همه انواع لوبیا گیاهانی یکساله هستند و عاشق گرما هستند. پرورش و مراقبت از لوبیا بسیار آسان است. اگر گرما و آب کافی دریافت کنند، تقریباً می توانید رشد آنها را تماشا کنید و اولین غلاف ها را می توان تنها چند هفته پس از کاشت بذرها برداشت کرد. لوبیا در سرتاسر جهان بومی است و به عنوان یک منبع ارزشمند تغذیه ارزش زیادی دارد. همه گونه های شناخته شده در سراسر جهان برای باغ های ما نیز مناسب نیستند، مانند سویا، ماش یا دانه آزوکی.
انواع
پس قبل از شروع کاشت، باید تصمیم بگیرید.لوبیاهای بوته ای به فضای زیادی در بستر نیاز دارند. گیاه فردی به فضای کافی در اطراف خود نیاز دارد و باید فضای کافی وجود داشته باشد تا بتواند بعداً هر جایی برداشت کند. لوبیا معمولی که به نام آناناس نیز شناخته می شود، در رنگ های سبز و زرد (لوبیا مومی) موجود است. واریته های بسیار زودرس را می توان در ژوئن برداشت کرد، در حالی که واریته های بعدی فقط در ماه اوت و تا پاییز می رسند. لوبیاهای دونده بلند می شوند و قطعاً به کمک کوهنوردی نیاز دارند. برخی از گونه ها تا چهار متر ارتفاع می گیرند، برای مثال لوبیا زیبای دونده. با گل های قرمز و ارتفاع چشمگیرش زینتی در تخت است. بالغ بر 800 نوع لوبیا در سراسر جهان وجود دارد که 100 نوع آن تنها در آلمان رشد می کند. لوبیا معمولی (Phaseolus vulgaris) را می توان به طور تقریبی به لوبیا دونده و لوبیا بوته تقسیم کرد. برخی از انواع متداول برای باغبانی:
لوبیا بوته (Phaseolus vulgaris var. nanus)
- لوبیا مومی: نوع لوبیا بوته ای کهنه; غلاف زرد تا 15 سانتی متر طول
- Cropper Teepee: سبز، بدون رشته; غلاف های خوب و آبدار تا طول 18 سانتی متر
- تیپی طلایی: سبز، بدون رشته; انتخاب آسان؛ غلاف ها آزادانه بالای شاخ و برگ آویزان می شوند
- ساکسا: گسترده; مولد و قوی؛ به خصوص انواع اولیه
- تیپی بنفش: انواع لوبیا بنفش آبی; وقتی پخت غلاف ها سبز می شوند
لوبیا معمولی (Phaseolus vulgaris var. vulgaris)
- مروارید مارباخ: آستین بلند و گشاد. صاف و بدون نخ
- Trebona: آسان رشد، پرمحصول، واریته زودرس. غلاف سبز
- نکار ملکه: سبز تیره، غلاف گرد؛ مقاوم، مقاوم در برابر ویروس موزاییک لوبیا
- نکارگلد: غلاف زرد; مقاوم، مقاوم در برابر ویروس موزاییک لوبیا
- کره برنیز: غلاف زرد، بزرگ و مسطح؛ تنوع دیررس
- گلدماری: قوی، بازده خوب. زرد تیره، صاف، غلاف ظریف، تا 20 سانتی متر طول
- لوبیا دونده (لوبیا دونده): بسیاری از انواع موجود. همچنین گیاه زینتی; گلهای بسیار بلند، قرمز، غلاف سبز؛ نسبتاً غیر حساس به سرما
تزکیه
زمان
حتما باید منتظر بمانید تا بعد از Ice Saints بذرهای زیبای لوبیا را مستقیماً در فضای باز بکارید. حبوبات به دمای ثابت خاک حداقل 10 درجه سانتیگراد نیاز دارند. بیشتر واریته ها را می توان تا ژوئن کاشت. اگر بی حوصله هستید، می توانید از اوایل آوریل شروع به رشد آنها روی طاقچه، در گلخانه یا قاب سرد کنید. برای تمام بذرهای تازه کاشته شده در صورت وجود خطر سرمازدگی، خاک را با پشمک بپوشانید.
نکته:
هر چه دمای خاک هنگام کاشت و بعد از آن بیشتر باشد، سریعتر جوانه می زنند. لوبیا همچنین در برابر حمله آفات و بیماری ها مقاوم تر می شود.
خاک،موقعیت
در واقع، لوبیا تقاضای خاصی در شرایط خاک ندارد. قبل از کاشت خاک باید به خوبی شل شود. خاک عمیق و غنی از هوموس ایده آل است. این خاک بیشتر شنی-لومی است و مقدار pH آن بین 6 تا 7 است. قبل از کاشت، می توان خاک را کمی با کمپوست یا کمی کود آلی (محتوای نیتروژن کم) غنی کرد. بهترین مکان یک تخت در آفتاب کامل است. برخی از گونه‌ها مکان‌های نیمه سایه‌دار را نیز تحمل می‌کنند.
کاشت
صرف نظر از اینکه مستقیماً در حال کاشت هستید یا در گلدان های کوچک رشد می کنید، به طور ایده آل باید اجازه داد که بذرها قبل از کاشت حدود 24 ساعت در آب خیس بخورند. این امر جوانه زنی را آسان تر می کند. برای کاشت، لوبیا بوته ای را به صورت کلوخه با 6 بذر در فاصله 40 سانتی متری از سوراخ های کاشت بعدی می کارند. هنگام کاشت ردیفی، بذرها را در فاصله 8-6 سانتی متر از یکدیگر و فاصله ردیف ها 50-40 سانتی متر می کارند. بذرها حداکثر تا عمق دو سانتی متر کاشته می شوند.قبلاً می گفتند که هنوز باید ناقوس کلیسا را بشنوند. لوبیا دونده به کمک کوهنوردی نیاز دارد. این باید قبل از کاشت نصب شود. تنوع بسیار زیادی وجود دارد، از میله های ساده گرفته تا میله هایی که مانند چادر به هم تکیه داده اند تا پرده های واقعی. بسته به گونه ای که انتخاب می کنید، 6 تا 8 دانه را به عمق 3 سانتی متر روی وسایل کمکی کوهنوردی مربوطه قرار دهید. پس از کاشت، خاک باید به طور یکنواخت مرطوب نگه داشته شود.
