جنس آفتابگیر خود را با هاله ای از یک گیاه زینتی عالی احاطه کرده است. هنرمندان مبتکر بقا از تیغه های متحرک و مرموز درخشان برای شکار طعمه استفاده می کنند. Drosera تقریباً در همه آب و هواها رشد می کند، بنابراین هیچ دوست گوشتخواری در انتخاب فضای داخلی و خارجی دست خالی نخواهد ماند. در اینجا با زیباترین گونه های آفتابگیر آشنا شوید. این دستورالعمل ها برای مراقبت حرفه ای نکات عملی را برای تکثیر موفق و زمستان گذرانی ارائه می دهد.
گونه های زیبا – منتخبی
گیاه شناسان تقریباً 200 گونه آفتابه را در مجموع به 5 گروه تقسیم می کنند.طبقه بندی در درجه اول بر اساس منطقه توزیع و عادت رشد است. سه گروه مورد توجه ویژه باغبانان سرگرمی هستند زیرا Drosera شامل برای کشت به عنوان گیاهان خانگی یا باغی مناسب است: اشکال رشد نیمه گرمسیری/گرمسیری و مقاوم و همچنین Drosera کوتوله. ایده زیر از گونه های زیبا از این طبقه بندی پیروی می کند:
گونه های نیمه گرمسیری و گرمسیری آفتابه
Drosera capensis – Cape Sundew
یکی از محبوب ترین گونه های آفتابگردان برای طاقچه بومی آفریقای جنوبی است. مراقبت از Drosera capensis بسیار آسان است و برای مبتدیان عالی است. برگ های باریک گل رزتی به قطر 18 تا 25 سانتی متر تشکیل می دهند. در زمستان، خوشه های گل بنفش کم رنگ تا 35 سانتی متر بالای رزت برگ ها بالا می روند.
- ارتفاع رشد: 10 تا 20 سانتی متر در زمان گلدهی 30 تا 35 سانتی متر
- زمان گلدهی: آذر تا ژانویه
Drosera aliciae
همراه با Drosera capensis، Drosera aliciae دوتایی ایده آل را برای مبتدیان گوشتخوار تشکیل می دهد. گونه آفتابی افریقای جنوبی یک گل سرخ کوچک 5 سانتی متری با برگ هایی به طول 3 سانتی متر تشکیل می دهد. در طول دوره گلدهی، یک ساقه گل تا ارتفاع 40 سانتی متر با گل های صورتی انتهایی به طرز چشمگیری بالا می آید.
- ارتفاع رشد: 10 تا 15 سانتی متر، در زمان گلدهی تا 40 سانتی متر
- زمان گلدهی: آذر تا ژانویه
Drosera regia
ملکه گیاهان آفتابی شکلی باشکوه دارد و برگهایی تا 40 سانتی متر طول دارد. شاخک های سفید تا قرمز مایل به سیاه آنها 3 میلی متر طول دارند، به این معنی که قوی ترین گونه Drosera مگس های بزرگ را نیز شکار می کند. گل های 5 گلبرگ به رنگ بنفش شدید می درخشند و مجهز به غدد چسبنده برای گرفتن حشرات هستند.
- ارتفاع رشد: 50 تا 100 سانتی متر
- دوره گلدهی: ژانویه تا فوریه
گونه هاردی دروسرا
Drosera rotundifolia – آفتابگردان برگ گرد
نام آلمانی به برگهای گردی اطلاق می‌شود که در این گونه جمع می‌شوند و گل رز تزئینی را تشکیل می‌دهند. برگ های کشیده شده به صورت افقی با 200 شاخک قرمز پوشیده شده است. در آفتاب کامل، گوشتخوار در تابستان به خوشه هایی از گل های سفید می بالد که در فاصله ای مطمئن از برگ های چسبنده باز می شوند.
- ارتفاع رشد: 5 تا 20 سانتی متر، در زمان گلدهی 30 تا 35 سانتی متر
- دوره گلدهی: خرداد تا مرداد
Drosera anglica – Long-leaved Sundew
این Drosera با برگهای نیش به طول ۱۰ سانتی‌متر و شاخک‌های مایل به قرمز، زمانی که نور خورشید در ترشحات قندی شکسته می‌شود، جشنی برای چشم‌هاست.گل های پنج تایی و سفید رنگ به صورت لفاف روی ساقه گل چیده شده و به طور متناوب در سمت راست و چپ باز می شوند.
