همه نمایندگان Prunus laurocerasus قوی و انعطاف پذیر هستند. این ویژگی‌ها در ترکیب با شاخ و برگهای انبوه و همیشه سبز، لورهای گیلاس را به گیاهان پرچین محبوب تبدیل کرده است. درخت به ندرت در موقعیت انفرادی یافت می شود. با توجه به این واقعیت که شما می توانید در مدت زمان کوتاهی تنها با چند گیاه، یک صفحه نمایش جذاب برای حفظ حریم خصوصی باغ خود ایجاد کنید، تعجب آور نیست. گیاهان همیشه سبز با گیاهان همسایه خزان کننده خود از نظر مراقبت تفاوت اندکی دارند. چند ویژگی خاص نیز باید در هنگام کشت در نظر گرفته شود.
بی نیاز و مراقبت آسان
گیاه با برگهای بیضوی و رشد سریعش همچنان محبوبیت زیادی دارد. خویشاوند نزدیک گیلاس و آلو شاخ و برگ سبز خود را حتی در زمستان حفظ می کند و در باغ لخت چشم نوازی می کند. شما می توانید طیف وسیعی از انواع و فرم های هیبریدی را از خرده فروشان متخصص خوب خریداری کنید. گیاهان از نظر عادت رشد، اندازه و رنگ برگ متفاوت هستند. انواع مختلف گیلاس لورل یک چیز مشترک دارند: گیاهان به سختی در مورد مکان خود حساس هستند. درختان برای شکوه کامل شاخ و برگ خود به شرایط زیر نیاز دارند:
- مکان‌های کاشت کاملاً سایه‌دار مانع از رشد گیلاس لورل می‌شوند
- گیاه برای کاشت زیر درختان مناسب نیست
- گیاهان باید در تمام طول سال آبیاری شوند
- تحمل کمی برای غرقابی
Prunus laurocerasus قوی است، اما این گیاه برای هر نوع باغی مناسب نیست. بسته به تنوع، ارتفاع و عرض گیاهان به بیش از 300 سانتی متر می رسد. اگر لور گیلاس را به عنوان پرچین حریم خصوصی پرورش می دهید، باید فاصله کافی را در نظر بگیرید. عمق 60 سانتی متر یا بیشتر برای نمونه های قدیمی غیر معمول نیست. در خواص کوچکتر، رشد قوی گیاهان به سرعت می تواند مشکل ساز شود. به همین دلیل گیاه همیشه سبز برای کشت طولانی مدت در گلدان نیز مناسب نیست.
نکته:
از اسفند تا مردادماه، لور گیلاس باید در فواصل زمانی معین با مواد مغذی تامین شود. این کار را می توان با کود آهسته رهش از بازار یا با پخش کمپوست انجام داد.
زمان ایده آل کاشت
گیاهان چند ساله خانگی یا خریداری شده را می توان از بهار تا اواخر پاییز به باغ پیوند زد. تابستان مخصوصاً برای کالاهای عدل بندی شده مناسب است، اگرچه در هنگام کاشت باید چند نکته مرتبط را در نظر گرفت:
- در گرمای ظهر درختان را نکارید
- شبکه ریشه ابتدا باید آب کافی حمام کند
- لور گیلاس را تا لبه بالایی ریشه وارد کنید
- خاک نباید خشک شود
- آب منظم
- حفظ حداقل فاصله بین تک درختان
- از نزدیکی فوری به محدوده املاک و دیوارهای خانه خودداری کنید
روزهای بدون یخبندان در بهار برای درختچه های با ریشه لخت مانند قلمه مناسب است. تا زمانی که برگ ها و جوانه ها ظاهر می شوند، قسمت های زیرزمینی گیاه باید محکم شود. برای محافظت در برابر سرما، یک لایه ضخیم از چوب برس یا مالچ پوست را در اطراف درخت بمالید. این ماده گرم می شود و در عین حال مواد مغذی مهمی را برای لور گیلاس تامین می کند.
