کرفس فقط یک سبزی سوپ محبوب نیست. او هم سالم است. حتی سالم تر است که سبزیجات خود را پرورش دهید. در اینجا می توانید نحوه انجام این کار را بیابید.
پروفایل
- منشا: اروپا، آمریکا، آسیا و آفریقا
- خانواده گیاهی: چتریان
- نوع سبزیجات:سبزیجات ساقه ای،سبزیجات غده
- واریاسیون: کرفس، کرفس، کرفس
- رشد: گیاه علفی
- مورد نیاز مواد مغذی: افراد سنگین خور
- گل: چتر
- تکثیر: بذر
- استفاده: ادویه سوپ یا سس، سبزیجات
- ویژگی های ویژه: بوی معطر معمولی است، کرفس می تواند باعث آلرژی شدید شود
تغییر
Celerium (Apium graveolens var. rapaceum)
این کرفس دارای غده ضخیم است که وزن آن تا یک کیلو می رسد. بیشتر به عنوان سوپ سبزیجات استفاده می شود. برش های غده را می توان به عنوان کتلت کرفس نیز سرخ کرد.
کرفس(Apium graveolens var. dulce)
از ساقه برگ هنگام پرورش کرفس یا کرفس استفاده می شود. وقتی به اندازه کافی بلند شدند، می توان آنها را به صورت تکی یا گروهی، تازه یا پخته استفاده کرد.
کرفس (Apium graveolens var. secalinum)
کرفس ادویه دار (همچنین کرفس بریده یا برگ) منحصراً به عنوان ادویه استفاده می شود. همراه با نمک، به عنوان مثال به عنوان نمک کرفس. برای این کار فقط از برگ ها استفاده می شود.
مکان
همه انواع کرفس مانند یک مکان گرم، آفتابی و تا حدودی سرپوشیده هستند. مکان باید هوا باشد اما باد نباشد. هر چه گیاهان پس از باران سریعتر خشک شوند، کمتر با بیماری های قارچی مبارزه می کنند.
طبقه
به دلیل اینکه تغذیه کننده سنگینی هستند در خاک های سنگین بهتر رشد می کنند تا سبک. خاک های لومی غنی از هوموس که با کمپوست بهبود می یابند خوب هستند. در خاک های شنی، ساقه ها یا غده ها کوچکتر می مانند، به همین دلیل است که خاک های شنی باید با افزایش مقادیر کمپوست، تحریک شوند تا هوموس تشکیل شود.
کاشت / کاشت
- زمان: اواسط تا پایان اسفند
- کاشت: ترجیحا زیر شیشه
- کاشت مستقیم کرفس
- فقط با خاک نازک بپوشانید (جواننده سبک)
- کاشت: اواسط تا اواخر اردیبهشت
- فضای مورد نیاز: حداقل 40×40 سانتی متر
- هنگام کاشت غده های کرفس را با خاک نپوشانید
توجه:
اگر موقع کاشت خیلی سرد باشد کرفس تمایل به گل دادن دارد.
مراقبت
هپ و مالچ منظم بین بوته های کرفس، این کار از تشکیل علف های هرز جلوگیری می کند و تبخیر را کاهش می دهد. با این حال، ریشه آنها کم عمق است، بنابراین هنگام خرد کردن باید مراقب باشید.
ویژگی خاص کرفس
برای سفیدکردن کرفس باید ساقه کرفس سفید شده و خاک اطراف گیاه روی هم انباشته شود. نوع دیگر این است که ساقه ها را به هم ببندید و روی آنها را با کاغذ یا مقوای ضخیم تیره بپوشانید. بلیچینگ طعم را ملایم تر می کند. رشد انواع خود سفید کننده باعث صرفه جویی در کار اضافی می شود.
آبیاری و کوددهی
کرفس برای تشکیل غده های بزرگ و ساقه های گوشتی به آب زیادی نیاز دارد. به آبیاری منظم و کامل نیاز دارد. در صورت خشک بودن آب اضافی داده می شود.
به خصوص کرفس را یک یا دو بار دیگر بارور کنید. برای این کار از کمپوست یا سایر مواد آلی استفاده کنید. آرد شاخ یا تراشه شاخ به خوبی مناسب است. مالچ پاشی همچنین به کوددهی مداوم کمک می کند.
برداشت و نگهداری
کرفس
برداشت از مهرماه به محض زرد شدن برگهای بیرونی آغاز می شود. غده ها را از زمین جدا کنید، مستقیماً از آنها استفاده کنید یا آنها را ذخیره کنید. برای انجام این کار، برگ های بیرونی را برش دهید و غده را در ماسه مرطوب در یک مکان خنک بپیچید. کرفس سرمای سبک را تحمل می کند.
ساقه کرفس
برداشت از حدود تیرماه تا اولین یخبندان انجام می شود و پس از آن ساقه ها دیگر قابل خوردن نیستند.هنگامی که ساقه های بیرونی آن برداشته می شود، گیاه ساقه های جدیدی را تشکیل می دهد. کرفس به طور کامل با قطع کردن گیاه مستقیماً از سطح زمین برداشت می شود. کرفس را می توان به صورت خام مصرف کرد. برای پخت و پز و بخارپز نیز مناسب است. چوب ها برای چند روز در حوله آشپزخانه مرطوب شده تازه می مانند. آنها باید در یخچال نگهداری شوند.
کرفس
این گیاه بسیار متنوع است. به محض اینکه برگها به اندازه کافی بزرگ شدند برداشت کنید. آنها را می توان به صورت خام، خشک یا پخته استفاده کرد. آنها همچنین برای ذخیره سازی طولانی تر مناسب هستند.
توجه:
کرفس و کرفس برای انجماد هم مناسب است.
