گیاهان موز گیاهان چند ساله عظیمی هستند که به سرعت شاخه های غیر چوبی با برگ های بزرگ ایجاد می کنند. آنها این کار را در گلدان در اتاق و همچنین در باغ های ما انجام می دهند.
موز از همه چیز؟
از باغبانانی که ترجیح می دهند گیاهان بومی را در باغ های ما ببینند بپرس، بالاخره، ویلی رز در سال 1923 بسیار بجا خواند: «موز از همه چیز، او از من موز می خواهد! نه نخود، نه لوبیا، نه حتی خربزه، این "آزار و اذیت" اوست! من کاهو، آلو و مارچوبه دارم، همچنین پنیر کشک Olomouc، اما از همه چیز موز، موز چیزی است که او از من می خواهد!» (گوش دهید: www.youtube.com/watch?v=zspvHTe6hCk). برای خوانندگان جوانتر: ویلی رز بازیگر قرن گذشته بود که بیشتر از طریق رکوردها شناخته شد تا با نقش های فرعی متعددش، Olomouc Quargel یک پنیر شیر ترش با اسمیر قرمز است که تنها پنیر اصلی چک به حساب می آید - و نخود، لوبیا، خربزه، کاهو، آلو و مارچوبه مطمئناً می توانید در باغ خود بکارید، اما مطمئناً گیاهان موز نیز قابل تحقیر نیستند:
موز گیاهی همیشه سبز و چند ساله است. و آنها به عنوان گیاهان علفی رشد می کنند، تنه با برگ های بزرگ موز از دمبرگ های عظیم یا غلاف برگ تشکیل شده است، بنابراین آنها ساقه های کاذب غیر چوبی هستند. تا زمانی که میوه برسد، موز هر فصل شاخه‌های برگی جدیدی به طول چندین متر می‌فرستد.
دستورالعمل تکثیر موز
با چنین گیاهان مشتاقی تکثیر واقعا سرگرم کننده است و لازم است گیاه موز پیر شود:
تکثیر گیاه موز
موز یک تنه واقعی نیز دارد، ساقه ای که گل از آن رشد می کند. اولین گل های یک موز اصیل و مثمر تنها پس از 6 تا 8 سال ظاهر می شوند؛ این محور ساقه تا دوره گلدهی بسیار کوتاه می ماند. هنگامی که یک گل آذین در نقطه ای رشد می کند، گل های ماده و نر می دهد که از آن خوشه میوه تشکیل می شود. ما آن را از بسیاری از تصاویر، یک دسته ضخیم موز می دانیم. این دسته ضخیم موز توسط پرورش دهندگان موز "دسته" نامیده می شود؛ یک دسته دارای 6 تا 20 ردیف موز است که اصطلاحاً "دست" نامیده می شود و در نتیجه به تک تک میوه ها "انگشت" می گویند. این انگشتان، موزها، معمولاً کج می‌شوند زیرا به گرانش زمین واکنش نشان می‌دهند (ژئومورفیسم)؛ 8 تا 20 موز در هر دست از یک توده رشد می‌کنند که 48 تا 400 موز (از نظر گیاه‌شناسی، توت) در هر خوشه میوه ایجاد می‌کند.
