بادام زمینی دانه گیاه بادام زمینی است. برخلاف نامش، آجیل نیست، بلکه حبوبات است. این گیاه به صورت یکساله و علفی رشد می کند و ریشه هایی به طول تا 50 سانتی متر تشکیل می دهد. با وجود آب و هوای نسبتاً خنک تر، کشت بادام زمینی معمولاً آسان است، حتی در عرض های جغرافیایی ما. این امر مستلزم بذرهای مناسب و شرایط محیطی مساعد است.
از دانه تا آجیل
همانطور که از نامش پیداست، بادام زمینی در زیر زمین می رسد. به طور متوسط دو تا شش سانتی متر طول دارد و پوسته ای نسبتاً چوبی و تور مانند دارد که در آن دو هسته بادام زمینی به طول حدود یک سانتی متر وجود دارد.هسته ها یا دانه ها نیز توسط یک پوسته قرمز نازک احاطه شده اند. برای اینکه گیاه بادام زمینی میوه بدهد از ترفند بسیار خاصی استفاده می کند.
ساقه‌های میوه بلند از گل‌های پروانه‌ای زرد رنگ یا قسمت پایین تخمدان ایجاد می‌شوند. آنها کشش و انحنا پیدا می کنند و رشد می کنند، نه طبق معمول به سمت نور، بلکه چندین سانتی متر عمق زمین را سوراخ می کنند. سپس میوه ها در نوک این حامل های میوه تشکیل می شوند. این خاصیت "باروری زمین" یا "ژئوکارپی" نامیده می شود.
مجموعه بذر
گیاه بادام زمینی از پیش کشت شده به ندرت در فروشگاه ها موجود است. به عنوان یک قاعده، آنها از دانه ها یا بادام زمینی خام و قابل جوانه زنی رشد می کنند. معمولاً می توانید این کار را به راحتی و بدون هیچ مشکل اساسی انجام دهید. به عنوان مثال، دانه های مورد نیاز خود را می توانید در فروشگاه های آنلاین پیدا کنید. در حال حاضر حتی انواعی وجود دارد که حتی در دماهای سردتر نیز رشد می کنند. توجه به کیفیت ارگانیک می تواند سودمند باشد.نمونه‌های سوپرمارکتی به سختی مناسب هستند، زیرا اغلب فقط به صورت برشته ارائه می‌شوند. هنگامی که بذر مناسب را خریداری کردید، این سوال مطرح می شود که آیا به طور مستقیم بکارید یا قبل از کشت.
کاشت مستقیم یا پیش کشت؟
اگر می خواهید خودتان بادام زمینی بکارید، ابتدا باید تصمیم بگیرید که می خواهید آن را در گلدان بکارید و بعداً آن را بکارید یا به طور دائم در گلدان پرورش دهید. جایگزین دیگر کاشت مستقیم در باغ است که در عرض های جغرافیایی ما به خصوص در مکان های ملایم تر نیز امکان پذیر است. این گیاهان برای رشد میوه بین 130 تا 180 روز بدون یخبندان نیاز دارند.
فرهنگ میدانی، برای مثال در شمال خنک آلمان، چندان امیدوارکننده نخواهد بود. فرهنگ گلدان دائمی در اینجا معنای بیشتری دارد. با این وجود، این میوه را می توان در فضای باز در مناطق انتخاب شده نیز کشت کرد.قبل از کشت معمولاً در تمام طول سال امکان پذیر است، کاشت مستقیم در خارج از منزل از اواخر اردیبهشت / اوایل ژوئن.
کاشت مستقیم در بستر
حتی اگر کاشت بذر در باغ امکان پذیر باشد، همیشه موفق نیست. در مقایسه با مناطقی که زمستان‌های معتدل دارند، احتمالاً جوانه‌زنی در مکان‌های سردتر اتفاق نمی‌افتد.