- ارتفاع رشد: 10 تا 20 سانتی متر، در زمان گلدهی تا 30 سانتی متر
- زمان گلدهی: خرداد و تیر
نوع آفتابه کوتوله
Drosera Scorpioides
یکی از جذاب‌ترین کوتوله‌های Drosera با برگهای به دام افتاده‌اش که یادآور دم سمی عقرب هستند، تحت تأثیر قرار می‌گیرد. گونه محبوب بومی استرالیا است و گل سرخ هایی با قطر 3.5 سانتی متر تشکیل می دهد. گل‌های سفید یا صورتی باعث می‌شود که گوشتخوار ریز به برجسته‌ای غیرقابل چشم پوشی در طاقچه آفتابی پنجره تبدیل شود.
- ارتفاع رشد: حداکثر تا 10 سانتی متر
- زمان گلدهی: در تابستان
Drosera roseana
مشخص Drosera roseana در حال حاضر راه را برای باغبانان سرگرمی زیادی برای تبدیل شدن به گوشتخواران هموار کرده است.رزت ظریف برگ ها به قطر 3 تا 5 سانتی متر می رسد. بسته به میزان تابش نور، رنگ برگ ها به زرد-سبز، صورتی یا قرمز تیره تغییر می کند. در 1 سانتی متر، گل ها نسبتاً بزرگ هستند و از سایه های سفید، قرمز یا نارنجی لذت می برند.
- ارتفاع رشد: 3 سانتی متر، در زمان گلدهی تا 5 سانتی متر
- دوره گلدهی: آبان تا دی
دستورالعمل مراقبت
دستورالعمل‌های مراقبت عمومی عدالت را در مورد طیف گونه‌های گسترده‌ای از جنس جهان وطنی برآورده نمی‌کند. بنابراین این راهنما بین Drosera حساس به سرما و زمستان مقاوم تفاوت قائل می شود. تمرکز در درجه اول بر روی گونه هایی است که کشت آنها حتی توسط مبتدیان می تواند با موفقیت مدیریت شود.
گونه های گرمسیری و نیمه گرمسیری در فرهنگ داخلی
مکان
گونه های دروسرا از کمربند گرمسیری به شدت تشنه نور هستند و در عین حال خورشید پرست نیستند. بنابراین انتخاب مکان نقش کلیدی در مراقبت حرفه ای ایفا می کند. شرایط نور و دمای زیر باعث رشد و سرزندگی آفتابگیرهای داخلی می شود:
- موقعیت بسیار روشن تا آفتابی با شدت نور 75 تا 90 درصد
- ایده‌آل با عبور نور تابستان از پرده‌ای نازک یا درخت برگ‌ریز جلوی پنجره
- در تابستان یا در تمام طول سال دمای حداقل ۲۲ درجه سانتیگراد ترجیحاً بالای ۳۰ درجه سانتیگراد
در طول فصل گرم، گیاهان آفتابگردان دوست دارند از نور خورشید در فضای باز لذت ببرند. بنابراین، قرار گرفتن در بالکن آفتابی برای گونه های Drosera بسیار مورد استقبال قرار می گیرد، تا زمانی که ستون جیوه حتی در شب از 18 درجه سانتیگراد پایین نیاید.مانند همه گیاهانی که در پشت شیشه زمستان گذرانی می کنند، گوشتخواران شما ابتدا باید در مکانی نیمه سایه به مدت 8 تا 14 روز خود را عادت دهند. حرکت ناگهانی زیر نور مستقیم خورشید باعث سوختگی برگها می شود.
زیرلایه
مواد مغذی کم، اسیدی، سست و احتباس آب خوب از مهمترین ویژگی های یک بستر عالی هستند. خاک گل یا باتلاق که به صورت تجاری در دسترس است به دور از نیازهای کیفی است. برای کشت موفق آفتابگیر خاک مخصوص گوشتخوار را از خرده فروشان متخصص توصیه می کنیم.
ریختن
ریشه Drosera به آهک حساس است. استفاده از خاک مخصوص گوشتخوار برای رفع بیزاری از آهک کافی نیست. بنابراین، از آب باران جمع آوری شده در درجه اول برای آبیاری استفاده کنید تا آهک از طریق مسیر تامین آب در بستر جمع نشود. نحوه آبیاری صحیح آفتابگیر روی طاقچه:
- خاک گلدان را مدام کمی مرطوب نگه دارید
- از بهار تا پاییز به طور منظم و فراوان آبیاری کنید
- اجازه ندهید سطح بستر بین دو آبیاری خشک شود
Sundew یکی از معدود گیاهان آپارتمانی است که خواهان پایه مرطوب است. بنابراین اجازه دهید آب آبیاری روی خاک برود تا نعلبکی پر شود. فقط زمانی که آب انباشته شده تبخیر شد یا استفاده شد، دوباره آبیاری می کنید.
