بوته انگشتی - مراقبت، برش و تکثیر

فهرست مطالب:

بوته انگشتی - مراقبت، برش و تکثیر
بوته انگشتی - مراقبت، برش و تکثیر
Anonim

بوته انگشتی (Dasiphora fruticosa یا Potentilla fruticosa) از خانواده بزرگ گل سرخ است و با بیش از سیصد گونه بسیار گسترده شده است. در شمال اروپا و همچنین در سایر انواع در سیبری یا شمال چین در خانه است.

خرچنگ درختچه ای همیشه سبز است که تعداد زیادی گل زرد روشن ایجاد می کند. آنها بین ماه مه و اکتبر شکوفا می شوند. با این حال، برگ های کوچک به سختی قابل توجه هستند. بسته به تنوع، صاحب باغ باید در مورد خواص بوته خرچنگ اطلاعات بیشتری کسب کند. آنها نه تنها اندازه ها یا رنگ های مختلف گل را نشان می دهند، بلکه می توانند بسیار رشد کنند.

  • 'عاج': رشد مسطح، تا ارتفاع 80 سانتی متر، رشد متراکم، گل های عاج رنگ، لبه های کمی مجعد
  • Rheinsberg: رشد قوی، گلهای زرد روشن، هر کدام 3-4 سانتی متر ارتفاع

نکته:

واریاسیون عاج برای باغچه خانه پیشنهاد می شود.

موقعیت بوش های انگشت

در بسیاری از مناطق جهان رخ می دهد، که همه آنها بیشتر در نیمکره شمالی هستند، اما هنوز شرایط مکانی متفاوتی را ارائه می دهند. بوش انگشتی به خوبی با خاک معمولی تا سنگین کنار می آید. همچنین می تواند حاوی آهک باشد و مواد مغذی کمی داشته باشد، البته تا زمانی که حاوی ماسه نباشد. خاک شنی برای آن خیلی خشک است، به خشکی حساس است و به سرعت به مرگ واکنش نشان می دهد. نکته: بوته انگشت مکانی را در آفتاب کامل دوست دارد.

بسته به اینکه کدام گونه را انتخاب کنید، بوته انگشتی می تواند برای اهداف مختلف در باغ رشد کند.در نوع "گلد فرش" به عنوان یک پوشش زمین، به طور گسترده رشد می کند، اما اگر این شناخته شود، می توان از آن به طور خاص نیز استفاده کرد. سپس گل های کوچک زیبا فضای کافی پیدا می کنند و در عین حال قسمتی از تخت را می پوشانند که قطعاً بسیار زیباتر از قبل به نظر می رسند. گلدفینگر گیاهی بسیار زیبا از خانواده است که می توان از آن به عنوان پرچین کم رشد استفاده کرد.

Cinquefoil – Care

حتی اگر بوته انگشتی از نظر آب و مراقبت نسبتاً بی نیاز باشد، هم در چند هفته اول پس از کاشت و هم در تابستان که به طور کلی خشکسالی شدید وجود دارد، نیاز به آبیاری منظم دارد. در این مرحله هنوز باید ریشه داشته باشد و بنابراین نمی تواند بدون رطوبت کار کند. بعدا بهتر میشه با این حال، وقتی صحبت از مواد مغذی می شود، مقرون به صرفه تر است. همچنین با خاک های فقیر از نظر مواد مغذی به خوبی مقابله می کند. شکل گیری گل های جدید را می توان با بریدن بوته انگشت تقویت کرد.البته بهتر است این هرس درست در ابتدای بهار انجام شود، سپس شاخه هایی تشکیل می شوند که گل ها روی آن ها ظاهر می شوند.

بوته انگشت درست در یک باغ طبیعی یا باغ کلبه و حتی در یک باغ کوچک قرار دارد. نه تنها به دلیل ظاهرش، بلکه به دلیل ویژگی های مراقبت آسان در اینجا مناسب است. اگر می خواهید باغ خود را تقریباً به حال خود رها کنید، می توانید یک بوته انگشتی را به عادت رشد مورد نظر بکارید. او آنقدر قوی است که می تواند به تنهایی کنار بیاید، حتی می تواند در یک باغ کوچک شهری زندگی کند. باغچه جلویی که فضای زیادی ندارد مکان مناسبی برای کاشت خرچنگ است. در اینجا با گل های زیبای خود که ماندگاری طولانی دارند چشم ها را مجذوب خود می کند. می توان آن را در شیب نیز کاشت. به لطف سیستم ریشه ای قوی خود، حتی خاک را محکم می کند.