- خاک باید حداقل دمای 18 درجه داشته باشد
- آخرین یخبندان باید حداقل دو تا سه هفته پیش می بود
- خاک باید از قبل کاملاً شل شود
- این امر جوانه زنی و رشد شاخه ها را تسهیل می کند
- یک مکان آفتابی و محافظت شده برای کاشت انتخاب کنید
- بادام زمینی برای جوانه زدن و رشد نیاز به حرارت زیادی دارد
- آجیل های تیمار نشده را در عمق دو تا سه سانتی متری خاک قرار دهید
- فاصله کاشت در حدود 20 سانتی متر توصیه می شود
- در صورت لزوم در هر سوراخ دو تا سه دانه قرار دهید
- بعداً نازک کنید و فقط از قوی ترین نمونه ها استفاده کنید
- سپس روی دانه ها را با خاک بپوشانید و مرطوب کنید
- خاک را در طول جوانه زنی به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید
- حتما از رطوبت زیاد خودداری کنید
نکته:
برای تقویت جوانه زنی بهتر است بذرها را قبل از کاشت یک شب در حمام آب خیس کنید.
روش در گلدان
برای رشد گیاهان بادام زمینی، به یک یا چند گلدان کوچک 10 سانتی متری تمیز و یک بستر رشد فقیر از نظر مواد مغذی نیاز دارید. بهترین زمان برای قبل از کشت در ماه مارس / آوریل است. مانند کاشت مستقیم، بهتر است اجازه دهید آجیل از قبل پف کند.
- سپس گلدان ها را با خاک گلدان پر کنید
- حداکثر پنج دانه در هر گلدان به عمق تقریباً یک سانتی متر در خاک قرار دهید
- سپس با ماسه نازک بپوشانید
- از این به بعد، بستر را همیشه کمی مرطوب نگه دارید
- گلدان ها را با دانه ها در مکانی روشن و گرم قرار دهید
- دمای بهینه جوانه زنی بین 20 تا 25 درجه است
- افزایش جوانه زنی با پوشش با لایه شفاف
- بذرها بعد از حدود یک هفته جوانه می زنند
- جعبه نهال از سایز حدود 10 سانتی متر
- انتقال به بستری که کمی کوددهی شده است
- ابتدا کشت را در داخل خانه ادامه دهید
- کاشت زمانی که دمای بیرون به طور دائم بالای 20 درجه است
- بسته به آب و هوا، از اواخر اردیبهشت زودتر به باغ بروید
برای رشد دائمی این میوه ها در گلدان، گیاهان جوان را به صورت جداگانه در گلدان های 30 سانتی متری قرار دهید. آنها باید سوراخ های زهکشی داشته باشند و مجهز به زهکشی از سنگریزه یا خرده های سفال باشند.یک بستر مناسب، خاک گیاهی موجود در بازار است که برای بهبود نفوذپذیری با ماسه یا پرلیت مخلوط می شود. به هر قیمتی باید از غرق شدن آب جلوگیری کرد. اگر بیرون به اندازه کافی گرم است، گلدان ها را می توان در بالکن، تراس یا جلوی دیوار خانه گرم کننده قرار داد.
محل پرورش را آماده کنید
در حالت ایده آل، خاک از خاک سست و سست تشکیل شده است. اگر نسبتاً سنگین است، می توانید با مخلوط کردن کمی ماسه آن را بهبود بخشید. همچنین می توانید کمی کمپوست اضافه کنید. فقط باید در مقادیر کم اضافه شود زیرا نیتروژن زیادی تولید می کند. از آنجایی که بادام زمینی خود تولید کننده نیتروژن است، عرضه بیش از حد وجود خواهد داشت که به نوبه خود بر رشد گیاه تأثیر می گذارد. خاکهای رسی برای این گیاه کاملاً نامناسب هستند زیرا اصلاح آنها دشوار است. باید از آنها اجتناب کرد. اگر خاک یا مقدار pH خیلی اسیدی باشد، افزودن کمی آهک می تواند آن را متعادل کند.
دستورالعمل کاشت
- ابتدا چاله های کاشت با اندازه مناسب را حفر کنید
- به دلیل ریشه های بلند، حداقل 15 سانتی متر عمق
- حالا بوته بادام زمینی را با احتیاط از گلدان خارج کنید
- به همان عمقی که در گلدان بود بکارید
- فاصله کاشت تقریباً 25 سانتی متر توصیه می شود
- بعد همه چیز را بریز
- زمین به هیچ وجه نباید خیس باشد
برای گیاهان جوان بدون عدل، ابتدا سوراخ های عمق 15 سانتی متری را با حدود پنج سانتی متر خاک سست پر کنید. در غیر این صورت نهال‌های جوان می‌توانند بیش از حد عمیق در خاک بنشینند، که برای رشد آنها مضر است. فقط ریشه ها باید در خاک بنشینند، ساقه ها و برگ ها روی زمین باشند. پس از کاشت، چاله های کاشت را با خاک سست پر کرده و آبیاری می کنند.
