علف پوست خرس به ویژه برای باغ های سنگی و هدر مناسب است. همچنین به طور فزاینده ای روی بام های سبز کاشته می شود، زیرا چمن به سرعت یک بالشتک متراکم و سبز را تشکیل می دهد. این گیاه قوی و بی نیاز است که می تواند در زمستان در مناطق سردسیر زنده بماند.
اطلاعات کلی در مورد فسکیو پوست خرس
فسکوی پوست خرس به علف پوست خرس نیز معروف است و از خانواده علف های شیرین است. نام گیاه شناسی Festuca gautieri است. این گروه فستوکا شامل چندین علف فسکیو از جمله فسکوی آبی معروف است. وجه مشترک همه آنها این است که ساقه های علف بیشتر از 20-30 سانتی متر رشد نمی کنند.در پوست خرس، ساقه های سبز سوزنی، ریز و خاردار هستند. چمن ها توده هایی را تشکیل می دهند که با چندین گیاه به زودی با هم رشد می کنند و یک بالشتک متراکم و زمین را تشکیل می دهند. همیشه سبز، چند ساله، بی نیاز و مقاوم است. از ماه ژوئن به بعد، خوشه های کوچک و محکم گل، بین تیغه های علف بیرون می زنند که تا 30 سانتی متر طول دارند و از جولای تا آگوست به رنگ زرد-سبز تا قهوه ای شکوفا می شوند.
علف پوست خرس در باغ‌های سنگی و هدر، بسترهای سنگریزه‌ای، درزهای آج، و همچنین به‌عنوان زیرکاشت گلدانی و فرورفتگی، به‌عنوان کاشت لبه‌ای در بسترهای چندساله و روی بام‌های سبز جلوه زیبایی دارد. کاشت گروهی فسکیو پوست خرس می تواند در کل مناطق پخش شود و به ویژه جذاب است. در ضمن: حلزون ها اصلا از این علف خوششون نمیاد.
انواع فسکیو پوست خرس
- Festuca gautieri، ساقه سبز تا 30 سانتی متر، خاک های خشک و بایر را ترجیح می دهد
- Festuca scoparia، از نظر ظاهری شبیه به Gautieri است، اما خاک های مرطوب را ترجیح می دهد و می توان آن را در امتداد لبه های حوضچه کاشت
- Festuca gautieri، واریته 'Pic Carlit'، یک فسکیوی پوست خرس کوچک است که فقط تا 10 سانتی متر ارتفاع دارد
موقعیت و خاک مورد نیاز چمن پوست خرس
فسکوی پوست خرس عاشق یک نقطه آفتابی تا کمی سایه دار است. خانه اصلی آن پیرنه است، جایی که در دامنه های سنگی رشد می کند. بر این اساس، به خاک قابل نفوذ، فقیر از نظر مواد مغذی و نسبتاً خشک در باغ نیز نیاز دارد. چمن پوست خرس در بسترهای شنی همراه با سایر علف ها به خوبی رشد می کند. در چنین خاک هایی چمن می تواند تا پانزده سال زندگی کند. از طرف دیگر، اگر مواد مغذی زیادی دریافت کند، چمن پوست خرس طاس می شود و از درون به بیرون پیر می شود. به همین دلیل فقط در فصل بهار مقدار کمی کود دریافت می کند. همچنین نباید زیاد آبیاری شود. با این حال، آبیاری اضافی در دوره های خشک طولانی تر مورد نیاز است.
کاشت فسکیو پوست خرس
فسکوی پوست خرس در ابتدا نباید خیلی متراکم کاشته شود، 6-8 بوته در متر مربع بسته به اندازه. بهتر است چمن ها را در بهار بکارید، سوراخ کاشت نباید خیلی بزرگ باشد. پایه لانه باید بالاتر از سطح زمین باشد. خاک اطراف چمن درج شده را به خوبی فشار دهید و به آن آبیاری کنید. هنگام کاشت، می توانید مقداری کمپوست یا کمی کود اضافه کنید؛ این مقدار در طول سال کافی خواهد بود. به همین دلیل، کاشت کم گیاهان گلدانی لزوماً توصیه نمی شود، زیرا آنها در طول تابستان به کود فراوان نیاز دارند. از طرف دیگر، چمن ساقه های نرم ایجاد می کند، از هم می ریزد و لخت می شود.
