انواع مختلفی از پوک وید وجود دارد. پوک وید آسیایی عمدتاً در اینجا گسترده است. گیاهان وحشی می شوند. آنها عموماً چندان محبوب نیستند و حتی در برخی از کشورهای اروپایی در لیست سیاه قرار دارند - در لیست قرمز آلمان.
پوکویید بخصوص گل آذینش خوب به نظر میرسه. با این حال، سمی است و به سرعت در حال گسترش است. پوک وید آمریکایی حتی سمی تر از آسیایی است. در نسخه آسیایی، خوشه های میوه به صورت قائم هستند، در حالی که در نسخه آمریکایی آنها روی گیاه چند ساله آویزان می شوند.
پوک وید آسیایی که بومی چین و ژاپن، هند است و در اینجا طبیعی شده است، پوکه وید خوراکی یا پوک ویید خوراکی نیز نامیده می شود. حاوی ساپونین های موجود در برگ ها، میوه ها و ریشه ها - سم های بالقوه است. گویی شناخت گیاهان سمی رایج در کشور ما برای والدین یا کلکسیونرها به اندازه کافی دشوار نبود، گیاهانی نیز وجود دارند که نمونه های سمی و بی ضررتری را در داخل تولید می کنند. یک گونه. یکی از آنها pokeweed است.
انواع پوکیوید
جنس Phytolacca، pokeweed، از 25 گونه تشکیل شده است که برخی از آنها با مترادف های مختلف نامگذاری شده اند. هیچ یک از این گونه‌ها بومی اروپا نیستند، اما دو مورد از آنها در اینجا طبیعی شده‌اند: پوکه‌وید آسیایی (Phytolacca acinosa یا esculanta) و پوکه‌ویید آمریکایی (Phytolacca americana L. یا Phytolacca decandra).
پوک وید آسیایی که بومی چین و ژاپن، هند است و در اینجا طبیعی شده است، پوکه وید خوراکی یا پوک ویید خوراکی نیز نامیده می شود. حاوی ساپونین در برگ، میوه و ریشه است.
ما ساپونین‌ها را از حبوبات نیز می‌شناسیم؛ آنها در مارچوبه و چغندر نیز یافت می‌شوند، چغندر قند حاوی آنها و همچنین گیاهان دارویی مختلفی مانند بابونه یا شاه بلوط است. آنها اغلب می توانند به عنوان مواد فعال دارویی استفاده شوند؛ گفته می شود که ترکیبات فعال ریشه Phytolacca acinosa باعث کاهش ادم در طب فعلی می شود. اما ساپونین ها نیز در صورت مصرف بیش از حد آنها یا خوردن قسمت های نامناسب گیاه به طور بالقوه سمی هستند. قسمت های مختلف گیاه دارای غلظت های متفاوتی هستند. فعال ترین ماده در دانه است، سپس ریشه، برگ، ساقه، میوه نارس و میوه رسیده است.
پوکویید آمریکایی (Phytolacca americana L. یا Phytolacca decandra) نیز امروزه در اروپا رشد می کند و در اینجا نیز کل میوه حاوی ساپونین است. اما این همه چیز نیست، میوه همچنین حاوی بتاسیان است.بتاسیان آلکالوئیدهایی هستند که عموما سمی هستند. همچنین گفته می شود که ساپونین های موجود در گونه آمریکایی تهاجمی تر هستند. از مواد موثره این گیاه در هومیوپاتی هم استفاده می شود اما مطمئناً برای خودآزمایی نیست.
گونه‌های دیگر پوکه‌وید وجود دارد، اما ما فقط در کشورهای دوردست (از آمریکای جنوبی گرفته تا آسیای جنوب شرقی تا اتیوپی و نیوزیلند) با آنها مواجه خواهیم شد.
پوک وی در باغ
درمورد pokeweed و نام آن سردرگمی زیادی وجود دارد. گاهی آسیایی قرار است خوراکی باشد، گاهی آمریکایی، گاهی به Phytolacca acinosa می گویند پوک وید آمریکایی، اینجا همه چیز قاطی می شود.
قطعاً فقط نوع آسیایی آن را در باغچه بکارید، ابتدا با توجه به نام لاتین در هنگام خرید می توانید تشخیص دهید. پوک وید آمریکایی نیز کمی متفاوت به نظر می رسد، دارای برگ های صاف و میوه های صاف است که خوشه میوه آن قائم است.از طرف دیگر، پوک وید آسیایی دارای چندین برگ بریده بریده است که کمی چروک به نظر می رسند. میوه ها بخش های کوچک زیادی دارند، خوشه میوه معمولاً به سمت پایین آویزان می شود.
