درختان راش به عنوان درختان برگریز بومی منظره ای آشنا در جنگل هستند. رشد سریع، شاخ و برگهای مات و تحمل هرس قوی، این درختان بادوام را به سنگری سبز به عنوان پرچینی در برابر چشم‌های کنجکاو، صدا و کثیفی تبدیل کرده است. در باغ طبیعی، حیوانات وحشی مکانی محافظت شده برای عقب نشینی پیدا می کنند و راش های مغذی منبع ارزشمندی از غذا هستند. برای اینکه پرچین راش انتظارات را برآورده کند، هرس محور اصلی برنامه مراقبت است. این دستورالعمل ها به طور دقیق و عملی توضیح می دهد که چه زمانی و چگونه به درستی پرچین راش را اصلاح کنید.
بهترین زمان
درختان راش دائماً در تلاشند تا به درختی باشکوه تبدیل شوند، حتی به عنوان گیاهان پرچین. برای متقاعد کردن درختان به یک زندگی مات و فشرده به عنوان درختچه، باید از همان ابتدا به طور منظم قطع شوند. منتظر نمانید تا به ارتفاع مورد نظر برسند. زیرا درختان راش خستگی ناپذیر به سوی آسمان می کوشند و از رشد در عرض با انشعاب متراکم از پایه غفلت می کنند. از ارتفاع رشد 80 تا 100 سانتی متر توصیه می شود حداقل سالی یک بار درخت را هرس کنید. با توجه به رشد سالانه 30 تا 50 سانتی متری، می توان از قیچی چندین بار استفاده کرد تا ظاهری آراسته حفظ شود.
رشد گونه خاص راش تنها معیار بهترین زمان برای هرس نیست. شرایط آب و هوایی محلی و الزامات قانون فدرال حفاظت از طبیعت نیز در نظر گرفته شده است.ما تمام الزامات را برای شما در زیر خلاصه کرده ایم تا بتوانید پرچین راش خود را در زمان مناسب برش دهید:
- توپیاری یکبار مصرف: پایان خرداد
- دوبار تاپیاری: اواخر اردیبهشت و آخر مرداد
- فقط در هوای خشک و ابری بدون تابش مستقیم آفتاب
- برش نازک یا جوانسازی: ژانویه/فوریه در روز بدون یخبندان
- هرس: بلافاصله پس از کاشت یا در پاییز سال کاشت
بین اول مارس تا 30 سپتامبر، فقط هرس سبک گیاهان پرچین ممکن است برای محافظت از پرندگان مولد انجام شود. از این نظر، قانون فدرال حفاظت از طبیعت هیچ محدودیتی برای هرس حرفه ای پرچین راش اعمال نمی کند، زیرا تمرکز بر شکل دهی هماهنگ در میانه فصل رشد است. مداخلات عمیق در رشد، مانند نازک کردن چوب مرده یا هرس جوانسازی رادیکال، باید همیشه در طول خواب زمستانه شیره گیاهی انجام شود و با مقررات قانونی مطابقت داشته باشد.
کار مقدماتی
هرچه پرچین راش بزرگتر باشد، کمتر امکان ایجاد ظاهری دقیق و یکنواخت با دست آزاد وجود دارد. بنابراین، هنگام برش های توپیاری، به حس تناسب خود تکیه نکنید، بلکه از کمک های جهت یابی استفاده کنید. علاوه بر این، هنگام کار نباید از ایمنی غافل شد. کارهای مقدماتی زیر توصیه می شود:
- پرچین راش محل های تکثیر حیوانات وحشی را بررسی می کند
- در صورت لزوم، قرار ملاقات را به تعویق بیندازید تا زمانی که پرندگان یا سایر حیوانات کوچک کار پرورش خود را تکمیل کنند
- در دو سر پرچین راش میله های چوبی را به داخل زمین برانید
- طناب ها را در سطح ارتفاع مورد نظر سفت کنید
- عینک ایمنی، دستکش و لباس آستین بلند بزنید
اگر از ماشین اصلاح دستی پرچین استفاده می کنید، تیغه ها را تیز کنید تا سطوح برش صاف ایجاد کنید.ضدعفونی دقیق با الکل برای همه ابزارهای برش ضروری است تا هیچ عامل بیماری زا یا آفتی نتواند از طریق سطوح برش آلوده از طریق پرچین راش پخش شود.
نکته:
قبل از هرس پرچین راش را با آب اسپری کنید. این کار باعث کاهش استرس روی گیاهان، برش آسان تر، محدود کردن گرد و غبار و تیز نگه داشتن قیچی طولانی تر می شود.
