علفهای هرز در درزهای بین سنگفرش متوقف نمی شوند. گونه های بی شماری به ویژه در اینجا شرایط بهینه را پیدا می کنند. هنگامی که یک علف هرز رشد کرد، معمولاً زمان زیادی طول نمی کشد تا اینکه تکثیر شود، سایر علف های هرز رشد کرده و به سرعت در طول چندین متر در درزهای سنگ فرش پخش می شوند. مبارزه با علف های هرز یکی از محبوب ترین فعالیت ها به خصوص بین سنگ فرش نیست. در اینجا خواهید فهمید که کدام روش ها سریعتر یا کمتر کار می کنند، چه کاری را نباید انجام دهید و چگونه می توانید هوشمندانه از آن جلوگیری کنید.
درمان های خانگی
اگر نمی‌خواهید به محصولات شیمیایی تکیه کنید، می‌توانید با ترفندهای ساده خانگی با علفهای هرز در درزهای سنگفرش مقابله کنید. اما مراقب باشید، زیرا مواد کشنده علف های هرز نیز در اینجا پنهان شده است که استفاده از آنها فقط به میزان محدود مجاز است و در صورت نادیده گرفتن می تواند مجازات های بسیار گران قیمتی را در پی داشته باشد.
علف هرز
ملایم ترین، اما احتمالاً سخت ترین راه برای از بین بردن علف های هرز، بیرون کشیدن آنها با دست است. بیرون کشیدن یک علف هرز از اینجا و آنجا در حین عبور مطمئنا راحت ترین روش است، اما موثرترین روش نیست، زیرا علف های هرز ایستاده به تکثیر ادامه می دهند. در اینجا فقط در صورتی موفقیت بلندمدت خواهید داشت که همه علف های هرز در اتصالات سنگ را در یک بازه زمانی کوتاه با دقت بیرون بکشید.
می توانید وجین علف های هرز را با اسکراپر مفصلی که مخصوص کنترل علف های هرز در شکاف های باریک ساخته شده است، ساده کنید.آنها به وضوح از انگشتان شما محافظت می کنند. به اصطلاح برش علف های هرز تلسکوپی که می توان یک اسکراپر مفصلی را نیز درون آن قرار داد، ایده آل هستند. با استفاده از این دستگاه دیگر نیازی به خم شدن ندارید، از پشت خود محافظت می کنید و می توانید ریشه هایی را که محکم در زمین گیر کرده اند با یک علف شکن باریک کاملاً جدا کنید.
نکته:
ریشه ها به راحتی از درزهای سنگفرش جدا می شوند اگر خاک داخل شکاف ها به خوبی خیس بخورد. قبل از شروع علف هرز، آب باید حدود یک ساعت به عمق خاک برسد.
آب آشپزی
با استفاده از آب داغ جوشان می‌توانید علفهای هرز را در درزهای سنگی که ریشه‌های کم‌عمق و ظریف هستند، به طور موثری از بین ببرید، مانند:
- بومادران معمولی (Achillea millefolium)
- پای خرس جوان (Astragalus glycyphyllos)
- فلیبن کانادایی (Conyza canadensis)
برای قاصدک، خار و یا موارد مشابه، این روش از بین بردن علف های هرز فقط در صورتی مناسب است که آنها گیاهان جوان کوچکی باشند که شاخه های آن هنوز نازک بوده و ریشه ها هنوز تقویت نشده باشند.
آب جوش، ساختار ریز گیاه را از بین می برد و باعث ریزش آن می شود. بسته به نوع علف هرز، این فرآیند معمولا بین دو تا چهار روز طول می کشد. ممکن است مجبور شوید چندین بار آب داغ بریزید که در نهایت روند مرگ را تسریع می کند. از آنجایی که درزهای بین سنگفرش ها معمولاً بسیار باریک هستند، کمی مهارت لازم است تا آب به اندازه کافی جریان یابد تا بتوان به ریشه ها نیز رسید.
پاک کننده فشار قوی
تنها در صورتی می توانید با یک شوینده پرفشار به نتیجه امیدوارکننده ای برسید که از آن حداقل 100 بار استفاده کنید و مستقیماً در مفاصل نگه دارید.بیشتر انواع علف های هرز ریشه های کم عمقی دارند و معمولاً به دلیل فشار بالای آب به راحتی می توان آنها را بیرون زد. با این حال، با پاک کننده فشار بالا، زمین یا سنگ ریزه را نیز از درزها بیرون می آورید، که سودی ندارد، به خصوص با اتصالات گسترده تر. بنابراین این روش فقط برای مفاصل حداکثر تا سه میلی متر توصیه می شود.
