هلو زینتی در فصل بهار با گل هایش زینتی واقعی در باغ است و می تواند سال ها به عنوان یکی از اولین گیاهان گلدار چشم نواز باشد. با این حال، درخت تنها در صورتی است که به درستی از آن مراقبت شود. دستورالعمل های جامع نشان می دهد که چه چیزی مهم است و چه چیزی باید در نظر گرفته شود.
مکان
هلو زینتی به مکانی آفتابی تا نیمه سایه دار و محافظت شده نیاز دارد. گیاه باید گرم نگه داشته شود و در معرض باد سرد یا بارندگی شدید قرار نگیرد. این به ویژه در مورد فرهنگ درخت در گلدان صادق است.
سایه جزئی یا قسمت‌های کمی سرپوشیده مثلاً در بالکن یا تراس نیز مکان‌های مناسبی هستند.
زیرلایه
هلوهای زینتی وقتی نوبت به زیرلایه می رسد بی نیاز هستند. خاک معمولی باغ کاملاً کافی است. خاک گلدان یا مخلوطی از خاک باغچه و گیاه نیز مناسب است. علاوه بر محتوای مواد مغذی متوسط، مهم است که خاک نفوذپذیر و سست باشد. گیاهان نمی توانند غرقابی یا متراکم شدن بستر را تحمل کنند.
گیاهان
هلو زینتی بهتر است در اوایل پاییز یا اواخر بهار در فضای باز کاشته شود. از آنجایی که مقاومت به یخبندان کم است، باید آن را فقط در فضای باز در مناطقی با زمستان های معتدل کاشت. در ارتفاعات و در زمستان های سخت تر، رشد در ظرف بهترین انتخاب است.
فرهنگ در سطل
در هنگام پرورش هلو زینتی در گلدان باید به چند نکته توجه کرد. اینها عبارتند از:
زهکش
برای اینکه ریشه ها در آب نماند باید یک لایه زهکشی در گلدان گذاشته شود. شن درشت، سنگ یا خرده های سفال برای این کار مناسب هستند. آنها به سادگی به عنوان لایه زیرین در کاشت زیرین قرار می گیرند تا بین آب و ریشه فاصله ایجاد کنند.
پایداری
سطل باید ثابت و استوار باشد. برای این کار باید اندازه کافی و وزن مناسب داشته باشد. هلو زینتی می تواند به ارتفاع سه متر برسد، بنابراین یک پایه ضد نوک بسیار مهم است. یک لایه زهکشی ساخته شده از سنگ می تواند به سنگین تر شدن سطل کمک کند و در عین حال اجازه دهد آب بهتر تخلیه شود.
مراقبت
مراقبت از کشت گلدانی کمی راحت تر از فضای باز است زیرا بستر کمتری در دسترس است. آبیاری و کوددهی بیشتر و همچنین حفاظت مناسب در زمستان ضروری است.
محافظ
در زمستان، درخت هلو در گلدان می تواند به سرعت یخ بزند و بمیرد، زیرا گلوله ریشه با بستر کمتری احاطه شده است و بنابراین محافظت کمتری از زمین دریافت می کند.
ریختن
مراقبت از این گیاه هنگام آبیاری هلو زینتی نیز آسان است. بستر هرگز نباید به طور کامل خشک شود، اما نباید خیس شود. بنابراین آبیاری در صورت نیاز انجام می شود، به طور ایده آل با آب نرم و کم آهک. مناسب عبارتند از:
- آب باران جمع شد
- آب برکه یا آب آکواریوم
- آب کهنه
مزیت آب حوض و آب آکواریوم این است که مقداری مواد مغذی ارگانیک نیز دارد. بنابراین می توان از آن برای لقاح نیز استفاده کرد. در مورد آب باران و آب لوله کشی کهنه، رسوب نباید ریخته شود.چون آهک اینجاست.
نکته:
به اصطلاح آزمایش شست می تواند نشان دهد که آیا گیاه نیاز به آبیاری دارد یا خیر. برای انجام این کار، یک انگشت را به بستر فشار دهید - اگر خشک بماند، درخت باید آبیاری شود. با این حال، اگر بستر به انگشت شما بچسبد، آبیاری لازم نیست.
کوددهی
تامین مواد مغذی هلو زینتی فقط در مرحله رشد مهم و ضروری است. دوره دقیق بستگی به انواع دارد. به طور متوسط این ماه آوریل تا جولای است. به عنوان یک قاعده کلی، لقاح می تواند با اولین شاخه ها در بهار آغاز شود. ذخیره مواد مغذی اضافی باید حداکثر تا ماه اوت محدود شود زیرا گیاه به طور بالقوه می تواند مواد مغذی کمتری را جذب کند و کود از رفتن آن به خواب زمستانی جلوگیری می کند و می تواند باعث سوختگی شیمیایی در ریشه شود.
