می توانید از مربای سنجد به عنوان دارو، غذا و رنگ استفاده کنید. اما باید بدانید که توت نارس و دانه توت رسیده حاوی سمی است که می تواند باعث اسهال و استفراغ در کودکان و افراد حساس شود. به همین دلیل است که توت ها نباید خام مصرف شوند. هنگام تهیه مربا، توت ها گرم می شوند. "سم تجزیه می شود" و توت ها غیر سمی هستند. علاوه بر مربا، می توانید از توت ها سوپ، ژله، پوره و آب میوه درست کنید. در بسیاری از جاها نوعی شربت از گل ها درست می کنند که می توان از آن برای تهیه لیموناد سنجد یا شراب گازدار سنجد استفاده کرد. روغن سنجد در صنایع آرایشی و بهداشتی، داروسازی و پزشکی استفاده می شود.
آقو حاوی مقدار زیادی ویتامین C و ویتامین B، اسیدهای میوه، اسانس و آنتی اکسیدان است. اما وقتی گرم می شود مقدار زیادی از آن از بین می رود.
جمع آوری سنجد
اگر در باغ خود درخت یا بوته ای ندارید، می توانید توت ها را در همه جای طبیعت پیدا کنید. فقط باید با چشمان باز به پیاده روی بروید یا دوچرخه سواری کنید. بهترین چتر توت روی درختانی یافت می شود که تا حدودی سایه دارند. اگر آنها بیش از حد زیر نور خورشید هستند، کار زیادی برای مرتب کردن توت های خشک دارید. در صورت امکان باید مطمئن شوید که فقط از توت های رسیده استفاده کنید. این همیشه آسان نیست، زیرا اغلب توت‌های سبز، کاملا نارس، قرمز و رسیده به یک چتر متصل هستند.
فرآوری انواع توت ها
توت ها بدیهی است که باید شسته شوند. شما همچنین باید آنها را مرتب کنید. توت های خشک یا نارس قبل از جدا شدن از مخروط ها جدا می شوند و جدا می شوند. مانند زغال اخته، توت های رسیده را می توان با شانه یا چنگال از مخروط ها جدا کرد.اگر می خواهید مربای بدون دانه میوه تهیه کنید، باید دانه ها را جدا کنید. برای انجام این کار، توت ها را از طریق یک الک مش باریک فشار دهید. می توانید از آبمیوه گیری هم استفاده کنید، اما بعد از آن فقط می توانید از آب آن ژله سنجد درست کنید. اما طعم آن هم خوشمزه است. اگر دانه ها شما را اذیت نمی کنند (مشابه تمشک)، می توانید به سادگی سنجد را پوره کنید. این کار کمتری نیاز دارد و به سادگی سریعتر است.
مربای آشپزی
توده را باید وزن کرد تا شکر نگهدارنده محاسبه شود و سپس در قابلمه بزرگی که تا حد امکان بالا باشد قرار داد. این مهم است زیرا این مخلوط هنگام پخت به درستی کف می کند و در غیر این صورت کف روی لبه قابلمه پف می کند. آب، کمی آبلیمو و شکر را طبق دستور سازنده اضافه کنید. از آنجایی که سنجد به ندرت دارای مواد ژل کننده مخصوص به خود است، می توانید کمی بیشتر شکر ژل کننده اضافه کنید. مخلوط میوه و شکر به آرامی حرارت داده شده و دائماً هم زده می شود. بعد از اینکه جوش آمد و شکر حل شد، 4 تا 5 دقیقه دیگر هم بزنید و سپس می توانید تست ژل شدن را انجام دهید.اگر مخلوط سفت نشد باید کمی شکر نگهدارنده اضافه کنید و مدتی به هم زدن ادامه دهید تا مخلوط قوام مناسبی پیدا کند. سپس می توانید مربای تمام شده را داخل شیشه های آماده شده پر کنید و در آنها را ببندید.
نکته سردبیر
اگر نمی‌خواهید دست‌های تغییر رنگ داده را به خطر بیندازید، فقط باید میوه را با دستکش خانگی لمس کنید. اسکراب و شستن معمولا کمکی نمی کند، دست ها یا انگشتان برای مدت طولانی تغییر رنگ می دهند.