تکثیر سینکیفویل

اگرچه می توانید به راحتی خرچنگ را از مهد کودک یا مرکز گل خریداری کنید، اما بسیاری از باغبانان می خواهند خودشان این گیاه را پرورش دهند.اگر قرار نیست از بذر رشد کند، می توان قلمه ها را در تابستان برداشت. رشد از دانه ها قطعا پیچیده تر و دشوارتر خواهد بود. برای به دست آوردن یک قلمه خوب، یک گیاه مادر قوی لازم است. این باید قوی و سالم باشد. قلمه ها به این صورت ساخته می شوند:

  • بین نوامبر و فوریه، پیوندک ها از گیاه بریده می شوند
  • هر یک از این میله ها به قطعات 20 سانتی متری بریده می شوند
  • زیر غنچه به صورت مورب بریده شده
  • این مکان در شن خیس گذاشته شده
  • تا بهار عاری از یخبندان باشید
  • سپس با فواصل زمانی در بستر باغچه آماده شده بکارید

درعوض کاشت را می توان در پاییز نیز انجام داد. سپس این کار باید به موقع انجام شود تا قلمه ها هنوز زمان کافی برای تشکیل ریشه داشته باشند تا فعالیت خود را در زمستان متوقف کنند.

آفت روی بوته انگشت

از آنجایی که خرچنگ گیاهی بسیار قوی و غیر حساس است، به ندرت آفت یا بیماری در آن یافت می شود. گاهی اوقات بسته به ماهیت خاک می توان کمبود آهن را تشخیص داد. کوددهی کامل خاک در اوایل بهار می تواند از کمبود کلی مواد مغذی جلوگیری کند. اگر یک قارچ به بوته انگشت حمله کند، که بسیار نادر است، می تواند لکه برگی باشد، که می تواند به وضوح توسط برگ های بیمار تشخیص داده شود. سپس گیاه به نظر می رسد که انگار قبلاً پژمرده شده و می میرد. به خصوص اگر گیاهانی در این نزدیکی وجود داشته باشند که از کپک پرزکی یا پودری رنج می برند، این می تواند به بوته انگشت نیز سرایت کند. با این حال، جداسازی دقیق از گیاهان دیگر لازم است؛ بهتر است گیاهان بیمار را دور بریزید.

چیزهایی که ارزش دانستن مختصر در مورد بوش انگشت را دارد

بوته انگشتی درختچه ای است متراکم بوته ای و خزان کننده با برگ های ریز بریده عمیق که اصطلاحاً انگشتی نامیده می شود. نام او از اینجا آمده است:

  • برگ ها بیضوی تا خطی و به صورت جفت نشده و متناوب چیده شده اند، نوک کوچکی صاف و پایه گرد دارند.
  • سطح بالایی برگها سبز و کمی کرکدار است. سطح زیرین برگها سبز روشن و کرکدار متوسط است.
  • برگ ها به اندازه ۲×۲ سانتی متر تا ۴×۴ سانتی متر هستند.
  • سنکوفیل در رنگهای قرمز، نارنجی، سفید و زرد شکوفا می شود - از اواخر بهار تا پاییز.
  • گل فنجانی شکل است و در هر گل پنج گلبرگ (اصطلاحاً گلبرگ) دارد، به همین دلیل به آن بوته پنج انگشتی می‌گویند.
  • پتانتیلا تا ارتفاع 1.5 متر رشد می کند. به عنوان میوه، آجیل های کوچکی را تشکیل می دهند که خشک تا سفت هستند. آنها یکی یکی می افتند.
  • گیاهان دارای پوست قهوه ای یا خاکستری مایل به قهوه ای هستند. شاخه ها قهوه ای مایل به قرمز یا قهوه ای تا قهوه ای مایل به ارغوانی هستند.
  • بوته انگشتی گیاهی است با ریشه کم عمق. نسبت بالایی از ریشه های به اصطلاح خوب وجود دارد. ریشه های اصلی سخت هستند و به عمق زمین می روند.
  • بوته انگشتی در مکان‌های آفتابی و در خاک‌های با زهکشی خوب بهتر رشد می‌کند، اما می‌توان آن را در مکان‌های نیمه‌سایه نیز یافت. خاک شنی یا رسی را ترجیح می دهد و از اوراسیا می آید و مراقبت از آن بسیار آسان است.
  • مراقبت از خرچنگ به هرس شاخه های یکساله محدود می شود. اینطوری گیاه رو فرم نگه میداره.
  • چوب کهنه پس از گلدهی باید قطع شود تا رشد بوته انگشت در سال بعد تضمین شود.

حدود 300 گونه پوتنتیلا وجود دارد. به عنوان مثال می توان به سینکیفویل سفید، سنک فویل غاز، سنک فویل دولومیت، چشم خون مرداب و ریشه خونی اشاره کرد که به نوبه خود در انواع مختلفی وجود دارند.ریشه آنها یا ریزوم بدست آمده از آنها نیز کاربرد دارویی دارد.

توصیه شده: