سرخدار تمام ویژگی‌های خوبی را که باغبانان سرگرمی از یک گیاه پرچین می‌خواهند ترکیب می‌کند. شاخه های همیشه سبز آن - که به طور متراکم با سوزن های مخملی- نرم پوشیده شده اند - به راحتی هر شکلی را که قابل تصور باشد در زیر ماشین اصلاح پرچین خلاقانه به خود می گیرند. به لطف تحمل افسانه ای هرس آن، به نظر می رسد پس از هر هرس پوست کنده شده است. برای اینکه بتوانید از سبز پر جنب و جوش پرچین سرخدار برای سالیان متمادی بهره مند شوید، تنها چند جنبه مراقبت مهم هستند. خطوط زیر نحوه دقیق کاشت، کوددهی و قلمه زدن را نشان می دهد.
پروفایل
- جنس گیاه: سرخدار (Taxus)
- گونه: سرخدار اروپایی (Taxus baccata)
- ارتفاع رشد بدون ضایعات تا 15 متر
- سوزنهای نرم و داسی شکل
- همیشه سبز و مقاوم
- گلهای نامحسوس از اسفند تا اردیبهشت
- میوه های دانه قرمز تیره در پاییز
- سمی در تمام قسمتها
درختان سرخدار می توانند تا چند صد سال عمر کنند. باغ های معروف ورسای گواه زنده ماندگاری بین نسلی و زیبایی خیره کننده ای است که پرچین سرخدار قادر به انجام آن است.
مکان
همه انواع سرخدار با تحمل سایه استثنایی خود امتیاز کسب می کنند. وقتی جوان است، مخروطیان مکان نسبتاً تاریکی را ترجیح می دهند. درخت سرخدار فقط با بزرگتر شدن از آفتاب کامل استقبال می کند. گیاه شناسان Taxus را به عنوان مکان مبهم توصیف می کنند که به خوبی انعطاف پذیری صریح آن را نشان می دهد که بر ماهیت خاک نیز تأثیر می گذارد.
- آفتابگیر، نیمه سایه تا مکان سایه
- هرچه دما بیشتر باشد نور کمتری مورد نیاز است
- خاک خشک، متناوب مرطوب به مرطوب
- خاک باغچه ای تازه، غنی از هوموس، شنی-لومی ایده آل است
محتوای آهک در محل هیچ نقشی برای پرچین سرخدار ندارد. از اسیدی تا قلیایی، هر مقدار pH را می پذیرد. بنابراین مدارا به عنوان ویژگی اصلی یک درخت سرخدار از هر نظر در نظر گرفته می شود. بنابراین، هنگام انتخاب مکان برای پرچین سرخدار، طرح های طراحی برجسته می شوند.
گیاهان
بهترین زمان برای کاشت پرچین سرخدار هفته های اواخر تابستان و اوایل پاییز است. خاک هنوز گرم است، بنابراین ریشه ها به راحتی می توانند قبل از شروع زمستان خود را ثابت کنند. از طرف دیگر، کاشت پرچین در بهار یک گزینه است، کمی قبل از ظاهر شدن شاخه های تازه.در حالی که خاک آماده می شود، گلوله های ریشه را در آب قرار دهید تا خیس شوند. در همین حال، خاک بدون چربی با کمپوست و براده های شاخ غنی می شود. خاک متراکم شده برای بهبود نفوذپذیری باری از ماسه دریافت می کند. برای اهداف جهت یابی، حداقل دو سیم باید کشش داده شود تا اطمینان حاصل شود که پرچین مستقیماً اجرا می شود. اطمینان حاصل کنید که فاصله مناسبی با ملک همسایه یا خیابان وجود دارد. برای رشد متراکم، حداقل سه گیاه در هر متر خطی برنامه ریزی کنید. سپس به صورت زیر ادامه می یابد:
- حفره های کاشت با دو برابر حجم ساقه ریشه
- در پایین یک سیستم زهکشی متشکل از شن، شن، شن یا خرده های سفال قرار دهید
- مواد حفاری شده را با کمپوست و براده های شاخ مخلوط کنید
- یک درخت سرخدار گلدانی را در وسط قرار دهید به طوری که ناحیه ریشه با زمین همسطح شود
- خاک را فشار دهید، آبیاری کنید و با یک لایه مالچ از آن محافظت کنید
هنگام انجام کلیه کارهای کاشت و مراقبت، سمیت بالای گیاه را در نظر بگیرید. حتما از دستکش، لباس آستین بلند و محافظ چشم استفاده کنید.