نکته:
برای محافظت از لوبیا پلک در برابر بیماری های قارچی، پس از کاشت مقداری آهک جلبک دریایی یا خاک سنگ را روی خاک بپاشید.
مراقبت
کافی است از همان ابتدا به لوبیاها مقداری کود آلی یا کمپوست بدهید. بعداً وقتی گل ها شروع به شکوفه دادن کردند، می توانید کمی کود بیشتری اضافه کنید. خاکستر چوب یا پودر استخوان به عنوان کود آلی مناسب است.هنگام آبیاری مواظب باشید زیاد آب نخورید. اما تحت هیچ شرایطی نباید خشک شوند. زمانی که لوبیا گل می دهد، نیاز آبی بیشتر است. اگر همین الان بگذارید خشک شوند، این خطر وجود دارد که گل ها و میوه های نیمه رسیده را بریزند. برای محافظت از گیاهان جوان، می توانید به آرامی خاک اطراف آنها را با فشار دادن مقداری خاک در اطراف گیاه با دستان خود جمع کنید تا یک دیوار کوچک تشکیل شود. این باعث تثبیت گیاه و همچنین کاهش حساسیت آن به بیماری ها می شود.
آفات و بیماریها
به خصوص بوته های جوان لوبیا نیز در منوی حلزون ها هستند. هر باغبان سرگرمی طولانی مدت در اینجا با اقدام متقابل استراتژیک خود، از اردک دونده گرفته تا حصار حلزون، پاسخ می دهد. در غیر این صورت، تعداد انگشت شماری از بیماری ها وجود دارد که به طور خاص روی لوبیا تأثیر می گذارد. هنگام خرید بذر، می توانید انواع مختلفی را که به بیماری های خاص مقاوم هستند، پیدا کنید.
مگس باقلا
هوای مرطوب و سرد باعث عفونت لپه ها و نوک ساقه می شود. شفیره های مگس لوبیا در خاک زمستان گذرانی می کنند. بنابراین، شما فقط باید حداقل بعد از سه سال دوباره در همان مکان بکارید.
زنگ لوبیا
زنگ لوبیا یک بیماری قارچی است که در هوای مرطوب گسترش می یابد. شما می توانید آن را در قسمت زیرین برگ ها با پوسچول های سفید و کمی بعد توسط هاگ های تیره تر قارچ تشخیص دهید. کوددهی بیش از حد نیتروژن و فاصله کم بوته نیز باعث افزایش آلودگی می شود. گیاهان آسیب دیده باید فوراً از بین بروند. تا پنج سال دیگر نباید در این مرحله لوبیا کاشته شود.
ویروس موزاییک لوبیا
این بیماری اغلب توسط شته ها منتقل می شود. آنها را می توان با لکه های موزاییک مانند روی برگ ها تشخیص داد. سپس برگ ها زرد می شوند و می میرند. هر چه گرمتر باشد، بیماری سریعتر پیشرفت می کند.در حال حاضر انواع زیادی در بازار وجود دارد که در برابر ویروس موزاییک لوبیا مقاوم هستند.
بیماری لکه کانونی
بیماری لکه کانونی را می توان با لکه های سیاه رنگ تیره روی برگ ها، غلاف ها و ساقه ها تشخیص داد. در اینجا نیز مهم است که گیاهان آسیب دیده را در اسرع وقت از بین ببریم و حداقل تا سه سال روی این بستر لوبیا نرویم.
برداشت، کاربرد
برداشت از تیرماه شروع می شود. بسته به تنوع، تا اکتبر. لوبیاهایی هستند که برای خوردن با غلاف مناسب هستند، مثلاً لوبیا سبز و لوبیا مومی. آنها باید قبل از اینکه بذرها به وضوح در غلاف ها نمایان شوند برداشت شوند. سپس غلاف ها لطیف و خوشمزه می شوند. رشته های ناخوشایند نیز هنوز آنقدر توسعه نیافته اند. انواع دیگر لوبیاها، به اصطلاح لوبیای خشک یا دانه ای، تا زمانی که ممکن است روی گیاه باقی می مانند. لوبیاهایی که به این ترتیب برداشت می شوند از غلاف ها خارج می شوند و باید حداقل به مدت دو هفته خشک شوند.این حبوبات را می‌توان برای چندین سال در ظرف دربسته نگهداری کرد.
نکته:
برای کاشت بعدی می توانید حبوبات خشک را قبل از یخ زدایی و گذاشتن در ظرف نگهداری، چند روز در فریزر قرار دهید. این کار از پخش شدن لارو سوسک لوبیا جلوگیری می کند.
نتیجه گیری
پرورش لوبیا یک لذت است! انواع مختلفی از حبوبات از جمله انواع قدیمی در بازار وجود دارد. فقط دیدن این لوبیاهای رنگارنگ و زیبا که برای کاشت آماده شده اند، بخشی از لذت است. لوبیا رانر خالص ترین گیاهان زینتی در بستر هستند. بیشتر لوبیاهای معمولی با رشد سریع و برداشت فراوان در مدت زمان طولانی‌تر پاداش تلاش نسبتا کمی را می‌دهند.