مراقبتهای بعدی
پرورش این میان وعده البته بدون دقت خاصی امکان پذیر نیست.معمولاً هفته ای یکبار آبیاری کم گیاه بادام زمینی و ترجیحاً با قوطی آبیاری کافی است. زمانی که خاک روی سطح خشک باشد و در عمق تقریبی 2.5 سانتی متری کمی مرطوب باشد به طور بهینه مراقبت می شود. کود را معمولا می توان به طور کامل توزیع کرد.
اگر باز هم می خواهید کوددهی کنید، باید تا حد امکان محافظه کارانه کوددهی کنید و نیتروژن زیادی نداشته باشید. چند هفته پس از کاشت، زمانی که اندازه گیاه حدود 15 سانتی متر است، بهتر است خاک اطراف گیاه را کمی شل کنید. پس از گلدهی، شاخه هایی که به تدریج تشکیل می شوند به سمت پایین خم شده و در زمین رشد می کنند. وقتی خاک سست باشد راحت ترین کار انجام می شود.
بعدش چی میشه
هنگامی که شاخه ها بالاخره به خاک راه پیدا کردند و حدود 30 سانتی متر ارتفاع داشتند، خاک را در اطراف گیاهان انباشته کنید تا تپه های کوچکی تشکیل شود. این در نظر گرفته شده است تا میوه‌هایی که روی شاخه‌های زیرزمینی رشد می‌کنند گرمای بیشتری داشته باشند و آنها را از سایر تأثیرات خارجی محافظت کند.علاوه بر این، یک لایه به ضخامت تقریبی 5 سانتی متر از چمن یا کاه که بر روی تپه های انباشته قرار می گیرد توصیه می شود. این شکل پوشش گرمای بیشتری را فراهم می کند و رشد علف های هرز را سرکوب می کند.
متاسفانه بادام زمینی می تواند به راحتی طعمه ولها یا سنجاب ها شود، اگرچه موخوره ها معمولاً در ریشه متوقف نمی شوند. می‌توانید با مش سیمی موجود در بازار یا سیم‌های بسته‌بندی دیگر با این مشکل مقابله کنید. سیم را در فاصله ای دورتر از گیاهان، حداقل به عمق 10 سانتی متر در زمین فرو می کنند. این معمولا برای دور نگه داشتن این جوندگان کافی است.
نکته:
مالچ معمولی ساخته شده از خرده چوب به عنوان روکش کاملاً نامناسب است. از یک طرف، آنها خیلی سنگین هستند و از رشد شاخه های بیشتر در زمین جلوگیری می کنند.
درو
بهترین چیز در مورد رشد بادام زمینی البته برداشت است. از کاشت تا برداشت حدود شش ماه طول می کشد. زمان برداشت اصلی در سپتامبر / اکتبر است. حتما باید قبل از اولین یخبندان کامل بشه چون میوه ها به سرما حساس هستن.
- یک بوته بادام زمینی بین 30 تا 50 میوه جداگانه تولید می کند
- گیاهان پژمرده و زرد، نشانه های رسیدن میوه
- برای اطمینان به طور تصادفی گیاهی را بیرون بیاورید و آن را آزمایش کنید
- برای برداشت، خاک را با چنگال با دقت شل کنید
- سپس کل گیاه شامل میوه ها را از زمین بیرون بکشید
- سپس خاک چسبیده را با دقت تکان دهید
- بادام زمینی باید به گیاه بچسبد
- دوباره خاک را چک کنید تا میوه های افتاده
- بوته های بادام زمینی را در جای خشک و گرم و دور از نور مستقیم آفتاب آویزان کنید
- بگذارید سه تا چهار هفته خشک شود
بعد از دو هفته خاک باقی مانده را جدا کرده و با دست پوست میوه ها یا غلاف ها را جدا کنید. سپس آنها را پخش می کنند تا به مدت دو هفته خشک شوند.در هنگام خشک شدن باید از رطوبت زیاد خودداری شود. در ضمن، بادام زمینی فقط بعد از برشته شدن عطر واقعی خود را پیدا می کند.
نکته:
گیاهان برداشت شده و ریشه‌های آنها بهتر است در کمپوست دفع شوند زیرا از نظر مواد مغذی بسیار غنی هستند.
