سنبل انگور – دستورالعمل کاشت و مراقبت سنبل انگوری یکی از زیباترین گلها به حساب می آید. گلهای آبی تا ارغوانی آنها از ابتدای بهار کل تخت‌ها را می‌پوشاند. سنبل انگوری نام خود را مدیون گل هایش است که وقتی از نزدیک به آن ها نگاه کنید شبیه انگورهای وارونه به نظر می رسند. این گیاه از خانواده مارچوبه است و در زیر زمین پیاز تشکیل می دهد. سنبل انگور به دلیل بوی قوی و منحصر به فردش بسیار چشمگیر است. ارتفاع سنبل انگور تا 40 سانتی متر می رسد.
پروفایل
قد 15 – 40 سانتی متر
فاصله کاشت 7.5 -10 سانتی متر
شکوفه دادن از اوایل بهار تا اوایل تابستان
خاک با زهکشی خوب
آفتاب کامل تا مکان نیمه سایه
پیاز موجود در پاییز
کاشت
سنبل انگور را می توان تقریباً در هر خاکی کاشت. علاوه بر بستر کلاسیک، کشت در گلدان و باکس بالکن نیز امکان پذیر است. این گیاه بسیار قوی است که می توان آن را در مکان های زیادی کاشت. یک مکان بسیار روشن بیشتر توصیه می شود. بنابراین بهتر است تختی را انتخاب کنید که هیچ سایه ای روی آن نباشد. اما اگر درختان باغ نازکتر باشند، سنبل انگور را نیز می توان در زیر چنین گیاهانی بدون هیچ مشکلی کشت کرد. هر چه گل ها بیشتر در سایه باشند، گل های کمتری تولید خواهند کرد. این گیاه همچنین تقاضای زیادی برای خواص خاک ندارد:
- خاک انتخاب شده در بستر باید قابل نفوذ آب باشد
- در صورت امکان نباید غرقابی وجود داشته باشد
- خاک لومی و شنی ارجحیت دارد
- خاک موجود را نیز می توان با ماسه اضافی شل کرد
- خاک تا حد امکان سست و زیاد سنگین نباشد
- خاک باید از نظر عناصر غذایی خالص باشد.
به طور کلی سنبل انگور را می توان تقریباً در هر خاکی در هر مکانی کاشت. با این حال، هر چه شرایط برای گیاه بهتر باشد، به باغبان با تعداد گل بیشتر و سرعت تولید مثل بیشتر پاداش می دهد. فرآیند کاشت نیز با این گیاه بی عارضه نسبتاً آسان است:
- با استفاده از پیازهای کوچک گل کاشته شد
- زمان ایده آل پاییز است
- حفره ای به عمق 8 تا 10 سانتی متر باید در زمین حفر شود
- سطح زمین باید با دقت فشار داده شود
- فاصله بین تک تک نمونه ها باید تقریباً 10 سانتی متر باشد
- چیدمان در گروه های کوچکتر به دلایل بصری توصیه می شود
- سنبل های انگور به خصوص با گل لاله و نرگس زیبا به نظر می رسند.
به طور کلی، پرورش گل بسیار آسان است و بدون تلاش زیاد می توان به آن دست یافت.
مراقبت صحیح از سنبل انگور
این گیاه از نظر مراقبت نیز بسیار بی عارضه و قوی است. باید دقت کنید که سنبل انگور به طور منظم و متوسط آبیاری شود و پیاز آن هرگز به طور کامل خشک نشود.با این حال، آب نیز باید بتواند به راحتی در خاک نفوذ کند، در غیر این صورت ممکن است غرقابی رخ دهد. در بدترین حالت، این منجر به تشکیل کپک روی پیاز می شود. در اواخر تابستان، برگ های سنبل انگور خشک می شود. از آن به بعد گیاه دیگر نیازی به آبیاری ندارد. سپس کوددهی نیز باید متوقف شود. در کوددهی سنبل انگور باید به چند نکته توجه کرد:
- کوددهی با یک لایه کمپوست در فصل بهار به ویژه توصیه می شود
- Blühdinger نیز مناسب است (بالاترین مقدار فسفر ممکن)
- یک بار قبل و یکبار بعد از گلدهی از Blühdinger استفاده کنید
- وقتی برگها کم رنگ شدند کود دهی را متوقف کنید
- کود زیاد مصرف نکنید.