نکته:
آیا گزینه هایی برای جمع آوری آب باران برای گیاهان آفتابی خود ندارید؟ سپس گوشتخواران را با مخلوط آب مقطر و آب کهنه شیر به نسبت 10 به 1 آبیاری کنید.
رطوبت
رطوبت بالا یکی از اصلی ترین برنامه های مراقبت حرفه ای است. هر 1 تا 2 روز یکبار آفتابه ها را با آب بدون آهک اسپری کنید.علاوه بر این، لطفاً مرطوب کننده ها را در تمام طول سال در مجاورت گیاهان آپارتمانی قرار دهید. زیر لیوانی پر از سنگریزه و آب برای رطوبت محلی مفید است.
تغذیه
جذابیت خاص گوشتخواران این است که مواد مغذی خود را از کودهای معمولی دریافت نمی کنند. بنابراین کود دهی بخشی از برنامه مراقبت از آفتابگردان نیست. در عوض، برگ های متحرک تله ای برای گرفتن حشرات با شاخک های چسبناک و قندی خود عمل می کنند. اگر حیوان شکاری درگیر شده باشد، همه شاخک‌های نزدیک به آن خم می‌شوند تا نگهدارنده را تقویت کنند. با کمک آنزیم های گوارشی، قربانی تجزیه شده و مواد مغذی موجود در آن جذب می شود. برگهای تله شده دوباره می ایستند، بقایای ناچیز را رها می کنند و دوباره شروع به شکار می کنند.
حشرات شکاری مانند پشه قارچی معمولاً به تعداد کافی در فضاهای زندگی وجود دارند و نیاز گوشتخواران را کاملاً پوشش می دهند. بنابراین نیازی به تغذیه اختصاصی آفتابگیر نیست. اگر دوست دارید این فرآیند جذاب را به صورت زنده تجربه کنید، یک مگس یا پشه کوچک بگیرید و به حشره غذای زنده بدهید.
زمستان
شما می توانید در تمام طول سال تمام گیاهان آفتابی را که برای کشت در داخل خانه مناسب هستند روی طاقچه روشن و گرم بکارید. یک دوره استراحت زمستانی برای سرزندگی و دوام مفید است. با زمستان گذرانی دروسرای گرمسیری، نیمه گرمسیری و کوتوله با استفاده از روش زیر، می توانید اثرات آب و هوای زمستانی اروپای مرکزی را کاهش دهید:
- از اکتبر تا مارس در مکانی خنک و روشن بگذرانید
- دما از 8 تا 12 درجه سانتیگراد برای گونه های نیمه گرمسیری
- دمای 15 تا 20 درجه سانتیگراد برای گونه های گرمسیری
- کمبود نور را با چراغ گیاهی جبران کنید
- آبیاری کم‌تر بدون خشک شدن بستر
رطوبت هوا بیش از 50 درصد در فصل زمستان از اهمیت اساسی برخوردار است. مهمتر از همه، زمستان گذرانی در اتاق های گرم باید همیشه با اقدامات احتیاطی توصیه شده برای افزایش رطوبت هوا همراه باشد.
گونه اروپایی – مراقبت در رختخواب و بالکن
تنها تعداد کمی از کوهنوردان این امتیاز را دارند که یکی از سه گونه بومی آفتابگردان را در مزارع و جنگل ها تحسین کنند. تله‌گذاران دیدنی در معرض خطر انقراض هستند و محافظت می‌شوند. با خرید Drosera مقاوم از خرده فروشان متخصص و پرورش آن در باغ خود، چشم نوازهای شگفت انگیزی دریافت خواهید کرد و در عین حال سهم ارزشمندی در حفظ گل های کمیاب خواهید داشت.همانطور که این دستورالعمل های مراقبت نشان می دهد، گیاهان چند ساله گوشتخوار با تقاضای متوسط مشخص می شوند.
