هرس شمشاد اساساً ساده است: هرس اولیه را در بهار انجام دهید و در صورت لزوم دوباره در طول فصل هرس کنید. به محض اینکه جنگل سبز برگ ها به شکل شکل در آمد، به دستورالعمل های مناسبی نیاز دارید، که به خصوص برای شکل های ساده تر پیچیده نیست. فقط اجرا بسته به سطح دقت مورد نظر زمان زیادی می برد و بهترین زمان های برش کمی مهم تر می شود:
پروفایل
- جنس Buxus متعلق به خانواده شمشادها از راسته Boxelaceae
- این جنس از درختان جعبه حدود 100 گونه دارد، اما در غیر این صورت تقریباً در دنیای گیاهان تنها هستند
- از 100 گونه، فقط یکی می تواند آب و هوای آلمان را تحمل کند: Buxus sempervirens، شمشاد معمولی
- ما فقط یک نوع گیاه شمشاد را هرس می کنیم، مهم نیست که هر گیاهی چقدر متفاوت ظاهر شود
- تفاوتها در طی یک دوره طولانی پرورش شمشاد حل شد
- در اندازه برگها،تعداد شاخساره و تراکم رویش تاثیر دارند
- این تفاوتها عمدتاً روی تاپیک تأثیر می‌گذارد، هر چه برگها کوچک‌تر و متراکم‌تر باشند، شکل دقیق‌تر است
- که به این معنی است: بیشتر و دقیق تر برش دهید
- ویژگی های ژنتیکی که تحت تأثیر اصلاح نژاد نیست، در همه درختان جعبه ما یکسان است
- مثلاً برای پیرایش چه معنایی دارد؟ ب. الزامات زمان بندی برای همه درختان جعبه در حال رشد در منطقه ما اعمال می شود
- درخت‌های جعبه‌ای با شکل‌های مختلف نیز هنگام پیرایش چوب‌های قدیمی (سال قبل) یکسان رفتار می‌کنند
نکته:
هرچه شمشاد به شکل بیشتری نیاز داشته باشد، باید قبل از کاشت، تأثیر بعدی را روی مکان برنامه ریزی شده با دقت بیشتری تصور کنید. اشکال ستونی باریک از نظر بصری باغ را کوچک‌تر می‌کنند، زمانی که در یک ردیف کاشته می‌شوند جهت (پیاده‌روی یا مشاهده) را فراهم می‌کنند یا به عنوان یک دیوار سبز عمل می‌کنند تا فضای باغ خاص را مشخص کنند. همچنین می توانید با پرچین های کم شمشاد مرزهایی ایجاد کنید که مانع از دید نمی شوند و در نتیجه جلوه متفاوتی دارند. با یک فیگور زیبای شمشاد، مهم است که بتوان آن را به وضوح دید که در کجا قرار گرفته است (اگر قرار است بزرگ باشد، حداقل باید بتوان آن را از یک خط دید در فاصله مشاهده کرد).
شمشاد را به درستی برش دهید
همانطور که در پروفایل توضیح داده شد، تمام شمشادهای آلمانی دقیقاً به همان برش اولیه نیاز دارند/دارند. تنها زمانی که نوبت به توپیاری می رسد، تفاوت بین ارقام منفرد مطرح می شود. اینکه آیا و چگونه شمشاد خود را به درستی هرس کنید، کمی به انتظارات شما از نتیجه بستگی دارد. این برای هر یک از "سطوح برش" زیر اعمال می شود:
برش شمشاد شل
هرس درخت شمشاد که به صورت بوته ای در دروازه باغ رشد می کند، مناطق کاشته شده در طول مسیر را به عنوان یک مرز بدون هیچ گونه برش خاصی مشخص می کند یا کمی حریم خصوصی نامحسوس در یک گروه ارائه می دهد، ساده است و نیاز به کار کمی دارد:
- قبل از شروع جوانه زدن، شمشاد برش اولیه خود را می گیرد
- در ابتدا این برش شکل خشن را تعیین می کند
- برش اولیه بعدی به معنای اصلاح شکل است اگر قسمت هایی از Buxus از بین برود
- فقط برش اولیه ممکن است به چوب قدیمی برود
- شمشاد در زمان برش هنوز در فاز خواب است
- جراحات چوب کهنه (سال قبل) نیز بدون از دست دادن شیره زیاد بوکس التیام می یابد
- با هرس اولیه، شمشادهایی که رشد آزاد دارند در صورت لزوم می‌توان کمی از اطراف کوتاه کرد
- نیاز به عنوان مثال است. ب. اگر می خواهید شمشاد بیشتر شاخه شود
- یا اگر باید در رشد قد/عرض کند شود
- بعد از جوانه زدن، شاخه های آسیب دیده را می توان تا حدود شهریور حذف کرد
- هر برش اکنون باید به رشد جدید محدود شود
- چوب کهنه اکنون آنقدر با التیام زخم ارتباط دارد که اغلب دیگر جوانه نمی‌زند
برش های مستقیم پرچین های شمشاد
«سطح برش بعدی» به عنوان مثال مربوط می شود. ب. درختان جعبه، مربع، کاربردی و به خوبی باغ گیاهان را احاطه کرده اند، اما همچنین پرچین بزرگ اطراف ملک، بدون توجه به اینکه در بالای آن گرد، بیضی یا مربع است.