نکاتی برای خوش فرم بودن
برای اینکه پرچین راش به شکلی سالم و با برگهای متراکم رشد کند، جای زیادی برای فرم های طراحی بازیگوش وجود ندارد. برگها فقط در جاهایی می توانند جوانه بزنند که نور کافی برای فتوسنتز وجود داشته باشد. شکل ذوزنقه ای برای تحقق این فرض عالی است. یک پایه پهن به تدریج به تاج باریک تری تبدیل می شود.به لطف سطوح شیب دار در دو طرف پهن و باریک، نور کافی به داخل پرچین راش شما می رسد که به طور موثری از طاسی جلوگیری می کند.
اگر شکل ذوزنقه را دوست ندارید، مستطیل را به عنوان جایگزین در نظر بگیرید. با این حال، شکلی با پایه باریک و رویه پهن برای رشد شدید و شاخ و برگ متراکم مناسب نیست. اگر پرچین راش خود را این کانتور بدهید، به خود سایه می اندازد، در نتیجه شاخه های قسمت پایین برگ های خود را می ریزند و قدرت رشد قابل توجهی را از دست می دهند.
دستورالعمل تاپیاری تابستانی
بعد از اتمام کار مقدماتی، با برش زیر به پرچین راش خود شکل دلخواه بدهید:
- موتور پرچین را از پایین به بالا حرکت دهید
- در مرحله اول سطوح جلو و پشت را برش بزنید
- سپس اضلاع باریکتر را کوتاه کنید
- در مرحله آخر، رویه را به آرامی در امتداد راهنما برش دهید
لطفاً بریده ها را در بالای پرچین راش نگذارید. شاخه هایی که دراز کشیده اند سایه می اندازند و مانع رشد تازه می شوند. بریده ها را با هم روی زمین جمع کنید و در حالت ایده آل آن ها را در خردکن خرد کنید تا در کمپوست بریزید یا به عنوان مالچ استفاده کنید.
نکته:
هنگام برش پرچین راش با قیچی برقی، کابل برق در گرمای لحظه فراموش می شود. برای جلوگیری از قطع تصادفی کابل، کافی است آن را به سمت عقب روی شانه خود قرار دهید.
لاغر شدن در زمستان – اینگونه عمل می کند
از سال چهارم یا پنجم به بعد، چوب مرده می تواند در داخل پرچین راش رشد کند، سایه انداخته و مانع شاخه های حیاتی شود. شاخه های ضعیف یا خیلی متراکم نیز می توانند بر سرزندگی بوته ها تأثیر بگذارند.بنابراین فصل زمستان بدون برگ زمان مناسبی برای نازک کردن پرچین است. چگونه این کار را درست انجام دهیم:
- قطعات مرده بالای زمین
- شات های جانبی ضعیف و کوتاه مدت را از تیر اصلی جدا کنید
- شاخه های قدیمی را از شاخه هایی که خیلی نزدیک به هم هستند جدا کنید
- شاخه های کوتاه در زمین ضعیف به نصف یا برش به یک رشته
قیچی درختچه‌ای مخصوص برای دسترسی به شاخه‌های مربوطه در پرچین راش با شاخه‌های متراکم و بوته‌ای بسیار مفید است. با سر برش چرخشی و دسته‌هایی که دورتر از قیچی‌های هرس معمولی هستند، به راحتی می‌توان شاخه را با تیغه‌ها به دقت گرفت و آن را قطع کرد.
دستورالعمل قلمه زدن بوته
کاشت پرچین راش از محصولات ریشه باعث کاهش قابل توجه هزینه ها می شود.از آنجایی که توده ریشه در حین برداشتن از نهالستان درخت از بین رفت، قطع گیاه تعادل را بازیابی می کند. گیاهان کانتینری ارزان معمولاً فقط 2 تا 3 شاخه اصلی دارند که شرایط شروع ایده آل نیست. به طوری که درختان جوان راش به خوبی به عنوان گیاهان ریشه ای یا ظرفی رشد می کنند و از همان ابتدا به صورت سرسبز شاخه می شوند، کاشت توصیه می شود.
در طول سال کاشت همه شاخه های بدون انشعاب را یک سوم تا نیم قطع کنید. در حالت ایده‌آل، باید قیچی را چند میلی‌متر بالاتر از چشم خواب قرار دهید تا انشعاب‌ها را تشویق کنید. تشخیص چشم های خواب همیشه در شاخه های جوان آسان نیست. اگر انگشت خود را روی پوست قرار دهید، اغلب می توانید گره های برگ را به صورت یک برآمدگی خفیف احساس کنید.
