نیلوفر می تواند تعداد زیادی گل در هر فصل شمارش کند و تا شش هفته شکوفا شود. آنها نه تنها با رنگ گل های باشکوه خود، بلکه با شکل های مختلف گل خود را تحت تاثیر قرار می دهند.
پروفایل
- خانواده: خانواده روزانه (Hemerocallidaceae)
- نام گیاه شناسی: Hemerocallis
- نام آلمانی: Daylily
- رشد: علفی، چند ساله، اغلب به صورت توده
- ارتفاع رشد: بسته به رقم 20-100 سانتی متر
- شاخ و برگ: دراز، خطی، همیشه سبز تا همیشه سبز
- گل: قیفی شکل، ستاره ای شکل، یک یا دو رنگ، معطر
- زمان گلدهی: خرداد تا اواخر مرداد
- مسمومیت: سمی نیست
- سازگاری آهک: مقاوم به آهک
شرایط موقعیت مکانی
با رطوبت کافی خاک، نیلوفرهای روز در هر دو آفتاب کامل و نیمه سایه رشد می کنند، اگرچه تولید گل در نیمه سایه کمتر است. هر چه مکان آفتابی تر باشد، گل های بیشتری به استثنای برخی از گونه های قرمز و بنفش تیره، گاهی به آفتاب مستقیم و بارندگی شدید حساس هستند. سایه روشن و یک مکان سرپوشیده می تواند در اینجا کمک کند.
بافت خاک
این گیاهان عموماً در هر خاک معمولی باغچه رشد می کنند. آنها در بسترهای لومی، سنگین، اما همچنین شنی و نه خیلی خشک احساس راحتی می کنند. بهترین نتایج در خاک کمی غنی از مواد مغذی، سست و غنی از هوموس و همچنین خاک غنی شده با کمپوست به دست می آید.چیزی که روزلی دوست ندارد خاک های غرقاب، فشرده یا خشک و خاک های شنی گرم و استریل است.
بهترین زمان کاشت
دیلیلی (Hemerocallis) را می توان در بهار و پاییز در روزهای بدون یخبندان بسته به بسته بندی ریشه کاشت. در حالی که محصولات ریشه لخت باید بلافاصله پس از خرید کاشته شوند، گیاهان کانتینری را می توان در تمام طول سال کاشت. اگر به زمان کاشت پایبند باشید، نیلوفرها می توانند تا شروع زمستان به خوبی رشد کرده و رشد کنند. کاشت در فصل بهار این مزیت را نیز دارد که گیاهان در همان سالی که کاشته می شوند همچنان شکوفا می شوند.
کاشت در بستر
قبل از کاشت گیاهان ریشه برهنه باید کاملا آبیاری شوند. در این فاصله، چاله های کاشت به اندازه کافی بزرگ را در فواصل زمانی مناسب حفر کنید.
- چاله کاشت تقریباً 30 سانتی متر عمق
- فاصله بین 40-50 سانتی متر
- غنی سازی خاک حفاری با کمپوست
- خاک در گودال کاشت را خوب شل کنید
- تپه کوچکی از زمین در وسط ایجاد کنید
- گیاهان را روی آن قرار دهید
- ریشه به همه طرف پخش کنید
- پایه ریشه یک تا دو سانتی متر زیر سطح زمین
- پر از خاک حفر شده، زمین را فشار دهید، بریزید
- لایه مالچ توصیه می شود
نکته:
مهم است که نیلوفرها را خیلی عمیق نکارید، در غیر این صورت ممکن است گلدهی به تاخیر بیفتد.
کاشت در سطل
- هیبریدهای همروکالیس با گلهای کوچک به ویژه مناسب هستند
- حجم خاک گلدان از هفت لیتر
- تجهیز کف به زهکش
- قسمتی از بستر را پر کنید
- لوله روزی را در وسط قرار دهید
- حفظ فاصله کافی از چندین گیاه
- با بستر پر کنید، خاک و آب را فشار دهید
نکته:
اگر گلدان به مرور زمان خیلی کوچک شد، زمان تعویض گلدان است، اما حداکثر بعد از سه سال. خاک کهنه و قسمت های آسیب دیده یا پوسیده ریشه برداشته می شود.
ریختن
خاکی که نیلوفرهای روز در آن می رویند نه خیلی خشک و نه خیلی مرطوب باشد. خشکی طولانی مدت باعث ریزش جوانه های گل می شود. خشکی روی سایز گلها هم تاثیر داره.
