تقوع یک گیاه پیازی بی نیاز است که هم در داخل گلدان و هم در فضای باز در بستر کاشته می شود. انواع مختلفی وجود دارد که رایحه ای ملایم و شیرین از خود پخش می کنند که در داخل خانه نیز بسیار مطبوع است.
موقعیت و خاک برای کروکوس
- پیازها در اواخر تابستان یا اوایل پاییز در فضای باز کاشته می شوند زیرا به دوره های سرد نیاز دارند.
- کاشت در گلدان حدود سه ماه قبل از دوره گلدهی مورد نظر انجام می شود.
- پیازها حدود ده هفته زمان نیاز دارند تا ریشه کنند.
- پیازها نباید خیلی عمیق کاشته شوند. چند سانتی متر زیر سطح کافی است.
- بنابراین کروکوس ها را به راحتی می توان در کاسه های کم عمق قرار داد.
- پیازها را می توان نزدیک به هم کاشت، اما پیازها نباید به یکدیگر برخورد کنند.
به عنوان یکی از اولین گیاهان در فصل بهار، کروکوس ها مکان های آفتابی را دوست دارند. کاشت پیازها در بستری چند ساله ایده خوبی است، زیرا کروکوس‌ها حداکثر تا ماه آوریل شکوفا می‌شوند، به این معنی که یک تخت گلهای رنگارنگ را زود نشان می‌دهد. پیازها نیز اغلب به طور مستقیم در چمن مانند سایر گیاهان پیاز که در بهار شکوفا می شوند، کاشته می شوند. تا زمانی که چمن برای اولین بار بریده می شود، کروکوس ها پژمرده شده و دوباره به داخل رفته اند. کروکوس ها نیز اغلب در گلدان یا کاسه در داخل خانه نگهداری می شوند و بخشی از دسته گل های بهاری هستند.
کروکوس ها در داخل خانه نیز باید در مکانی روشن و آفتابی و ترجیحاً روی طاقچه رو به جنوب قرار گیرند. کروکوس ها تقاضای زیادی برای مکان خود ندارند و بسیار بی نیاز هستند.اگر در کنار گیاهان دیگر باشند دیگر نیازی به کوددهی خاصی ندارند. کروکوس های موجود در گلدان ها باید سالی یک بار کوددهی شوند یا خاک آن را تغییر دهید. خاک معمولی کمپوست برای این کار کاملا کافی است.
دما و آبیاری کروکوس
مساح ها برای رشد به پالس دما نیاز دارند. دمای بالای 7 درجه سانتیگراد به پیاز سیگنال می دهد که زمان رشد فرا رسیده است و در طول ریشه زایی دما باید در این محدوده باقی بماند. اگر دما در زمستان کمتر از این باشد، غده استراحت می کند. برای تامین این محرک دمایی برای کروکوس های داخل خانه، می توان گلدان را مثلاً به مدت 24 ساعت در بالکن در دمای خنک قرار داد.
اگر فرصت ندارید گلدان را بیرون بگذارید، می توانید کروکوس ها را هم یک روز در یخچال بگذارید. در فضای باز نگهداری از لامپ ها خیلی سخت نیست و معمولا نیازی به آبیاری ندارند.
اگر یک دوره طولانی بارندگی در گذشته با یک دوره خشک چند هفته ای همراه باشد، می توان گیاهان را به طور متوسط آبیاری کرد. کروکوس های داخلی باید نسبتاً مرطوب نگه داشته شوند. باید از غرق شدن در آب اجتناب کرد، در غیر این صورت پیازها شروع به پوسیدگی می کنند.
تکثیر و گلدهی مجدد کروکوس
پیوند پیازها در فضای باز ضروری نیست. اگر شرایط خوب باشد، غده مادر هر سال غده های کوچک پرورشی را جوانه می زند، به این معنی که کروکوس ها به طور خودکار تولید مثل می کنند. اگر تعداد زیادی کروکوس در یک مکان رشد می کنند، می توان آنها را پس از گلدهی با دقت حفر کرد. مکان جدید باید فضای کافی برای تکثیر گیاهان را فراهم کند. به طور متوسط سه سال طول می کشد تا پیازهای جوان شکوفا شوند.
در این مدت اما غده مادر نیز می میرد. کروکوس ها در گلدان ها را می توان در تابستان در باغ قرار داد؛ خاک نباید خشک شود. اگر این گزینه وجود نداشته باشد، لامپ ها پس از خیس شدن کامل و تمیز کردن تقریباً از خاک خارج می شوند. آنها را به صورت خشک و خنک نگهداری می کنند، مثلاً در زیرزمین یا در انباری، و تا پاییز دوباره کاشته نمی شوند.
در حفاری پیازها باید مراقب بود تا پیازهای جوان خیلی زود از پیاز مادر جدا نشوند. تنها زمانی که اینها به طور مستقل حل شوند می توانند مواد مغذی خود را تامین کنند. غده ها همچنین باید در تابستان نگهداری شوند تا از آفاتی مانند موش محافظت شود. برای تعیین اینکه آیا محیط خیلی مرطوب یا خیلی خشک است باید یک بررسی منظم انجام شود. اگر هوای اتاق خیلی خشک است، می توانید یک پارچه مرطوب روی پیازها بگذارید، در غیر این صورت خشک می شوند. اتاق‌هایی که خیلی مرطوب هستند می‌توانند منجر به عفونت قارچی روی پیازها یا جوانه زدن زودهنگام شوند.
