برگ سفره، Astilboides tabularis - مکان، گیاهان & مراقبت

فهرست مطالب:

برگ سفره، Astilboides tabularis - مکان، گیاهان & مراقبت
برگ سفره، Astilboides tabularis - مکان، گیاهان & مراقبت
Anonim

با برگ‌های چتری قدرتمند روی ساقه‌های قدرتمند، برگ میز مکان‌های حساس باغ را مستعمره می‌کند که در آن گیاهان دیگر فقط رشد ضعیفی دارند. در امتداد ساحل باتلاقی حوضچه یا نهر، گیاه شاخ و برگ پراکنده در جایی که قبلاً یک خلاء مرطوب و خنک وجود داشت، فراوانی سرسبز را فراهم می کند. در حالی که یک نقطه سایه در بستر چندساله قبلاً باعث سردرد باغبانان علاقه مند شده بود، Astilboides tabularis در اینجا به ویژه احساس می کند که در خانه است. خطوط زیر نشان می دهد که برگ میز دقیقاً کدام مکان را می خواهد و چگونه کاشته و از آن مراقبت می شود.

پروفایل

  • خانواده گیاه Saxifragaceae
  • گونه و جنس: برگ سفره (Astilboides tabularis)
  • بومی شمال چین و کره
  • گیاه شاخ و برگ زینتی چند ساله
  • ارتفاع رشد 70 تا 100 سانتی متر
  • قطر برگ تا 90 سانتی متر
  • شکوفه خوشه سفید کرمی در خرداد
  • برگ‌ریز و مقاوم

موقعیت و شرایط خاک

یک کارکرد اصلی در کشت موفق Astilboides tabularis انتخاب مکان است. اگر در اینجا انتخاب درستی داشته باشید، مراقبت به حداقل محدود می شود.

  • موقعیت نیمه سایه تا سایه
  • خاک مرطوب بدون غرقاب دائمی
  • غنی از مواد مغذی، هوموس، خنک
  • ایده آل مقدار pH 5 تا 6.5 است

بنابراین، به دنبال محل کاشت در کنار درختان، آب جاری یا ایستاده باشید. از آنجایی که برگ سفره خاک کمی اسیدی را ترجیح می دهد، محله ای با گیاهان اریک نیز یک گزینه است.

نکته:

برگ سفره به محل خود بسیار وفادار است و عموماً تحمل پیوند را ندارد.

گیاهان

پس از تصمیم گیری در مورد مکان، هیچ چیز مانع کاشت موفق نمی شود. برگ سفره را می توان به راحتی در تمام طول سال در زمین قرار داد تا زمانی که یخ نزند. گیاه ساکسیفراژ از آماده سازی دقیق خاک سپاسگزار است. از آنجایی که خیلی آهسته رشد می کند، حذف کامل علف های هرز باید اطمینان حاصل کند که فوراً بیش از حد رشد نمی کند. در حین این کار از زمان خیس کردن ریشه گیاه جوان در ظرفی با آب استفاده کنید.

  1. چاله کاشت با حجم دوبرابر ساقه ریشه حفر کنید.
  2. حفاری را با کمپوست بالغ و براده های شاخ غنی کنید.
  3. گل میز را جدا کرده و در وسط گودال کاشت قرار دهید.
  4. بعد از کاشت، بستر را خوب فشار داده و آبیاری کنید.

یک لایه مالچ از برگ، چمن یا کمپوست گیاه شاخ و برگ را در طول مرحله رشد پشتیبانی می کند. اگر قرار است نمونه های اضافی کاشته شود، فاصله کاشت 100 سانتی متر مناسب است.

آبیاری و کوددهی

شرایط سایت تعداد دفعات آبیاری را تعیین می کند. ورق تخته می خواهد همیشه مرطوب باشد و در صورت امکان خشک نشود. از آنجایی که گیاه محیط کم آهک را ترجیح می دهد، آب باران جمع آوری شده به عنوان آب آبیاری ایده آل است. در صورت وجود می توان از آب حوض نیز برای این منظور استفاده کرد. تلاش زیادی برای اطمینان از تامین مواد مغذی کافی صورت نمی گیرد:

  1. در طول جوانه زدن، برگ سفره کود طولانی مدت دریافت می کند.
  2. همچنین، در طول فصل رشد هر از چند گاهی کمپوست اضافه کنید.