دستورالعمل برش جوانسازی
بدون هرس سالانه گیاهان پرچین در عرض 5 تا 6 سال پیر می شوند.راش بومی نیز از این نظر مستثنی نیست. شاخه های بیش از حد طولانی و برهنه رشد می کنند که به سمت زمین خم می شوند، به طوری که پرچین به تدریج از هم می پاشد. اگر پرچین راش شما به چنین سرنوشتی دچار شده است، دلیلی برای پاکسازی آن نیست. هر درخت راش پتانسیل زندگی 400 سال یا بیشتر را دارد. با یک برش رادیکال جوانسازی می توانید روحیه خود را بیدار کنید و رشد خود را دوباره ادامه دهید. اینجوری کار میکنه:
- پرچین راش را برای یافتن حیوانات وحشی ساکن در آن در ژانویه/بهمن ماه بررسی کنید
- همه شاخه ها را به ارتفاع 30 سانتی متر برش دهید
- چوب های مرده را از پایه جدا کنید
در آغاز فصل رویش بعدی درختان راش دوباره از عصای باقیمانده جوانه خواهند زد. از ارتفاع 80 سانتی متری، ریتم توصیه شده تاپیاری تابستانی و نازک شدن زمستانه آغاز می شود. برای اینکه یک باغ طبیعی را از یک پرچین کامل محروم نکنید، می توانید برش جوانسازی را در 2 تا 3 مرحله پخش کنید.اینها هر 12 ماه یکبار در اواخر زمستان انجام می شود.
بستن زخم فقط در موارد استثنایی
برش حرفه ای شکل و مراقبت هیچ بریدگی عمده ای روی پرچین راش شما باقی نمی گذارد، زیرا تنها رشد سال گذشته قطع شده است. اگر شاخه های زمینی قدیمی یا چوب های مرده را در اواخر زمستان جدا کنید، گاهی اوقات زخم های بزرگی ایجاد می شود. در سال‌های قبل، باغبان مربوطه با نیت خوب برای حمایت از روند بهبود، به یک بسته ضد آب و ضد هوا روی زخم متوسل شد.
نتایج تحقیقات مدرن نشان می دهد که مهر و موم کردن بریدگی درختان نسبتاً برای بهبودی مضر است. قدرت خود درمانی گیاهان تحت تأثیر آماده سازی های مصنوعی به طور قابل توجهی متوقف می شود یا حتی کاملاً از آن جلوگیری می شود. با چوب کامبیوم تقسیم سلولی خود در امتداد لبه های زخم، گیاهان تلاش می کنند تا سطح برش را سرریز کنند. بنابراین در مراقبت از چوب مدرن تا حد زیادی از بسته شدن زخم اجتناب می شود.فقط پس از یک برش زمستانی می توان لبه های زخم را با خمیر درخت تنفس پذیر پوشاند تا از بافت سلولی ارزشمند در برابر یخ زدگی و خشکی محافظت کند تا زمانی که بتواند وظیفه ترمیم زخم خود را در بهار انجام دهد.
مراقبت مناسب بعد از هرس
هر پرچین راش مستقر و ریشه دار خودکفا بوده و به جز هرس به مراقبت بیشتری نیاز ندارد. گیاهان پرچین هنوز هم برای تامین مواد مغذی پس از برش سپاسگزار هستند. پس از نازک شدن در اواخر زمستان و توپیاری در تابستان، با کمپوست رسیده و براده های شاخ کوددهی کنید. کود آلی را روی دیسک ریشه بمالید، آن را به آرامی داخل آن بمالید و دوباره آبیاری کنید.
پرچین راش تازه کاشته شده باید در چند سال اول با رقابتی به شکل چمن و علف های هرز مبارزه کند. بنابراین، لطفاً با وجین منظم، دیسک ریشه را آزاد نگه دارید.یک لایه مالچ از برگ، پوست درخت کاج یا مالچ پوست معمولی به طور موثر رشد علف های هرز را سرکوب می کند. در سال‌های بعد، شاخ و برگها آنقدر روی زمین سایه می‌اندازند که به سختی هیچ گیاه دیگری می‌تواند جای پایی در اینجا پیدا کند.
نتیجه گیری
اگر پرچین راش خود را در سنین جوانی ببرید، از زمین تا تاج به دیواری مات و سبز تبدیل می شود. حتی یک برش یکباره در پایان ماه ژوئن ظاهری آراسته را حفظ می کند. اگر این دستورالعمل ها را دنبال کنید، هرس متوسط در اواخر ماه مه و اواخر آگوست یک پرچین تزئینی را برای شما به ارمغان می آورد که به نظر می رسد از ابتدا پوست کنده شده است. شکل ذوزنقه ای گیاهانی را تضمین می کند که غرق نور هستند و نمی توانند طاس شوند. نازک شدن زمستانی نیز کمک ارزشمندی به شاخ و برگ های متراکم و شادابی جوانی تا سنین بالا می کند. یک برش جوانسازی در اواخر زمستان در ارتفاع زانو باعث می شود که رشد دوباره روی پرچین راش مسن و سالخورده ادامه یابد.
