سروها از تیره مخروطیان هستند و به همین دلیل حتی به سکویاهای غول پیکر نیز مربوط می شوند. سروهای واقعی از منطقه مدیترانه می آیند، به اصطلاح سروهای کاذب بومی آمریکای شمالی و شرق آسیا هستند. گیاهان مخروطی به خاک غنی از مواد مغذی و سست که غنی از هوموس و مرطوب نگه داشته شود نیاز دارند.
ظاهر و اصل
سروهای ساختگی و سروهای واقعی فقط تفاوت های جزئی دارند، بنابراین در مورد مراقبت می توان با آنها یکسان رفتار کرد. سرو به صورت درختچه یا درخت رشد می کند. برگها کوچک و فلس مانند هستند و به صورت ضربدری از شاخه ها بیرون زده اند.سرو همیشه سبز و مقاوم هستند، اگرچه گیاهان جوان به طور خاص به محافظت بیشتری در زمستان نیاز دارند. انواع مختلفی از این گیاهان را می توان در بازار یافت. رایج و پرطرفدار عبارتند از: سرو پرچین آبی، سرو باغچه زرد یا سرو رنگارنگ سفید که ظاهر اصلی خود را تحت تاثیر قرار می دهند.
مکان و استفاده
همه سروها خورشید را دوست دارند، اما می توانند در یک مکان نیمه سایه نیز رشد کنند؛ این گیاهان در سایه پژمرده می شوند. گیاهان به خاک سست و غنی از مواد مغذی نیاز دارند که غنی از هوموس باشد و مرطوب نگه داشته شود. درختان سرو غرقابی را دوست ندارند، آب زیاد باعث ایجاد لکه های زرد و قهوه ای ناخوشایند در گیاهان می شود. درختان سرو، چه سرو واقعی و چه سرو ساختگی، گیاهان پرچین بسیار خوبی ایجاد می کنند. این درختان با رشد سریع و به خصوص متراکم خود تحت تأثیر قرار می گیرند. اگر پرچین وسیعی مورد نظر باشد، درختان سرو را می توان در دو یا سه ردیف کاشت.به عنوان یک درخت منفرد، چنین درختی می تواند به ارتفاع بیش از ده متر برسد و یک مرکز بصری زیبا را تشکیل دهد، به عنوان مثال در باغ جلو. سرو همچنین به عنوان یک گیاه گلدانی در تراس، در ورودی خانه یا بالکن بسیار شیک به نظر می رسد.
تنظیم گیاهان
سرو معمولاً به صورت درختان کوچک به ارتفاع بین ۸۰ تا ۱۲۰ سانتی متر در ظرف پلاستیکی فروخته می شود. سوراخ کاشت گیاه جوان باید تقریباً دو برابر ظرف باشد. کمپوست یا خاک باغچه را در کف چاله کاشت ریخته و قسمتی از کود مخصوص مخروطیان به آن اضافه می شود. دوز را می توان روی بسته بندی کود یافت و نباید از آن بیشتر شود. کمپوست یا خاک باغچه نیز باید به کناره های گیاه اضافه شود. مهم است که خاک اطراف گیاه را محکم کنید تا با اولین وزش باد واژگون نشود. فاصله بهینه بین گیاهان پرچین منفرد تقریباً است.50 سانتی متر بلافاصله پس از کاشت، سرو را باید کاملاً آبیاری کرد، حتی اگر باران ببارد. درختان سوزنی برگ بهتر است در پاییز کاشته شوند؛ باغبان می تواند از اواخر مرداد ماه اقدام به کاشت این گیاهان کند.
مراقبت
سرو پس از کاشت در پاییز نیازی به کود اضافی ندارند، فقط به آبیاری منظم نیاز دارند. هنگام آماده شدن برای زمستان، باغبان باید به یاد داشته باشد که درختان جوان به ویژه حساس هستند. اگرچه این گیاهان مقاوم هستند، اما این بدان معنا نیست که در زمستان نیازی به محافظت ندارند. یک گیاه منفرد را می توان با چند لایه پشم گوسفند از سرما محافظت کرد. البته با پرچین، کار دشوارتر است؛ برای مثال، در اینجا، برگ‌های انباشته شده در اطراف تنه درخت می‌تواند کمک کند.
در زمستان گیاهان زنده می مانند، بنابراین آبیاری آنها در این زمان از سال نیز مهم است، البته نه به اندازه تابستان.در بهار گیاه شروع به رشد می کند. اکنون، در ماه آوریل، زمان مناسبی برای بخشی از کود آهسته رهش و خاک کمپوست تازه است. در غیر این صورت، سرو به مراقبت کمی نیاز دارد؛ مهم است که مرتباً بررسی کنید که آیا درختان آب کافی دارند یا خیر. سرو به خشکی و غرقابی با لکه های زرد یا قهوه ای واکنش نشان می دهد.
