زرشک یکی از گونه های غنی ترین جنس های چوبی است که 400 تا 600 گونه دارد. اگرچه این گیاهان گسترده هستند، تنها دو تا چهار گونه بومی اروپا هستند. شناخته شده ترین نماینده این جنس زرشک معمولی است که در طبیعت این کشور نیز یافت می شود. لبه های جنگل، بوته ها یا علفزارهای باز مکان ترجیحی گیاهان هستند.
پروفایل
- جنس: زرشک (بربری)
- خانواده: خانواده زرشک (Berberidaceae)
- گونه بومی: زرشک معمولی (Barberry vulgaris)
- مترادف: ترش، توت سرکه
- عادت رشد: درختچه خاردار، چندساله، آویزان، ایستاده، پخش شده
- ارتفاع رشد: 50 تا 300 سانتی متر (بسته به گونه و تنوع)
- گل: گل آذین کوچک زرد رنگ
- زمان گلدهی: اردیبهشت تا خرداد
- برگ /برگ: دراز تا بیضی شکل، سبز تیره، تابستانی یا همیشه سبز
- سمی: همه قسمت های گیاه به جز توت
مکان
زرشک درختچه ای مقاوم با خارهای تیز است. آنها را می توان به عنوان پرچین یا انفرادی کاشت. گیاهان هیچ تقاضای خاصی برای مکان ندارند. آنها همچنین در ارتفاعات بالاتر رشد می کنند. خواص ایده آل عبارتند از:
- آفتاب تا نیمه سایه
- خشک تا نسبتاً مرطوب
نکته:
برای محافظت از خود در برابر خارها، باید مکانی را انتخاب کنید که اغلب با گیاه تماس نداشته باشید.
طبقه
همانند موقعیت مکانی، زرشک نیز تقاضای زیادی برای خاک ندارد. آنها در واقع روی همه انواع خاک رشد می کنند. گیاهان در خاک هایی که دارای خواص زیر هستند احساس راحتی می کنند:
- آسان
- کمی آهکی
- مقدار pH: خنثی تا کمی اسیدی
گیاهان
زرشک جوان از خرده فروشان متخصص به عنوان گیاهان گلدانی از قبل رشد کرده موجود است. در اصل، گیاهان را می توان در روزهای بدون یخبندان در هر زمانی از سال کاشت. اما زمان مناسب برای کاشت زرشک برگریز در پاییز است. به این ترتیب زرشک می تواند بهار آینده شروع به جوانه زدن کند. برای گونه های همیشه سبز، بهار و اوایل تابستان زمان مناسب کاشت است. میزان رشد 15 تا 20 سانتی متر در سال است.
هنگام کاشت زرشک مهم است که دست و بازوهای خود را از خارهای تیز محافظت کنید. این مراحل را دنبال کنید:
- حفر چاله کاشت
- عمق کاشت: 10 سانتی متر
- زرشک جوان را یک سوم از قبل کوتاه کنید (شاخه بهتر است)
- با احتیاط گیاه جوان را از گلدان بیرون بیاورید
- ریشه ها را از خاک اضافی جدا کرده و شل کنید
- درج گیاه
- پر کردن چاله
- خاک را به آرامی فشار دهید
- بریز
نکته:
یک لایه مالچ پوسته از رشد علف های هرز جلوگیری می کند. بنابراین با توجه به خارها یک لایه مالچ پوستی توصیه می شود.
همسایه های گیاه
زرشک به عنوان گیاهان منفرد به نظر می رسد.رزهای پوششی زمینی به عنوان کاشت کم برای گونه های همیشه سبز مناسب هستند. کروکوس ها، لاله ها و نرگس ها تضاد رنگی را در فصل بهار ایجاد می کنند. اگر آنها به عنوان پرچین حریم خصوصی کاشته می شوند، باید حداکثر چهار تا پنج گیاه در هر متر بکارید. برای اطمینان از اینکه گیاهان منفرد در پرچین موثر هستند، باید گونه ها یا گونه های مختلف را با یکدیگر ترکیب کنید.
مراقبت
زرشک گیاهانی هستند که مراقبت آسانی دارند. معمولاً برای نمونه های کاشته شده آب یا کود اضافی لازم نیست. حتی هرس سالیانه برای بوته های فردی کاملا ضروری نیست.
ریختن
زرشک خشکی را بهتر از مرطوب تحمل می کند. بنابراین، فقط باید در تابستان های خشک یا دوره های خشک طولانی تر، آب اضافی دریافت کنید. گیاهان اصلاً غرقابی را دوست ندارند. بنابراین باید روی خاک جامد زهکشی ایجاد کنید تا حتی باران شدید و مداوم نیز نتواند به گیاهان آسیب برساند.
کوددهی
کوددهی منظم برای زرشک ضروری نیست. با این حال، گیاهان یک بار در سال از کود حاوی آهک لذت می برند.
برش
زرشک باید مرتباً کوتاه شود تا شکل خود را حفظ کند. این فقط در مورد گیاهان پرچین صدق نمی کند. مهم است که هنگام برش از بازوها، پاها و دستان خود محافظت کنید تا خارهای تیز باعث آسیب نشوند. به دلیل خارها، بریده ها را کمپوست نکنید.