این کاشت‌های ردیفی شمشاد، که به صورت واحد دسته‌بندی شده‌اند، دقیقاً به همان روشی که یک تاپیاری منفرد هرس می‌شوند، هرس می‌شوند، اما لازم نیست که دقیقاً مانند توپیاری سخت‌تر پیش بروید:
- شکل خشن همانطور که توضیح داده شد انجام می شود
- کار هرس ریز روی سطوح مستقیم زمانی شروع می شود که شاخه ها چند سانتی متر رشد کنند
- معمولاً اواسط اردیبهشت است
- اما به طور کلی در کل فصل، تا پایان آگوست/آغاز سپتامبر امکان پذیر است
- اگر نمی خواهید پرچین بلندتر شود، رشد جدید باید جای خود را بدهد به جز یک قطعه باقی مانده
- اما اینجا هم همینطور است: چوب کهنه را نبرید چون دیگر خوب نمی شود
- اگر گیاه هنوز رشد کند فقط یک تکه از رویش جدید قربانی می شود
- کمی هرس نیز در این مورد توصیه می شود تا شاخه های شمشاد بیشتر شود
چگونه دقیقاً در اینجا هرس می‌کنید به نیاز شخصی شما برای کمال بستگی دارد: برای برخی از باغبان‌ها، حصار اطراف باغ آشپزخانه و پرچین اطراف ملک تنها در صورتی زیبا به نظر می‌رسند که حتی یک برگ از خط خارج نشود. برخی دیگر اطمینان حاصل می کنند که برش در هر طرف کمی انجام شود تا کل پرچین هرگز به نظر "تازه از آرایشگاه" نباشد.
نکته:
یک پرچین کوچک را می توان راحت تر از دو طرف برش داد اگر روی پرچین بایستید و پاهای خود را باز کنید و قیچی را وارونه نگه دارید. اگر قسمت بالایی باید به صورت افقی صاف بریده شود، دیگر به شما کمکی نمی کند؛ اینجاست که چهارپایه غلتکی باغ به کارتان می آید.
توپیاری سخت
با هرس موضعی دقیق، مراحل برش هرس درشت و هرس ریز مانند پرچین ها رعایت می شود. در هر صورت، زمان ها باید کاملاً رعایت شود؛ هرس خشن معمولاً از اسفند شروع می شود.
شاخه ها معمولاً از اواخر فروردین آماده برش می شوند، یعنی 2 سانتی متر رشد کرده اند. بسته به منطقه و آب و هوا، شاخه های جدید ممکن است تا اوایل ماه مه طول بکشد، و به هر حال برای برخی از شکل های شکل، مشخصات سانتی متری متفاوت اعمال می شود (زیرا به "کمی مواد بیشتر" نیاز دارید).
سخت ترین چیز در مورد topiary در این مرحله این است که با اشکال پیچیده باید مهارت های روشن بینی را توسعه دهید تا مسیر رشد و محل شاخه را حدس بزنید و بر اساس آن برش دهید. اما تعداد زیادی شکل ساده وجود دارد که به سادگی دور تا دور آنها کوتاه شده است.
برش‌های شدید تاپیاری در مرداد ماه (حداکثر شهریور ماه) به منظور فشرده‌سازی ساختار داخلی و فشرده‌سازی هر چه بیشتر ساختار گیاه انجام می‌شود. اگر این را حذف کنید، شکل شما از بیرون نازک‌تر و نازک‌تر می‌شود؛ اثر نوری را می‌توان به‌عنوان «ساییدن» توصیف کرد. برش ریز را نیز می‌توان بیشتر از دو بار در سال انجام داد؛ متخصصان توپیاری هر آخر هفته با قیچی بیرون می‌روند (حداقل).از سپتامبر به بعد، این شکل دیگر نمی خواهد قیچی ببیند، بلکه می خواهد در آرامش تا زمستان بالغ شود.
نکته:
شکل های شمشاد عالی از هر نظر توجه را می طلبد، حتی در رابطه با آب و هوا هنگام برش. در حالت ایده آل باید ابری و ابری باشد تا شمشاد کمترین آسیب را از برش ببیند. هنگامی که سطوح بریده شده تازه در هوای گرم در معرض نور خورشید قرار می گیرند، شیره ای که بیرون می آید تا حدی پخته می شود که گیاه از آن استقبال نمی کند، سپس خشک می شود و قهوه ای می شود (تا زمانی که شاخه های جدید فاجعه را بپوشانند). وقتی هزاران سطح کوچک و تازه بریده شده تحت تابش خورشید قرار می گیرند، دیگر جشنی برای کل متابولیسم گیاه نیست. جایگزین برای همه کسانی که نمی‌خواهند/نمی‌توانند به آب و هوا وابسته باشند: شمشادها را در عصر هرس کنید، زمانی که خورشید غروب کرده است اما دید هنوز خوب است.