آفات و بیماریها
تنها آفتی که می تواند برای کروکوس ها خطرناک باشد ول است. پیاز منبع غذایی عالی برای جوندگان در تمام طول سال است. اگر از حشرات می ترسید، می توانید سبدهای گیاهی را در گودال های زمین قرار دهید، پیازهای کروکوس را در آنها قرار دهید و همه چیز را با خاک بپوشانید.لبه سبدهای گیاه باید کمی بیرون بزند تا از بالا رفتن حشرات از لبه جلوگیری شود.
اگر جوندگان هنوز توسط پیازها که به نظرشان خوش طعم است منصرف نشده اند، می توان قفس های بسته را از سیم مشبک درست کرد و همراه با پیازها در زمین دفن کرد. غرق شدن در آب نیز می تواند به پیاز آسیب برساند زیرا ممکن است پوسیده شود. در صورت وجود خطر غرقابی می توان خاک را با ماسه مخلوط کرد که باعث افزایش نفوذپذیری می شود.
دستورالعمل مراقبت در یک نگاه
- موقعیت روشن تا آفتابی
- با خیال راحت از بوته بکارید
- آب در حد متوسط
- دمای خنک به عنوان محرک رشد
- گلدان مجدد پس از انتقال گیاه به داخل
- پیازهای کنده شده را در جای خشک و خنک نگهداری کنید
آنچه باید در مورد کروکوس به طور خلاصه بدانید
مساح ها از اولین نشانه های بهار در باغ هستند. پیازها را می توان به راحتی در مکان هایی از باغ کاشت که خاک به ندرت جابه جا می شود یا اصلا جابجا نمی شود. به دلیل شرایط مکانی کم، به عنوان پاشش رنگی رنگی در چمن یا بسترهای چند ساله در فصل بهار نیز مناسب است. پس از کاشت، غده به خودی خود تولید مثل می کند، اما باید از آفاتی مانند حشرات محافظت شود. کروکوس ها در گلدان ها را می توان در زمستان در بیرون از منزل رها کرد یا بعد از جابجایی آن ها را در جای خشک حفر کرد و نگهداری کرد.
- تمساح ها فقط 5 تا 10 سانتی متر ارتفاع دارند، به صورت عمودی رشد می کنند و بسته به نوع آن از اواخر ژانویه تا آوریل شکوفا می شوند.
- و انواع زیبایی وجود دارد: می توانید آنها را در رنگ های زرد، سفید، صورتی، بنفش و حتی چند رنگ تهیه کنید.
- شکل گل آنها فنجانی یا جامی شکل است.
- همانند تمام گلهای بهاره، زمان کاشت شهریور/اکتبر است که در عمق حدود 6-8 سانتی متری در خاک کاشته می شوند.
- بیشتر کروکوس ها لامپ های دختر کوچکی تولید می کنند که به راحتی از لامپ مادر جدا می شوند.
- پس از گلدهی، پیازها را با احتیاط از زمین جدا می کنند و سپس پیاز دختر را در محل مورد نظر دیگری کاشت می کنند.
- اگر نمی خواهید لامپ دختر را جای دیگری بگذارید، فقط می توانید صبر کنید و کاری انجام ندهید.
- مساح ها به لطف پیازهای پرورش دهنده خود به خود تکثیر می شوند.
- برخی از گونه‌ها نیز دانه‌هایی تشکیل می‌دهند که بسیار سخاوتمند هستند و در نتیجه پخش می‌شوند.
به ویژه در اینجا قابل توجه است Crocus tommasinianus بنفش روشن، کروکوس پری، که از اواخر ژانویه شکوفا می شود. از طریق کاشت، می تواند کلونی های کروکوس را تشکیل دهد و به ویژه در نظر گرفته می شود که گسترش آن آسان است. بنابراین برای باغ های طبیعی بسیار مناسب است. این تقریباً تنها نوع کروکوس است که هنوز در طبیعت وجود دارد.
کروکوس – انواع مختلف
بین گونه‌های گیاه‌شناسی که توسط خود طبیعت تولید می‌شوند و اشکال زینتی که به‌ویژه توسط انسان پرورش داده شده‌اند تمایز قائل می‌شوند. گونه های گیاهی جذاب "Sieberi Firefly" با گلبرگ های صورتی شدید و هسته نارنجی، "Blue Pearl" با برگ هایی که به رنگ آبی متفاوت روی یک گل می درخشند و گونه های زرد روشن "Romance" هستند. شکوفه «ژان دارک» تقریباً غیرواقعی در سفید خالص می درخشد. Remenbrance یک بنفش قوی با گلبرگ های ابریشمی و براق است که به خوبی به عنوان یک پاشش رنگ شدید در میان بسیاری از کروکوس های سفید یا زرد عمل می کند. «کروکوس کریزانتوس» با گلهای زرد آفتابی شدید خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد و «کروکوس ورنوس»، کروکوس آلپ، دارای گلبرگ‌های صورتی رنگ است.
تمساح در بسترهای علفی
موجودات رنگارنگ کوچک در بسترهای علفی برهنه یا در مقابل درختان برگریز و همچنین در باغ های صخره ای بسیار خوب به نظر می رسند.
مساح ها نیز خاک قابل نفوذ را دوست دارند نه غرقابی. در بهار ممکن است کمی مرطوب تر باشد، در پاییز ترجیح می دهند خشک تر باشد. آنها مقاوم هستند، اما در هنگام گلدهی حساس هستند، بنابراین حتی نوسانات دمایی کوچک می تواند باعث شود گل های تشنه آفتاب برای مدت کوتاهی بسته شوند.