ضرب سریع
سنبل‌های انگور با موقعیت مناسب و مراقبت منظم، خیلی سریع و بدون دخالت باغبان تکثیر می‌شوند و می‌توانند کل باغ‌ها را در اختیار بگیرند.به همین دلیل برای وحشی کردن باغ ها مناسب هستند. در صورت عدم تمایل به تکثیر سریع، زمانی که برگها شروع به زرد شدن کردند باید سخاوتمندانه قطع شوند. اگر می خواهید خودتان از تکثیر گیاهان مراقبت کنید، باید منتظر زمان خشک شدن گیاهان و جمع آوری بذر نیز باشید. سپس می توان آنها را در هر مکانی در بهار یا پاییز کاشت. مهم است که هنگام کاشت، خاک به خوبی مرطوب نگه داشته شود. پس از چندین سال، گل ها شروع به تشکیل می کنند. با این حال، بیشتر باغبانان، سنبل انگور را از طریق پیازهای بذری که در تابستان روی پیاز مادر تشکیل می شود، تکثیر می کنند. اینها را باید در پاییز کنده و کاشت. گیاهانی که به این روش کشت می شوند برای اولین بار در بهار سال بعد شکوفا می شوند. جایگزین دیگر این است که پیاز را به صورت جداگانه تقسیم کنید. برای این کار ابتدا باید سنبل انگور پس از گل دهی کنده شود. ریشه ها نباید آسیب ببینند.سپس اینها باید با دقت از هم جدا شوند. پس از آن، قطعه های جداگانه باید بلافاصله دوباره کاشته شوند.
زمستان
سنبل های انگور پیازی دارند که می تواند در تمام طول سال زیر زمین بماند زیرا پیاز گل بدون یخبندان است. هر بهار گیاه دوباره از خاک جوانه می زند و شروع به تولید گل می کند. با این حال، اگر سنبل انگور در بستر باغچه کاشته نشده باشد، اما در گلدان ها یا جعبه های بالکن، همه چیز متفاوت به نظر می رسد. ظروف مورد نظر باید در فصل پاییز به محلی که یخبندان و تا حد امکان تاریک باشد منتقل شوند. خاک باید همیشه کمی مرطوب نگه داشته شود. قبل از اینکه گیاه دوباره شروع به جوانه زدن کند، ظرف را باید به مکانی روشن منتقل کرد و خاک را کود داد.
بیماری های معمول سنبل انگور
سنبل انگور گیاهی بسیار قوی است. فقط به چند بیماری حساس است.شایع ترین عفونت قارچی است. این امر به ویژه زمانی که سنبل انگور در یک مکان سایه قرار دارد، خاک خیلی مرطوب است و گیاهان منفرد خیلی به هم نزدیک هستند، رایج است. این قارچ لکه دار با معیارهای زیر مشخص می شود:
- تعداد بسیار متنوعی ممکن است (تقریباً 1200)
- سر گل سنبل انگور به طور خاص تحت تأثیر قرار می گیرد
- تشکیل لکه سیاه یا سفید
- قطعات آسیب دیده گیاه باید به طور کامل حذف شوند.
گونه ها و گونه های محبوب
Muscari armeniacum گلهای آبی کبالتی با لبه سفید تولید می کند که تا اواخر بهار ظاهر می شوند و رایحه ای مطبوع دارند. از آنجا که به سرعت گسترش می یابد، این گونه 20 تا 25 سانتی متری اغلب کشت می شود.
Muscari aucheri (syn. M. tubergenianum) گلهای آبی کم رنگ و آبی تیره را در یک خوشه تولید می کند که در ابتدای بهار ظاهر می شوند.
Muscari botryoides `Album`خرس سفید، همچنین گلهای بسیار معطر است که در نیمه دوم بهار ظاهر می شوند. ارتفاع این رقم 15 تا 25 سانتی متر است.
Muscari comosum به رنگ سبز زیتونی و بنفش شکوفا می شود. در نوک گل آذین راسموز دسته ای از گل های عقیم وجود دارد. این سنبل انگوری در اواخر بهار که دیرتر از سایر گونه های موسکاری است گل های خود را تولید می کند. در ارتفاع 40 سانتی متری نیز بسیار بزرگ است.اشکال کشت شده آبی-بنفش عبارتند از Plumosum و Monstrosum.
فرهنگ
پیازهای گل در فصل پاییز به عمق حدود 7.5 سانتی متر کاشته می شوند و به صورت گروهی چیده می شوند. آنها در هر خاکی که به خوبی آبیاری شده است رشد می کنند و می توانند در مکان های آفتابی کامل و همچنین در زیر درختان خزان کننده سبک رشد کنند.
نتیجه گیری
سنبل انگور گیاهی زیبا با گلهای بسیار جذاب و متعدد است که در فصل بهار شکوهی واقعی دارد. با کمی دقت، کار بسیار کمی با سنبل انگور دارید و می توانید تکثیر سریع آن را تحسین کنید.