سوختن
روش بسیار رایج برای از بین بردن علف های هرز سوزاندن است. این کار با مشعل گازی معمولی کمپینگ امکان پذیر نیست. برای این منظور مشعل های گازی مخصوصی با کارتریج گاز یکپارچه وجود دارد که از خرده فروشان تخصصی یا فروشگاه های سخت افزاری موجود می باشد. در اینجا شعله را برای چند ثانیه روی علف نگه دارید تا بسوزد. سپس به خوبی در مفاصل هدف گیری کنید تا شعله به ریشه نیز برسد. هسته ریشه همیشه در ناحیه بالایی قرار دارد. اگر این سوزانده شود، ریشه دیگر نمی تواند رشد کند و بقیه می توانند در زمین باقی بمانند. بنابراین حذف بعدی ضروری نیست.
نکته:
هنگامی که از مشعل به عنوان علف کش استفاده می کنید همیشه از عینک ایمنی استفاده کنید زیرا جرقه های کوچکی ایجاد می شود و ذرات گرم گیاه می توانند به اطراف پرواز کنند. اگر اینها وارد چشم شما شوند، ممکن است آسیب جدی به شما وارد شود.
قانون علف کش
اگرچه سرکه و نمک در غلظت‌های مناسب به‌خاطر اثربخشی فوق‌العاده‌شان در برابر علفهای هرز شناخته شده‌اند، اما استفاده از آنها برای از بین بردن علفهای هرز در «مناطق بدون پلمپ» طبق قانون ممنوع است. "سطوح آب بندی نشده" شامل سطوح سنگ فرشی است که لایه محافظ آب بندی ندارند و در نتیجه رطوبت به داخل خاک نفوذ می کند.
این توسط قانون حفاظت از گیاهان تنظیم شده است، که بیان می کند که سرکه و نمک به عنوان کشنده علف های هرز نیاز به غلظت بالایی دارند و بنابراین به دلیل عدم توانایی در تجزیه زیستی، خطرات زیست محیطی ایجاد می کنند.
به طور خلاصه این یعنی:
شما نباید از این «درمان‌های خانگی» در تراس آسفالت‌شده، راهرو یا مکان‌های دیگر با دسترسی به زمین استفاده کنید، در غیر این صورت ممکن است با جریمه‌ای تا سقف 50000 یورو مواجه شوید.
علف کش شیمیایی
طیف علف کش های شیمیایی گسترده است. دسته به سرعت به محصولی نامناسب تبدیل می شود.
همانطور که در مورد کنترل علف های هرز با سرکه و/یا نمک، علف کش های شیمیایی نیز وجود دارند که در صورت استفاده در مکان های نامناسب، به دلیل نقض قوانین حفاظت از محیط زیست و یا حفاظت از گیاهان، می توانند عواقب جنایی داشته باشند. به عنوان مثال، علف کش های متعددی برای چمن ها وجود دارد که برای علف های هرز در درزهای سطوح سنگ فرش شده کاملاً نامناسب هستند.
اگر علف کش برای اتصالات بین سطوح سنگفرش مناسب باشد، باز هم به طور خودکار در همه جا قابل اجرا نیست.به عنوان مثال، تراس هایی که توسط چمن احاطه شده اند، شرایط محیطی متفاوتی را نسبت به مسیرهای پیاده روی که مستقیماً با حوضچه هم مرز هستند، ارائه می دهند. در اینجا مهم است که به مناطق کاربرد هر علف کش توجه شود.
محدوده ای از محصولات برای اتصالات بین سنگفرش وجود دارد که به طور خاص برای هر شرایط محیطی مختلف طراحی شده است. موثرترین و در نتیجه گسترده ترین قاتل علف های هرز شامل مواردی است که حاوی گلایفوسیت هستند. با این حال، ما به شدت توصیه می کنیم که این کار را نکنید! گلایفوسیت بحث برانگیز است زیرا مشکوک به سرطان زا بودن آن است. لطفا از خود و اطرافیانتان در برابر اثرات مضر عوامل شیمیایی محافظت کنید.
پیشگیری
بریدن غنچه
هرجا علفهای هرز بذری در منطقه مشاهده کردید باید فوراً اقدام کنید و جوانه هایی را که ممکن است وجود داشته باشد را قبل از رسیدن بذر و انتقال بذرها به درزهای سنگفرش توسط باد یا پرندگان فوراً قطع کنید.به این ترتیب حداقل از گسترش بیش از حد جلوگیری می کنید و سطح بالایی از کنترل علف های هرز را فراهم می کنید.
ریشه علف هرز
اگر علف های هرز ریشه قبلاً در باغ شما یا در درز سنگ فرش شما مستقر شده اند، البته باید فوراً حذف شوند یا با استفاده از علف کش ها از بین بروند. در بیشتر موارد، علفهای هرز را میتوان حتی پس از مردن از شکاف‌ها بیرون کشید و معمولاً در کمپوست دور ریخت. اشتباه! همیشه ریشه به طور کامل کشته نمی شود. اگر پس از آن در یک توده کمپوست ریخته شود، ریشه های نیمه زنده مقدار زیادی مواد مغذی دریافت می کنند تا دوباره رشد ریشه را تحریک کنند. به همین دلیل، شما هرگز نباید علف های هرز ریشه ای را در انبوه کمپوست بیندازید، بلکه آنها را در سطل زباله بیندازید.
