گیلاس پرنده در باغ های طبیعی محبوبیت خاصی دارد، زیرا در طول دوره گلدهی طولانی خود مرتع زنبورها و در فصل برداشت به عنوان درختی با میوه های ارزشمند برای پرندگان است.
پروفایل
- ربات. نام Prunus padus
- خانواده Rosaceae
- اسمهای دیگر باتلاق یا گیلاس بال
- خوشه های گل سفید از فروردین تا خرداد
- نوع رویشی درختچه بزرگ یا درخت کوچک
- چند ساقه و آویزان
- ارتفاع 15 متر و عرض 8 متر
-
حساس به آهک
گیاه سمی برای کودکان،اسب و سایر حیوانات
- آشفتگی با گیلاس پرنده آمریکایی بسیار سمی (Prunus serotina)
زمان گل و گل
از آوریل تا ژوئن، خوشه‌های بلند گل روی Prunus Padus تشکیل می‌شوند که در هر خوشه حداکثر سی گل سفید آویزان است که بسیار تزئینی به نظر می‌رسد، اما هم معایب و هم مزایا را دارد:
- بوی تند تا نامطبوع
- در حالت ایده آل در نزدیکی صندلی کاشته نشود
- سرشار از شهد و گرده
- جذب زنبورها، پروانه ها و مگس ها
توجه:
گیلاس پرنده نام خود را مدیون خوشه‌های گل و میوه‌های هسته‌دار گیلاس‌مانندی است که بعداً تشکیل می‌شوند.
شرایط و موقعیت خاک
در محیط طبیعی خود، Prunus padus در لبه‌های آب، در حاشیه جنگل‌ها و در جنگل‌های پراکنده ساحلی رشد می‌کند. در باغچه می توان گیاه را به صورت منفرد یا با فاصله کافی در پرچین کشت کرد:
- نیاز به نور کم
- سایه پنال یا حتی سایه دلخواه
- ترجیحا نزدیک آب
- خاک باید مرطوب و تازه باشد
- غنی از مواد مغذی
- قبل از کاشت با کمپوست غنی کنید
- خاک مردابی مانند لومی یا رسی ایده آل است
- قابل تحمل آهک
- جلوگیری از خشکسالی
نکته:
دلیل مناسب بودن درختچه پهن برای پرورش پرچین رنگارنگ این است که نه تنها غذای پرندگان را فراهم می کند، بلکه فضای کافی و آرامش برای ساختن لانه آنها را نیز فراهم می کند.
کوددهی و آبیاری
گیلاس پرنده نیاز آبی بسیار بالایی دارد. بنابراین به آبیاری منظم و زیاد مخصوصاً در روزهای بسیار گرم نیاز دارند:
- خاک خوب
- ایده آل در ساعات اولیه صبح یا اواخر شب
- آب روزانه در زمان خشک
- به دلیل عدم تحمل آهک از آب باران استفاده کنید
- آب لوله کشی باید کهنه باشد
- کوددهی یکبار در بهار کافی است
- رفع کمپوست و براده های شاخ
- به جای کود طولانی مدت مانند دانه آبی
- مالچ پاشی منظم به جلوگیری از از دست دادن رطوبت کمک می کند و همزمان کود می دهد
زمان برداشت
آلبالو سیاه در ماه سپتامبر دروپ قرمز و سپس سیاه تولید می کند که در بین پرندگان بسیار محبوب است. از آنجایی که میوه ها سمی نیستند و در واقع خوراکی هستند، می توان از آنها در آشپزخانه نیز استفاده کرد:
- طعم تلخ تا تلخ
- قابل پردازش
- مناسب برای آب میوه، ژله یا سرکه
- احتیاط هسته ستاره کمی سمی است
- حاوی مقدار کمی هیدروژن سیانید
توجه:
پرندگان می توانند بذرها را در باغ و منطقه وسیعتر پخش کنند و باعث تکثیر ناخواسته Prunus padus شوند.
مسمومیت
اگر بچه های کوچک یا اسب در باغ هستند از پرورش گیلاس پرنده خودداری کنید. مزه قطعات سمی آن هم برای کودکان و هم برای حیوانات به قدری ناخوشایند است که معمولاً بلافاصله به بیرون تف می کنند. با این حال، باید احتیاط کرد:
- رایحه تلخ ترش
- در پوست و سایر قسمتهای گیاهان
- گلیکوزید هیدروژن سیانید سمی
- در ترکیب با آب تجزیه می شود و روغن بادام تلخ و سیانید هیدروژن به وجود می آید
- هسته هم سمی است
- حاوی اسید پروسیک مانند هسته زردآلو
- با میوه های غیر سمی نباید قورت داد
خطرناکتر از نظر سردرگمی، گیلاس پرنده آمریکایی (Prunus serotina) است که بر خلاف گیاه بومی آن کشت نمی شود و بیشتر با آن مبارزه می شود. این نوع گیلاس پرنده سیانید هیدروژن بسیار سمی را از تمام قسمتهای گیاه آزاد می‌کند و مصرف آن می‌تواند منجر به علائم مسمومیت شود؛ اشتباه گرفتن این دو نوع غیر معمول نیست.
نکته:
با این وجود، اگر Prunus padus را در باغ پرورش داده اید، لازم نیست زیاد نگران فرزندان یا حیوانات خود باشید. زیرا دانه های میوه ها به قدری بزرگ هستند که معمولاً به طور تصادفی بلعیده نمی شوند.
بیماری ها و آفات
حتی اگر گیلاس پرنده ای کاملاً قوی در نظر گرفته شود، کاملاً از آفات و بیماری ها در امان نیست. این بدان معنی است که یک درخت می تواند به طور کامل توسط پروانه وب غرق شود. لاروها از برگ ها تغذیه می کنند و تقریباً می توانند گیاه را برهنه بخورند. با این حال، Prunus padus از این وضعیت به سرعت بهبود می یابد و دوباره جوانه می زند. علاوه بر این، پرندگان از منبع غذایی خوشحال هستند، بنابراین این مشکل معمولا خود به خود حل می شود. بیماری ها و آفات دیگری نیز وجود دارند که می توانند بر محصول تأثیر بگذارند:
- دلمه
- بیماری لکه برگی
- پوسیدگی قهوه ای
- همه بیماریهای قارچی
- با قارچ کش ها اقدام کنید
- همه شاخه ها و شاخه های آلوده را بردارید
- شته و مگس میوه
- اسپری با جت آب سخت
- چند روز متوالی
نکته:
برای اینکه گیاه در برابر بیماری ها و آفت زدگی بهتر محافظت شود باید از اشتباهات مراقبتی خودداری شود. اینها شامل یک مکان تاریک نادرست، خیلی خشک، اما همچنین غرقابی و همچنین خاک آهکی و خیلی سنگین است.
گیاهان
اگر درختچه در پاییز کاشته شود ایده آل است. در اینجا مهم است که گیاه بسیار پراکنده را متوقف کنید و یک مانع ریشه ایجاد کنید تا نتواند در زیر زمین پخش شود. برای این کار باید از یک توری متراکم در اطراف توپ ریشه استفاده شود تا ریشه ها نتوانند نفوذ کنند:
- با کمپوست و براده های شاخ خاک تهیه کنید
- چاله کاشت دوبرابر توپ ریشه
- عدل را کاملاً در آب فرو کنید
- زهکشی لازم نیست
- درج ساپورت برای گیاهان جوان
- درج گیاه
- خاک پر کن
- خوب فشار دهید
- بریز
نکته:
اگر پرچینی با چندین گیاه ایجاد می کنید، مطمئن شوید که فاصله کافی وجود دارد. Prunus padus همچنین در عرض رشد می کند، به طوری که می توان پرچین های مات را حتی با فاصله کاشت بیشتر به سرعت ایجاد کرد. در اینجا باید فاصله کاشت یک تا دو متر را حفظ کنید.
