در حالی که سبزیجات معمولاً به صورت یکساله کشت می شوند، ریواس یک محصول دائمی است. هر سال قدرتمندتر می شود و بازدهی بالاتری را ارائه می دهد، به شرطی که مکان مناسب باشد.
معیارهای انتخاب مکان
شرایط نور
ریواس (Rheum rhabarbarum) مانند مارچوبه و توت فرنگی یک سبزی معمولی بهاره است. نه تنها خوشمزه است، بلکه به دلیل محتوای بالای ویتامین C و فیبر آن بسیار سالم است. سبزی ایده آل برای درمان بهاری. شرایط در هر مکان برای کشت موفق بسیار مهم است.ریواس معمولی، معمولی، گیاهی یا فرفری یک خورشید پرست واقعی است. بر این اساس، مکان های آفتابی، گرم و محافظت شده در برابر باد را ترجیح می دهد که بهترین شرایط را در خاک مناسب پیدا کند. در صورت لزوم، در سایه جزئی نیز رشد می کند، اما پس از آن فقط ساقه های نسبتا نازکی تولید می کند. البته بهترین محصول ممکن نه تنها به شرایط نوری مطلوب نیاز دارد، بلکه به شرایط خاکی نیز نیاز دارد که نیازهای گیاه را برآورده کند.
بافت خاک
ریواس در زیستگاه طبیعی خود در خاک مرطوب، هوموس و غنی از مواد مغذی رشد می کند. به منظور رعایت عدالت در باغ، ابتدا باید با حفاری عمیق و از بین بردن تمام علف های هرز ریشه، خاک را بر این اساس آماده کرد. حالا بحث کیفیت یا وضعیت خاک است.
- ریواس به خاک عمیق، تازه، متوسط سنگین و غنی از هوموس نیاز دارد
- باید آب را به خوبی ذخیره کرد
- سطوح غرقاب نامناسب
- خاک عاری از نماتدهای مضر (کرم های گرد) باشد
- بهترین مناسب برای خاکهایی با مقدار pH بین 5، 6 و 7، 2
- زیرهای لومی-شنی خیلی خوب هستند
- برای افزایش ظرفیت ذخیره سازی، مقدار زیادی هوموس برگ را در خاک شنی بگنجانید
- غنی سازی با کمپوست یا کود اغلب منطقی است
- تقریباً سه لیتر کمپوست و سه مشت تراشه شاخ در هر متر مربع
- خاک‌های لومی مخصوصاً با ماسه یا شن ریز بهبود ببخشید
- کشت در چمنزارهای شخم زده بسیار امیدوارکننده است
- پس از کاشت، سطح را با پوست کمپوست شده بپوشانید
نکته:
ریواس یکی از به اصطلاح سنگین خورهاست یعنی. به عنوان مثال، او نیاز به مواد مغذی بیشتری دارد. به همین دلیل، کاشت در مجاورت یک توده کمپوست توصیه می شود، زیرا در اینجا خاک غنی ترین مواد مغذی است.
جابه جایی و فضای مورد نیاز
از آنجایی که این سبزی یک محصول دائمی، یعنی یک محصول چند ساله است، باید بتواند در طول سالها بدون مزاحمت پخش شود. نزدیکی به سبزیجات دیگر مشکلی ایجاد نمی کند، زیرا ریواس با بسیاری از انواع بسیار خوب سازگاری دارد. با این حال، نباید به طور نامحدود در یک مکان در باغ باقی بماند.
- بعد از حداقل پنج سال در همان مکان ریواس بکارید
- حداکثر بعد از 8-10 سال مکان را تغییر دهید و سهام را به اشتراک بگذارید
- در صورت لزوم گیاه را به اشتراک بگذارید
- روم رابارباروم به دلیل بزرگی نیاز به فضای کافی دارد
- حداقل برای ارقام کوچکتر، یک متر مربع مساحت در هر بوته
- برای بزرگتر 130×130 سانتی متر بهتر است
- همسایه های خوب لوبیا، نخود، کلم، کاهوی بره، اسفناج، سرمه، کلم بروکلی هستند
نکته:
تنها ساقه های قرمز یا سبز، بسته به نوع، برای مصرف مناسب هستند، اگرچه گونه های گوشت قرمز معطر هستند و دارای اسید اگزالیک به میزان قابل توجهی هستند. ریواس را نباید به صورت خام مصرف کرد، فقط باید به درستی تهیه شود.