- بنابراین به رطوبت یکنواخت خاک توجه کنید
- آبیاری اضافی در طول فصل رشد اصلی از فروردین تا اردیبهشت.
- آب به طور منظم حتی در خشکسالی و گرمای مداوم
- دوره های خشک کوتاه بدون مشکل
- به گیاهان آب ندهید
- درغیر اینصورت خطر عفونت قارچی وجود دارد
- لایه مالچ رطوبت خاک را مدت بیشتری نگه می دارد
نکته:
نمونه های گلدانی به دلیل حجم کمتر خاک به آب بیشتری نیاز دارند و باید به طور روزانه به خصوص در تابستان آبیاری شوند.
کوددهی
مشابه آبیاری، نیلوفرهای روزانه (همروکالیس) در مرحله رشد اصلی در آوریل/مه به کود اضافی نیاز دارند. از آنجایی که این گیاهان چند ساله می توانند تا 20 سال در یک مکان بایستند، کوددهی سالانه ضروری است.
- در بهار مقداری کمپوست اضافه کنید، معمولاً به اندازه کافی
- کود طولانی مدت برای خاکهای فقیر یا فقیر از نظر مواد مغذی توصیه می شود
- نیاز به مواد مغذی در خاکهای شنی فقیر از نظر مواد مغذی و هوموس بیشتر است
- پایین بر روی بسترهای رسی
- همچنین مناسب برای کود گیاهی گلدار، کود و کود گیاهی
- یا یک لایه مالچ پوست بمالید
- خاک را از قبل نیتروژن دهید
نمونه های تازه کاشته شده را نباید برای اولین بار تا هشت هفته پس از کاشت کود داد، مشروط بر اینکه در طول کاشت از قبل کمپوست وارد شده باشد. کود مایع موجود در بازار با دوز مناسب برای نیلوفرهای گلدانی مناسب است.
برش
گلهای پژمرده باید مرتباً حذف شوند تا گیاه ضعیف نشود و از تشکیل بذر جلوگیری شود. در تابستان، تمام توده های دارای برگ های پژمرده یا زرد را می توان قطع کرد. برگ های جدید در عرض چند روز دوباره ظاهر می شوند. برش نزدیک به زمین هم در پاییز و هم در بهار توصیه می شود.قلمه زدن در پاییز خطر ابتلا به عفونت قارچی را کاهش می دهد، اما گیاه را از محافظت خوب زمستانی به شکل شاخ و برگ های پیر و مرده محروم می کند. از طرفی اگر در فصل بهار برش بزنید، یخبندان حفظ می شود، اما خطر ابتلا به قارچ وجود دارد.
زمستان
کارهای زیادی وجود دارد که می‌توانید در طول زمستان انجام دهید تا اطمینان حاصل کنید که روزبه‌روز به رشد خود ادامه می‌دهد.
در رختخواب
در زمستان گذرانی باید بین انواع علفی، همیشه سبز و نیمه همیشه سبز تفاوت قائل شد. نیلوفرهایی که در زمستان رشد می کنند در فصل سرد به بهترین وجه زنده می مانند. آنها معمولا دمای منفی 30 درجه را تحمل می کنند و نیازی به محافظت ندارند. وضعیت در مورد گونه هایی که تمام یا بخشی از برگ های خود را حفظ می کنند تا حدودی متفاوت است؛ آنها باید بر این اساس محافظت شوند. این کار را می توان با پوشاندن آن با چوب برس، برگ، پوست یا سایر مواد عایق انجام داد.
در قابلمه
نیلوفرهای گلدانی نیاز به محافظت در زمستان دارند. در پاییز برگ های پژمرده را می برید. گلدان را در یک مکان محافظت شده، روی یک پالت چوبی یا استایروفوم قرار دهید. با پشم گوسفند یا مواد مشابه پیچیده شده است. اکنون مهم است که اطمینان حاصل شود که بستر هرگز به طور کامل در طول زمستان خشک نشود.
تکثیر
گزینه های مختلفی برای تکثیر نیلوفرهای روز وجود دارد:
بخش
تقسیم گیاهان چند ساله رایج ترین و موثرترین شکل تکثیر است و همچنین برای جوانسازی گیاهان مسن و پیر ایده آل است. کمبود فضا یا کاهش تولید گل با وجود لقاح نیز دلایل خوبی برای تقسیم یک گیاه است. بر خلاف کاشت، تقسیم، گیاهان دختری را ایجاد می کند که با گیاه مادری یکسان هستند.