برش

پنیکول های سپری شده را می توان در صورت لزوم در ماه جولای تمیز کرد. آنها برای تکثیر Astilboides tabularis مهم نیستند، زیرا ریزوم زیرزمینی این وظیفه را بر عهده می گیرد. در پاییز می توان برگ های پژمرده را نزدیک به زمین قطع کرد. صبر کنید تا رنگ شاخ و برگ به طور کامل تغییر کند تا این اقدام مراقبتی را انجام دهید. در طول این مدت، ریزوم تمام مواد مغذی باقیمانده را جذب می کند تا برای زمستان آینده آماده شود و ذخایری برای فصل بعد ایجاد کند.

زمستان

ورق تخته به قدری بادوام طراحی شده است که می تواند تا دمای 18- درجه سانتیگراد را تحمل کند. اگر برگ های پژمرده در پاییز بریده شوند، محافظت در زمستان سبک همچنان توصیه می شود.اگر برگ، خاک، چوب یا کاه را روی ناحیه ریشه انباشته کنید، این مقدار کاملاً کافی است.

تکثیر

اگر نمونه‌های بیشتری از این جواهر مورد نظر است، گزینه‌های مختلف انتشار برای انتخاب در دسترس است.

بخش

می توانید در بهار با این روش بی عارضه پرورش مقابله کنید. برگ سفره باید 3-5 سال سن داشته باشد و به خوبی در محل مستقر شود. ناحیه ریشه در یک منطقه وسیع حفاری می شود و با یک بیل تیز به دو یا چند قسمت تقسیم می شود. هر بخش بلافاصله در محل جدید کاشته می شود و مانند Astilboides tabularis بالغ از آن مراقبت می شود.

قلمه ریشه

از آنجایی که برگ سفره دارای ریزوم ضخیم و گوشتی است، می توان آن را با استفاده از قلمه های ریشه تکثیر کرد. این روش کمی پیچیده تر از تقسیم است. با این حال، اگر روی تعداد بیشتری از گیاهان کار می کنید مفید است.

  1. چند ریشه رشد یافته را از گیاه مادری جدا کنید.
  2. هر ریشه را به ضخامت 5-10 سانتی متر برش دهید.
  3. برش مستقیم در پایه و برش اریب در طرف مقابل ایجاد می شود.
  4. گلدانهای کشت را با بستر فقیر از مواد مغذی پر کنید.

قلمه های ریشه آماده شده را طوری در خاک قرار دهید که انتهای تازه بریده شده رو به پایین باشد. انتهای بالایی با سطح بستر همسطح است. به دنبال آن یک لایه نازک شن و ماسه ایجاد می شود. در یک مکان نیمه سایه و خنک قرار دهید، صبر کنید تا ریشه ها رشد کنند. تنها زمانی که اولین شاخه ها در نوک ظاهر می شوند، برگ جوان میز آبیاری می شود.

کاشت

دانه های بسیار ریز توانایی جوانه زنی شگفت انگیزی دارند. بنابراین برای تکثیر آسان در باغ سرگرمی ایده آل است. یک گلدان کوچک با ماسه ذغال سنگ نارس، الیاف نارگیل یا خاک بذر تجاری پر و مرطوب می شود.سپس بذرها را که به عنوان جوانه زن سبک فقط روی آنها فشار داده می شود و الک نمی شوند پخش کنید. در دمای متوسط 20 درجه سانتیگراد در یک مکان نیمه سایه، جوانه زنی طی 10 تا 14 روز شروع می شود. نهال ها را از ارتفاع 10 تا 15 سانتی متر در گلدان های جداگانه پیوند می زنند. هنگامی که گیاهان جوان سیستم ریشه خود را توسعه دادند، می توان آنها را در فضای باز کاشت. نکته: دانه های بسیار ریز اگر با کمی ماسه پرنده مخلوط شوند راحت تر پخش می شوند.

همکاران زیبای کاشت

برای زنده ماندن در کنار عادت غالب Astilboides tabularis، فقط چند گیاه باغی مناسب هستند. شرکای کاشت زیر تا کنون ثابت کرده اند که مناسب هستند:

  • سرس شترمرغ ژاپنی (Matteuccia orientalis)
  • جنگ ژاپنی لبه طلایی (Carex morrowii 'Aureovariegata')
  • Epimedium x perralchicum 'Frohnleiten')
  • سرخس طلایی (Dryopteris affinis)
  • سرس بانوی جنگلی (Athyrium filix-femina)

به طور خاص، سرخس ها از انواع مختلف را می توان با برگ میز ترکیب کرد تا ساختارهای موثری ایجاد کرد. هر دو نوع گیاه از نظر مکان و مراقبت نیازهای مشابهی دارند.