برش با تنوع یا تنوع برش؟
جنس Buxus را می توان به عنوان نوعی «تنها» در فلور جهان توصیف کرد: راسته آن (Boxelaceae، Buxales) تنها دو خانواده تولید کرده است، خانواده شمشاد (Buxaceae، به غیر از Buxus فقط چند خانواده. مردان چاق، میوه گوشتی و بوته‌های Styloceras)، و Haptanthaceae، که بدیهی است ترجیح می‌دهند تنها جنس Haptanthus و تنها گونه آن "Haptanthus hazlettii" را حفظ کنند. در مجموع، جنس شمشاد دارای 25 خویشاوند ناچیز در سراسر جهان است، در حالی که به عنوان مثال. B. جنس Robinia دارای 730 جنس خواهر و برادر با حدود 20000 گونه است.
در این جنس کمی بیشتر اتفاق می افتد، فهرست گیاهان جهانی در حال حاضر شامل 109 گونه شناخته شده شمشاد است، اما بیشتر آنها در مناطق گرمسیری رشد می کنند، تنها دو گونه در اروپا و تنها یک گونه در اینجا، زیرا دومین گونه است. شمشاد بالئاریک برای ما خیلی سرد است.
برای کاشت در آلمان و کشورهایی با آب و هوای مشابه، فقط شمشاد معمولی Buxus sempervirens باقی می‌ماند، و اکنون می‌دانید که چرا شمشادهای منطقه شما بسیار شبیه به هم هستند: به این دلیل است که آنها بسیار شبیه هستند - مانند همه شمشادها در سراسر جهان. نیمکره شمالی.
این شمشاد برای مدت بسیار طولانی توسط ما پرورش داده شده است، اما بدیهی است که با موفقیت در برابر هر تلاشی برای یک دگرگونی هیجان انگیز از طریق پرورش مقاومت کرده است، به همین دلیل است که ما خود را محدود کردیم (باید خودمان را محدود کنیم) به تغییرات دقیق: اندازه برگ ها، قدرت + تعداد شاخه ها، انبساط متراکم + افقی عادت رشد. با توجه به مناسب بودن برای توپیاری، اینها تغییرات جزئی بسیار مهمی هستند که در این واقعیت دخیل هستند که درختان تاپیاری کلاسیک از شمشاد بریده شده و هستند.
هرچه بیضی شکل‌تر و یکنواخت‌تر برگها و رشد متراکم‌تر باشد، در هنگام بریدن گیاه به راحتی می‌توان خطوط شکل را مشاهده کرد (فقط تصور کنید که باید از یک درخت شیپور با برگ‌هایی دو بار یکی بسازید. اندازه کف دست شما یک شکل دقیق را برش می دهد - باید 200 متر ارتفاع داشته باشد تا خطوط به خوبی بیرون بیایند).اگر مدت‌ها پیش پرورش‌دهنده‌ها شمشادهای بی‌نقص را عرضه نمی‌کردند، شاید بتوان سروهای کاذب و کاذب را در همه جا به شکل وحشی برش خورده دید.
اما درختان شمشاد اولین انتخاب هستند اگر می خواهید زمانی در باغ خود چهره پیچیده ای داشته باشید. شما می توانید انتخاب کنید که رقم را با توجه به طرح هرس انتخاب کنید یا هرس را با رقم تطبیق دهید. در زیر بهترین گونه های شمشاد برای توپیاری آمده است:
- Buxus sempervirens 'Angustifolia': گرد و پهن رشد می کند و برای هر شکل ساده ای مناسب است
- Buxus sempervirens 'Blue Heinz': در تمام اشکال گرد و کوچک گرد، بسیار متراکم و کم رشد می کند
- Buxus sempervirens 'Globosa': رشد متراکم دارد و در هر جهت به یک قطر می رسد، برای توپ، پومپوم و مربع
- Buxus sempervirens 'Herrenhausen': عادت رشد مخصوصاً گسترده برای اشکال صاف
- Buxus sempervirens 'Hollandia': رشد متراکم و تقریباً کروی برای همه اشکال گرد
- Buxus sempervirens 'Suffruticosa': رشد سریع و عمودی با شاخه های اصلی قوی، جعبه برای اشکال مخروطی باریک
- Buxus sempervirens var. arborescens: نوع طبیعی با رشد گرد، مخروطی، متراکم و نه خیلی آهسته، جعبه ای برای شکل های ساده
نکته:
گونه اشتباهی گرفتید، آیا شمشاد شما خیلی سریع رشد می کند؟ خوشحال باشید، به نظر می رسد شمشاد مکان را دوست دارد. اگر شکل کار نمی کند، می توانید به سادگی اجازه دهید شمشاد رشد کند و آن را درخت خانه خود اعلام کنید. در گذشته، شمشاد اغلب به عنوان درخت خانه انتخاب می شد، به ویژه در مناطق روستایی. از شاخه ها به صورت دسته یا تاج گل برای تزئین استفاده می شد.
