او چیزی شبیه یک شیاد است: سرو زرد مطلقاً ربطی به سرو ندارد. به همین دلیل است که او شایسته نام خود است. به طرز چشمگیری شبیه درخت سرو است. به دلیل خواص ویژه ای که دارد، به عنوان یک گیاه پرچین در باغ های ما حرفه ای ایجاد کرده است. یکی از دلایل این امر قطعا ظاهر عالی آنهاست. همچنین نسبتاً بی نیاز است.
هنر
Chamaecyparis lawsoniana، نام گیاه‌شناسی سرو کاذب، با شاخه‌های زرد رنگش امتیاز ویژه‌ای دارد. آنها لهجه های خاصی را در سبزه گیاه ایجاد می کنند و تقریباً زیبا به نظر می رسند.رشد ظریف آنها با این مطابقت دارد. او قائم است، در واقع مثل یک تیر صاف است. آنها به شکل ستونی یا مخروطی شکل می گیرند. بسته به تنوع، ارتفاع آنها تا 15 متر و عرض آن به سه متر می رسد. هنگامی که سروهای کاذب با هم کاشته می شوند، می توان برای تشکیل یک پرچین کامل و تا حد زیادی مات که بسیار طبیعی به نظر می رسد، استفاده کرد. مزیت دیگر این است که این گیاه همیشه سبز مقاوم است و می تواند سرمازدگی شدید را تحمل کند. با این حال، معایبی نیز دارد که باید از آنها آگاه باشید. این معایب عبارتند از:
- حساسیت بالا به رطوبت
- در خاکهای رسی رشد نمی کند
- هرس منظم ضروری است
- برش نباید به داخل چوب کشیده شود
بیش از ده ها نوع هم اکنون در خرده فروشان تخصصی موجود است. آنها در بیان رنگ و حداکثر ارتفاعی که یک گیاه می تواند به آن برسد متفاوت است. انواع زیر بسیار محبوب هستند:
- Yvonne، پرچینی به رنگ زرد طلایی تشکیل می دهد و ارتفاع آن تا ده متر می رسد
- غبار ستاره ای، مخروطی شکل رشد می کند، به طور گسترده منشعب می شود، برگ های زرد روشن تولید می کند و تا ارتفاع 15 متر رشد می کند
- Stewartii، رشد بسیار سریع و متراکم، شاخه های آویزان، برگ های زرد طلایی و نوک شاخه ها، تا ارتفاع هشت متر رشد می کند
- کلریس طلا، عادت رشد بسیار باریک، برگهای زرد طلایی، تا پنج متر رشد می کند
- لین، باریک و ستونی، برگهای لیمویی رنگ در تابستان، زرد طلایی و برنزی در زمستان رشد می کند، ارتفاع آن به هشت متر می رسد
توجه:
همه گونه های تجاری موجود به عنوان پرچین مناسب نیستند، زیرا گاهی اوقات می توانند بیش از حد گسترده رشد کنند. گیاهان پرچین کامل واریته های Yvonne، Kelleris Gold و Lane هستند.
طبقه
این که سرو کاذب رشد کند و رشد کند در درجه اول به خاک بستگی دارد.خاک نامناسب می تواند به طور قابل توجهی رشد گیاه را کاهش دهد یا حتی باعث از بین رفتن آن شود. مهمترین جنبه خاک عمیق بودن یا زهکشی خوب آن است. بنابراین باید بتواند آب را به خوبی تخلیه کند. اگر خاک دارای مقدار نسبتاً زیادی رس باشد، برای سرو زرد کاملاً نامناسب است. همانطور که قبلا ذکر شد، به هیچ وجه نمی تواند با خیسی یا غرقابی مقابله کند. در صورت لزوم، زهکشی باید در خاک گنجانده شود. با این حال، اگر محتوای خاک رس خیلی زیاد باشد، معمولاً تلاش مورد نیاز بسیار زیاد است. علاوه بر این، خاک باید کمی قلیایی و به خصوص غنی از مواد مغذی باشد.
نکته:
قبل از خرید سرو کاذب توصیه اکید می شود شرایط خاک در محل انتخابی را به دقت بررسی کنید. یک چاله باید حداقل یک متر در عمق حفر شود.
مکان
Chamaecyparis lawsoniana خورشید را دوست دارد و آن را روشن می پسندد بنابراین یک مکان آفتابی برای آن ایده آل است. با این حال، این گیاه با سایه جزئی نیز به خوبی کنار می آید. همچنین مهم است که مکان تا حد امکان از باد محافظت کند. به خصوص در فصل زمستان، بادهای یخبندان می توانند باعث آسیب سرمازدگی به گیاه در غیر این صورت مقاوم شوند.
توجه:
در یک مکان نیمه سایه، برگهای زرد روشن ممکن است رنگ نسبتاً کسل‌کننده‌ای داشته باشند. دلیل این امر به سادگی کمبود خورشید است.
کاشت
سروهای ساختگی عموماً در تمام طول سال قابل کاشت هستند. تنها شرط لازم این است که زمین نباید یخ زده باشد. ثابت شده است که اگر گیاهان جوان حداکثر تا پایان سپتامبر در زمین باشند، ایده آل است.سپس تا زمانی که اولین یخبندان بیاید، زمان کافی برای ریشه زدن دارند. قبل از کاشت، گلوله ریشه در یک سطل آب به خوبی آبیاری می شود. اندازه سوراخ کاشت باید دو برابر سایز ریشه باشد. پس از کاشت، خاک به خوبی فشرده شده و بلافاصله آبیاری می شود.