آنچه که باید در مورد برگه جدول به طور خلاصه بدانید

برگ میز گیاه شاخ و برگ تزئینی گوشه های مشکل دار باغ را با عادتی قدرتمند پر می کند که با برگ های بزرگ و گرد مشخص می شود. ظاهر با یک گل خوشه سفید کرمی زیبا در تابستان تاج گذاری می شود. تا زمانی که مکان خیلی روشن نباشد و خاک مرطوب، خنک و اسیدی باشد، گیاه ساکسیفراژ برای سالیان طولانی احساس راحتی می کند. این امر در مورد مکان‌های دشوار نزدیک حوض‌ها یا نهرها، زیر درختان و در امتداد لبه‌های درختان صدق می‌کند. اگر مکان مناسب را انتخاب کنید، تلاش برای نگهداری محدود به کمی آبیاری در شرایط خشک و یک دوز کمپوست هر چند هفته یکبار است. حتی وقتی صحبت از تکثیر می شود، Astilboides tabularis بدون عارضه است، زیرا کار به سرعت با تقسیم، قلمه زدن ریشه یا کاشت انجام می شود.

ویژگی ها و دستورالعمل های مراقبت

  • در سالهای خشک و گرم، برگهای برگ سفره خیلی سریعتر از سالهای مرطوب می میرند. آنها می توانند به خوبی تا پاییز کار کنند.
  • قطر آنها به 90 سانتی متر و گاهی حتی بیشتر می رسد. دمبرگ ها نیز سرسبز، بلند و قوی هستند. همه اینها ظاهری چشمگیر را ایجاد می کند.
  • با موقعیت مکانی مناسب و رطوبت کمی بیشتر، برگ میز به سختی نیاز به مراقبت دارد.
  • گیاهان به طور ایده آل در لبه آبی که خیلی مرطوب نیست قرار می گیرند.
  • بارزترین ویژگی برگ سفره، برگ های بزرگ و چتر مانند آن است. روی ساقه های بلند و قوی خود چشم نوازی دارند.
  • با این حال، گل آذین آستیلب مانند، نژادی سفید، پرگل و کمی آویزان، نیز قابل تحقیر نیست.
  • برگ سفره برای خاک های مرطوب، خنک، هوموس دار و غنی از مواد مغذی مناسب است. این گیاه بانکی عالی است، اما غرق شدن را دوست ندارد.
  • جوانه چند ساله دیر جوانه می زند. چندین سال طول می کشد تا به طور کامل توسعه یابد. نور شدید خورشید می تواند باعث سوختگی برگ ها شود.
  • پس در کل گیاه خیلی عالی به نظر نمیاد.

نکته:

در غیر این صورت باید توجه داشت که برگ رومیزی به صورت یک نفره یا در توف های کوچک با یک تا سه تا حداکثر پنج بوته به خوبی کار می کند. برگ سفره گیاهی با عمر طولانی است. ممکن است اجرا نشود. در مکان های بهینه این گیاه تقریباً نیازی به مراقبت ندارد.

برگ تابلو: پروفایل

  • گونه/خانواده: متعلق به خانواده saxifrage (Saxifragaceae)
  • تلاش مراقبت: بسیار کم، یکی از گیاهانی که ترجیح می دهد تنها بماند
  • زمان گلدهی: ژوئن تا ژوئیه با خوشه‌های گلی بسیار کوچک‌تر و کمی آویزان که از گل‌های کوچک سفید یا بنفش تشکیل شده‌اند.
  • شاخ و برگ: برگ های بسیار بزرگ، زینتی، سپر شکل به رنگ سبز تازه نشسته روی ساقه های بلند
  • رشد: رشد گسترده و پراکنده همراه با توده های برگ روی ساقه خاکی غده ای، خود را از طریق ریزوم ها پخش می کند
  • ارتفاع: بسته به تنوع 70 تا 150 سانتی متر
  • مکان: نیمه سایه تا سایه. خاک غنی از مواد مغذی و کمی مرطوب، رطوبت بالا را دوست دارد
  • زمان کاشت: هر زمانی که زمین یخ زده نباشد
  • برش: لازم نیست
  • شریک: Solitaire
  • تکثیر: ریزوم ها را می توان برداشت و دوباره کاشت
  • مراقبت: وقتی خشک است آبیاری کنید، اما رطوبت و خشکی را به خوبی تحمل می کند، در بهار با کمپوست یا کود کند رهش نوازش کنید، اما حتی بدون کوددهی به خوبی رشد می کند
  • زمستان گذرانی: مقاوم، اما از محافظت در زمستان با برگ، چوب برس یا مالچ سپاسگزار است
  • بیماری: بدون مشکل
  • واریته معروف: عقیق – ارتفاع 70 سانتی متر، به دلیل گلهای بنفش نقره ای درشت و چشمگیرش به ویژه قابل توجه است

توصیه شده: