کاشت گلایول – بهترین زمان برای کاشت چه زمانی است؟ گلایول ها که از خانواده زنبق هستند، در درجه اول به دسته گیاهان زینتی تعلق دارند و هم در باغ و هم به عنوان گل های بریده در گلدان های بلند محبوب هستند. گلایول ها در انواع و رنگ های بسیار متنوعی موجود هستند و به طور کلی یک گونه گیاهی بلند در نظر گرفته می شوند - ارتفاع آنها تا 150 سانتی متر می رسد. مراقبت از این گیاهان پرطرفدار و رنگارنگ گلدار نسبتاً آسانی است و اگر نکات مراقبتی زیر را رعایت کنید، به سرعت هر باغ زینتی را غنی می کنند!
بهترین زمان کاشت
به طور کلی گلایول ها آن را گرم دوست دارند و به همین دلیل در بهار/تابستان کاشته می شوند. ماه آوریل به عنوان زمان اصلی کاشت برای اکثر گونه های گلایول در نظر گرفته می شود. زمان گلدهی اصلی گلایول ها از خرداد تا شهریور است.
بسیاری از واریته ها را می توان تا تابستان (حدود فروردین تا خرداد) کاشت.
مهم: اگر هنوز خطر یخبندان شبانه در فروردین وجود دارد، حتماً باید تا اردیبهشت یا ژوئن قبل از کاشت صبر کنید - گلادیول ها به سرما بسیار حساس هستند و هم پیازها و هم گیاهان به هیچ وجه نباید در معرض سرما قرار گیرند. یخ زدگی شد.
از آنجایی که دوره گلدهی گلایول در بسیاری از موارد بسیار کوتاه است (حدود ۲ هفته)، امکان گسترش بصری آن در بستر با کاشت انواع مختلف زودگل، میان‌دوره‌ای و دیرگل وجود دارد. در صورت نیاز این کاشت بعدی می تواند تا تیرماه انجام شود.
انواع وحشی گلایول ها (مانند گونه های Siegwurz) را نیز می توان در باغ کاشت. آنها معمولاً کمتر از گونه های نجیب رشد می کنند و حساس نیستند. بنابراین می توان آنها را در اوایل اکتبر قرار داد.
نکات مراقبتی بیشتر: مکان و کاشت
گلادیول باید در مکانی محافظت شده و آفتابی کاشته شود.
خاک باید غنی از مواد مغذی و قابل نفوذ آب باشد. قبل از کاشت گلایل می توان با استفاده از هوموس یا کمپوست مواد مغذی خاک را تامین کرد.
خاک را باید همیشه مرطوب نگه داشت، اما از غرقابی اجتناب کرد.
پیازهای گلایل را باید در عمق تقریبی 10 سانتی متر در خاک، به صورت گروهی یا ردیفی با فاصله کاشت تقریباً 15 سانتی متر کاشت. کاشت ارقام مشابه با هم توصیه می شود.
هر چه گیاه در نهایت بزرگتر و پهن تر باشد، فضای بیشتری در خاک باید داشته باشد. برای ارقام با رشد بسیار بلند، عمق کاشت و فاصله کاشت باید چند سانتی متر افزایش یابد.
واریته‌های کم‌رشد (وحشی) را می‌توان کمی نزدیک‌تر به یکدیگر کاشت و نیازی به کاشت آنها در عمق خاک (تقریباً 6-8 سانتی‌متر عمق کاشت و تقریباً 10 سانتی‌متر فاصله کاشت) است.
در خاکهای شنی یا خیلی سست، معمولاً پیازهای گونه های گلایول بلند باید کمی عمیق تر کاشته شوند تا پایداری کافی به آن ها بدهد. به علاوه در صورت لزوم می توان ساقه ها را به میله های ثابت گره زد.
مراقبت در دوران گلدهی
همانطور که قبلا ذکر شد، خاک باید همیشه مرطوب باشد، اما هرگز خیلی مرطوب نباشد.
گلادیول ها نیازی به لقاح ندارند. آنها همچنین نباید در خاک تازه کوددهی شده کاشته شوند.
ساقه گل باید پس از گلدهی قطع شود تا از ضعیف شدن پیازها در اثر تشکیل بذر جلوگیری شود. البته می توان تک تک ساقه های گل را نیز در زمان گلدهی قطع کرد تا به عنوان گل شاخه بریده در گلدان استفاده شود.
اما اگر قرار است غده گیاه زمستان گذرانی شود، در طول فصل رشد، گلهای زیادی نباید قطع شود تا در سال آینده دوباره گلایول با شکوفه شکوفه تولید شود.
پس از دوره گلدهی: گلایول ها با موفقیت زمستان گذرانی می کنند
از آنجایی که گونه‌های اصیل‌تر گلادیول‌ها، همانطور که قبلاً گفته شد، سرما را دوست ندارند و مقاوم نیستند، پیازها را باید در داخل خانه آورد تا زمستان‌گذرانی کنند.
گیاهان حداکثر تا اوایل مهرماه پس از پژمرده شدن از روی زمین جدا می شوند، اما در هر صورت قبل از اولین یخبندان.
بقایای گل آذین حدود 5 تا 10 سانتی متر بالای غده بریده می شود.
قبل از نگهداری غده ها باید از نظر آفت و پوسیدگی بررسی شوند.
سپس غده ها باید خشک شوند - در طول زمستان نباید مرطوب و پوسیده شوند. در روزنامه پیچیده شده و می توان آنها را مثلا در انبار نگهداری کرد و به هیچ وجه نباید با یخ زدگی تماس پیدا کند.
برخی از اشکال وحشی گلایول ها نسبتاً مقاوم هستند و نیازی به زمستان گذرانی ندارند - با این حال، آنها نیاز به محافظت در زمستان دارند (مثلاً برگهای خشک).
تکثیر گلایول
ممکن است در تابستان غده های مولد روی غده ها تشکیل شوند. اینها را می توان پس از حفاری در پاییز حذف کرد و در زمستان باقی گذاشت. در بهار آنها را روی بستر کاشت می‌کنند تا گلایول‌های جدید رشد کنند.
کنترل آفات
گیاهان و گلهای گلایول می توانند توسط به اصطلاح پای مثانه گلایولوس (" تریپس") مورد حمله قرار گیرند. با لکه های خاکستری مایل به سفید روی برگ ها که به تدریج گسترش می یابند قابل تشخیص است. گل ها نیز می توانند تحت تأثیر قرار گیرند: هنگام آلوده شدن، نواحی خشک و سفید شده روی لبه ها و نوک ظاهر می شوند و در موارد شدید گل ها فلج می شوند.
اگر پای تاول گلادیول آلوده باشد، می توان نواحی آسیب دیده را برای جلوگیری از گسترش آن قطع کرد.
پس از حفاری در پاییز، هر دو پیاز گیاهان سالم و آلوده باید بررسی شوند: در صورت عدم وجود اثر آفت در غده، می توان بقیه گل آذین را نیز از گیاهان آفت زده در داخل جدا کرد. به منظور محافظت موفقیت آمیز غده ها برای زمستان گذرانی.با این حال، غده هایی که قبلاً آلوده شده اند باید دور ریخته شوند.
گلادیول ها همچنین می توانند توسط سایر بیماری های قارچی مورد حمله قرار گیرند. هرس از گسترش آنها جلوگیری می کند، در موارد سرسخت تر، گیاهان ممکن است نیاز به درمان قارچ کش داشته باشند.
اگر در مراقبت از گلایل به چند مورد اما مهم این گیاه زیبا و پرطرفدار توجه کنید، می توانید برای مدت طولانی از فراوانی و رنگ آن لذت ببرید! پیازهای گلایول که به خوبی از آنها مراقبت شده است را می توان هر سال برای سالها منتشر کرد تا به طور مرتب در تابستان بسترهای گل و زینتی را غنی کند!
زمان کاشت غده گلایل
گلادیول به صورت غده کاشته می شود، بهترین زمان کاشت از اواسط فروردین تا اواخر اردیبهشت یا اوایل خرداد می باشد. اگر قرار است غده ها دوباره در پاییز کنده شوند و زمستان گذرانی شوند، کاشت آنها در فروردین ماه توصیه می شود تا گیاه پس از گلدهی همچنان فرصت کافی برای ذخیره مواد مغذی در غده خود برای زمستان و سال بعد داشته باشد.
کاشت گلایول
غده گلایول در خاکی که تا حد امکان غنی از مواد مغذی و سست باشد کاشته می شود که همیشه باید کمی مرطوب نگه داشت. بهترین مکان سرپوشیده با آفتاب مستقیم است. غده حدود 10 سانتی متر در زمین قرار می گیرد و سمت صاف آن پایین است و با خاک پوشانده می شود. در خاک بسیار سبک می توان غده را کمی عمیق تر نیز کاشت تا بعداً حمایت لازم را داشته باشد. چندین غده به فاصله حدود 20 سانتی متر از یکدیگر نیاز دارند. مخصوصا واریته هایی که خیلی بلند میشن باید ساقه گلشون تکیه گاه باشه تا بعدا خم نشه.
گلادیول های زمستان گذران
غده‌های گلادیول مقاوم نیستند و به همین دلیل باید در پاییز زمانی که برگ‌هایشان رشد کرده‌اند از زمین جدا شوند. خاک، قسمت های مرده و بقایای برگ ها باید با دقت حذف شوند.برای خشک شدن کامل، غده ها بهتر است در هوای خوب در فضای باز قرار بگیرند. سپس می توان آنها را در یک جعبه چوبی یا جعبه مقوایی در اتاقی تاریک و مطبوع با دمای حداکثر 15 درجه سانتیگراد تا بهار نگهداری کرد. در طول زمستان و همچنین قبل از کاشت مجدد، غده های پوسیده و کپک زده جدا می شوند. گلادیول ها را نباید در همان مکان پارسال کاشت وگرنه برای شکوفه دادن تنبل می شوند.
گلادیول به عنوان گل بریده
برای استفاده از گلایول های باغچه به عنوان گل آرایی در خانه باید با باز شدن اولین گل روی گل آذین آن ها را برید. سپس تمام گل های دیگر به تدریج در گلدان باز می شوند. برای اطمینان از ماندگاری بیشتر، هنگام برش، اطمینان حاصل کنید که تا آنجا که ممکن است برگ ها روی ساقه باقی می مانند. اگر ساقه گل مستقیماً از روی زمین قطع شود، دیگر غده نیز نمی تواند تشکیل شود، بنابراین ممکن است برای سال آینده غده های جدیدی خریداری شود.حتی برای گونه هایی که فقط در ماه سپتامبر یا بعد از آن شکوفه می دهند، معمولا ارزش حفظ غده ها را ندارد.