پاییز بهترین زمان برای جابجایی درختان همیشه سبز به محل نهایی خود در باغ است.در فصل سرد، گیاه می تواند روی رشد ریشه های خود تمرکز کند تا در بهار گرم به شدت جوانه بزند. با آماده سازی مناسب، لازم نیست از سرما و برف بترسید. در عمل نشان داده شده است که در بسیاری از موارد لور گیلاس به جای سرمازدگی به دلیل خشکسالی در زمستان می میرد. قبل از کاشت از نفوذ کامل ریشه گیاه به داخل گلوله خاک مطمئن شوید.
فقط گیاهان قوی در فصل سرما سالم می مانند. شما باید درختان ضعیف یا ضعیف را در یک سطل در مکانی مقاوم در برابر سرما زمستان گذرانی کنید. به عنوان مثال، ظروف را به طور ضخیم با کرفس بپیچید و در قسمت حفاظت شده دیوارهای خانه یا در گاراژ خنک نگهداری کنید.
آماده سازی سایت
علاوه بر بهترین زمان کاشت، آماده سازی محل نیز نقش بسزایی دارد. این گیاه اهمیتی نمی دهد که بستر دارای ارزش قلیایی یا اسیدی باشد. لور گیلاس می تواند با هر مقدار pH مقابله کند. تنها مورد نیاز خاک عبارتند از:
- غنی از هوموس
- نفوذ
- عمق
- کمی رسی
خاک خشک و به شدت فشرده بر رشد درختان اثر منفی دارد. ریشه ها فقط می توانند به اندازه کافی رشد نکنند و قادر به جذب آب و مواد مغذی در مقادیر زیاد نیستند. مالچ پاشی منظم و گسترده برای حمایت موثر از رشد گیاهان ضروری است. با یک اقدام ساده می توانید با این فعالیت پرزحمت مقابله کنید و بستر را برای همیشه شل کنید. خاک رس منبسط شده یا سنگریزه های کوچک را در سطح وسیعی در خاک کار کنید.هنگام ایجاد پرچین، بستر تا عمق حداقل 20 سانتی متری برداشته می شود و زمین حفاری شده با هوموس و مواد معدنی مخلوط می شود.
نکته:
همه قسمت های گیاه لورل گیلاس سمی است. برای جلوگیری از تماس مستقیم با پوست دستکش بپوشید.
حداقل فاصله هنگام کاشت پرچین
برای اینکه لور گیلاس خودش را پیدا کند باید در کاشت چند قانون رعایت شود. حداقل فاصله یکی از این نکات مربوطه است. چوب ترجیحاً به عنوان پرچین استفاده می شود. هنگام ایجاد دیوار محرمانه متراکم و همیشه سبز، گیاهان منفرد نباید مانع رشد یکدیگر شوند. 3 بوته در هر متر تنها پس از دو تا سه سال مانعی غیر قابل نفوذ ایجاد می کند. اگر می خواهید کمی بیشتر وقت بگذارید، حداقل فاصله حدوداً 110 سانتی متری را بین گیاهان جداگانه حفظ کنید. برای گونه های کوچکتر و ضعیف تر، فاصله را می توان تا 90 سانتی متر کاهش داد.
نتیجه گیری
درخت محبوب یک گیاه پرچینی با رشد قوی و قوی است. هنگام مراقبت از خانواده گل رز، فقط باید چند نکته مرتبط را در نظر گرفت. بهترین زمان برای کاشت درخت زینتی همیشه سبز پاییز است. محصولات عدل دار با سیستم ریشه ای توسعه یافته به راحتی در زمستان با دمای زیر صفر مقابله می کنند. گیاهان ضعیف و بدون ریشه در بهار و تابستان به باغ پیوند زده می شوند. عیب: تلاش برای نگهداری کمی بیشتر است و گیاهان قبل از سازگاری با مکان جدید به زمان بیشتری نیاز دارند.