- بهترین زمان در بهار یا پاییز
- توده‌های کامل را با دقت بیرون بیاورید
- عاری از خاک درشت
- سپس ریشه ها را با شلنگ باغبانی آبکشی کنید
- با دست یا چاقوی تیز تقسیم کنید
- برگ و ریشه را کمی کوتاه کنید
- قطعات گیاهی جدا از یکدیگر
- خاک و آب را فشار دهید
- بعد آبیاری بیشتر
نکته:
جوانسازی هر دو تا سه سال و حداکثر بعد از سه تا پنج سال توصیه می شود. این کار از پیری جلوگیری می کند و رشد و گلدهی را حفظ می کند.
کاشت
این روش تکثیر نیاز به صبر و حوصله زیادی دارد. بذر برای کاشت را می توان از کپسول بذر گیاهان موجود یا از فروشگاه های تخصصی باغ تهیه کرد. آنها حدود شش تا هشت هفته پس از گلدهی رسیده اند.
- طبقه بندی بلافاصله پس از برداشت
- در زمستان در یخچال نگهداری شود
- کاشت در پایان بهمن / ابتدای اسفند
- دانه ها را دو سه روز قبل در آب خیس کنید
- ظرف کشت را با خاک کشت پر کنید
- بذرها را روی آن بپاشید
- در حدود ضخامت بذر با بستر
- سطح را مرطوب کنید و به طور یکنواخت مرطوب نگه دارید
- زمان جوانه زنی بین سه روز تا یک ماه
- دمای بهینه جوانه زنی در 20 درجه
- بیرون بعد از قدیسان یخی
شاخه های زیر بغل / کیندل
علاوه بر تقسیم، ازدیاد با کیندلینگ (طرف تحویل) گیاهانی همسان با گیاه مادر تولید می کند. آنها تقریباً در وسط ساقه های گل رشد می کنند و معمولاً در اواخر تابستان ریشه های ریزی دارند.
- کودک را از ساقه جدا نکنید
- بخشی از ساقه را روی ساقه زیر بغل رها کنید
- ساقه را تقریباً شش سانتی متر از زیر جدا کنید
- گلدان های کوچک را با خاک گلدان پر کنید
- کودک شامل دسته را وارد کنید
- خاک و آب را فشار دهید
- گلدان ها را با بچه ها تا اواخر پاییز بیرون بگذارید
- قبل از یخبندان اول بیار تو خونه
- زمستان گذرانی در مکانی بدون یخبندان، خنک و روشن
- در بهار گیاهان را سفت کنید
- در ابتدا فقط در طول روز و ساعت
- به مکان حفاظت شده
- در اواسط اردیبهشت در بستر کاشته شود
نکته:
هر روزنه این شاخه های زیر بغل را تولید نمی کند.
عفونت قارچی
در برخی موارد عفونت های قارچی مانند پوسیدگی غده ممکن است رخ دهد.هجوم مربوطه را می توان با یک ساقه متوقف و زرد شده تشخیص داد. برگ ها قوام نرم تا مات دارند و به راحتی ساقه ها جدا می شوند. برای نجات گیاه، باید آن را حفر کرد و هر چیزی که پوسیده است را قطع کرد یا حذف کرد. شما باید به بافت سالم برش دهید. سپس می توان سوسن را دوباره کاشت، ترجیحاً در زاویه ای به طوری که آب از طوقه خارج شود. اما در بیشتر موارد، گیاهان آسیب دیده دیگر قابل نجات نیستند و باید دور ریخته شوند.
حلزون
حتی اگر نیلوفر یکی از غذاهای ترجیحی حلزون ها نباشد، گیاهان جوان و همچنین شاخه ها و گل های جدید در معرض خطر هستند. برای محافظت از گیاهان می توانید حلزون ها را مرتب جمع آوری کنید یا از گلوله های ارگانیک حلزون استفاده کنید.
پنه صفراوی همروکالیس
از آفاتی که قابل ذکر است میله صفراوی است.جوانه های فردی مورد حمله قرار می گیرند که ماده آنها برای همیشه آسیب می بیند و می میرند. اولین نشانه‌های هجوم، جوانه‌های بد شکل و متورم هستند که با لمس مایع قهوه‌ای رنگ آزاد می‌کنند. باید عجله کنی واریته های اولیه به ویژه حساس هستند. این آفت در دوره گلدهی اصلی اهمیت کمی دارد.
