فاصله صحیح سیب زمینی های تخمگذار به همان اندازه که بستری خوب آماده شده و تامین مواد مغذی مناسب برای محصول مهم است. در این مقاله اطلاعاتی در مورد فاصله و عمق صحیح سیب زمینی ها ارائه شده است.
عمق تخمگذاری
نحوه کاشت عمیق سیب زمینی در مقایسه با فاصله کاشت در ردیف و بین ردیف نقش چندانی ندارد. برخی از روش های کشت نیاز به حفر شیار کاشت را کاملاً از بین می برد. در مقابل، سیب زمینی در گودال ها رشد می کند تا در پشته ها. شیارهای معمولی حدود 5 تا 10 سانتی متر عمق دارند که برای سیب زمینی کاملاً کافی است.
فاصله ردیف
در فرهنگ سدسازی سیب زمینی روی هم انباشته می شود. برای این کار باید فضای مناسبی بین ردیف ها در نظر گرفته شود. برای سیب زمینی های جدید این حدود 50 سانتی متر است. بهتر است کمی بیشتر از کم باشد تا چندین بار سدهای خوب ساخته شود. اینها با تشکیل غده های جدید روی شاخساره ها باعث افزایش برداشت می شوند و از سبز شدن سیب زمینی جلوگیری می کنند. پشته ها در حین برداشت به سادگی تسطیح می شوند، به سختی نیاز به کندن سیب زمینی وجود دارد.
سیب زمینی جدید
از آنجایی که دوره کشت برای واریتههای زودرس سیبزمینی نسبتاً کوتاه است، فاصله بین آنها نیز با سیبزمینی ذخیرهسازی متفاوت است. سیب زمینی های جدید معمولاً قبل از کاشت از قبل جوانه می زنند. اولین میکروب ها و شاخه ها و با کمی شانس، ریشه ها شروع به تشکیل می کنند.
توجه:
اگر سیب زمینی های لایه ای با شاخه های زیاد از هم فاصله بیشتری نسبت به سیب زمینی های کم شاخه داشته باشند، عملکرد سیب زمینی زودرس باید افزایش یابد.
یک قانون ساده این است که سیب زمینی ها را در ردیف هایی قرار دهید و یک پا بین آنها قرار دهید. میانگین 30 تا 40 سانتی متر است. با این حال، قرار دادن پای خود بین سیب زمینی ها باعث می شود فاصله خود را راحت تر حفظ کنید.
سیب زمینی نگهداری (ارقام دیررس)
ارقام دیررس نه تنها دیرتر کاشته و برداشت می شوند، بلکه زمان کشت بسیار طولانی تری نیز دارند، به این معنی که باید بیشتر انباشته شوند. فاصله ردیف 75 سانتی متر برای این کار منطقی است. فاصله ردیف هم مثل سیب زمینی های جدید است.
شرایط دیگری که فاصله تخمگذاری به آن بستگی دارد:
- انواع سیب زمینی
- زمان تخمگذاری
- روش رشد
- سایز تخمه سیب زمینی
- فضای موجود
ویژگی های ویژه
روش های مختلفی برای پرورش سیب زمینی وجود دارد. ما نشان می دهیم که در هر مورد چه ویژگی های خاصی وجود دارد.
کاشت بالکن
سیب زمینی را مطمئناً می توان در بالکن پرورش داد، اما به دلیل فضای محدود محصول کم است. روشهای مختلف کاشت سیبزمینی در بالکن تسکین میدهد، که هدف آن برداشت مکرر غدههای کوچکتر از گیاه در مدت زمان طولانیتر است، اما به آنها اجازه میدهد به رشد خود ادامه دهند. وقتی صحبت از عمق و فاصله کاشت می شود، این بدان معناست که تنها یک بوته سیب زمینی در هر گلدان بالکن با اندازه معمول مجاز است. فاصله ها حذف می شوند. عمق عمدتاً به مقدار بستر بستگی دارد.
سیب زمینی در یونجه
علاوه بر کاشت معمول در پشته ها، سیب زمینی را می توان در یونجه، بریده علف یا حتی پشم گوسفند نیز با تلاش بسیار کمتر کشت کرد. عمق تخمگذار با این انواع دیگر ضروری نیست زیرا سیب زمینی ها روی خاک لخت قرار می گیرند؛ فاصله با فاصله کاشت پشته مطابقت دارد.پس از کاشت، سیب زمینی ها را تا حد امکان محکم می پوشانند. مواد مورد استفاده باید در مدت زمان طولانی تری مواد مغذی را به طور یکنواخت آزاد کند و دائماً تجدید شود. مهم این است که سیب زمینی ها همیشه پوشیده باشند تا آفتاب نگیرند و سبز نشوند.
سیب زمینی بدون سد
کاشت سیب زمینی در سد مزیت هایی دارد اما الزامی نیست. اگر سیبزمینیها روی هم انباشته نشوند، برداشت معمولاً کمتر باقی میماند، اما دیگر نیازی نیست فاصله ردیفها به این اندازه باشد. فاصله ردیفهای کوچکتر باعث میشود که بوتههای سیبزمینی به سرعت منطقه را با سایه کافی فراهم کنند و در نتیجه زندگی علفهای هرز را دشوار میکنند.
سیب زمینی در خندق
به جای انباشتن سیب زمینی، می توان آنها را در سنگرهایی که در طول فصل رشد به آرامی پر می شوند، قرار داد. تأثیر آن مانند کشت سدسازی است، اما این مزیت را دارد که سدها با باران شدید تسطیح نمی شوند و بنابراین هیچ سیب زمینی در معرض رها نمی شود.عیب کشت ترانشه ای این است که برداشت سخت تر و گرما کاهش می یابد. ضمناً خندق هایی مانند سدها باید در فاصله مناسبی از یکدیگر باشند تا بتوان به درستی روی آنها کار کرد.
توجه:
سنگرها در اعماق بیل حفر شده اند. برای خاک های متراکم و سنگین نیز عمیق تر است.