- خاک های شنی و غنی از هوموس ترجیح داده می شود. سروها تقاضای زیادی برای مکان ندارند.
- برای سرو و همچنین سایر درختان همیشه سبز مهم است که حتی در زمستان به اندازه کافی آبیاری شوند.
- بیشتر درختان همیشه سبز یخ نمی زنند، احتمال آسیب بیشتر به دلیل خشکی است.
- به خصوص وقتی سروها در معرض باد قرار می گیرند نیاز آبی بیشتری دارند.
- خاک هرگز نباید خشک شود.
- بیشتر سروهایی که در عرض های جغرافیایی ما کاشته شده اند هر چند وقت یکبار هرس را تحمل می کنند.
بیماری ها و آفات
لکه های ناخوشایند سفید، زرد یا قهوه ای همیشه نشانه مشکلات کمبود آبیاری یا زیاده روی در آن نیست. از یک طرف، نوک های قهوه ای را می توان با رشد و خود نوسازی سالانه که نمونه ای از گیاهان همیشه سبز است مرتبط دانست. این پدیده "پیشگیری" نامیده می شود و معمولاً در پاییز و کمتر در بهار مشاهده می شود. از طرف دیگر، شاخه های زرد شده اغلب نشان دهنده بیماری گیاه هستند. اگرچه گیاهان سرو عموماً نمایندگان قوی فلور هستند، اما در برابر برخی از آفات و بیماری ها حساس هستند. عفونت های قارچی به خصوص ناخوشایند هستند زیرا در حال حاضر هیچ پادزهر موثری وجود ندارد. تجربه نشان داده است که هرس رادیکال کمک می کند، اگرچه این برای ظاهر پرچینی که به زیبایی بریده شده خوب نیست. درختان و بوته‌هایی که تحت تأثیر سوسک‌های پوستی، شپشک‌های آردآلود و معدنچیان برگ قرار گرفته‌اند باید فوراً با حشره‌کش‌ها درمان شوند.
برش
زمان مناسب برای هرس بهار است که گیاه شروع به جوانه زدن می کند. در صورت لزوم، می توانید دوباره در پاییز (پایان اوت - ابتدای سپتامبر) برش دهید. هنگام برش، یادآوری این نکته مهم است که درختان سرو به خوبی تحمل بریدن در چوب را ندارند و با ایجاد لکه های طاس به این واکنش واکنش نشان می دهند. در غیر این صورت، آنها اجازه می دهند درختان سرو به خوبی بریده شوند و همچنین برای یک تاپیاری زیبا مناسب هستند. هم پرچین ها و هم گیاهان منفرد را می توان با استفاده از یک الگوی مخصوص برش داد؛ توصیه می شود با تاج شروع کنید. برای برش بهینه این گیاهان، قیچی‌های مکانیکی به قیچی‌های پرچین برقی ترجیح داده می‌شوند، زیرا امکان دقت بیشتر را فراهم می‌کنند. این روند کار را کند می کند، اما نتیجه ثابت می کند که تلاش ارزشش را داشت.
مهمترین نکات در مورد سرو به طور خلاصه:
- درختان و درختچه های همیشه سبز،
- عاشق آفتاب، همچنین می تواند سایه جزئی را تحمل کند،
- ایده آل به عنوان یک گیاه پرچین، اما همچنین یک گیاه منفرد زیبا،
- قوی، اکثر بیماری ها به راحتی قابل درمان هستند،
- به آب زیاد نیاز دارد، غرقابی را دوست ندارد،
- مناسب برای توپیاری
- مراقبت آسان و بادوام
- دید و باد حفاظت و تزئین باغ
- همه انواع مقاوم نیستند
سرو واقعی که سرو مدیترانه ای نیز نامیده می شود، حتی می تواند برخی از خشکسالی و دمای تا حدود -15 درجه سانتیگراد را تحمل کند، اما فقط با محافظت کافی در زمستان. به همین دلیل است که سرو واقعی برای مناطق خفیف تر کشت شراب مناسب تر است. به این ترتیب می توانید پرچین های سرو را به شکل خوبی درآورید و آنها را نگه دارید.از میوه درختان سرو برای تولید روغن استفاده می شود که اغلب در طب گیاهی استفاده می شود.
ارقام مختلف سرو و سرو کاذب در مهدکودک ها و مهدهای پستی موجود است. گیاهان با ارتفاع حدود 1 متر برای کاشت های جدید ایده آل هستند. خیلی متراکم نکارید. از آنجایی که سروها نسبتاً سریع رشد می کنند، به زودی یک پرچین متراکم تشکیل می شود. انواع پرطرفدار عبارتند از سروهای کاذب، با سوزن های فولادی-آبی و رشد آویزان، و همچنین سرو کوتوله. انواع کوتوله ها برای گلدان های بزرگ یا آغشته نیز بسیار مناسب هستند.