انواع
کرفس:
- 'Monarch' (غده بزرگ و به راحتی ذخیره می شود)
- ‘Ibis’ (گوشت سفید، ضد گلوله)
- 'Prinz' (مراقبت از آن آسان، قوی)
ساقه کرفس:
- 'Darklet' (کاشت زودرس، در فوریه، برداشت از جولای)
- Tall Utah (بسیار سازنده، طعم ملایم)
- "اسپارتاکوس" (به خصوص ساقه های بلند)
- 'Spartan طلایی' (زرد-سبز، با رشد سریع)
- پاسکال (خود سفید کننده)
بیماری
بیماری لکه برگی
این بیماری توسط قارچ ایجاد می شود و با لکه های زرد رنگ روی برگ ها قابل تشخیص است. با آفت کش های مناسب درمان می شود. برای جلوگیری از این امر بهتر است گیاهان را تا حد امکان خشک و در مکانی مطبوع نگه دارید.
دلمه کرفس
روی غده‌های کرفس نواحی ترک‌خورده‌ای ایجاد می‌شود که از طریق آنها قارچ‌های پوسیده می‌توانند به داخل محل نگهداری نفوذ کنند.بنابراین کرفس ماندگاری کمتری دارد. زمانی که بیماری شیوع پیدا کرد، نمی توان با آن مبارزه کرد. بنابراین، مطمئن شوید که فقط زمانی که خاک به اندازه کافی گرم شده است، گیاهان جوان را بکارید. به تناوب زراعی هم توجه کنید و چند سال استراحت کاشت کنید.
آفات
شته
شته ها دوست دارند به خصوص در فضاهای باریک بین ساقه های کرفس مستقر شوند تا آب گیاهان را بمکند. تا زمانی که تعداد کمی از حیوانات وجود دارد، حشرات مفید از آفات مراقبت می کنند. محلول صابون ملایم که برای شستشوی گیاهان استفاده می شود به بسیاری از شپش ها کمک می کند.
حلزون
حلزون ها به خصوص برای گیاهان جوان مشکل ساز هستند. اینها توسط به اصطلاح یقه حلزون برای گیاهان جداگانه محافظت می شوند یا بستر با حصار حلزون محدود شده است.
مگس کرفس
مشابه مگس هویج یا پیاز، این حشره با بوی گیاهان جذب می شود و روی ساقه ها تخم می گذارد. لاروها تونل هایی را به داخل گیاه می خورند و گاهی آن را غیرقابل خوردن می کنند. علاوه بر این، غده ها می توانند به طور قابل توجهی کوچکتر باقی بمانند یا رشد کنند. مؤثرترین آنها در برابر مگس های گیاهی از همه نوع، تورهای محافظ گیاهی متراکم هستند که روی محصول پخش می شوند. آنها باید تماس خوبی با زمین داشته باشند تا مگس ها نتوانند به جایی وارد شوند.
نماتد
نماتدهای ریز که با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیستند مشکل خاک هستند. آنها می توانند به بسیاری از انواع سبزیجات حمله کنند و به رشد آنها آسیب بزنند. مبارزه با کرم های گرد بسیار دشوار است. از یک طرف تمام گیاهان آلوده باید دور ریخته شوند، از طرف دیگر در موارد سرسخت تنها راه حل این است که منطقه را به صورت دائمی آیش رها کنیم، یعنی اجازه رشد علف های هرز در آن وجود ندارد.نماتدها ماه ها گرسنه می مانند.
توجه:
پرورش برخی گیاهان مانند گل همیشه بهار اثر اصلاحی خاک دارد و می تواند نماتدها را سرکوب کند.
ولز
چرخ‌ها نیز آسیب زیادی به باغ سبزی وارد می‌کنند. آنها دوست دارند سبزیجات غده ای از جمله کرفس بخورند. جلوگیری از انجام این کار بسیار دشوار است. یکی از گزینه ها این است که تخت ها را به طور کامل با توری سیمی عمیق پوشانده شود. دستگاه های اولتراسوند نوید تسکین می دهند، اما به خوبی کار نمی کنند. مخفی کردن حشرات مفید بزرگتر مانند راسوها مفیدتر است. پیاده روی برای پرندگان شکاری نیز می تواند کمک کننده باشد. تله های مخصوصی برای گذرگاه ها وجود دارد.
فرهنگ مختلط
سبزیجات در فرهنگ های ترکیبی از یکدیگر حمایت می کنند؛ به عنوان مثال، آفات خاصی را با بوی خود از بین می برند. کرفس برای کشت مخلوط با کلم، سبزیجات میوه و تره فرنگی مناسب است.کرفس با سیر در بستر گیاه به خوبی می آید. جعفری، سیب زمینی یا ذرت کمتر مناسب است.
توجه:
از آنجایی که کرفس گیاهی چتردار است، پس از سایر گیاهان چتری نباید همه گونه های گیاه را پرورش داد. اینها شامل هویج و رازیانه است.
مجموعه بذر
البته می توانید تخم کرفس را همه جا بخرید. با این حال، رشد دانه های خود مزایایی دارد. فقط گونه های مقاوم به دانه برای این کار مناسب هستند، یعنی هیچ نژاد هیبریدی. کرفس زمانی شکوفا می شود که خیلی سرد کاشته شود. برای تولید بذر این بدان معنی است که برخی از گیاهان در اوایل اردیبهشت یا اواخر فروردین کاشته می شوند. چترها روی گیاه می رسند اما قبل از ریزش دانه ها بریده می شوند. بذرها برای مدتی در مکانی خشک به رسیدن خود ادامه می دهند. اگر کاملاً خشک شوند، می توان آنها را از مخروط ها تکان داد. بذرها حداقل تا کاشت بعدی در یک ظرف محکم بسته می شوند.