مواد توانا و زحمت زیاد برای گیاه، احتمالاً به همین دلیل است که بیشتر گونه‌های گیاه موز مونوکارپیک هستند، یعنی.اچ. محور ساقه پس از میوه دهی می میرد. در اشکال وحشی، بسیاری از دانه ها پس از لقاح در "توت های موز" تشکیل می شوند، موز خوراکی واقعی و بسیاری از اشکال کشت شده دیگر به گونه ای پرورش داده می شوند که موز پر از دانه های سخت، یعنی نابارور نباشد. با این حال، همه انواع گیاهان موز روی ریشه‌های خود ریزوم‌هایی تشکیل می‌دهند که دونده‌ها از آنها جوانه می‌زنند که اصطلاحاً کیندلز نامیده می‌شود. به طوری که گیاه موز حتی اگر اولین شاخه اصلی بمیرد به حیات خود ادامه می دهد. گیاهان موز چند ساله هستند، چند سال تا رسیدن میوه به هر حال، و احتمالاً بسیار فراتر از آن. اما فقط اگر با حذف و کاشت بچه ها به موز خود کمک کنید تا به زندگی ادامه دهد، به همین دلیل است که تکثیر گیاهان موز موضوع مهمی است:
شاخه های برنده موسی
البته به همین دلیل است که هر بوته موزی به راحتی از طریق قلمه قابل تکثیر است. تنها کاری که باید انجام دهید این است که یکی از بچه ها را جدا کنید، که این روند بسیار بی دردسر است:
- صبر کنید تا قلمه ای با چهار تا شش برگ در کنار اولین ساقه کاذب موز شما رشد کند
- جداسازی از گیاه مادری باید در اواسط تابستان انجام شود
- حداکثر تا اواسط مرداد، به طوری که گیاهان جوان تا زمستان به اندازه کافی قوی شوند، زمستان گذرانی یک شاهکار قدرت است
- با دقت یک قلمه را "زیر" در معرض دید قرار دهید و بررسی کنید که آیا ریشه مستقل کافی دارد یا خیر
- اگر ریشه های خود را به اندازه کافی پیدا کردید، می توانید از ریشه شاخه استفاده کنید، به عنوان مثال. ب) با کاتر تیز از غده ریشه (ریزوم) مادر جدا شود
- هر دو ناحیه زخم با پاشیدن خاکستر چوب (خرید شده، موجود در کودها یا از شومینه خودتان) ضدعفونی می‌شوند
- قله ها در خاک گلدان بدون کود در گلدانی که تا حد امکان کوچک باشد قرار می گیرند
- کارخانه باید کوچک باشد تا ریزوم گرمازا دچار سرمایش تبخیری نشود؛ این را می توان با گرمای زمین در محل جبران کرد
- مکان معمولاً باید گرم و سایه باشد و دارای رطوبت بالا باشد
- حداقل 20 درجه سانتی گراد، همچنین در ناحیه خاک گلدان
- اگر نمی توانید رطوبت کافی را تامین کنید (گلخانه کوچک)، باید برگها را نصف یا دور کنید
- چگونه سطح تبخیر موز کوچک را به میزان قابل توجهی کاهش دهیم
- آب پاشی گهگاهی برای شاخه موز نیز مفید است
- زخم روی ریشه گیاه مادری اجازه داده می شود تا چند روز در هوا خشک شود
- فقط زمانی که روی سطح احساس سختی کرد باید دوباره با خاک پوشانده شود
شاخه Musella lasiocarpa
با Musella lasiocarpa، موز نیلوفر طلایی، انشعابات کمی دشوارتر از گونه Musa است:
- شاخه های خود را در کنار ریزوم تشکیل نمی دهد، بلکه در قسمت زیرین ریشه ایجاد می کند
- پس باید بری ته گیاه چندساله تا جداش کنی
- اگر ساقه‌ها را در بهار قبل از کاشت مجدد یا کاشت جدا کنید بهترین کار را دارد
- Musella lasiocarpa قبل از برگ شدن شاخه های قوی تشکیل می دهد، بنابراین می توان آنها را بدون برگ نیز جدا کرد
- اگر این قلمه ها هنوز ریشه ندارند در خاک مرطوب و سست قرار داده و گرم نگه داشته می شوند
- تقریبا همیشه ریشه می گیرند، اما ممکن است چند ماه طول بکشد
- Musella lasiocarpa آنقدر بچه تولید می کند که در نهایت شبیه بوته می شود
- اگر ترجیح می دهید یک نفره پرورش دهید، می توانید همه این کیندل ها را به گیاهان جدید موز تبدیل کنید
شاخه های موز Ensete
بوته‌های موز Ensete، بر خلاف موسی و Musella، شاخه‌های ریشه‌ای تشکیل نمی‌دهند و معمولاً در صورتی می‌میرند که صرفاً با چندین بار تقسیم ساقه کاذب تکثیر شوند (این کار در مورد موسی نیز امکان‌پذیر است).یک استثناء بسیاری از گونه‌های Ensete هستند که در این کشور عرضه می‌شوند، آن‌هایی که شاخ و برگهای کمی متمایل به قرمز دارند، که از طریق کشت آزمایشگاهی تکثیر شده‌اند و می‌توانند با تقسیم‌بندی تکثیر شوند. در غیر این صورت می توان از طریق قلمه (شاخه های کناری گیاه موز را جدا کرد و در گلدان آنها را جدا کرد) و با کاشت (کود دهی به انبوه خود، اما بذرها نیز برای خرید موجود است) تکثیر کرد.
