نرگس ها خاک مرطوب را ترجیح می دهند و می توانند نه تنها در تختخواب، بلکه در چمنزار در باغ نیز رشد کنند و لهجه های رنگارنگ در زرد آفتابی ارائه دهند.
کاشت نرگس – این چیزی است که باید در نظر بگیرید
نرگس و نرگس گیاهان پیازی هستند. آنها را می توان در گروه های کوچک یا انفرادی در باغ کاشت. هنگام انتخاب مکان، انتخاب مکانی با خاک مرطوب و آفتاب تا نیمه سایه مهم است. نرگس از یک مکان دائمی سایه قدردانی نمی کند و فقط به ارتفاع کمی می رسد و همیشه یک گل آذین تولید نمی کند.بسیاری از باغبانان نرگس را همراه با لاله می کارند و چشم به راه یک چمنزار رنگارنگ بهاری هستند. با این حال، این ترکیب کاشت ایده آل نیست زیرا نرگس و نرگس نسبت به لاله و سایر گیاهان پیازدار به رطوبت خاک بیشتری نیاز دارند. از آنجایی که نرگس ها و نرگس ها بیشتر به صورت گروهی کاشته می شوند، باغبان باید این دستورالعمل ها را دنبال کند و از وجود فضای کافی برای هر گیاه اطمینان حاصل کند:
- فاصله بوته به نصف عرض رشد
- عمق کاشت سه برابر پیاز است
- یک مکان آفتابی با رطوبت خاک انتخاب کنید
- از خاک غرقاب استفاده نکنید
- از آهک یا خاک حاوی نیتروژن استفاده نکنید
از آنجایی که نرگس ها و نرگس ها به صورت وحشی در پارک ها یا علفزارها نیز رشد می کنند، می توان فرض کرد که آنها بسیار بی نیاز هستند و هر بهار حتی بدون مراقبت های ویژه در شکوفه های جدید ظاهر می شوند.با این حال، انواع مختلفی از این گیاهان پیاز وجود دارد که نیازهای مراقبتی متفاوتی دارند. هر گل نرگس را نمی توان به سادگی در چمنزار کاشت و تحت تأثیر شرایط طبیعی قرار داد. مخصوصاً در تابستان، مکانی که خیلی مرطوب است باعث پوسیدگی پیازها و جلوگیری از شکوفه دادن مجدد آنها بهار آینده می شود.
دستورالعمل مراقبت از گلهای زرد باغ
اگر باغبان تصمیم بگیرد که گل نرگس و نرگس در خانه یا بالکن داشته باشد، باور عمومی بر این است که آنها فقط یک بار در این مکان شکوفا می شوند. گیاهان یک تنوع سالانه نیستند، بلکه مکان نامناسب در آپارتمان و شرایط آب و هوایی ناکافی هستند. برای اطمینان از ادامه شکوفایی نرگس در سال آینده، می توان پس از شکوفه دادن در گلدان گل یا جعبه بالکن، به آن مکان دائمی در باغ داد.با رها کردن آن در طبیعت، پیاز پژمرده نمی شود و گیاه این شانس را دارد که باغبان را با شکوفه های کامل برای چندین سال خوشحال کند. نرگس و نرگس همیشه یکسان نیستند. فقط گل نرگس به شکل ترومپت زرد نامیده می شود. مراقبت مناسب از این شکوفه های اولیه با انتخاب محل شروع می شود. در نتیجه کاشت در باغ باید:
- مکانی آفتابی و محافظت شده در برابر آب و هوا را ترجیح دهید
- پیازها را پس از کاشت در زمین به اندازه کافی آبیاری کنید
- به طور مرتب آب دهید و در مرحله گلدهی اجازه ندهید خشک شود
- با چاقوی تیز شاخه های سپری شده را بردارید
- گل بریده را برای گلدان نچینید، بلکه آنها را هم ببرید
گیاه بی تقاضا برای همه باغبانانی که چمنزار بهاری رنگارنگ را ترجیح می دهند یا می خواهند لهجه تزئینی به تخت باغ اضافه کنند مناسب است.از آنجایی که تلاش برای نگهداری بسیار کم است، نرگس ها و نرگس ها به زمان زیادی برای رسیدن به حداکثر شکوفه نیاز ندارند. چیزی که اهمیت ویژه ای دارد این است که واریته های حساس ترجیح می دهند در داخل خانه زمستان گذرانی کنند. با این حال، بسیاری از گونه های نرگس می توانند بدون هیچ گونه آماده سازی خاصی یا زمستان گذرانی در داخل خانه باقی بمانند و در بهار آینده با همان گل ها در همان مکان رشد کنند.
گلهای اولیه جذاب در گلدان
نرگس حتی بیشتر از باغچه که به دسته گل بسته می شود و فصل بهار را در خانه می گذراند محبوبتر است. مانند کاشت در باغ، این گل ها را نباید با گل لاله در یک دسته گل به هم گره زد. این گل آذین های کاملاً توسعه یافته نیستند که برای دسته گل استفاده می شوند، بلکه جوانه ها هستند که هنوز محکم بسته هستند. از آنجایی که گل‌ها در یک اتاق گرم خیلی سریع باز می‌شوند و گل‌هایی که قبلاً باز شده‌اند به سرعت محو می‌شوند، این استراتژی برای نرگس‌های داخل گلدان محبوب شده است.برای بسیاری از باغبانان ناشناخته، گل نرگس رایحه ای لطیف و به سختی قابل درک است. در طبیعت به دلیل ساختار ظریف آن به سختی قابل توجه است، اما در گلدان اتاق را پر می کند و بهار را آغاز می کند.
