طبیعی تر و پایدارتر نیست: کوددهی با کمپوست نه تنها گیاهان باغ شما را با مواد مغذی مطلوب تامین می کند، بلکه از محیط زیست نیز محافظت می کند. این اثر نه تنها در کوتاه مدت باقی می ماند، بلکه خواص خاک را برای چندین سال بهبود می بخشد. عوارض جانبی ندارد. پس وقت آن است که بالاخره کمپوست را شروع کنیم.
مزایا
کمپوست مدت زیادی بود که تمام شده بود. به نظر می رسید کود مخلوط آماده از خرده فروشان متخصص نتایج بهتر و مهمتر از همه سریعتر را نوید می دهد.یک تپه کمپوست یا یک سطل کمپوست در باغ نیز برای بسیاری از باغبانان جذاب به نظر نمی رسید. علاوه بر این، کمپوست کردن نه تنها بسیار پیچیده، بلکه قدیمی بود. خوشبختانه امروز تا حد زیادی تغییر کرده است. مزایای کمپوست بیشتر و بیشتر در حال کشف مجدد است - به ویژه در مواقعی که آگاهی از اقدامات سازگار با محیط زیست و پایدار در حال افزایش است. هیچ چیز نمی تواند مزایای ملموس کمپوست را مورد مناقشه قرار دهد. در اینجا مهمترین آنها آمده است:
- بهبود پایدار خاک باغ
- افزایش باروری
- گیاهان مقاوم تر
- تامین بهینه موجودات حیاتی خاک
- صرفه جویی در هزینه به دلیل نیاز به کود کمتر
قبل از اینکه بتوانید از این مزایا استفاده کنید، ابتدا باید کمپوست کنید. این اساساً یک فرآیند بیولوژیکی بسیار پیچیده است که در آن شیمی و فیزیک نیز نقشی را ایفا می کنند که نباید دست کم گرفته شود.خوشبختانه، نیازی به دانستن تمام جزئیات این فرآیند ندارید. و به عنوان یک باغبان مجبور نیستید کارهای زیادی برای انجام آن انجام دهید.
اصل
کمپوست بخشی از چرخه طبیعی مواد مغذی جهان است. اصل بسیار ساده است: مواد آلی تحت تأثیر اکسیژن و میکروارگانیسم ها تجزیه می شوند. از یک طرف، این تخریب باعث آزاد شدن دی اکسید کربن می شود. از سوی دیگر، این نیز مقدار زیادی مواد معدنی محلول در آب ایجاد می کند که بیشتر آنها می توانند به عنوان کود برای گیاهان استفاده شوند. این مواد عبارتند از:
- نیترات
- فسفات
- نمک های آمونیوم
- ترکیبات پتاسیم
- ترکیبات منیزیم
همانطور که قبلا ذکر شد، کمپوست کردن یک فرآیند کاملا طبیعی است که به طور خودکار در طبیعت اتفاق می افتد.با این حال می توانید آن را در باغچه به صورت کاملا هدفمند نیز استفاده کنید و از این طریق خودتان یک کود گیاهی کاملا طبیعی تولید کنید. تلاش لازم برای این کار بسیار محدود است.
توجه:
کمپوست کردن بهترین راه برای استفاده از زباله های آلی است که در باغچه ایجاد می شود. علاوه بر این، زباله های خانگی مانند باقی مانده غذا را نیز می توان از این طریق بازیافت کرد.
راه اندازی کمپوست
کمپوست‌سازی به طور مداوم در هر باغی انجام می‌شود - صرف نظر از اینکه شما یک انبوه کمپوست دارید یا نه. تک تک تیغه های چمنی که پس از چمن زنی باقی می ماند به طور اجتناب ناپذیر و معمولاً به صورت نامرئی کمپوست می شود. با این حال، اگر می خواهید از کمپوست به عنوان کود استفاده کنید، باید هدفمندتر باشید، زیرا به مقدار بیشتری نیاز دارد که در یک مکان خاص موجود است. در نتیجه، هیچ راهی برای راه اندازی یا ساخت یک توده کمپوست وجود ندارد. می تواند آزادانه در یک مکان خاص در باغ رشد کند یا در یک ظرف باشد.دو عامل هنگام تنظیم بسیار مهم است: مکان و اندازه. مورد دوم در درجه اول به مقدار کمپوستی که انتظار می رود هر سال تولید شود بستگی دارد. و این به نوبه خود به اندازه باغ و تعداد افرادی که در یک خانواده زندگی می کنند بستگی دارد. قوانین کلی زیر اعمال می شود:
- تقریباً پنج لیتر زباله باغ خرد شده در هر متر مربع از سطح باغ تولید می شود
- حدود 150 لیتر زباله خانگی به ازای هر نفر در سال تولید می شود
بر اساس این دو قانون ساده، محاسبه میزان مورد انتظار کمپوست در سال نسبتاً آسان است. باید در نظر گرفت که حدود نیمی از جرم در این سال پوسیده می شود و کل مقدار یکباره ایجاد نمی شود. اساساً می توان گفت که حدود نیمی از جرم حجمی محاسبه شده برای یک توده کمپوست مورد نیاز است.
