اگر می خواهید درختچه را مستقیماً در محلی قابل مشاهده بکارید، باید یک مکان روشن و نیمه سایه برای گل وروجک پیدا کنید. شما همچنین می توانید از این گیاه سپاسگزار برای افزودن سبزی به مناطقی که قبلاً برهنه زیر درختان بودند استفاده کنید. پس از آن فقط باید بررسی کنید که آیا شاخ و برگ این درخت به حداقل مقدار نور خورشید که یک گیاه علف هرز بز نیز به آن نیاز دارد، اجازه ورود می دهد یا خیر.
پروفایل
- گل بز با نام های گل وروجک یا گل جوراب نیز شناخته می شود.
- نام گیاه شناسی: Epimedium grandiflorum.
- این درختچه هایی با گل های سفید، صورتی، زرد یا بنفش هستند.
- در نیمه سایه و گاهی در سایه رشد می کنند و به راحتی رشد می کنند.
- به عنوان یک گیاه دارویی گفته می شود که گیاه علف هرز بز اثرات ویژه ای بر روی جنسی و سلامت عمومی جسمانی دارد.
رشد و مراقبت
گیاهان جوان (که خودتان هم می توانید آنها را از بذر بکارید) در بهار بعد از یخبندان، زمانی که دیگر خطر یخبندان دیررس وجود ندارد، کاشته می شوند. هنگامی که علف هرز بز رشد کرد، اکثر گونه ها به خوبی مقاوم هستند. هنگامی که گودال کاشت را حفر کردید، ابتدا باید هوموس خوب و رسیده را به گودال اضافه کنید. گیاه علف هرز بز یکی از تغذیه کننده های سنگین با نیازهای غذایی بالا است. هوموس را نیز با خاک مخلوط می کنند تا چاله کاشت بسته شود.
در طبیعت، گل‌های جن ترجیح می‌دهند در جنگل‌های کم‌کم رشد کنند - بنابراین می‌توانند هر خاکی را که حتی از راه دور شبیه به کف جنگل باشد، تحمل کنند.علف هرز بز شاخدار شما می تواند کمی مرطوب بماند تا زمانی که خاک به اندازه کافی نفوذپذیر باشد تا در دریاچه های رطوبت انباشته فرو نرود (سپس ریشه ها شروع به پوسیدگی کنند). از طرف دیگر، یک گیاه علف هرز بز شاخدار، خشکی کامل را تجربه نمی کند، حداقل ریشه ها همیشه قادر به جذب رطوبت در جنگل هستند.
برای شروع، علف هرز بز به رطوبت زیادی نیاز دارد. بهتر است هنگام کاشت یک کانال کوچک در اطراف سوراخ کاشت بگذارید تا آب باران جمع شود و سپس به سمت ریشه ها جریان یابد. هنگامی که علف هرز بز به خوبی رشد کرد، همیشه می توانید از یک محیط خاک کمی مرطوب اطمینان حاصل کنید، سپس ریشه ها هرگز نمی توانند خشک شوند، که می تواند باعث آزار علف هرز بز شود.
نکته:
کف دیواری اغلب محیط خاک کمی اسیدی دارد. بنابراین اگر کود کمی اسیدی (زمینه قهوه) یا مالچ (بستر مخروطیان) اضافه کنید، می توانید به علف های هرز بز خود لطف کنید.و از طرف دیگر، اگر پودر آهک را در هر جایی از باغچه بمالید (که pH خاک را بیشتر در جهت قلیایی تغییر می دهد) باید علف هرز بز را کنار بگذارید.
وقتی علف هرز بز شما خودش را پیدا کرد، تقریباً غیرممکن است که جلوی آن را بگیرید. شما حتی باید هر بهار گیاهان را به اندازه یک دست هرس کنید، این به رشد گل کمک می کند. گل وروجک که همیشه مشتاق مواد مغذی است، از اینکه در ابتدای فصل مقدار زیادی کمپوست به خاک بین هر گیاه اضافه می‌شود، خوشحال است؛ گیاه بی‌طلاب نیازی به مراقبت ندارد.
افکت
گفته می شود علف هرز بز دارای قدرت بسیار خاصی است، به همین دلیل است که در طب چینی به آن "یین یانگ هو"="ریشه بز زشت" می گویند. علف هرز بز شاخدار ")kraut" کمی واضح تر است. این نام در هر دو زبان احتمالاً از مشاهدات مشابه چوپانان گرفته شده است که بزهای بیلی آنها (تنها حیواناتی که بدون ترس برگ های خاردار را می خورند) پس از نیش زدن علف های هرز بز، میل و استقامت جنسی غیرعادی نشان دادند.
مواد تشکیل دهنده البته بررسی شده است. n-هگزاکوسیل الکل و مشتقات کامفرول، ایکاریین و دس-O-متیلیکاریین، که متعلق به فلاونوئیدها (مواد گیاهی ثانویه) هستند، یافت شد. ترکیب این مواد برای اطمینان از تحریک خون رسانی به اندام های جنسی در نظر گرفته شده است - حتی صحبت از تأثیری است که باعث افزایش سطح تستوسترون و افزایش تعداد اسپرم می شود. در چین، این گیاه مدت‌هاست که برای تولید داروهای تقویت‌کننده جنسی استفاده می‌شده است. با این حال، ما همچنان منتظر یک مطالعه علمی نهایی در مورد مواد تشکیل دهنده هستیم.
اما، سایر اثرات فیزیکی کلی نیز مشکوک هستند:
- مانند انبساط عروق خونی
- ارتقاء مهارتهای حافظه
- کاهش فشارخون
- ضد فلوژیستیک (ضد التهاب)
- ادرارآور
- اثرات آنتی اکسیدانی
بنابراین، اعتقاد بر این است که علف هرز بز ممکن است یک اثر جوان کننده کلی داشته باشد.
احتیاط هنگام استفاده
اما، مواد موثره شامل گلیکوزیدها و آلکالوئیدها نیز می شود، موادی که در صورت زیاد بودن دوز می توانند اثر سمی داشته باشند. هنگام مصرف بیش از حد چای تهیه شده از علف هرز بز، خونریزی بینی، سرگیجه و استفراغ گزارش شده است. بنابراین، محدودیت مصرف به یک فنجان در روز به طور کلی توصیه می شود و افراد محتاط از مصرف خود (که فقط بعد از دو هفته اثر می گذارد) بدون مشورت با متخصص خودداری می کنند.
