خشخاش معمولی گیاهی است برگریز که یک تا دو سال رشد می کند. در باغ برای یک فصل رشد کشت می شود. این گیاه با ارتفاع بین 20 تا 90 سانتی‌متر برای بستر، علفزارهای گل‌های وحشی و حاشیه‌های چندساله مناسب است. ساقه‌ای با شاخه‌های پراکنده ایجاد می‌کند و گلبرگ‌های قرمز روشن خود را تحت تأثیر قرار می‌دهد. مراقبت از این گونه بومی بدون عارضه است زیرا Papaver rhoeas بی نیاز است.
پروفایل – کوکنار ذرت
- گیاه شناسی: Papaver rhoeas
- خانواده: خانواده خشخاش (Papaveraceae)
- دوره گلدهی اردیبهشت تا شهریور
- زیستگاه‌های طبیعی مزارع، زباله‌دان‌ها، کنار جاده‌ها و خاکریزها را تشکیل می‌دهند
- گیاه رودرال معمولی که به زمین باز نیاز دارد
- اشکال باغ در تنوع رنگی مختلف یا پر شده موجود است
- گیاه شیره شیری تولید می کند
موقعیت و بستر
خشخاش ها جوانه زن های سبکی هستند و مکان رشد را در آفتاب مستقیم که شرایط گرم حاکم است ترجیح می دهند. گیاه خشخاش سایه را تحمل نمی کند. از آنجایی که گلبرگ ها معمولاً پس از یک روز می ریزند، مکانی محافظت شده از باد توصیه می شود. این به این معنی است که گلها ماندگاری بیشتری دارند. Papaver rhoeas به سختی نیازی به خاک دارد. این گیاه در یک بستر خشک و نسبتاً غنی از مواد مغذی به طور مطلوب رشد می کند. محتوای بالای ماسه ساختار شل را تضمین می کند تا آب به راحتی از آن عبور کند. خشخاش در چنین مکان هایی رشد مطلوبی دارد:
- خاک شنی-لومی
- بستر شنی- لومی
- کمی آهکی، مقدار pH بین 5.5 تا 8.0
آبیاری و کوددهی
خشخاش معمولی زمانی که نهال ها به گیاهانی با شکوه رشد کردند به آب متوسطی نیاز دارند. یک برنامه منظم آبیاری کافی است. گیاهان گلدار را در دوره های خشک طولانی در تابستان آبیاری کنید. این گیاه در دوره های خشکی بهتر از غرقابی در بستر زنده می ماند.
گیاهان گلدانی به آب معمولی نیاز دارند زیرا بستر داخل گلدان به سرعت خشک می شود. آبیاری روزانه از رشد سالم حمایت می کند. لقاح منظم لازم نیست. کافی است قبل از کاشت، خاک را با کودهای اولیه غنی کنید. این باعث افزایش پتانسیل گلدهی می شود. کود را کم مصرف کنید، در غیر این صورت گیاهان به سمت بالا شلیک می کنند و ساقه های ناپایدار به راحتی می شکند.
برش
مراقبت بدون عارضه است. اقدامات برش ضروری نیست. با قطع گل آذین های پژمرده از پخش شدن بیش از حد آنها در باغ و جلوگیری از رشد جدید در سال بعد جلوگیری می کنید. خشخاش ذرت چند ساله نیست و خود کاشته می شود. برای گیاهان گلدانی، توصیه می شود به طور منظم شاخه های مرده را حذف کنید. این گیاه را به تولید گل های جدید تشویق می کند و دوره گلدهی را طولانی می کند. اگر می خواهید دانه ها را برداشت کنید و آنها را پردازش کنید یا بیشتر رشد دهید، مقداری گل بگذارید تا میوه ها رسیده شوند.
توجه:
از آنجایی که پاپاور روئا به صورت یکساله کشت می شود، زمستان گذرانی لازم نیست. اجازه دهید گیاهان بستر در پاییز پژمرده شوند و گلدان ها را تا بهار آینده نگهداری کنید.
تکثیر خشخاش
خشخاش با استفاده از بذر تکثیر می شود.می توانید این ها را به صورت تجاری خریداری کنید یا کپسول های میوه رسیده را جمع آوری کنید. مراتع خشخاش ایجاد شده، جمعیت بذر مولد ایجاد می کند، به طوری که آنها در پاییز خود کاشت می کنند و به عنوان جوانه زن سرد در بهار آینده با موفقیت رشد می کنند. اگر ذخایر بذر کم باشد، کاشت کنترل شده نرخ موفقیت بهتری را نوید می دهد. بذرها را مستقیماً در فضای باز بین آوریل و ژوئن بکارید. کاشت پاییزه نیز از سپتامبر تا اکتبر امکان پذیر است. بسته به نوع و زمان گلدهی، تاریخ دقیق کاشت ممکن است کمی متفاوت باشد.
نکته:
کاشت در پاییز شکوفه های زودرس در سال آینده را تضمین می کند.