برش
هرس گیلاس پرنده ضروری است، زیرا درختچه به سرعت و به طور گسترده رشد می کند. مهمترین چیز در اینجا توجه به زمان مناسب است. تنها یک بار در سال به هیچ وجه برای کوچک نگه داشتن گیلاس پرنده کافی نیست، زیرا تقریباً 80 سانتی متر در سال رشد می کند. بسته به اینکه گیاه پرچین یا منفرد باشد، روش برش باید بر اساس آن انجام شود:
- برش در اواخر زمستان بین فوریه و مارس
- روزی بدون یخبندان، خشک و ابری انتخاب کنید
- دومین بار در پاییز
- برش ارتفاع پرچین
- نازک کردن درخت یا درختچه
- حذف چوب های آسیب دیده و مرده
- همچنین در حال رشد عمودی یا عبور از شاخه ها
- تاج درخت را به شکل مناسب ببرید
- همیشه به صورت مورب بالای چشمی که رو به بیرون است برش دهید
- همیشه از ابزارهای تیز و تمیز استفاده کنید
اگر تاج Prunus padus که به صورت درخت رشد می کند و حتی پس از بریدن، نفوذپذیر باشد، این کاملاً کافی است. پرچین نیز پس از برش کمی قابل نفوذ است، اما در مدت کوتاهی دوباره مات می شود.
توجه:
اگر هیچ مانعی برای ریشه ایجاد نشده است، هنگام برش منظم باید راننرهای ریشه جانبی را نیز جدا کنید.اینها را به کمپوست اضافه نکنید، در غیر این صورت ممکن است گیلاس پرنده جدیدی از آنها رشد کند. بهتر است ریشه ها را در زباله های باقیمانده دفع کنید.
زمستان
گیلاس‌های قدیمی‌تر در زمستان زنده می‌مانند، حتی اگر هوا خیلی سرد باشد، اما بدون هیچ گونه محافظی می‌توان یک لایه مالچ در اطراف تنه بالای ریشه قرار داد. با این حال، گیاهان جوان و تازه کشت شده باید در زمستان اول از یخبندان شدید محافظت شوند:
- چوب یا برگ‌ها را روی توپ ریشه روی خاک قرار دهید
- روی تاج را با پشمک گیاهی بپوشانید
- پرچین های تازه ایجاد شده را با پشمک گیاهی بپوشانید
- آبیاری را حتی در زمستان فراموش نکنید
- آب در روزهای بدون یخبندان در دوره های خشک
توجه:
در زمستان احتمال خشک شدن گیاه Prunus padus در صورت عدم بارندگی برای مدت طولانی بیشتر از مرگ گیاه در اثر سرمازدگی است.
تکثیر
تکثیر گیلاس پرنده با استفاده از قلمه آسان است. این نوع تکثیر به ویژه در صورتی مفید است که گیاهان بخواهند پرچینی تشکیل دهند. درختچه های سریع رشد می توانند یک پرچین متراکم با قلمه ها در یک دوره کوتاه دو تا سه ساله تشکیل دهند. اما یک نفره را می توان از قلمه ها نیز پرورش داد:
- استفاده از قلمه
- اینها تیرهای سخت هستند
- برش بین پاییز و زمستان
- از شاخه هایی با طول حدود 40 سانتی متر استفاده کنید
- سه برگی روی هر چوب برش معنا دارد
- در گلدان با خاک گلدان بگذارید
- گره برگ در زیر زمین
- در مکانی روشن و گرم
- آستانه پنجره یا گلخانه ایده آل است
- مرطوب نگه دارید
بعد از اینکه ریشه دهی انجام شد، می توان گیاهان جوان کوچک را مستقیماً در فضای باز در محل مورد نظر در بهار کاشت. روش دیگر، قلمه های دارای برگ را می توان در بهار استفاده کرد و به همان روش رشد کرد. هنگامی که اولین برگ های جدید ظاهر می شوند، آنها نیز در فضای باز کاشته می شوند.
توجه:
روزی که قلمه ها را می برید باید بدون یخ زدگی، خشک و پوشیده باشد. سپس رابط های روی گیاه می توانند به بهترین وجه دوباره بهبود یافته و بدون آسیب رسیدن به خود گیاه بسته شوند.
