نرده ها به سادگی بخشی از هر ملک در این کشور است. آنها مرزها را فراهم می کنند و مهمانان ناخواسته را بیرون نگه می دارند و غریبه ها را به آنها نگاه می کنند. با این حال، مالک ملک در هنگام انتخاب حصار، آزادی عمل زیادی دارد. سنگ ها همیشه نباید روی هم چیده شوند یا تخته های چوبی به هم نزدیک شوند. درختان درخت سرخدار یا سروهای کاذب پرچین های طبیعی ایده آلی هستند. مقایسه مستقیم به تصمیم گیری کمک می کند.
درخت زندگی
درخت زندگی، از نظر گیاه شناسی Thuja، یک دوست قدیمی در باغ خانه است.گونه های آمریکای شمالی به دلیل سختی زمستانی بسیار محبوب هستند. اینها درخت زندگی غربی و درخت غول پیکر زندگی خواهند بود. درختان زندگی از خانواده سرو می آیند. آنها می توانند تقریبا 200 سال زندگی کنند و آزادانه تا ارتفاع قابل توجه بیش از 20 متر رشد کنند.
مناسب بودن به عنوان گیاه پرچین
درختان زندگی مقاوم، ارزان و سریع رشد می کنند.
اینها شرایط ایده آلی برای پرچینی است که به سرعت دیواری سبز را تشکیل می دهد و دید و حفاظت از باد را در تمام طول سال ارائه می دهد.
- اشکال رشد متفاوت
- سبز در تمام طول سال، برخی از انواع با رنگ آمیزی شاخ و برگ زمستانی
- گونه‌های وحشی خیلی سرزنده هستند
- واریته 'مارتین' سبز تیره، باریک، مخروطی شکل است
- در سال حدود 45 سانتی متر رشد می کند
- 'Smaragd' و 'Brabant' کندتر رشد می کنند، 20-30 سانتی متر در سال
- زمرد بسیار فشرده و دارای رنگ سبز زمردی است
- «برابانت» رنگ سبز طلایی و شاخ و برگ های بازتر را ارائه می دهد
توجه:
درخت‌های زندگی هنوز هم تصویری «قدیمی» دارند، به همین دلیل است که این روزها دیگر به این اندازه کاشته نمی‌شوند. با این حال، به عنوان یک پرچین، آنها مزایای بسیاری را ارائه می دهند و قطعاً ارزش بررسی دارند.
شرایط ایده آل
درخت زندگی به اندازه پرچین در همه جا مناسب نیست. برای اینکه درخت زندگی به خوبی رشد کند، مکان موجود باید مناسب آن باشد.
- لوکیشن کاملا آفتابی
- سایه روشن قابل تحمل است
- خاک باید در تمام طول سال مرطوب باشد
- خاک لومی آهکی و شنی
- در صورت وجود هوموس خوب خاک اسیدی هم مناسب است
کوشش گیاهان و مراقبت
درخت درختان کوچک و بزرگتر در مراکز باغ و نهالستان ها موجود است. اگر قبلاً یک درخت زندگی در باغ وجود داشته باشد، می توان با استفاده از قلمه، جمعیت را نیز افزایش داد. درخت درختان بالغ در مراقبت بی نیاز هستند. از طرف دیگر، توج های جوان یا تازه کاشته شده در ابتدای زندگی پرچین خود به توجه بیشتری نیاز دارند.
- اطمینان از رطوبت کافی در سه سال اول
- مالچ و تهیه هوموس در بهار
کار برش
برای اطمینان از عدم وجود سوراخ در پرچین، باید از قیچی ها به طرز ماهرانه ای با درخت زندگی استفاده کنید.
- برای رشد متراکم و فشرده، برش باید انجام شود
- دو بار در سال برای نمونه های سریع الرشد
- در خرداد و پایان مرداد
هرس گیاهان توجا نیز مشکلاتی دارد. هرس نه باید خیلی شدید باشد و نه به چوب قدیمی. چنین اشتباهاتی هنگام برش سریع منجر به رشد کم و لکه های طاسی می شود که اصلاح آنها دشوار یا غیرممکن است.
نکته:
کاتر هنگام کار کاملاً به دستکش محافظ و لباس آستین بلند نیاز دارد. این گیاه پرچین در تمام قسمت ها سمی است. تماس با شاخه ها باعث تحریک و قرمزی پوست در افراد حساس می شود.
Yew
سرخدار یک درخت مخروطی همیشه سبز با شاخه های بیرون زده و سوزن های نرم است. از نظر گیاه شناسی به تاکسوس معروف است. از خانواده سرخدار می آید. در بهار شکوفا می شود و میوه های قرمز رنگی تولید می کند که مورد علاقه پرندگان است. با این حال، انواع بی ثمر نیز وجود دارد. همانطور که بیش از 400 گونه سرخدار همه کاره هستند، سمیت بسیار زیاد آنها باید همیشه در نظر گرفته شود.اگر بچه های کوچک یا حیوانات خانگی دارید، باید به گیاه پرچین دیگری بروید یا حداقل اطلاعات و اقدامات حفاظتی به موقع انجام دهید.
مناسب بودن به عنوان گیاه پرچین
سرخدار یکی از محبوب ترین گیاهان پرچین در این کشور است. جای تعجب نیست، زیرا خواص متعدد آن را به یک گیاه پرچین ایده آل تبدیل می کند.