آماده سازی خاک
زیرلایه را با چنگک کاملاً شل کنید. ریشه ها و علف های هرز را حذف کنید. ماسه یا شن را در بستر مخلوط کنید. لزوماً لازم نیست قبل از کاشت خاک را با مواد مغذی غنی کنید، زیرا خشخاش با موفقیت روی یک بستر فقیر از مواد مغذی رشد می کند.اگر می خواهید برای بهبود گلدهی با کمپوست مخلوط کنید، باید آن را چند هفته قبل از کاشت یا به طور ایده آل در پاییز استفاده کنید. این به میکروارگانیسم ها اجازه می دهد تا بستر را تجزیه کنند و خاک را به طور بهینه آماده کنند. ماسه را با خاک مخلوط کنید تا تخلخل بیشتری ایجاد شود.
کاشت
از آنجایی که Papaver rhoeas دانه های بسیار ریز تولید می کند، دانه ها را قبل از پراکندگی با یک مشت ماسه ریز مخلوط کرده و دانه های مورد نظر سایر گل های وحشی را اضافه کنید. با ماسه، دانه های ظریف را می توان با پخش گسترده مخلوط، بهتر پخش کرد. به این ترتیب دیگر مجبور نیستید نهال ها را نازک کنید. برای جوانه زدن بذرها آبیاری کافی لازم است. برای جلوگیری از شستن دانه ها از یک ضمیمه آبیاری بسیار ظریف استفاده کنید. از طرف دیگر، ما یک بطری اسپری را توصیه می کنیم که از آن برای اسپری روزانه بذرها استفاده کنید. اگر به این جنبه ها توجه کنید، بهترین شانس موفقیت را خواهید داشت:
- برای افزایش دوره گلدهی به طور مداوم بکارید
- ژرمیناتورهای سبک: پس از کاشت نباید با بستر پوشانده شود
- جوانه زن سرد: جوانه زدن بذرها در دمای دو تا ۱۳ درجه سانتیگراد
- زمان جوانه زنی: شش تا ده روز
استفاده
خشخاش ذرت در مناطق کوچک 30 تا 60 سانتی متری ایده آل است. اگر شخصیت وحشی مورد نظر است، بذرها را به میل خود در منطقه آماده شده بکارید. در اینجا گیاهان به طور خودکار یک علفزار طبیعی ایجاد می کنند. برای ایجاد ساختاری مانند تخت، از فاصله ردیفی 50 تا 80 سانتی متری بین تخت گل های وحشی اطمینان حاصل کنید. همسایه های گیاهی مناسب گیاهان علفی با رنگ گل های مختلف هستند که یادآور علفزارهای گل وحشی هستند:
- Candytuft (Iberis umbelata)
- سبد جواهرات (Cosmos bipinnatus)
- باکره در حومه شهر (Nigella damascena)
- Columbine (Aquilegia vulgaris)
- دلفینیوم مزرعه (Consolida regalis)
نکته:
در باغ طبیعی، گیاهان وحشی بومی در فهرست کاشت قرار دارند. خشخاش ذرت با گل ذرت، دیزی و چرخ ذرت هماهنگ است.
زمان برداشت
رسیدن میوه از تیر تا مرداد انجام می شود. خشخاش کپسول های بذر معمولی را ایجاد می کند که پوشش آن یادآور سقف موج دار است. فرورفتگی ها به عنوان بادگیر عمل می کنند تا کپسول بتواند به طور موثر 2000 تا 5000 دانه سیاه خود را پراکنده کند. کپسول دانه خشخاش با رشد میوه خشک می شود، به طوری که منافذ باز می شوند. در اواخر تابستان میوه های کپسولی کاملا خشک و قهوه ای رنگ می شوند. شما می توانید میوه ها را در هر زمان در طول رسیدن میوه برداشت کنید.از قبل با تکان دادن ملایم تست کنید که آیا دانه ها قبلاً از دیواره جدا شده اند یا خیر. هر چه بیشتر صبر کنید، دانه های کمتری در میوه وجود خواهد داشت. غلاف دانه ها را به همراه ساقه ها جدا کنید. کپسول ها را روی ظرفی تکان دهید تا تمام دانه ها بیرون بیایند. بذرها را در جای خشک و خنک نگهداری کنید.
بیماری ها و آفات
گیاه خشخاش به ندرت تحت تأثیر بیماری های گیاهی یا آفات برگ قرار می گیرد. اگر محصول را در مکانی که خیلی مرطوب است رشد دهید، کپک پودری می تواند گسترش یابد. بوته های خشخاش بیشتر تحت تاثیر بلایت خشخاش قرار می گیرند. این بیماری باکتریایی خود را به صورت شکوفه های قهوه ای تا سیاه یا لکه های لزج نشان می دهد. کنترل معمولاً غیرضروری است زیرا گیاه چند ساله رشد نمی کند.
نمونه های آسیب دیده را در سطل زباله بیندازید تا باکتری ها کل جمعیت را آلوده نکنند.تا دو سال آینده از کاشت گیاهان در این مکان خودداری کنید. گاهی اوقات خشخاش شما ممکن است با شته ها آلوده شود. کمک به این آفات مکنده شیره گیاهی:
- اسپری با آب گزنه
- خیساندن با محلول صابون نرم
- استفاده از حشرات مفید مانند کفشدوزک و توری