کود کامل قابل استفاده است. کمپوست خوب پوسیده نیز مناسب است. در هر صورت پس از لقاح باید آب داده شود. این بدان معنی است که مواد غذایی بهتر توزیع می شوند و می توان به طور موثر از آسیب به ریشه جلوگیری کرد.
زمان گلدهی
زمان گلدهی اساساً به دو عامل بستگی دارد. از یک طرف شرایط آب و هوایی. زمستان های معتدل و آب و هوای گرم کلی، دوره گلدهی زودتر را ایجاد می کند. می تواند از اوایل ماه مارس یا اواخر اردیبهشت شروع شود. از سوی دیگر، انواع نقش دارند. Melred از اواخر ماه مارس شکوفا می شود. از سوی دیگر، درخشش بهاری در فوریه شروع می شود - اگر شرایط مناسب باشد.
خوراکی یا سمی؟
میوه درختان زینتی هلو کاملا خوراکی هستند و سمی نیستند. حتی اگر گل های ملرد و شرکت اغلب دلیل اصلی خرید آنها باشد، میوه ها را می توان به صورت تازه یا فرآوری شده مصرف کرد. آنها برای انسان سمی نیستند، اما باز هم بسته به تنوع می توانند بسیار آبدار و شیرین باشند. خشک کردن، نگهداری یا ترشی میوه امکان پذیر است.با این حال، هسته باید از قبل حذف شود. زمان برداشت ایده‌آل از اواخر تیرماه آغاز می‌شود.
برش
پیرایش هلو زینتی حتی برای افرادی که تجربه ای در مراقبت از گیاهان ندارند و انگشت شست سبز ندارند نیز بسیار ساده و امکان پذیر است. فقط باید چند عامل را در هنگام ساخت زباله در نظر گرفت:
زمان
قلمه زدن در اوایل بهار یا اواخر پاییز انجام می شود. تجربه نشان داده است که فنر انتخاب بهتری است زیرا می توان قطعات آسیب دیده یا مرده را جدا کرد. این امر از یک طرف باعث می شود تا شکل تاج درخت بهتر حفظ شود و از طرف دیگر بهترین شرایط را برای درخت ایجاد کند. مهم این است که درخت هلو در هنگام بریدن تا حد امکان برگ کمتری داشته باشد. همچنین باید منتظر یک روز بدون یخبندان با رطوبت کم باشید. سپس سطوح بریده شده می توانند خیلی سریع خشک شوند و خطر حمله میکروب ها و انگل ها را می توان پایین نگه داشت.
نظافت
ابزار برش باید تمیز نگه داشته شود تا از عفونت گیاه جلوگیری شود. به همین دلیل قبل و بعد از برش باید ضدعفونی شود. این پاتوژن ها و سایر آلاینده هایی که می توانند باعث عفونت شوند را از بین می برد.
رویه
مهمترین چیز این است که ضایعات منظم وجود داشته باشد. این بدان معنی است که تداخل با رشد حداقل است و رابط ها تا حد امکان کوچک هستند. تمام شاخه هایی که به سمت داخل رشد می کنند یا از یکدیگر عبور می کنند حذف یا کوتاه می شوند. علاوه بر این، شاخه های مرده یا آسیب دیده پس از گلدهی و برداشت باید حذف شوند. این از تبدیل شدن برش به یک روش اصلی جلوگیری می کند. این باعث حفظ ذخایر انرژی درخت می شود. علاوه بر این، تلاش کمتر است و زمان مورد نیاز به نسبت کم است.
زمستان
زمستان گذرانی هلو زینتی آسان است، اما نیاز به حفاظت مناسب دارد. دو گزینه برای این وجود دارد.
زمستان گذرانی در خانه:
1. این گیاه در پاییز قبل از اولین یخبندان به داخل خانه منتقل می شود.
2. مکان باید روشن و بدون یخبندان باشد.
3. از خشک شدن خاک جلوگیری می شود، اما کوددهی متوقف می شود. 4. ریختن برگ ها کاملا طبیعی است.
زمستان گذرانی در فضای باز با کشت گلدان:
1.عایق از زیر،مثلا با پلی استایرن از ریشه محافظت می کند.
2. عایق از بیرون از توپ ریشه از طرفین محافظت می کند.
3. روکش بالایی از ورود مایع بیش از حد جلوگیری می کند. به عنوان مثال، پشم گوسفند، جوت، نی و چوب قلم مو برای این کار ایده آل هستند.
هنگام زمستان گذرانی در فضای باز، دیسک ریشه باید با چوب قلم مو پوشانده شود تا محافظت جداگانه ایجاد شود. علاوه بر این، باید مراقب بود که مایع کافی اما نه بیش از حد در بستر وجود داشته باشد تا از آسیب به ریشه ها جلوگیری شود.