نکته:
اگر چند برگ گزنه را روی زهکش در چاله کاشت پخش کنید، این اقدام بر رشد ریشه تأثیر مفیدی دارد.
ریختن
پرچین سرخدار تازه کاشته شده به آب زیادی نیاز دارد. بنابراین روزانه و به وفور بدون ایجاد غرقابی آبیاری کنید. پس از غلبه بر این مرحله تا حدی بحرانی، دفعات آبیاری به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.
- آبیاری پرچین سرخدار بالغ در خشکسالی تابستان
- در زمستان در روزهای بدون یخبندان که برف نیست کمی آب کنید
- آب باران به اندازه آب شیر یا حوض مناسب است
کوددهی
تامین مواد مغذی پرچین سرخدار به کوددهی اولیه در بهار قبل از اولین جوانه‌ها محدود می‌شود. یک دوز کود آهسته رهش درست به اندازه یک قسمت سخاوتمندانه کمپوست غنی شده با براده های شاخ مناسب است. اگر پرچین را در یک مکان شنی کشت کنید، گیاهان برای یک یا دو جیره کمپوست یا کود اسب در طول فصل رشد سپاسگزار خواهند بود. یک لایه مالچ از بریده ها یا برگ های چمن نه تنها خاک را مرطوب و گرم نگه می دارد، بلکه مواد مغذی بیشتری را برای ریشه سرخدار آزاد می کند.
برش
پرچین حیاتی سرخدار با رشد متراکم به طور پایدار بر اعتبار باغبان سرگرمی تأکید می کند. هرچه برش تخصصی تر باشد، ظاهر چشمگیرتر می شود. در نتیجه، ارزش توجه مناسب به هرس سالانه و نگهداری را دارد.پرچین سرخدار را می توان در تمام طول سال شکل داد تا زمانی که یخ نزند. برای باغبانان با تجربه منطقی است که اوایل بهار را برای این اقدامات مراقبتی، قبل از ظاهر شدن سوزن های تازه انتخاب کنند. در صورت لزوم، می توان مجدداً در پایان ماه ژوئن هنگامی که شاخه دوم بعد از سنت یوهانیس ظاهر شد، از دستگاه اصلاح پرچین استفاده کرد. هرس باید حداکثر تا اواسط/پایان مرداد ماه به پایان برسد تا مخروطیان زمان کافی برای بلوغ قبل از اولین یخبندان داشته باشند. چه بخواهید یک اثر هنری پرچین تخیلی بسازید، چه فقط یک صفحه حریم خصوصی غیرشفاف. درختان سرخدار به طور کلی می توانند برش را به چوب قدیمی تحمل کنند، بنابراین هیچ محدودیتی برای خلاقیت آنها وجود ندارد. مراحل زیر برای هر برش اعمال می شود:
- رشته ها را محکم کنید یا یک چارچوب چوبی بسازید.
- اولین قدم این است که پرچین را کاملا نازک کنید.
- چوب مرده را جدا کنید، شاخه‌های بیمار و کوتاه‌قد را از پایه جدا کنید.
- شاخه های کوتاه که تا بالای چشمی که رو به بیرون است خیلی بلند هستند.
- هر برش را در یک زاویه بدون له کردن ساقه ایجاد کنید.
- همیشه یک قیچی برقی موازی پرچین نگه دارید.
عادت بسیار فشرده پرچین سرخدار به شکل ذوزنقه ای با گوشه های گرد نیاز دارد. در اینجا نور و هوا می تواند به همه مناطق برسد تا درختان از درون به بیرون لخت نشوند. یک لبه باریک بالا 15-20 درصد به سمت پایه باز می شود.
رعایت الزامات قانونی برای بریدگی های جوانسازی
سرخدار یکی از معدود درختانی است که دوباره از عصا جوانه می زند. این شرایط شما را به عنوان یک کاندید مناسب برای برش جوانسازی واجد شرایط می کند، که گاهی بعد از 20 تا 30 سال یک گزینه است. کل پرچین تا بالای سطح زمین بریده شده است. این اقدام رادیکال همیشه مجاز نیست.قانون فدرال حفاظت از طبیعت یک دوره حفاظتی را از اول مارس تا 30 سپتامبر در نظر گرفته است تا پرندگان در تولید مثل مزاحم نشوند. یک برش معمولی تحت تأثیر این مقررات قرار نمی گیرد.