پوک ویید به مراقبت کمی نیاز دارد زیرا در شرایط رشد وحشی و ضعیف استفاده می شود. فقط در زمستان های بسیار سرد، او از پوشش خوب سپاسگزار است. خلاص شدن از شر علف های خود کاشته شده دشوارتر است؛ آنها گره های ریشه ای بزرگی ایجاد می کنند که باید کاملاً برداشته شوند.
کاربردهای pokeweed
- حتی با پوکی وید آسیایی باید مراقب باشید که بچه ها توت زیاد نخورند. استفراغ، مشکلات معده و روده، اسهال و گرفتگی عضلات ممکن است منجر شود. برای بزرگسالان و کودکان بزرگتر، مقدار تا 10 توت کاملا رسیده بی ضرر در نظر گرفته می شود. اما به هر حال قرار نیست طعم آنها خیلی خوشمزه باشد.
- اگر در این مورد نظر متفاوتی دارید، می توانید توت ها را قبل از خوردن گرم کنید؛ ساپونین ها با پختن بی ضرر می شوند.اما از آنجایی که بیشتر ساپونین در دانه ها وجود دارد، یا حرارت بسیار کامل لازم است یا خرد کردن به طوری که آب پخت به سرعت به ساپونین موجود در دانه ها برسد. خوردن برگ های جوان به عنوان سبزی اسفناج مانند به دلیل دارا بودن ساپونین امروزه توصیه نمی شود.
- اگر کاملاً اشتهای خود را از دست داده اید، همچنان می توانید از پوکه وید برای رنگ آمیزی استفاده کنید. با کمک بتانین موجود در آن که برای رنگ آمیزی ماست، آدامس یا مربا به شماره E 162 نیز استفاده می شود، پارچه یا پشم را می توان قرمز رنگ کرد. با این حال، نور سریع نیست، بنابراین ممکن است رنگ آن محو شود.
عملیات علیه حلزون
- دانه و ریشه پوکه برای مبارزه با حلزون استفاده می شود.
- جوشانده و سپس خشک و آسیاب می شوند.
- 4 قاشق غذاخوری توت آسیاب شده را به یک لیتر آب اضافه کنید.
- هنگام آبیاری، ساپونین های موجود در گیاه، غشاهای مخاطی حلزون ها و تخم آنها را تجزیه می کنند.
- همزمان PH خاک افزایش می یابد.
- مراقب باش! تماس می تواند باعث ایجاد آلرژی های جدی در افراد حساس شود. همیشه با دستکش کار کنید و از تماس پوستی خودداری کنید!
مراقبت از پوکه
پوک وید خیلی سخت نیست. اغلب خود را در باغ می کارد و توسط پرندگان پخش می شود.
- مکان – آفتابی تا نیمه سایه
- بستر کاشت – خاک غنی از هوموس، کمی شنی، یکنواخت مرطوب تا مرطوب، نه خیلی خشک
- گیاهان – فاصله کاشت توصیه شده 80 تا 100 سانتی متر، به ویژه به عنوان گیاه منفرد موثر است
- آبیاری و کوددهی - خاک را به طور یکنواخت کمی مرطوب نگه دارید، آب حوض ایده آل است، کود گیاهی ارگانیک به عنوان کود مناسب است
- زمستان گذرانی – مقاوم در مکان های ملایم. در غیر این صورت، جوانه زدن برخی از دانه ها تضمین شده است و شما گیاه جدیدی خواهید داشت. در اواخر پاییز قسمت های بالای زمین خشک می شوند. شما به سادگی آنها را قطع می کنید. گیاه (ریشه) را در زمستان بپوشانید!
- برش – بدون نیاز به برش. اگر نمی خواهید گیاهان جدید در باغچه داشته باشید، گل های مرده را باید مرتباً حذف کنید!
- تکثیر – با کاشت بسیار آسان و یا با تقسیم ریشه انجام می شود. این گیاه به وفور خود بذر می دهد، یعنی می تواند به آفت تبدیل شود.
نتیجه گیری
پوک وید در باغ های آلمان کاملاً جدید است، اما به طور فزاینده ای محبوب می شود. این یک گیاه نسبتاً بزرگ و خودنمایی است که بهترین عملکرد را به عنوان گیاه نمونه دارد. شما فقط می توانید آنها را بسیار به ندرت خریداری کنید. از آنجایی که پرندگان دانه ها را در همه جا پخش می کنند، در بسیاری از باغ ها به طرز شگفت انگیزی جوانه می زنند. اگر سر دانه‌ها را قبل از رسیدن جدا نکنید، پوکه‌وید به‌شدت پخش می‌شود.اگر بچه دارید احتیاط کنید. این گیاه و به خصوص توت ها سمی هستند. هنگام کاشت و دست زدن به گیاهان بهتر است از دستکش استفاده کنید!