درمان گیاهان جوان
درمان گیاهان جوان (ریشه دار) دوباره برای همه گیاهان موز یکسان است:
- زمستان گذرانی در یک خانه سرد در حدود 10 درجه سانتیگراد و بهار سال آینده گلکاری کنید
- در خاک گلدان بدون کود که کمی کود گیاهی به آن اضافه شود
- گلدان های جدید نباید بیش از 4 سانتی متر از گلدان های قدیمی بزرگتر باشند
- قطر گلدان جدید باید تقریباً 4 سانتی متر از گلدان قبلی بزرگتر باشد
- دوباره به دلیل سرمای تبخیر، درختان موز می خواهند پاهای گرم داشته باشند، اما همانطور که گفتم جای روی پتوی برقی هم قابل تصور است
- شما باید گیاهان جوان موز را از گلدان کوچک چهار تا شش بار در سال گلدان کنید، بنابراین قطعاً ارزش کاشت قلمه مخصوصاً برای آزمایش‌هایی با گلدان‌های بزرگتر دارد
موز و اهمیت آن در باغ آلمان
قبلاً در بالا توضیح داده شد که چرا کاشت "موز" در اینجا در آلمان ایده عجیبی نیست، اما ایده بسیار خوبی است. به دلیل کشت دلپذیر و پتانسیل رشد قدرتمندی که دارد، گیاه موز در میان گیاهان عجیب و غریبی که ما کشت می کنیم، اهمیت فزاینده ای پیدا می کند، به ویژه برای کشت در باغ (برای اهمیت کلی گیاهان عجیب و غریب در باغ های آلمان، به «گیاهان عجیب و غریب محبوب در باغ مراجعه کنید».”). ممکن است شما به سادگی یک "موسی" داشته باشید و بخواهید آن را ضرب کنید، به همین ترتیب از موز برای مدت طولانی استفاده می شد (و گاهی اوقات حتی امروز، www.hagebau.de/p/zimmerpflanzen-bananenpflanzen-an357514381) فروخته شد. اما روزهایی که گیاهان موز بدون نام دقیق گیاه شناسی به فروش می‌رسند، واقعاً به پایان رسیده است:
موز خانه خود را در جنوب شرقی آسیا دارد، جایی که در حال حاضر بیش از 1000 رقم مختلف از گونه های موز خوراکی وجود دارد. اولین موز حدود 400 سال پیش به اروپا رسید و در نتیجه جهانی شدن، تعداد بیشتری از گیاهان موز در عرض های جغرافیایی ما ظاهر می شوند. اگر به گیاهان زیبا علاقه مند شده اید و به عنوان مثال. اگر می خواهید آنها را در ردیف ها ضرب کنید، مثلاً به عنوان هدیه، چند نوع موز وجود دارد که می توانید از بین آنها انتخاب کنید:
- Ensete ventricosum 'Maurelii'،موز قرمز، بسته به اندازه از حدود 10 یورو. این "موز حبشی" یکی از گونه های دوم از سه جنس در خانواده موز، یک گیاه غذایی مهم در مناطق گرمسیری آفریقا است که تمام قسمت های گیاه از آن استفاده می شود. غده ها برای تهیه آرد (برای نان و سایر محصولات پخته شده) استفاده می شود، ساقه های داخلی جوان تر پخته می شوند و به عنوان سبزی مصرف می شوند، برگ های تازه برای گاو و گوسفند تغذیه می شود، برگ های خشک به عنوان سقف، و الیاف برای گونی، طناب استفاده می شود. و حصیر از غلاف برگ به دست می آید.
- Musa acuminata،موز زینتی،چنار، 8 زیرگونه، عمدتاً به عنوان موز کوتوله «کوتوله کاوندیش» به فروش می رسد. اگر در سطل نگهداری شود، نمی تواند دمای کمتر از 0 درجه سانتیگراد را تحمل کند. ما همچنین میوه هایی تولید می کنیم که با تشکیل دانه غیر قابل خوردن در نظر گرفته می شوند.
- Musa basjoo،موز الیاف ژاپنی، بسته به اندازه از زیر 10، - € (حدود 2، 50 متر حدود 90، - €). این گونه که در بین همه گونه های موسی مقاوم ترین به یخبندان در نظر گرفته می شود، می تواند پس از زمستان های معتدل در فضای باز در اروپای مرکزی شکوفا شود، اما میوه ها به دلیل کوتاه بودن فصل رشد نمی رسند.
