اگر اصطلاح خشخاش شرقی در نگاه اول نسبتاً ناآشنا به نظر می رسد، مطمئناً این گونه گیاهی را با نام رایج تر خشخاش آتشین می شناسید. ویژگی خاص این گیاه که از خانواده خشخاش است، بدون شک گل کاسه ای شکل با شکوه آن است. در شاخ و برگ های نارنجی مایل به قرمز تا قرمز تیره خود، در واقع به شدت شرقی به نظر می رسد و در عین حال نمادی از قدرت عظیم و تجملات طبیعت است.
گلهای خشخاش که قطرشان تا پانزده سانتیمتر میرسد، نه تنها به خاطر اندازهشان، بسیار قویتر از گلبرگهای ظریف خشخاش قرمز روشن به نظر میرسند.خشخاش شرقی در اصل از ایران و بخشهای بزرگی از ترکیه میآید، اما این گیاه بومی قفقاز یا ایران نیز هست.
این گیاه همچنین طی سیصد سال گذشته از طریق مسیرهای متعددی به آلمان رسیده است. از طریق پرورش بیشتر، خشخاش شرقی اکنون به یک گیاه زینتی بسیار محبوب برای باغ تبدیل شده است.
انواع با ظاهر جالب بسیاری به صورت تجاری در دسترس هستند، از جمله انواع رنگارنگ، دوتایی یا حاشیه دار، که تضمینی برای جلب توجه بازدیدکنندگان و همسایگان کنجکاو هستند.
بذر و کاشت
خشخاش شرقی در ماه مه و ژوئن شکوفا می شود. گیاهان را می توان توسط حشرات گرده افشانی کرد، اما همچنین با گرده افشانی خود گل های هرمافرودیت.
بذر گیاه در حدود مرداد رسیده است. اینها به شکل کلیه به نظر می رسند و ساختاری تور مانند دارند.در داخل آنها یک بافت مغذی روغنی وجود دارد. کپسول منافذی که گیاه خشخاش تشکیل می دهد حدود سه سانتی متر طول دارد و از مرکز گل به صورت چماق شکل می گیرد.
در زیر کلاله، میوه کپسولی باز می شود و دانه های خود را از سوراخ های متعدد آزاد می کند. باد آنها را بیرون می اندازد و دانه ها را در فواصل طولانی پخش می کند. خشخاش شرقی علاوه بر خود کاشت و پخش از طریق دونده ها، پس از گلدهی با تقسیم گیاهان چند ساله بزرگتر نیز قابل تکثیر است.
بذرها را که معمولاً به تعداد زیاد در کپسول ها یافت می شود نیز می توان به طور اختصاصی جدا کرد و مجدداً در مکان های مورد نظر کاشت. تکثیر از طریق قلمه های ریشه گرفته شده در زمستان نیز امکان پذیر است.
خشخاش شرقی به چه مراقبتی نیاز دارد؟
خشخاش شرقی بسیار ماندگار و بدون عارضه است - به شرطی که محل مناسبی برای گیاه باشد. حتما باید گرم و آفتابی باشد. بنابراین خشخاش شرقی به ویژه در مناطق جنوبی رشد می کند.
این گیاه به طور طبیعی کاملاً قوی است، بنابراین در خاک تازه و با زهکشی خوب حتی بدون هیچ گونه مواد مغذی اضافی رشد می کند. خشخاش شرقی همچنان با سپاسگزاری به افزودن گاه به گاه کمپوست در پاییز یا بهار پاسخ می دهد.
برای سلامتی گیاه و ریشه های عمیق آن، خاک نباید خیلی مرطوب باشد، زیرا خشخاش تحمل غرقابی را ندارد.
کمی فاصله ضرری نداره
خاک رسی سنگین اما غنی از مواد مغذی را می توان با ماسه شل کرد تا برای کاشت خشخاش مناسب شود. فضای مورد نیاز گیاه یکی دیگر از معیارهای مهم در انتخاب مکان است.
نکته اصلی که در اینجا باید مورد توجه قرار گیرد این است که گیاهان می توانند در سال اول به اندازه قابل توجهی برسند و تمایل به رشد بیش از حد گیاهان کوچکتر دارند. به همین دلیل توصیه می شود فاصله کاشت حداقل 50 تا حداکثر 80 سانتی متر حفظ شود.
وقتی محل خشخاش شرقی خود را مشخص کردید، به دلیل ریشه قوی آن دیگر نباید پیوند زده شود. برگ های خشخاش در تابستان خشک می شوند، اما در پاییز دوباره جوانه می زنند. در نتیجه گیاه زمستان گذرانی به رنگ سبز می کند.
مراقبت آسان و از نظر بصری بسیار جذاب
گیاه چند ساله آسان مراقبت، مقاوم به سرما بوده و نیازی به حفاظت خاصی در زمستان ندارد. همچنین معمولاً در فازهای خشک بدون هیچ مشکلی زنده می ماند. گیاهان همسایه مناسب برای خشخاش شرقی عبارتند از رز انگلیسی، دلفینیوم یا گلدن میله.