برای شکارچیان طبیعی مانند پرندگان آوازخوان و زنبورهای انگلی جذاب کنید. از تله های فرمونی می توان برای گرفتن پروانه ها و در نتیجه کاهش تعداد آنها استفاده کرد.
قارچ مونیلیا
آلودگی قارچ مونیلیا را می توان از نوک خشک شاخه ها و بعداً توسط میوه های پوسیده تشخیص داد. با بیماری های قارچی فقط با قارچ کش ها می توان به طور موثر مبارزه کرد. در مراحل اولیه هنوز حذف ریشه ای و از بین بردن قسمت های آسیب دیده گیاه کافی است.
مگس اره آلو
لارو مگس اره آلو با خوردن تخمدان خسارت قابل توجهی به بار می آورد. بعداً میوه ها با مدفوع پر شده و نارس می ریزند. لاروها در خاک اطراف درخت زمستان گذرانی می کنند. در حال حاضر هیچ محافظت موثری در برابر مگس اره آلو وجود ندارد. با استفاده از تخته های چسب سفید که کمی قبل از گلدهی در درخت آویزان می شوند، می توان جمعیت را کاهش داد. میوه های آلوده باید برداشت و از بین بروند.
زنگ آلو
اسگ های این قارچ در اردیبهشت ماه برگ های درخت آلو را آلوده می کند. در قسمت زیرین برگ ها لکه های اسپور قهوه ای وجود دارد. در پایان تابستان آنها در سراسر درخت پخش شده و برگهای آسیب دیده می ریزند. زنگ آلو به ویژه در تابستان های مرطوب و بارانی رایج است. فقط درمان با قارچ کش های مناسب در برابر آلودگی شدید کمک می کند.
بیماری چارکا
بیماری شارکا یک بیماری ویروسی است.در بهار شما می توانید آلودگی احتمالی را با حلقه های سبز روشن روی برگ ها تشخیص دهید و بافت از بین می رود. میوه ها دارای فرورفتگی های پوک مانند هستند و رنگ گوشت تغییر می کند و لاستیکی می شود. آلوها پیش از موعد می ریزند. در این صورت تنها می توان امیدوار بود که درخت آلو هرگز تحت تأثیر این ویروس قرار نگیرد، زیرا این بیماری خطرناک و قابل گزارش است. پس از آن می توان الزام کرد که درخت به طور کامل حذف و از بین برود.
نتیجه گیری
اگر می خواهید باغ خود را با درخت میوه غنی کنید، بسته به ذائقه شما، زیرگونه Prunus domestica انتخاب خوبی است. اگر فضای کافی برای چندین نوع خود وجود ندارد، انواع جدیدتر توصیه می شود. گونه های خود گرده افشان نیز یک خوشه میوه جذاب را به عنوان یک درخت تک تولید می کنند. بسیاری از گونه های جدید نیز کاملاً قوی هستند و می توانند شرایط کمتر از حد عالی را تحمل کنند.