تکثیر
برای علف ها، تکثیر آسان است: یا با کاشت یا با تقسیم توده. برای جلوگیری از کاشت بی رویه، سنبله های گل باید قبل از بلوغ قطع شوند. اگر بگذارید خشک شوند، می توان بذرها را از خوشه های رسیده برای کاشت مجدد برداشت.برای جوانه زدن گلدانی را با خاک گلدانی پر می کنند که بذرها روی آن پخش می شوند. آنها را به آرامی فشار دهید، روی آنها رطوبت اسپری کنید و یک کیسه پلاستیکی روی قابلمه قرار دهید. با رطوبت و گرمای ثابت، بذرها به زودی جوانه زده و به سرعت رشد می کنند. پس از آن می توان گیاهان جدید فسکیو پوست خرس را در پاییز کاشت، اما آنها نیاز به محافظت سبک در زمستان با برگ یا چوب برس دارند. گزینه دیگر این است که گیاهان بزرگتر را تقسیم کنید. برای انجام این کار، آنها را کنده و با یک بیل یا یک چاقوی تیز تقسیم می کنند. مناطق خشک یا لخت بریده می شوند. سپس گیاهان چمن را دوباره داخل آن قرار می دهید. این نوع تکثیر بهتر است در پاییز انجام شود.
زمستان گذرانی و بریدن چمن خرس
فسکوی پوست خرس گیاهی مقاوم است که نیازی به محافظت در برابر سرما ندارد. چمن همیشه سبز به ویژه در زمستان که یخبندان وجود دارد جذاب است. برف سنگین گاهی اوقات علف ها را فشرده می کند که در فصل بهار لکه های قهوه ای در وسط ایجاد می شود.در این مورد، تقسیم توصیه می شود. سنبله های گل حداکثر پس از کم رنگ شدن و رسیدن قطع می شوند. اگر آنها برای مدت طولانی ایستاده بمانند، خود را می کارند و گاهی اوقات بسیار گسترده می شوند. خود چمن معمولاً فقط در بهار قطع می شود، در غیر این صورت رطوبت به ساقه های باقی مانده نفوذ می کند و ریشه ها می توانند پوسیده شوند. علف های بلندتر در طول زمستان به هم گره می خورند، اما برای چمن پوست خرس این کار ضروری نیست.
آنچه درمورد علف پوست خرس به طور خلاصه باید بدانید
- مناسب: گیاه ایده‌آل برای باغ‌های سنگی و هدر، پشت بام‌های سبز یا کاشت‌های در مقیاس بزرگ
- شریک: به خوبی در توف های کوچک جا می گیرد تا بسترهای علفی را شل کند
- بیماری ها و آفات: ناشناخته، حلزون ها نیز از علف دوری می کنند
- گونه/خانواده: چند ساله. متعلق به خانواده علف های شیرین (Poaceae) است
- تلاش مراقبت: کم، بی نیاز، صرفه جو و نیاز به مراقبت کم
- دوره گلدهی: خرداد تا تیر
- شاخ و برگ: زمستانی، برگهای توپر سبز و سرسبز علف مانند
- رشد: پوشش زمین، به مرور زمان توده‌های متراکم، بالشتک مانند و با شاخه‌های خوب ایجاد می‌کند
- ارتفاع: 15 تا 30 سانتی متر، با گل آذین 45 سانتی متر
- زمان کاشت: هر زمانی که زمین یخ زده نباشد
- هرس: در بهار قبل از رشد جدید، درست بالای سطح زمین، در غیر این صورت ساقه های پژمرده را باید به طور کامل در مرداد برید
- هرس تاپیاری: برای رشد فشرده، ساقه‌های گل را بلافاصله پس از ظاهر شدن جدا کنید
- تکثیر: تقسیم در پاییز
- مراقبت: کاربرد کود (به کوددهی زیر مراجعه کنید) یا آبیاری اضافی لازم نیست.
- آبیاری: فقط در صورتی که از باران در امان باشد
- زمستان: کاملا مقاوم
گیاهان مسن تمایل به از هم پاشیدن دارند.برای جلوگیری از این امر، در پاییز تقسیم و تقسیم کنید (به نام جوانسازی). چمن پوست خرس را می توان به خوبی در یک ظرف کشت کرد. شما باید با این علف مقرون به صرفه مواد مغذی بیشتری به خود بدهید، زیرا به طور طبیعی در خاک های فقیر رشد می کند. شما هیچ لطفی به آن نمی کنید زیرا به سرعت رشد می کند و شکل فشرده خود را از دست می دهد. همچنین در برابر آفات، بیماری ها و یخبندان آسیب پذیر می شود. علاوه بر این، معمولا رنگ سبز زیبا و تند خود را از دست می دهد.