- به سرعت در حال رشد و همیشه سبز است
- محکم و غیر قابل نفوذ
- سرخدار مقاوم در برابر برش و برش آسان است
- نیاز به نگهداری کمی دارد
- ضد یخبندان است
نکته:
'Hicksii' یک نوع بسیار محبوب برای پرچین است. به آن سرخدار فنجانی نیز معروف است. بهتر است وقت خود را صرف جستجوی انواع مختلف و یافتن گیاه ایده آل کنید. پس از کاشت، پرچین باید چندین دهه دوام بیاورد.
شرایط ایده آل
خاک بهینه برای پرچین سرخدار نباید خیلی مرطوب باشد، بلکه همیشه تازه و مرطوب باشد. خاک ایده آل، غنی از مواد مغذی و آهکی است. اگر بتوانید فقط خاک شنی ارائه دهید، باز هم با سرخدار خوش شانس خواهید بود، به شرطی که اسیدی و هوموسی باشد.
- مکان سایه تا نیمه سایه بهینه است
- پرهیز از آفتاب
- آب و هوای مرطوب بهتر از آب و هوای خشک قابل تحمل است
کوشش گیاهان و مراقبت
درختان سرخدار را می توان با کاشت تکثیر کرد. با این حال، آنها بسیار ارزان در نهالستان های درختی در دسترس هستند، بنابراین کاشت آنها واقعا ارزشش را ندارد. اگر عجله دارید، حتی می توانید از گیاهان بزرگتر استفاده کنید. فصل بهار بهترین زمان کاشت است. آبیاری منظم تا زمان ریشه زایی باید برنامه ریزی شود. سالی یکبار با کمپوست کود دهی کنید.
نکته:
بسیاری از مهدکودک ها برای تعداد سفارش های بیشتر تخفیف حجمی نیز ارائه می دهند.
کار برش
پرچین سرخدار نیز شامل کار زیادی است. شکل دلخواه با رشد طبیعی به دست نمی آید، بنابراین باید به طور مرتب از قیچی استفاده کنید.
- باید در تابستان اول به شکلی درآید
- سررسید کار برش دو بار در سال
- هنگام برش نمی توانید اشتباه کنید
درخت سرخدار مزیت بزرگی دارد که درخت درخت سرخدار و سرو کاذب آن را ندارند: آنها همیشه خوب جوانه می زنند. لکه های برهنه را نباید برای مدت طولانی روی پرچین سرخدار تحمل کرد.
سرو مقلد
سرو کاذب، ربات. Chamaecyparis، از بستگان نزدیک سرو واقعی است. درخت سوزنی برگ همیشه سبز جدا از چند تفاوت ظریف کاملاً شبیه درخت زندگی است.رشد آنها صاف تر و ضعیف تر است. می توان آن را در سایه های رنگ بیشتری یافت، از زرد تا سبز آبی.
مناسب بودن به عنوان گیاه پرچین
در محدوده وسیع، انواع مختلفی وجود دارد که به خوبی در پرچین قرار می گیرند. اینها معمولاً سروهای دروغین لاوسون در حال رشد هستند که به دلیل منشأ آنها سرو اورگان نیز نامیده می شود. «Alumii» و «Columnaris» دو گونه‌ای هستند که می‌توان با استفاده از برش‌کننده‌ها، یک پرچین مات را آموزش داد. سروهای رنگی مختلف را می توان در یک پرچین ترکیب کرد. با این حال ظاهر حاصل سلیقه ای است.
شرایط ایده آل
سروها سایه بیشتر و خشکی بیشتری را تحمل می کنند. یک عیب حساسیت بالای آنها به یخبندان است.
- موقعیت محافظت شده
- آفتابی تا نیمه سایه
- خاک شنی-لومی
- خاک مرطوب و اغلب رطوبت بالا
- ممکن است قلیایی تا کمی اسیدی باشد
توجه:
همه قسمت های گیاه سرو کاذب سمی است. تماس مستقیم ممکن است باعث تحریک و قرمزی پوست شود.
کوشش گیاهان و مراقبت
ساده ترین راه برای ایجاد پرچین سرو کاذب، خرید درختان جوان از نهالستان یا مرکز باغ است. با این حال، استخراج درختان ارزان قیمت نیز از به اصطلاح ترقه ممکن است. اینها شاخه های جانبی هستند که از ساقه اصلی پاره می شوند. سروهای کاذب تازه کاشته شده نیاز به آبیاری طولانی مدت دارند. آبیاری در زمستان نیز ممکن است ضروری باشد. به خصوص پس از یک دوره طولانی یخبندان همراه با کمبود بارندگی. به غیر از برش توضیح داده شده در زیر، نیازی به نگهداری بیشتری نیست. فقط افزودن کمپوست در بهار تامین مواد مغذی را تضمین می کند.
کار برش
هدف پرچین اغلب این است که از حریم خصوصی خود در باغ لذت ببرید. برش منظم تراکم مورد نظر را به ارمغان می آورد. خوشبختانه سرو کاذب هرس را تحمل می کند و به راحتی می توان آن را به شکل پرچین مورد نظر درآورد.
- برش تاپیاری باید سالانه انجام شود
- زمان مناسب حدود روز سنت جان است (در ژوئن)
- پرهیز از هرس سنگین
- از چوب کهنه رشد نمی کند
نکته:
کسی که پرچینی از سروهای کاذب ایجاد می کند باید بداند که برای پیرایش منظم باید زمان داشته باشد. پرچینی که برای چندین سال کوتاه نشده باشد، از فرم خارج می شود. حتی بعداً، اقدامات اصلاحی برش دیگر نتیجه مطلوب را ایجاد نمی کند.
