گلهای متعدد را فقط می توان به مقدار محدود یا مستقیماً در باغ کاشت. چنین گیاهانی را می توان با هزینه های زیاد پرورش داد یا از یک مرکز باغ خریداری کرد. تقویم کاشت ما تمام اطلاعات مورد نیاز را در اختیار شما قرار می دهد.
در راهنمای «تقویم باغ»، تقویم‌های کاشت دیگری که به نام تقویم گیاهی نیز شناخته می‌شوند، و تقویم بذری برای گل‌ها، سبزیجات و سبزی‌ها را نیز پیدا خواهید کرد.
گلهای چند ساله در اسفندماه کاشته می شوند
رودودندرون
- محل کاشت: نیمه سایه تا سایه
- خاک: خاک اسیدی، هوموس دار و غنی از مواد مغذی
- دوره گلدهی: اردیبهشت – خرداد
- ارتفاع رشد: 400 سانتی متر
- فاصله کاشت: 100 سانتی متر
- سختی
آزالیا
- محل کاشت: نیمه سایه تا سایه
- خاک: خاک اسیدی، هوموس دار و غنی از مواد مغذی
- دوره گلدهی: اردیبهشت – خرداد
- ارتفاع رشد: 150 سانتی متر
- سختی
مگنولیا
- محل کاشت: آفتابی
- زمان گلدهی. جولای – اکتبر
- ارتفاع رشد: 700 – 800 سانتی متر
- فاصله کاشت: حداقل 250 سانتی متر
- سختی
کاملیا
- محل کاشت: آفتابی – نیمه سایه
- زمان گلدهی: اسفند تا فروردین
- ارتفاع رشد: 150 – 200 سانتی متر
- فاصله کاشت: 80 سانتی متر
- سختی
هرتنجیا
- محل کاشت: آفتابی – نیمه سایه – سایه
- زمان گلدهی: تیر – مهر
- ارتفاع رشد: 100 سانتی متر
- فاصله کاشت: حدود 80 سانتی متر
- سختی
فورسایتیا
- محل کاشت: آفتابی – نیمه سایه
- زمان گلدهی: اسفند تا فروردین
- ارتفاع رشد: 250 سانتی متر
- سختی
لیلا
- محل کاشت: آفتابی – نیمه سایه
- زمان گلدهی: اردیبهشت
- ارتفاع رشد: 300 سانتی متر
- گل بریده
- سختی
کاشت و مراقبت از درختچه ها و گیاهان چند ساله بهاره
بهار در تقویم کاشت توسط گل های بهاری، گیاهان چند ساله و درختچه های رنگارنگ مانند ادریسی، فورسیتیا، رودودندرون، کاملیا، مگنولیا و آزالیا هدایت می شود.
بسته به شرایط آب و هوایی، بهترین زمان برای کاشت رودودندرون، آزالیا، فورسیتیا، یاس بنفش و بسیاری دیگر از درختچه های بهاری، بسته به شرایط آب و هوایی، اواخر اسفند و کل ماه فروردین است. فورسیثیا و یاس بنفش گیاهان پرچینی هستند که در خاک باغچه خوب در آفتاب و سایه رشد می کنند، در حالی که رودودندرون ها بهتر است در مراتع کاشته شوند، اما در خاک باغ مرطوب و غنی از هوموس نیز رشد می کنند. یک مکان نیمه سایه در باغ باید به عنوان مکان انتخاب شود. رودودندرون ها و آزالیا را به صورت جداگانه در باغ پراکنده نکنید، زیرا این کار باعث می شود خاک اسیدی دوام کمتری داشته باشد. در عوض، توصیه می شود چندین رودودندرون و آزالیا، که هر دو از خانواده هدر (Ericaceae) هستند، به صورت گروهی در یک منطقه بزرگتر کاشته شوند.
رودودندرون و آزالیا در تقویم کاشت
رودودندرون های اوایل بهار هر عاشق باغ را با شکوفه های خود در آوریل خوشحال می کنند.آنها در ماه مارس / آوریل کاشته می شوند، به رنگ صورتی کارمینی هستند و با نام لاتین Praecox شناخته می شوند. با ارتفاع 1 تا 1.5 متر می توان آنها را به زیبایی در باغ های کوچکتر ادغام کرد.
Rhododendron fortunei نیز در ماه آوریل شکوفا می شود اما تا ارتفاع 3 تا 4 متر رشد می کند. به عنوان یک درختچه همیشه سبز، فقط در مکان های سرپناه مقاوم است. با گلهای صورتی روشن و معطر مقاومت‌ناپذیر، کنتراست زیبایی را با دیگر گلهای بهاری ایجاد می‌کند.
سایر گونه ها در تقویم کاشت گلهای رودودندرون و آزالیا در ماه مه/ ژوئن:
- آزالیا گنت (برگ‌ریز)
- ژاپن – رودودندرون (نیمه همیشه سبز)
- پونتیکا – هیبرید (برگ‌ریز)
- Catwbiense – هیبرید (موجود در رنگ های قرمز، سفید، صورتی، بنفش و همیشه سبز)
رودودندرون با ارتفاع تا 4 متر نیاز به فضا دارد و در فاصله یک متری کاشته می شود.
گیاهان زینتی و چند ساله گل بهار پس از گل دهی در اردیبهشت ماه قطع می شوند تا شاخه های جدید به خوبی در تابستان رشد کنند.
حفاظت از گیاه در تقویم کاشت
در تقویم کاشت اردیبهشت، سوسک های سرخرطومی سیاه جوان شروع به تغذیه از رودودندرون، ادریسی، یاس بنفش، لورل و گیاهان چند ساله مشابه می کنند و در نتیجه باعث می شوند که به اصطلاح از برگ ها تغذیه کنند. اگر می خواهید از سلاح های شیمیایی دوری کنید، بهترین راه برای جمع آوری سوسک ها در ساعات اولیه صبح است.
سیکاداهای رودودندرون نیز با شروع فعالیت خود در اواخر آوریل / اوایل اردیبهشت اهمیت بیشتری پیدا می کنند. لاروهای سفید مایل به زرد مایل به سبز در تخم‌های تخم‌گذاری شده در جوانه‌های رودودندرون در اواخر آوریل بیرون می‌آیند و تا پایان ماه می به سیکادای بالغ تبدیل می‌شوند. لاروها و همچنین سیکاداهای بالغ با استعمار شاخه ها و جوانه های جوان از طریق انتقال بیماری قارچی "Bud tan" به رودودندرون آسیب می رسانند.بیماری قارچی به کل جوانه گسترش می یابد، به طوری که آنها دیگر نمی توانند روی رودودندرون ها و آزالیا جوانه بزنند، بلکه قهوه ای می شوند و می میرند. اندازه سیکادا در حدود 9 میلی متر رشد می کند، به رنگ سبز آبی با پشت راه راه نارنجی مایل به قرمز در بزرگسالی است و در قسمت زیرین برگ ها در امتداد رگبرگ های برگ یافت می شود. سیکادای ماده فقط یک نسل در سال تولید می کند. بین ماه های آگوست و اکتبر، جوجه ماده جوانه های گل را بریده و تخم های خود را در آنها می گذارد. برای مبارزه با آن، توصیه می کنیم جوانه های قهوه ای را قطع کرده و مستقیماً در زباله های خانگی دور بریزید. علائم به اصطلاح زرد را نیز می توان به بوته ها وصل کرد. اینها بدون حشره کش هستند و باعث چسبیدن سیکاها می شوند و بنابراین نمی توانند تخم بگذارند.
