صدا برای بسیاری از افراد به معنای استرس است و در دراز مدت می تواند شما را بیمار کند. صداهای مداوم را نباید به سادگی تحمل کرد. برای اثبات اختلال در آرامش، منطقی است که یک گزارش سر و صدا نگه دارید. در اینجا یک الگو به عنوان یک الگوی PDF برای چاپ پیدا خواهید کرد.
سند اخلال در آرامش
صدای محل ساخت و ساز، خیابان های بلند، موسیقی مهمانی همسایه ها یا پارس کردن مداوم سگ ها می تواند به سرعت به یک مزاحم صدا تبدیل شود. با این حال، برهم زدن آرامش و سکوت به دلیل سر و صدا معمولا یک احساس ذهنی است.صدایی که برای یک فرد عادی است می تواند برای دیگری آزاردهنده باشد. قاعدتا 40 دسی بل در روز و 30 دسی بل در شب قابل قبول در نظر گرفته می شود. با این حال، در صورت بروز اختلاف، وضعیت کلی موجود همیشه به صورت جداگانه در نظر گرفته می شود. بنابراین مهم است که در صورت بروز اختلالات، یک گزارش به اصطلاح نویز نگه دارید تا در مواقع اضطراری مدرکی در دست داشته باشید، برای مثال
- در صورت برخورد قانونی با شخص مسئول
- برای حل اختلاف خارج از دادگاه یا
- اجرای کاهش اجاره بها از صاحبخانه
بر اساس گزارش سروصدا، نه تنها مستاجر می تواند کاهش اجاره بها را اعمال کند، بلکه مالک نیز می تواند ضرر مالی ناشی از آن را از فردی که باعث ایجاد صدا شده است مطالبه کند. با این حال، برای انجام این کار، گزارش نویز باید به‌عنوان مدرک به‌طور دقیق نگهداری شود. در زیر به شما نشان خواهیم داد که چگونه این کار را به درستی انجام دهید.
آلودگی صوتی را بنویس
معمولاً فقط ادعای اینکه قربانی آلودگی صوتی هستید کافی نیست. بنابراین بهتر است اختلالات مکرر آرامش را به صورت نوشتاری در یک گزارش نویز ثبت کنید. این باید حاوی اطلاعات دقیق زیر باشد:
- نوع سر و صدا (مذاجرات بلند، تلویزیون خیلی بلند، سگ ها دائما پارس می کنند، موسیقی مهمانی بلند)
- تاریخ دقیق
- زمان، روز یا شب
- مدت مزاحمت صدا
- میزان/تاثیر نویز
- تکرار وقوع
- عامل اغتشاش
- در صورت وجود زمان استراحت طبق قوانین خانه
همچنین می توانید مهمترین اطلاعات را در نمونه گزارش نویز ما بیابید. با کلیک بر روی دکمه دانلود زیر می توانید فایل پی دی اف مرتبط را به راحتی دانلود کنید و سپس آن را پرینت بگیرید و پر کنید.
توجه:
طبق حکم دیوان دادگستری فدرال، از سال 1998، ساعات آرامی بین 13:00 تا 15:00 و 10:00 تا 6:00 و همچنین در تعطیلات رسمی و یکشنبه‌ها وجود داشته است، مگر اینکه در اجاره به نحو دیگری توافق شده باشد. توافقنامه یا قوانین خانه (مراجعه V ZB 11 / 98).
شاهد را فراموش نکنید
گزارش را تا حد امکان به طور مداوم به مدت حداقل دو هفته نگه دارید. فراموش نکنید که در پایان این مدت آن را با دست امضا کنید. از آنجایی که شما به عنوان شخص متضرر، بار اثبات را نیز بر عهده دارید، باید شاهدانی را بیاورید که بتوانند اظهارات شما را تأیید کنند. اینها می توانند اعضای خانواده باشند که در خانه زندگی می کنند یا - بهتر است بگوییم - همسایه هایی که از سر و صدا نیز احساس ناراحتی می کنند.مهماست
- نام کامل
- آدرس و
- امضای دست نویس شاهد
پس از آن می توانید گزارش نویز کاملاً پر شده را با تمام جزئیات و امضا شده به اداره نظم عمومی، صاحبخانه یا یک وکیل تحویل دهید تا مسئول سر و صدا شود.
نکته:
اگر با صدای مزاحم همسایه خود مواجه می شوید، باید قبل از تماس با صاحبخانه یا وکیل، توضیح بخواهید. برای این کار می توانید مثلاً از او بخواهید که به آپارتمان شما بیاید تا خودش ببیند سر و صدا چیست. اگر بینش وجود ندارد، زمان آن فرا رسیده است که یک گزارش نویز نگه دارید.
استفاده از وسایل اندازه گیری
علاوه بر این می توانید از دستگاه های اندازه گیری مخصوص برای اندازه گیری صدا استفاده کنید.اینها به طور قابل اعتماد شدت نویز را اندازه گیری می کنند. متناوبا، یک سیستم به اصطلاح "BASS SYSTEM" نیز به خوبی عمل می کند. این دستگاه های ذخیره سازی صدا صدا را ضبط می کنند. آنها را نمی توان دستکاری کرد و بنابراین شواهد خوبی هستند. از سوی دیگر، ضبط‌کننده‌های نوار معمولی یا سایر حامل‌های داده، شواهد مناسبی نیستند، زیرا به راحتی قابل دستکاری هستند.
توجه:
در سال 2017، دادگاه فدرال دادگستری تصمیم گرفت که به طور خاص آلودگی صوتی را توصیف کند (AZ. VIII ZR 1/16). با این حال، جمع آوری اطلاعات زیادی که به راحتی قابل درک است، منطقی است.
سوالات متداول
آیا حفظ گزارش نویز کاملا ضروری است؟
خیر، طبق گفته دادگاه فدرال دادگستری (BGH)، معمولاً تهیه گزارش نویز کاملاً ضروری نیست.اما اخلال در آرامش ناشی از سروصدا باید در دعوای حقوقی یا در صورت کاهش اجاره بها ثابت شود. به همین دلیل، مطمئناً حفظ چنین گزارش نویز منطقی است. به همین دلیل، طبق بخش 1004 بند 1 قانون فدرال (BGB) می‌توان حکمی علیه همسایه در دادگاه دریافت کرد.
کدام صداها را به طور کلی باید پذیرفت؟
صداهای مختلف، حتی اگر عده ای آن را چنین تصور کنند، آلودگی صوتی محسوب نمی شوند. این صداها را به سادگی باید تحمل کرد. اینها برای مثال عبارتند از: پارس کردن سگ ها (حداکثر 30 دقیقه در روز)، گریه نوزادان، سر و صدای مهدکودک ها و زمین های بازی، سر و صدای خیابان، صدای ساخت و ساز (در طول روز)، دو ساعت موسیقی خانه در روز، صدای پا. به استثنای کفش های پاشنه بلند، حداکثر 30 دقیقه دوش گرفتن در شب.
–