شن
بهترین اقدام پیشگیرانه این است که هنگام برنامه ریزی سنگفرش، بستر بهینه را انتخاب کنید.آنچه در اینجا رایج است لایه عمیقی از شن یا شن است که باید حداقل 25 سانتی متر طول داشته باشد قبل از اینکه به یک لایه متراکم و صاف "فشرده" شود. این امر باعث می شود که بسیاری از انواع علف های هرز مشترک ریشه در خاک ایجاد کنند.
اما برخی از انواع علف های هرز نیز هستند که نیازی به خاک ندارند مانند خزه. سپس این یک پایه عالی برای رشد علف های هرز بیشتر است. اما به عنوان یک قاعده، با یک لایه شن ضخیم مناسب در زیر سنگفرش، باید در چند سال اول از علف های هرز در درزها آرامش خاطر داشته باشید.
پشم علف هرز
علاوه بر شن، پشمک مخصوص علف های هرز نوید پیشگیری طولانی مدت از علف های هرز در مفاصل را می دهد. این قبل از سنگفرش در بالای لایه شن یا شن قرار می گیرد. پشم های باکیفیت برای چندین دهه دوام می آورند و به قدری شبکه ای متراکم هستند که عبور ریشه ها یا سایر قسمت های گیاه تقریباً غیرممکن است.اما همچنان به رطوبت اجازه نفوذ می دهد.
بستن مفصل
معمولاً برای بستن درزهای سنگ فرش از شن، خاک یا ملات شنی استفاده می شود. با این حال، این کمتر برای پیشگیری از علف های هرز توصیه می شود. ملات مخصوص سنگفرش وجود دارد که اتصالات را به میزان قابل توجهی بیشتر آب بندی می کند، اما همچنان خاصیت نفوذپذیری آب را حفظ می کند. اگر می‌خواهید در حالت امن باشید، از ملات مشترکی استفاده کنید که کاملاً در برابر آب نفوذ ناپذیر است و بنابراین هیچ سطح حمله‌ای برای دانه‌ها یا ریشه‌ها ایجاد نمی‌کند.
اما این عیب دارد که اگر سنگفرش دقیقاً در سطحی نباشد که آب به طور یکنواخت تخلیه شود، آب باران می تواند روی سنگفرش جمع شود. ضمنا بعد از دوغاب هم میتوان استفاده کرد.
پاکسازی سرکه
اگرچه سرکه به عنوان علف کش در مسیرهای سنگفرش ممنوع است، اما می توان از سرکه پاک کن یا مخلوط سرکه و آب با غلظت کمتر استفاده کرد و برای جلوگیری از علف های هرز استفاده کرد.اگر از سرکه برای تمیز کردن سنگفرش ها به طور مرتب استفاده می کنید، می توانید حتی کوچکترین علف های هرز را با بهترین ساختار حذف کنید. اگر هنگام تمیز کردن از یک اسکرابر قوی یا جاروی سخت استفاده کنید، ایده آل است تا بتوانید با خیال راحت دانه های گیر کرده را از روی سنگ ها جدا کنید. در طول ماه های تابستان، تمیز کردن با سرکه تقریبا هر دو هفته یکبار توصیه می شود. اما مطمئن شوید که فقط به اندازه تمیز کردن معمولی از سرکه پاک کننده استفاده کنید.
آب بندی
هنگام آب بندی، سنگفرش ها کاملا با لایه محافظ پوشانده می شوند. با این حال، اتصالات مهر و موم شده برای این لازم است. آب بندی نه تنها باعث می شود که سنگ فرش ها برای مدت طولانی نو به نظر برسند، بلکه باعث می شود که هیچ گیاه سبزی روی آنها یا در درزها ننشیند.
نتیجه گیری
مبارزه با علفهای هرز در درزهای بین سنگفرشها عموماً فعالیتی نامطلوب است.احتمالاً تا ابد محافظت کلی از علفهای هرز وجود نخواهد داشت، اما به لطف روش‌های مؤثری مانند روش‌هایی که در اینجا توضیح داده شد، حداقل می‌توانید بهینه‌ترین گزینه را برای خود انتخاب کنید و با برخی کاربردها، سنگفرش بدون علفهای هرز برای کل تابستان و بسته به آن در پیشگیری، همچنین برای سالهای زیادی. این توصیه ها و نکات باعث صرفه جویی در وقت، هزینه و تلاش های غیر ضروری می شود.