مراقبت
سرو زرد گیاهی نسبتاً کم تقاضاست که نیاز به کار زیادی ندارد. بنابراین تلاش تعمیر و نگهداری محدود است. با این حال، اگر قرار است به عنوان یک گیاه پرچین کشت شود، نمی توانید از برش منظم اجتناب کنید. نکات مراقبتی زیر تضمین می کند که Chamaecyparis lawsoniana واقعا احساس راحتی می کند:
ریختن
درختان سرو نمی توانند رطوبت را تحمل کنند، اما آن را مرطوب دوست دارند. اگر خاک خشک شود، می تواند به سرعت باعث قهوه ای شدن برگ های گیاه شود. بنابراین در تابستان بررسی منظم شرایط خاک در ناحیه ریشه ضروری است.خاک باید همیشه کمی مرطوب باشد و هرگز خشک نشود. بیشتر اوقات نمی توانید از آبیاری اجتناب کنید. باید مستقیماً در ناحیه ریشه ها آبیاری کنید. اگر گیاه از بالا آبیاری شود، باقی مانده قطرات روی برگ ها می تواند باعث سوختگی ناشی از نور خورشید شود. قطرات مانند ذره بین عمل می کنند.
کوددهی
برای رشد مناسب، سرو زرد به تامین مناسب مواد مغذی نیز نیاز دارد. نیازهای آنها در واقع بسیار زیاد است. بنابراین در طول مرحله رشد، لقاح باید تقریباً یک بار در ماه انجام شود. بهترین راه برای انجام این کار استفاده از کود از خرده فروشان متخصص است که به طور خاص برای گیاهان پرچین یا مخروطیان طراحی شده است. همچنین می توان از کود طولانی مدت استفاده کرد، به این معنی که معمولاً می توانید بدون کوددهی ماهانه این کار را انجام دهید. و البته، به عنوان صاحب باغ می توانید هوموس یا مالچ را نیز در خاک مخلوط کنید.
برش
سروهای ساختگی باید مرتباً بریده شوند - حداقل اگر قرار است به عنوان گیاه پرچین استفاده شوند. فقط این هرس تضمین می کند که رشد شاخه ها واقعاً پایدار و به ویژه متراکم است. به عنوان یک قاعده، دستیابی به یک پرچین مات بدون هرس امکان پذیر نیست. علاوه بر این، هرس باعث می شود که گیاهان بیش از حد بلند نشوند. فقط یک یادآوری: برخی از گونه ها می توانند به اندازه چشمگیر تا 15 متر برسند. بنابراین حداقل یک برش در سال اجباری است. زمان ایده آل برای این کار اوایل بهار قبل از رشد جدید است. بسته به شدت رشد، می توان برش دوم را در ماه جولای انجام داد. این چیزی است که باید در نظر داشته باشید:
- استفاده از قیچی برقی یا مکانیکی
- همیشه نسبتاً آزمایشی و نه خیلی تند برش دهید
- همیشه شاخه ها را کوتاه کنید
- هرگز چوب را نبرید یا نبرید
- خود را به سمت رشد طبیعی (مخروط یا ستونی شکل) جهت دهید
اصولاً وقتی صحبت از هرس سرو کاذب می شود، معمولاً کمتر، بیشتر است. گیاهان به طور کلی هرس را بسیار خوب تحمل می کنند، اما اگر در طول هر فرآیند هرس بیش از حد کوتاه نشوند، رشد بهتری حاصل می شود. موارد زیر صدق می کند: بهتر است دو بار در سال هرس کنید تا یک بار سخت برش بزنید.
نکته:
هرس برای محدود کردن ارتفاع سرو کاذب حتما باید در چند مرحله انجام شود. در هر صورت فقط با یک برش باید به ارتفاع دلخواه برسی.
همچنین در این زمینه مهم است که بریده ها نباید در کمپوست دور ریخته شوند.یعنی حاوی سموم خاصی است که می تواند به طور قابل توجهی بر پوسیدگی تأثیر بگذارد. بهتر است شاخه های بریده شده را با دستگاه خردکن خرد کنید و سپس به عنوان مثال برای پوشاندن ناحیه ریشه گیاهان استفاده کنید.
زمستان
زمستان گذرانی سرو زرد لازم نیست و در بیشتر موارد امکان پذیر نیست. این گیاه به مقاوم بودن معروف است. با این وجود، البته منطقی است که در طول فصل سرد کمی از آنها محافظت کنیم. این امر به ویژه در صورتی صادق است که مکان محافظت کمی از باد داشته باشد. به طور کلی توصیه می شود که ناحیه ریشه با یک لایه ضخیم از پوست، مالچ، برگ یا شاخه های خرد شده تهیه شود. این گیاه بدون این پتوی دنج می تواند زمستان را پشت سر بگذارد، اما با آن استرس کمتری به آن وارد می شود و بنابراین معمولاً در بهار آینده رشد بهتری پیدا می کند.