نکته:
اگر ظرفی برای کمپوست خریداری می کنید، باید اندازه را بر اساس این مقدار قرار دهید. با این حال، در مورد یک توده کمپوست رایگان، مقدار نقش فرعی ایفا می کند، اما تقریباً فضای مورد نیاز را نشان می دهد.
مکان
برای مدت طولانی اعتقاد بر این بود که مکانی تا حد امکان آفتابی برای یک توده کمپوست ایده آل است. با این حال، در این بین، مطالعات علمی نشان داده است که فرقی نمی‌کند مکان در آفتاب باشد یا در سایه - پوسیدگی در همه جا با سرعت یکسانی اتفاق می‌افتد. هنگام انتخاب مکان، عوامل دیگری مهم هستند. از یک طرف باید تا حد امکان نزدیک به گیاهانی باشد که احتمالاً بیشترین مقدار زباله باغ را تولید می کنند. این باعث صرفه جویی در زمان و تلاش می شود. از طرفی باید نسبتاً دور از ساختمان مسکونی و به هیچ عنوان در جهت وزش باد نسبت به خانه قرار گیرد. کمپوست کردن بوی ناخوشایندی ایجاد می کند که لزوماً در خانه خود نمی خواهید.
توده یا ظرف؟
نظرات در مورد این سوال متفاوت است. با این حال، در درجه اول در مورد جنبه های زیبایی شناختی است. در هر صورت هیچ تفاوتی در کیفیت کمپوست وجود ندارد. علاوه بر این، پوسیدگی در یک ظرف دربسته سریعتر رخ نمی دهد. اساساً فرقی نمی کند که کدام نوع را انتخاب کنید. ثابت شده است که کمپوست های به اصطلاح slatted یک راه حل سازش ایده آل هستند. آنها چیزی شبیه مخلوطی از یک شمع آزاد و یک ظرف هستند. کمپوسترهای تخته ای از خرده فروشان متخصص به عنوان کیت های کامل در دسترس هستند. ساخت و ساز واقعا آسان است. در اصل فقط لت های چوبی روی هم قرار می گیرند و محکم می شوند. هنوز مقداری فضای خالی بین لت ها وجود دارد. این امر ظاهر یک توده کمپوست را حفظ می کند و در عین حال نظم را حفظ می کند.
نکته:
فقط ظروف کمپوست که در بالا و پایین باز هستند قابل استفاده هستند. کمپوست نیاز به تماس مستقیم با خاک دارد.
کمپوست
دوباره بگویم: کمپوست سازی خود فرآیندی بسیار پیچیده است که در آن میکروارگانیسم ها، آب و هوا با یکدیگر تعامل دارند. کمپوست کردن نیز برای هر صاحب باغ بسیار آسان است. اصولاً زباله های ارگانیک باید در یک تپه ریخته شوند. بقیه پس از آن به نوعی از خود مراقبت خواهند کرد. برای این کار لازم است که تماس مستقیم با زمین وجود داشته باشد. میکروارگانیسم ها از آنجا کار می کنند. در نتیجه، کمپوست سازی همیشه از پایین به بالا انجام می شود. همچنین در مراحل مختلف رخ می دهد، زیرا زباله های جدید همیشه به توده های موجود اضافه می شود. بنابراین توصیه می شود که کمپوست تنها زمانی استفاده یا پاکسازی شود که کل پشته یک سال باغ تغییر کند.معمولاً این ماده پایه و اساس سال باغبانی جدید را تشکیل می دهد.
