برای بسیاری از مردم، جست و جو، باز کردن و خوردن راش بخشی از پیاده روی در جنگل است، مانند خش خش برگ ها و بازی نور و سایه. اما بارها به سمی بودن بذر راش معمولی اشاره شده است. هرکسی که دوست دارد از عطر آجیلی راش لذت ببرد، اکنون به درستی از خود می‌پرسد که آیا در آینده باید از آن دوری کند؟ در زیر توضیح می دهیم که راش واقعا چقدر سمی است و در مصرف آن باید به چه نکاتی توجه کرد.
سمی یا نه؟
سؤال مضر بودن راش را باید به صراحت با «بله» پاسخ داد. در واقع، راش حاوی مقدار زیادیاسید اگزالیک است. این ماده که در محصولات مختلف دیگر نیز یافت می شود، در ابتدا حیاتی نیست، اما در صورت مصرف بیش از حد یا اگزالات می تواند به سرعت خراب شود. تعادل در بدن انسان مختل می شود که در کلیه ها رسوب می کند. در آنجا می تواند به شکایات زیر منجر شود:
- بلغور کلیه
- سنگ کلیه
- سایر بیماریهای کلیوی تا اختلال عملکرد کلیه
علاوه بر این، راش خام حاوی مواد دیگری است که منجر به طبقه بندی رسمی آن به عنوان کمی سمی می شود:
آلکالوئید
آلکالوئیدها شامل انواع مختلفی از مواد مختلف است که همه آنها می توانند اثرات منحصر به فرد خود را داشته باشند. با این حال، وجه مشترک همه آنها این است که آنها بر ارگانیسم انسان تأثیر می گذارند و بنابراین می توانند به علائم فاگین که در زیر توضیح داده شده است کمک کنند.
تری متیلامین
این ماده بر اساس نام لاتین درخت راش “Fagus” با نام Fagin نیز شناخته می شود. در دوزهایی که می تواند با مصرف شدید راش رخ دهد، عواقب احتمالی عبارتند از:
- سوزش چشم
- اختلال اندام های تنفسی به صورت سرفه و تحریک گلو و حلق
- تهوع
- استفراغ
چقدر سمی است؟
مثل همیشه، ضرب‌المثل معروف «دوز سم می‌سازد» در اینجا نیز صدق می‌کند. اگر هنگام قدم زدن در جنگل اینجا و آنجا تک تک راش ها خورده شود، مطمئناً هیچ تأثیری وجود ندارد. در اینجا هیچ خطری وجود ندارد، حتی برای کودکان. تنها زمانی که راش به طور خاص جمع آوری و به تعداد زیاد مصرف می شود، باید آگاهانه به علائم احتمالی توجه کرد و در صورت لزوم از مصرف بیشتر خودداری کرد.
درمان های احتمالی
مزیت بزرگ سموم موجود در راش این است که در اثر حرارت تجزیه شده یا به مواد غیر حیاتی تبدیل می شود. این امر در مورد اسید اگزالیک و همچنین برای فاگین و آلکالوئیدهای مختلف صدق می کند. اگرچه به ندرت مجبور به پختن راش می شوید، اما تفت دادن این مغزهای آجیل مانند می تواند جایگزین واقعی برای از بین بردن سموم و در عین حال تشدید عطر باشد:
- دمای تفت دادن را پایین نگه دارید، زیرا روغن های موجود در آن در دمای حدود 70 درجه سانتیگراد می سوزند و تلخ می شوند
- زمان برشته شدن را طوری در نظر بگیرید که تمام دانه ها به طور مداوم حداقل تا دمای 50 درجه سانتیگراد گرم شوند، در غیر این صورت سموم تجزیه نمی شوند
- با توجه به اندازه کوچکشان، مغزها را در حین برشته کردن دائماً کنترل کنید تا نسوزند
- به دلیل روغن زیاد مغزها نیازی به اضافه کردن روغن یا چربی جداگانه نیست
اطلاعات:
در زمان گرسنگی پس از جنگ جهانی دوم، جمع آوری راش و دم کردن آن به عنوان جایگزین قهوه رایج بود. بو دادن به طور خاص برای دستیابی به عطر قهوه مانند، اما در عین حال برای از بین بردن سموم استفاده شد.
وقتی راش واقعا سمی است
مورد خاصی وجود دارد که در آن به نظر می رسد که راش بیش از کمی سمی است. از آنجایی که راش ها هنگام رسیدن از درخت می افتند و معمولاً از روی زمین برداشت می شوند، خطر آلودگی به کپک نسبتاً زیاد است. هجوم آشکار نسبتاً غیر قابل انتقاد است. اگر کپک از قبل وجود داشته باشد اما هنوز قابل توجه نباشد، می تواند مشکل ساز باشد. اگر راش در این مرحله از آلودگی به تعداد زیاد مصرف شود، افراد مسن و به ویژه کودکان می توانند به شدت از سموم ناشی از کپک رنج ببرند.