- Musa Daijio,موزهای مقاوماز تلاقی بین Musa sikkimensis (در پایین ببینید) و Musa balbisiana (موز نقره)، بسته به این سایز از 15 یورو گفته می شود نسبت به موسی بسجو نسبت به یخبندان کمتر مقاوم است، با موفقیت در منطقه آب و هوایی 6b کاشته شد، اما در زمستان از باغ حذف شد و در یک خانه سرد زمستان گذرانی کرد
- Musa sikimensis 'Red Tiger',موز دارجلینگ بسته به سایز از ۱۵ یورو.همچنین گاهی اوقات در اروپای مرکزی پس از زمستان های معتدل و با محافظت کافی در برابر یخبندان پس از 3 تا 4 سال شکوفا می شود، اما میوه ها به دلیل کوتاه بودن تابستان نمی رسند و همچنین به دلیل وجود دانه های سیاه و سفید متعدد غیرقابل خوردن در نظر گرفته می شوند. ریزوم (غده های ریشه) باید تا دمای -15 درجه سانتیگراد را تحمل کند.
- Musa x paradisiaca 'Dwarf cavendish'،موز کوتوله ، بسته به اندازه از کمتر از 10 یورو. این شکل کوتوله Musa × paradisiaca، موز دسر، احتمالاً از تلاقی Musa acuminata و Musa balbisiana ایجاد شده است، میوه های خوراکی تولید می کند، ارتفاعی در حدود یک متر دارد و احتمالاً کشت شده ترین گونه در جهان است.
- Musa velutina،موز کوتوله صورتی، موز مبتدی قوی که می تواند دمای تا صفر درجه را تحمل کند، دارای گل های صورتی و میوه های کوچک صورتی و خوراکی است، که با این حال، حاوی مقدار زیادی است. دانه ها و به سختی تفاله.
- Musella lasiocarpa,موز نیلوفر طلایی بسته به سایز کمتر از ۱۰ یورو.تنها گونه از تیره سوم خانواده موز، یک موز واقعا شیک که اغلب در باغ های سرزمین خود کاشته می شود: de.wikipedia.org/wiki/File:Musella_lasiocarpa3.jpg. سرمای زیادی را تحمل می کند (در مناطق 7 تا 10 USDA، آلمان: 5b تا 8b مقاوم است) و به اندازه سایر گونه های موز به باد حساس نیست. برگ های آن محکم تر و به رنگ سبز آبی است. از سال سوم یا چهارم به بعد، خط مادر «گل نیلوفر آبی» را نشان می دهد که 7 تا 8 ماه شکوفا می شود و آن را معروف کرده است.
اگر موز مقاوم در برابر سرما را در باغچه بکارید، کل دسته برگها در زمستان در بالای زمین یخ می زنند. اما این مهم نیست، اگر موز از زمستان جان سالم به در می برد، به هر حال موز ناخوشایند و ژولیده به نظر می رسید، و موزهایی که واقعاً در برابر یخبندان مقاوم هستند (یا به اندازه کافی محافظت می شوند) به طور قابل اعتمادی هر بهار شاخه های سبز جدیدی از روی زمین جوانه می زنند.لازمه این کار این است که موز کاشته شده با یک لایه ضخیم برگ و مالچ در فصل زمستان تهیه شود. این بدان معنی است که یخ زدگی نمی تواند خیلی به داخل ریزوم نفوذ کند؛ اگر کل ریشه یخ بزند، حتی مقاوم ترین موز در برابر سرما دوباره در بهار جوانه نمی زند. با این حال، شما به سختی می توانید میوه را برداشت کنید؛ ما هنوز موز میوه ای به اندازه کافی مقاوم برای کشت در فضای باز پرورش نداده ایم. اگر می خواهید میوه را از یک موز ظرفی برداشت کنید، باید به محض اینکه دمای بیرون به زیر 10 درجه سانتی گراد رسید، آن را به داخل خانه منتقل کنید. ممکن است بتوانید اجازه دهید میوه ها در مکانی گرم با نور گیاهی فراوان برسند. سپس زمستان گذرانی معمولی، خنک (10 تا 15 درجه سانتیگراد) و خشک و با ذخیره محدود، حذف برگهای زرد و خشک می تواند جوانه زدن قوی در بهار را تسهیل کند.
نتیجه گیری
گیاه موز یک گیاه چند ساله به طرز شگفت انگیزی است که به دلیل رشد ریشه و رشد سریع گیاه جوان «تقریباً خودش را مجبور به تولید مثل» می کند.این نیز به این دلیل است که مهم‌ترین گونه‌های موز ما دیگر نمی‌توانند از طریق بذر تکثیر شوند (اما اصولاً می‌توان موز را از دانه‌ها تکثیر کرد، سپس انتخاب گونه‌ها/واریته‌های موجود حتی بزرگتر می‌شود).