بریدن پرچین زرشک
از آنجایی که زرشک هرس را خیلی خوب تحمل می کند، پیرایش منظم پرچین نباید مشکلی ایجاد کند. زمان مناسب زرشک سبز تابستانی است
- در اواخر زمستان (بهمن یا اسفند)
- در یک روز بدون یخبندان
پرچین زرشک را از همه طرف برش دهید تا متراکم رشد کند. شما می توانید آزادانه ارتفاع پرچین را انتخاب کنید. اگر پرچین باید به طور قابل توجهی کوتاه شود، به عنوان مثال برای کاهش قابل توجه ارتفاع، حتی هرس ریشه ای روی گیاهان تأثیری نخواهد داشت.
تقسیم درختچه های منفرد
از آنجایی که زرشک بسیار گسترده و پراکنده رشد می کند، ممکن است به دلایل فضایی هرس بیشتری لازم باشد. اگر مشکل فضایی وجود ندارد، فقط شاخه هایی که بیش از حد گسترده هستند باید کوتاه شوند. برای رشد بهینه گیاهان، آنها باید در پایین (نزدیک زمین) گسترده تر از بالا (در ناحیه تاج) باشند. زمان ایده آل برای بریدن زرشک برگریز این است:
در اواخر زمستان (بهمن یا اسفند) در یک روز بدون یخبندان
نکته:
اگر یک ملحفه کهنه و بوته را قبل از بریدن بچینید، هیچ خاری در چمن یا تخت باقی نمی ماند.
زرشک همیشه سبز بهتر است بعد از گلدهی بریده شود اگر نمی خواهید توت را برداشت کنید.
زمستان
بوته های کاشته شده نیاز به حفاظت خاصی در زمستان ندارند.
تکثیر
قله و بذر برای تکثیر مناسب است، هرچند تکثیر با قلمه راحت‌تر است.
تکثیر با قلمه
در حالت ایده آل، شما از شاخه های کناری که در تابستان رشد کرده اند، قلمه می گیرید. این مراحل را دنبال کنید:
- قلمه ها را به طول هفت تا هشت سانتی متر ببرید (قبل از دست و بازو محافظت کنید)
- در خاک گلدان قرار دهید یا در لیوان آب قرار دهید
- پس از ریشه زدن، قلمه ها را در زمین قرار دهید
- بریز
توجه:
هنگام تکثیر با قلمه، گیاهان مادری و دختری یکسان هستند.
تکثیر با بذر
بذور برای تکثیر از توت های کاملا رسیده زرشک به دست می آید. این مراحل را دنبال کنید:
- برداشت توت (محافظت از دست و بازو)
- حذف دانه ها
- دانه ها را در گلدان های کوچک با خاک گلدان بپاشید
- آب در حد متوسط
- گیاهان جوان را در بهار در زمین بکارید
توجه:
از آنجایی که گیاهان توسط حشرات گرده افشانی می شوند، لازم نیست گیاهان مادر و دختر یکسان باشند.
مسمومیت
همه قسمت های گیاه به جز توت ها سمی هستند. غلظت سم به ویژه در ریشه ها زیاد است. مواد فعال سمی اصلی عبارتند از:
- بربرین (1 تا 3 درصد)
- جاتروریزین
- پالمتین
- کلومبامین
- Iosotetrandin
- Magnoflorin
- بربامین
علائم مسمومیت عبارتند از:
- تهوع
- استفراغ
- اسهال
- تحریک کلیه
- نفریت (التهاب کلیه)
زمان برداشت
توت به طول یک سانتی متر از مرداد قابل برداشت است. رنگ توت های کاملا رسیده بسته به نوع آن قرمز، بنفش یا تقریبا سیاه است. آنها بسیار اسیدی هستند، اما از نظر ویتامین نیز بسیار غنی هستند. از میوه ها برای پخت و پز یا مربا استفاده می شود.
بیماری ها و آفات
زرشک گیاهی بسیار قوی است. بیماری ها هنوز مشخص نیست. هیچ آفت حیوانی شناخته شده ای وجود ندارد که روی بوته ها لانه کند. با این حال، زرشک همیشه سبز در حال حاضر بیشتر مورد حمله سرخرطومی سیاه (سوسک) قرار می گیرد.
قارچ
قارچ عسلی برای زرشک خطرناک است.از آنجایی که این قارچ خوراکی می تواند کل پرچین را از بین ببرد، باید فورا قسمت های آسیب دیده گیاه را جدا کرده و دور بریزید. قطعات بریده شده روی کمپوست مجاز نیستند زیرا خطر آلودگی مجدد بسیار زیاد است.
زنگ سیاه دانه
زرشک به عنوان میزبان میانی برای زنگ سیاه (Puccinia graminis) در زمستان عمل می کند. اگرچه این قارچ به زرشک آسیبی نمی رساند، اما می تواند آسیب عمده ای به غلات وارد کند. شما می توانید این قارچ را با جوش های زرد نارنجی تا قهوه ای زنگ زده در سطح زیرین برگ ها تشخیص دهید. از آنجایی که در حال حاضر هیچ راه موثری برای مبارزه با قارچ در غلات وجود ندارد، باید قبل از کاشت زرشک با اداره مسئول حفظ نباتات مشورت کنید تا بدانید چه شرایطی برای کاشت بوته ها وجود دارد. همچنین باید گیاهان را به طور مرتب از نظر آلودگی بررسی کنید. در صورت مشاهده عفونت، قسمت های آسیب دیده گیاه باید فوراً برداشته و از بین بروند.
کپک پودری
سفیدک پودری عمدتاً زرشک برگریز را درگیر می کند.
