استفاده از گچ سازه در داخل در واقع بسیار آسان است اگر چند فاکتور در نظر گرفته شود. از انتخاب و اختلاط گرفته تا کاربرد و ساختار گچ، نکات کاربردی برای کسانی که خودتان آن را انجام می دهند، داریم.
انتخاب
گچ های سازه ای در انواع مختلف موجود می باشد. نکات زیر متمایز می شوند:
مواد
گچ های معدنی بسیار قابل تنفس هستند و بنابراین باعث ایجاد آب و هوای مطبوع در داخل خانه می شوند. آنها همچنین نسبتاً ارزان هستند.اما گچ معدنی باید تهیه و مخلوط شود. این تلاش با گچ های رزین سیلیکونی ضروری نیست، زیرا آنها از قبل در سطل موجود هستند. از طرفی گچ رزین سیلیکونی تنفس کمتری دارد و کمی گرانتر است.
غلات
اندازه دانه تعیین می کند که گچ چقدر ریز یا درشت باشد. گچ های ریز باعث سطح صاف تر می شوند، در حالی که گچ های درشت تر ظاهر روستایی بیشتری دارند.
کم
گچ سازه از قبل رنگی موجود است. این گونه ها برای دیوارهایی که در معرض تنش بیشتری هستند مناسب هستند. خراش ها کمتر به چشم می آیند زیرا سفید به نظر نمی رسند اما همرنگ سطح هستند. با این حال، همه انواع گچ، از جمله انواع بدون رنگ، می توانند چندین بار رنگ شوند.
ساختار – نکات
گچ های سازه ای طیف گسترده ای از ساختارهای سطحی مختلف را ارائه می دهند. امواج یا دایره هایی که برای ایجاد الگوی منحصر به فرد خود برداشته می شوند، امکان پذیر است. از ابزارهای زیر می توان به عنوان ظروف استفاده کرد:
- ماله تمیزکننده
- برس
- شناور
- رول سازه
ارائه دهندگان گچ های مختلف همچنین نشان می دهند که چگونه می توان آنها را ساختار داد و چه چیزی لازم است.
با این حال، این نباید تنها بر اساس ترجیحات بصری باشد، زیرا نوع ساختار نیز تأثیر عملی دارد. برای بهترین انتخاب باید به نکات زیر توجه کرد:
نظافت
شیارهای عمیق یا نوک های بیرون زده به عنوان جمع کننده گرد و غبار عمل می کنند و تمیز نگه داشتن آنها دشوار است. تارهای عنکبوت نیز می توانند سریعتر در آنها گیر کنند. در اتاق هایی که میزان گرد و غبار بیشتری دارند، ساختارهای ریزتر انتخاب بهتری هستند.
خطر آسیب
بخصوص بچه‌های کوچک گاهی اوقات دست‌هایشان را در امتداد دیوار می‌کشند، خودشان را می‌گیرند یا می‌توانند از طریق حرکات ناشیانه به آن مسواک بزنند. اگر میخ هایی از سازه بیرون زده باشند یا سطح دیوارها بسیار ناهموار باشد، خطر آسیب وجود دارد.
خسارت
نوک های کنده شده در اثر استرس و زور بیشتر از بین می روند. در گذرگاه های باریک یا در مناطق دیگر با تنش بیشتر، چنین سازه هایی نسبتاً سریع دچار آسیب قابل مشاهده می شوند.
آماده سازی زیرسطح
به خصوص در داخل، دیوارها معمولاً به طور کامل گچ کاری نمی شوند، بلکه گچ ساختاری روی سطحی که از قبل گچ کاری شده است، اعمال می شود. در هر صورت، همان الزامات اعمال می شود و باید در نظر گرفته شود. اینها عبارتند از:
خسارت
ترک ها و سوراخ ها قبل از گچ کاری باید ترمیم شوند تا گچ به خوبی نگه داشته شود.
تمیز
اگر دیوار بسیار گرد و خاکی است، روی آن تار عنکبوت وجود دارد یا کثیفی دیگری روی سطح آن وجود دارد، ابتدا باید آن را کاملاً جاروبرقی کشید و برس زد. قبل از گچ کاری باید تا حد امکان تمیز باشد تا از محکم نگه داشتن آن اطمینان حاصل شود.
خشک
باران در داخل انتظار نمی رود، اما دیوارها همچنان ممکن است نمناک باشند. بنابراین در آشپزخانه، حمام یا رختشویخانه، اتاق های زیرزمین و پس از ترمیم آسیب های وارده به دیوار، باید قبل از گچ کاری، دیوارها را کاملاً تهویه کنید و در صورت لزوم حرارت دهید تا باعث خشک شدن دیوارها شود.
بنیاد
برای اینکه گچ های سازه ای خوب و یکنواخت بمانند، قبل از گچ کاری دیوارها آستر کاری شوند. این امر مخصوصاً برای دیوارهایی که شنی یا بسیار جاذب هستند مهم است. آستر انتخابی نه تنها باید با دیوار، بلکه با گچ انتخابی هم مطابقت داشته باشد.
گچ را اعمال و ساختار دهید
هنگام گچ کاری و سازه کاری به شرح زیر عمل کنید:
- گچ معدنی با آب مخلوط می شود.هر چه سطح گچ کاری بزرگتر باشد و گچ ضخیم تر اجرا شود، انسجام گچ سازه ای باید بیشتر باشد. توصیه می کنیم از یک مته مخصوص برای مخلوط کردن استفاده کنید. برای مقادیر بیشتر می توان از میکسر بتن استفاده کرد. این مرحله برای گچ های رزین سیلیکونی تمام شده ضروری نیست.
- گچ با ماله گچی به دیوار زده می شود. ضخامت مشخص شده توسط سازنده باید در نظر گرفته شود. به عنوان یک قاعده، دو تا چهار میلی متر کافی است.
- ابتدا سطح را با ماله گچ کاری صاف و هموار می کنند. همیشه باید بررسی کنید که آیا ضخامت یکنواختی حاصل شده است یا خیر.
- سپس سطح با استفاده از ابزار انتخابی ساختار می‌یابد. با این حال، باید اطمینان حاصل شود که منطقه ای که خیلی بزرگ نیست، گچ کاری شده است. در غیر این صورت گچ خیلی سریع خشک می شود و دیگر نمی توان ساختار را با موفقیت اجرا کرد.
سرعت کاربرد و ساختاربندی بسیار مهم است، اما در مواقعی که قرار است مناطق بزرگتری گچ کاری شوند، مشکل ساز است. شما فقط باید در حدود یک ربع ساعت یک منطقه به بزرگی را گچ کاری کنید. این به نوبه خود بالقوه مشکل ساز است زیرا در مناطق بزرگتر فقط بخش ها می توانند در یک زمان پردازش شوند و انتقال ها باید بارها و بارها تنظیم شوند. بنابراین اگر حداقل دو نفر گچ کاری و ساختار را انجام دهند ایده آل است.