مکان
آفتاب کامل تا مکان آفتابی در تالاب، شرایط عالی را برای گونه‌های بومی آفتابگردان فراهم می‌کند. یک سینی ملات بزرگ که قابلیت تبدیل به تخت لنگه را دارد برای کشت در بالکن مناسب است. خاک معمولی باغ و بستر آهکی تابو هستند. از اسفاگنوم خالص یا مخلوطی از ذغال سنگ نارس و ماسه بدون آهک برای کاشت Drosera مقاوم استفاده کنید.
ریختن
گیاهان آفتابگردان اروپایی به محیطی دائمی مرطوب و اسیدی علاقه دارند. بنابراین گوشتخواران را به وفور و مرتب با آب باران آبیاری کنید. خاک مرتع نباید خشک شود یا حتی خشک شود.
کوددهی
Drosera مقاوم در برابر زمستان برای تخت باغ و بالکن هیچ کود دریافت نمی کند. گیاهان گوشتخوار مواد مغذی خود را از حشرات صید شده می گیرند که در طبیعت کمبودی ندارند.
زمستان
یکی از ویژگی های بارز گیاهان مقاوم درخت آفتابگیر، تشکیل جوانه زمستانی است که در اصطلاح فنی به خواب زمستانی معروف است. گوشتخواران در پاییز و زمستان در آنجا عقب نشینی می کنند و از آوریل و می جوانه می زنند. گاز گرفتن یخ زدگی هیچ مشکلی برای گیاهان چند ساله قوی ایجاد نمی کند. با این حال، در زمستان های خشک، خطر شکست وجود دارد. خواهشمند است در ایام استراحت زمستانی به شرط عدم بارش برف و باران به آبرسانی بدون وقفه ادامه دهید.
تکثیر گونه های آفتابگیر
سه روش برای تکثیر Drosera وجود دارد که با استفاده از روش های ساده می توان به آنها دست یافت:
قلمه برگ
بهترین زمان برای تکثیر رویشی با قلمه برگ در مرحله رشد است. با استفاده از این روش می توانید گونه هایی را که در تمام طول سال به خواب زمستانی نمی روند تکثیر کنید.این روش بدون عارضه است و با نرخ شکست پایین امتیاز می گیرد. چگونه قدم به قدم پیش برویم:
- با استفاده از یک چاقوی تیز و ضدعفونی شده، یک برگ به طول 4 سانتی متر را جدا کنید
- گلدان یا سینی تکثیر را با خاک گوشتخوار پر کنید
- سوبسترا با دمای اتاق و آب بدون آهک اسپری کنید
- قله های برگ را به صورت افقی روی بستر قرار دهید و شاخک ها رو به بالا باشند
قلمه ها را به آرامی فشار دهید تا از اتصال خوب به خاک اطمینان حاصل کنید. در عرض چند هفته، گیاهان جوان آفتابگردان در صندلی نیمه سایه و گرم پنجره جوانه خواهند زد.
قلمه ریشه
رشته های ریشه بلند گونه های متعدد Drosera برای تکثیر رویشی ایده آل هستند. این روش شبیه به پرورش با استفاده از قلمه برگ است. توجه به این نکته ضروری است که حداقل ۲ ریشه روی گیاه مادری بگذارید تا از بین نرود.قلمه های ریشه با یک لایه نازک 1 تا 2 سانتی متری از بستر پوشانده می شود که باید مرتباً با آب باران اسپری کنید.
کاشت بذر
برخلاف تکثیر رویشی از طریق قلمه برگ و قلمه ریشه، نتیجه کاشت مولد بذر غیرقابل پیش بینی است. مزیت این روش تعداد زیاد گیاهان جوان است که می توانید از این طریق پرورش دهید. اینجوری کار میکنه:
- سینی بذر را با خاک گوشتخوار پر کنید و با آب نرم اسپری کنید
- بذرها را نازک بپاشید
- با تخته به آرامی فشار دهید
- بذر آفتابه را به عنوان جوانه زن سبک با بستر نپوشانید
در یک مکان نیمه سایه و گرم، لطفاً خاک را دائماً کمی مرطوب نگه دارید. با پوشاندن ظرف بذر با یک بشقاب شیشه ای، یک میکرو اقلیم گرم و مرطوب ایجاد می کنید که روحیه بذرها را برای جوانه زدن افزایش می دهد.هنگامی که اولین نهال آفتابه جوانه می زند، پوشش کار خود را انجام داده است. رشد از بذر تا گیاه آفتابگردان بالغ تا 12 ماه طول می کشد.