نتیجه گیری
پرچین کلاسیک سرخدار هیچ ارتباطی را از دست نداده است. هنوز هم در رتبه بندی بی چون و چرای محبوب ترین گیاهان پرچین پیشتاز است. این محبوبیت به دلیل تحمل قابل توجه آن در برابر برش و ماهیت غیرمجاز آن در هنگام مراقبت است. نه کاشت، نه کود دهی و نه برش، چالش های دشواری برای باغبان سرگرمی ایجاد نمی کند. وقتی صحبت از پرورش پرچین سرخدار به میان می آید، می توان طرح هنری را در اولویت کامل قرار داد.
آنچه در مورد پرچین سرخدار به طور خلاصه باید بدانید
خاصیت
- Taxus bacatta، سرخدار بومی ما یک گیاه پرچین ایده آل است، جدا از این که تقریباً همه چیز در مورد آن سمی است.
- انواع مختلف سرخدار وجود دارد، از جمله انواع زرد: Taxus bacatta 'Washingtonii'، سرخدار درختچه زرد.
- مزیت درخت سرخدار همیشه سبز بودن آنهاست. آنها گیاهان نجیب و متأسفانه گران قیمتی هستند.
- درختان سرخدار بسیار پیر می شوند و تقریباً در همه جا رشد می کنند. آنها با کمی نور و خاک بی ثمر می گذرند.
- آنها به راحتی می توانند به قد یک مرد رشد کنند و حفاظت بهینه از حریم خصوصی را ارائه دهند. خوب است که فشار ریشه درختان بلند را هم تحمل کنند.
- یهودیان بازمانده مطلق هستند. آنها دوباره و دوباره از شبکه ریشه خود بازسازی می شوند، حتی اگر تنه آنها از بین رفته یا پوسیده شود.
گیاهان
- فاصله کاشت درختان سرخدار که به عنوان گیاه پرچین در نظر گرفته شده اند باید حداقل 60 سانتی متر باشد.
- برای واریته‌های با رشد کند، فاصله کمی کمتر انتخاب کنید.
- محل پرچین می تواند آفتابی، نیمه سایه و حتی سایه باشد.
- گیاهان از همه چیز راضی هستند. آنها در هر خاکی رشد می کنند و حتی می توانند با زمین های سنگی کنار بیایند.
- دوبرابر عمق ظرف کاشت خاک را شل می کنید. عمق حفاری به اندازه ظرف گیاه خواهد بود.
- زمین نیازی به اصلاح یا غنی سازی ندارد. هنگام کاشت، می توانید حدود یک مشت پودر سنگ اولیه به هر سوراخ کاشت اضافه کنید.
- در غیر این صورت نیازی به کود دادن به درختان سرخدار نیست. البته بعد از کاشت به آبیاری فراوان نیاز دارید.
- درخت سرخدار نیز در دو سال اول پس از کاشت به آب منظم نیاز دارد. بعدش انقدر خوب روت شده که میتونه از خودش مراقبت کنه.
مراقبت
- پرچین های سرخدار نیاز به نگهداری کمی دارند و متراکم هستند.
- بریدن پرچین سرخدار مشکلی ندارد. آنها هر گونه بریدگی را تحمل می کنند، حتی اگر آنها را تا ارتفاع 10 سانتی متر برش دهید.
- همچنین از چوب های قدیمی رشد می کنند. با این حال، پس از یک برش رادیکال، سال ها طول می کشد تا پرچین بازسازی شود.
- برش معمولی بهتر است. بهترین زمان برای هرس اوایل بهار، قبل از شروع جوانه زدن است.
- در اصل شما می توانید در تمام طول سال برش دهید، اما از مارس تا سپتامبر پرندگان می توانند در پرچین تولید مثل کنند و بنابراین شما این کار را انجام ندهید.
- هر گونه رشد برجسته جدید از بین خواهد رفت و نه با قیچی پرچین خروشان!
- درخت سرخدار از طریق قلمه تکثیر می شود. اما کمی طول می کشد تا به یک پرچین متراکم و بلند تبدیل شود.
احتیاط
درختان سرخدار تقریبا در همه قسمت ها سمی هستند. این برای کودکان و حیوانات خانگی ایده آل نیست و به خصوص برای اسب ها مضر است.
