کاربرد گچ تخته آسان است. مونتاژ زیرسازی پیچیده تر است زیرا ایمنی و عمر دیوار نصب شده به آن بستگی دارد. ما در اینجا نشان می دهیم که کدام فاصله باید حفظ شود.
زیرنا
گچ تخته مستقیماً به دیوار یا سقف متصل نمی شود. در عوض، ابتدا باید یک پایه ساخته و ثابت شود. این می تواند از چوب یا فلز ساخته شود. برای دیوارها، چوب های ساده کافی است. برای سقف ها نیز برای ایجاد تکیه گاه های لازم به کانتر بتنی نیاز است. عملکرد سازه در زیر عناصر ریگیپس از یک سو جبران ناهمواری در دیوار یا سقف و از سوی دیگر رفع ایمن آن است.علاوه بر این می توان از فضای بین دیوار و گچ تخته برای عایق کاری اضافی استفاده کرد.
هنگام طراحی پایه باید عوامل مختلفی را در نظر گرفت. از جمله موارد زیر است:
- فاصله افقی و عمودی بسته به ابعاد گچ تخته
- دستورالعمل سازنده را رعایت کنید
- قابل ساختن از چوب یا فلز
- ظرفیت بار لازم بسته به وزن پنل
- تیرها یا پروفیل های پایدار را انتخاب کنید
توجه:
زیرسازی به عنوان یک عنصر ارتباطی بین سطح زیرین و گچ تخته باید بارهای زیادی را تحمل کند. بنابراین ثبات بسیار مهم است. به همین دلیل، نوع و فواصل درون عناصر پایه در درجه اول به وزن پانل ها بستگی دارد. هرچه ضخامت آنها بیشتر باشد و وزن آنها بیشتر باشد، باید فاصله بین تیرها یا پروفیل ها کمتر باشد.
دیوار
چاقه های ساده برای دیوارها کاملاً کافی است. از دو تیر یا پروفیل افقی تشکیل شده است که تیرهای عمودی بین آنها وارد و ثابت می شود.
فاصله بستگی به خواص تخته گچ دارد:
- گرایش
- عرض
- قدرت
برای پانل‌های با عرض ۱۲۵ سانتیمتر، بهتر است آنها را به سه تیر وصل کنید تا پایداری بیشتری داشته باشید. اگر ضخامت بیشتر و در نتیجه وزن بیشتر انتخاب شود، این می تواند برای پانل های عرض 62.5 سانتی متر نیز منطقی باشد.
نکته:
برای سازه چوبی باید از تیرهایی با عرض حداقل چهار سانتیمتر استفاده شود. شش سانتی متر مناسب تر است. این باعث ایجاد سطح تماس بزرگتر و در نتیجه فضای بیشتری برای پیچ کردن روی تخته گچ می شود.
کنتر باتن
چاقه های کانتر بر پایه چوب های ساده ساخته شده اند. با این حال، گسترش یافته است تا تیرهای افقی یا پروفیل ها را در کل منطقه شامل شود. این یک شبکه ایجاد می کند. برای سقف استفاده می شود.
فاصله اینجا دوباره به ابعاد پانل ها بستگی دارد. با این حال، همچنین تصمیم می گیرد که از تیرهای چوبی یا پروفیل های فلزی استفاده شود.
پروفیل های فلزی ظرفیت بارگذاری بالاتر و وزن کمتری دارند. بنابراین می توان آنها را در فواصل زمانی بیشتری قرار داد. اطلاعات سازنده در اینجا بسیار مهم است.
فاصله روی دیوار
گچ تخته در ابعاد مختلف موجود است. عرض استاندارد این است:
- 60cm
- 62, 5 سانتی متر
- 125 سانتی متر
برای 60 و 62.5 سانتی متر می توان از عرض به عنوان راهنما برای فواصل بین میله های عمودی استفاده کرد. این دقیقاً با عرض پانل ها مطابقت دارد. با شروع از دیوار، 60 یا 62.5 سانتی متر اندازه گیری شده و روی تیرهای افقی مشخص می شود. عمودی ها به گونه ای برش داده می شوند که بتوان آنها را دقیقاً بین افقی ها قرار داد یا بهتر است گیره داد. وارد کنید و با پیچ در نقاط مشخص شده ثابت کنید. میله ها باید به گونه ای تراز شوند که علامت گذاری دقیقاً در وسط باشد. به این ترتیب به اندازه کافی آویز چوبی وجود دارد که هر دو پانل در سمت راست و چپ برای پیچ وصل شوند.
برای نسخه های بسیار سنگین یا پنل های با عرض 125 سانتی متر، تثبیت اضافی در وسط توصیه می شود.در اینجا نیز هر 62.5 سانتیمتر یک تیر عمودی وارد می‌شود و صفحه را به سمت چپ، وسط و راست به تیری که از زیر آن می‌پیچد، پیچ می‌شود.
در صورت انحراف ابعاد از استاندارد توجه داشته باشید که صفحات گچ تخته باید در لبه ها و در صورت لزوم در امتداد وسط به زیرسازی پیچ شوند.
فاصله روی سقف
ساخت شبکه ای شکل به دلیل داشتن ظرفیت باربری بالاتر به عنوان پایه در سقف ها استفاده می شود. برای این منظور ابتدا به اصطلاح چوب های پایه متصل می شوند. اینها تیرها یا چوب هایی هستند که مستقیماً به سقف متصل می شوند. چفت های متقاطع یا تکیه گاه روی این بست پایه پیچ می شوند. اینها نوارهای عرضی هستند. برای چسباندن صفحات گچ تخته استفاده می شود.
با تیرهای چوبی نباید از فاصله 50 سانتی متری بین عناصر تکی بیشتر شود. این در مورد هر دو نوع چفت صدق می کند. مقادیر دیگر ممکن است برای پروفیل های فلزی اعمال شود. اطلاعات سازنده در اینجا بسیار مهم است.