آنچه باید در مورد گل نرگس به طور خلاصه بدانید
اگر باغبان یکی از گونه‌های حساس‌تر یا شکل‌های کوتوله‌ای را که مراقبت از آنها در این عرض جغرافیایی دشوار است، انتخاب نکنند، برای مراقبت از گیاهان، زمستان‌گذرانی یا تکثیر نیازی به تلاش زیادی نیست. آنها را بسیاری از گونه‌های نرگس ارائه شده در اینجا برای کاشت در باغ‌های اروپایی ایده‌آل هستند و نیازی به قطع یا آوردن در داخل خانه در زمستان ندارند. آنها برای چندین سال در محلی که در آن کاشته شده بودند به عنوان گیاهان پیاز جوان شکوفا می شوند.
دو راه برای کاشت نرگس در باغ وجود دارد: از یک طرف باغبان می تواند پیاز را انتخاب کند، اما می تواند گیاهان جوان کوچک را نیز انتخاب کند.پیازها ترجیحاً در پاییز کاشته می شوند، زیرا در اولین بهار شکوفا می شوند. اگر تا بهار نرگس نکارید، باید گیاه جوانی را انتخاب کنید که در حال گلدهی است و پیازهای خالص را انتخاب نکنید. از آنجایی که گیاهان پیاز اغلب قربانی جوندگان کوچک یا حیواناتی می شوند که در باغ حفاری می کنند، عمق کاشت نباید خیلی کم باشد. سه برابر عمق پیاز توصیه می شود و نباید کمتر از این باشد. با این حال، قرار دادن آنها در عمق بیش از حد در زمین مزیتی نیست و می تواند باعث شود باغبان در بهار منتظر جوانه زدن نرگس ها بیهوده باشد.
نکته:
نرگس را نباید در هیچ باغ طبیعی از دست داد، اما مراقب باشید: همه قسمت ها، به خصوص خود پیاز، سمی هستند!
نرگس – انواع
متداول ترین گونه احتمالاً نرگس فورچون شیپوری شکل، نرگس است. گل های دوتایی بسیار زیبا هستند، اما همچنین سنگین می شوند و می توانند پس از باران شدید یا باد شدید شکسته شوند.به ویژه در اینجا قابل ذکر است که ققنوس نارنجی زرد-نارنجی است که توسط انسان ها پرورش نیافته بلکه توسط خود طبیعت پرورش داده شده است. ما به‌ویژه در اوایل فوریه/آغاز ماه مارس از طلای زرد فوریه و نارسیس سیکلامینئوس سفید خامه‌ای «جک اسنایپ» خوشحالیم که از نظر فراوانی گل، طول عمر و قدرت به سختی می‌توان از آنها پیشی گرفت.
همچنین گونه‌های با رایحه‌ای قوی وجود دارند، مانند سفید "Cheerfulness White" ، "Cheerfulness Yellow" زرد، "Sir Winston Churchill" یا Narcissus poeticus با گلهای سفید با "هسته" قرمز-زرد. Actaea. نرگس jonquilla که در ماه آوریل با 2-6 گل در هر سبک شکوفا می شود، رایحه ای شبیه به پرتقال دارد. بسیار در حال گسترش است.
نرگس در باغ صخره ای / بسترهای علفی
نرگسها در بهار نسبتاً برهنه در مقابل درختان و در باغ های صخره ای چشم نوازان واقعی هستند.آنها اغلب در چمن ها کاشته می شوند زیرا معمولاً زمانی که چمن شروع به رشد مجدد می کند و نیاز به چمن زنی دارد، از بین می روند. اما در بسترهای چندساله کسل کننده نیز عالی به نظر می رسند، زیرا قبل از سایرین شکوفه می دهند. هنگامی که اولین شاخه های گیاهان چند ساله در بهار بیرون می آیند، نرگس ها معمولاً قبلاً شکوفا شده اند و بنابراین هیچ رقابتی تشکیل نمی دهند. شاخه های جدید گیاهان چند ساله، برگ های نرگس را می پوشانند که پس از مدتی دیگر چندان زیبا نیستند اما مهم هستند. گلهای پژمرده و ساقه‌ها را می‌توان حذف کرد؛ برگ‌ها باید تا زمانی که پژمرده شوند روی پیاز باقی بمانند، زیرا به پیاز اجازه می‌دهند تا مواد مغذی حیاتی و آب را جذب کند تا بتواند در سال آینده دوباره با موفقیت شکوفا شود.
انجمن نرگس
نرگس عاشق همراهی با انواع مشابه هستند و همچنین شریک خوبی با گل مروارید، سنبل انگور و لاله هستند. اگرچه می توان از آنها به عنوان گل شاخه بریده نیز استفاده کرد، اما به دلیل داشتن سم با سایر گل ها به خوبی ترکیب نمی شوند.بنابراین قبل از اینکه آنها را با گل های دیگر در گلدان قرار دهید، باید 24 ساعت به تنهایی در آب قرار گیرند تا سم شسته شود. ولی بعدش دیگه قطعش نکن وگرنه 24 ساعت دیگه طول میکشه! اگر نمی خواهید اینقدر صبر کنید می توانید یک تکه زغال نیز به آب اضافه کنید که اثرات سمی آب میوه را خنثی می کند.
