خار سیاه یا Prunus spinosa که در اصطلاح گیاه شناسی شناخته می شود، به دلیل داشتن گل و توت مورد علاقه زنبورها و پرندگان است. با این حال، به مراقبت مناسب نیاز دارد.
مکان
محل کاشت باید دارای چند معیار باشد. این عوامل عبارتند از:
- گرم
- آفتابی تا نیمه آفتابی
- پناه از باد
ضلع شرقی و جنوبی بنابراین ایده آل هستند. اما مناطق بادخیز یا سایه دار مناسب نیستند.
زیرلایه
سیاه به خودی خود خواستار نیست، اما خاک همچنان باید با خواص گیاهان مطابقت داشته باشد. بنابراین، بستر باید دارای نکات زیر باشد:
- قابل نفوذ
- غنی از مواد مغذی
- مقدار pH بین ۶ تا ۸، ۵
- خشک
نکته:
باید از غرقاب پرهیز کرد. بنابراین ممکن است برای مثال، نصب زهکشی اضافی منطقی باشد.
گیاهان – زمان و روش
زمانی که پرچین خار سیاه کاشته شود بستگی به آماده سازی دارد. گیاهان کانتینری بهتر است در بهار یا پاییز کاشته شوند. کاشت تیغ سیاه ریشه لخت در پاییز بهتر است.
در هر صورت باید از انتخاب روز بدون یخبندان اطمینان حاصل کرد. علاوه بر این مراحل زیر باید طی شود:
آماده گودبرداری و خاک
حفاری ابتدا باید انجام شود. ایجاد یک خندق برای پرچین ایده آل است.خاک باید الک شود تا سنگ و ریشه از بین برود. اگر بستر تمایل به فشرده شدن دارد، می توان ماسه، شن یا الیاف نارگیل را با آن مخلوط کرد تا نفوذپذیری بیشتری داشته باشد.
افزودن مواد مغذی
از آنجایی که اسلوها به خاک غنی از مواد مغذی نیاز دارند، خاک باید با کود غنی شود. خاک کمپوست، کود دامی، برگ و همچنین کود طولانی مدت یا پودر شاخ می تواند مناسب باشد. مهم است که مقدار pH بستر را از قبل بررسی کنید و منابع غذایی مناسب را انتخاب کنید.
زهکشی
از آنجایی که خار سیاه به غرقابی بسیار حساس است، زهکشی در مناطقی که دارای آبهای زیرزمینی زیاد یا آبهای مجاور است توصیه می شود. لایه ای از شن درشت یا سنگ های بزرگتر در پایین چاله کاشت تضمین می کند که آب بهتر تخلیه می شود و ریشه ها مستقیماً در آن قرار نمی گیرند.
درج گیاه
چاله کاشت باید حداقل دو برابر عمق و عرض گلوله ریشه باشد. همچنین مهم است که اطمینان حاصل شود که بستر تازه و شل به اندازه کافی در دسترس است و گیاه دقیقاً در همان عمقی که قبلاً در ظرف بود کاشته شود.
آب
بعد از کاشت و متراکم شدن خاک باید به صورت سخاوتمندانه آبیاری شود. این باعث رشد می شود.
محافظ
چه پرچین خار سیاه در بهار یا پاییز کاشته شود، در ابتدا محافظت از سرما همیشه توصیه می شود. استفاده از مالچ، کمپوست یا کاه از یخ زدگی خاک جلوگیری می کند و از ریشه محافظت می کند.
نکته:
برای پرچین های طولانی تر، توصیه می کنیم یک مینی بیل مکانیکی برای کندن زمین اجاره کنید. این کار کار را ساده و سرعت می بخشد.
فاصله هنگام کاشت
اگر قرار است خار سیاه به صورت پرچین کاشته شود، فاصله یک و نیم تا دو متری بین بوته ها منطقی است. این در ابتدا بسیار دور به نظر می رسد، اما به دلیل گسترش توپ ریشه و رشد گسترده، برای عرضه منطقی است.
نکته:
اگر فاصله تا دیوارها و مسیرهای سنگفرش کم است، استفاده از مانع ریشه منطقی است. از آسیب رساندن ریشه های خار سیاه به سنگ ها یا بیرون راندن آنها از موقعیت جلوگیری می کند.
ترکیب
سیاه هرس را به خوبی تحمل می کند. با این حال، اتلاف مطلقا ضروری نیست. بدون هیچ گونه ریزه کاری، توت های نسبتا زیادی روی شاخه ها وجود دارد. این به نفع زنبورها، پروانه ها و پرندگان است.
اگر خار سیاه کوتاه و شکل نگیرد، می تواند نسبتاً سریع به ابعاد بسیار بزرگ برسد. به عنوان مثال، این می تواند گیاهان دیگر را تحت الشعاع قرار دهد یا مسیرها را مختل کند. علاوه بر این، آهوها می توانند در طول زمان بسیار متراکم رشد کنند، که آنها را به زیستگاه شگفت انگیزی برای حیوانات تبدیل می کند، اما شاخه های داخلی نیز می توانند برهنه شوند.
در هر صورت، هنگام ساخت آفکات باید به چند نکته اساسی توجه کرد. اینها عبارتند از:
- یک روز بدون یخبندان را برای اندازه گیری انتخاب کنید
- پرچین لانه پرندگان را در بهار و تابستان بررسی کنید
- استفاده از ابزار برش تیز
- ابزار برش را قبل از استفاده ضدعفونی کنید
نکته:
همچنین مخلوط کردن باید در صورت امکان در یک روز خشک و گرم انجام شود. این بدان معنی است که رابط ها سریعتر بسته می شوند و خطر حمله میکروب ها کاهش می یابد.
توپیاری
با توجه به تحمل خوب برش، اسلوها را می توان به راحتی شکل داد و به طور اساسی برش داد. بهترین زمان برای این کار بهار است، بلافاصله پس از گلدهی. مهم است که ابتدا پرچین خار سیاه را از نظر لانه پرندگان بررسی کنید.
در صورت موجود بودن، برش نباید تا پاییز انجام شود. این امر به ویژه در صورتی صادق است که پرچین نیاز به کاهش قابل توجهی داشته باشد. برداشتن یا کوتاه کردن شاخه های جداگانه برای حفظ شکل همچنان در هر زمان امکان پذیر است.
نکته:
اگر مخلوط فقط هر سه سال یکبار انجام شود، اما بعداً قوی‌تر شود، توت‌های خار سیاه بسیار بزرگ می‌شوند.
لاغری
لاغری بهتر است در پاییز انجام شود. این شامل برداشتن شاخه هایی است که به سمت داخل رشد می کنند، از روی یکدیگر عبور می کنند یا مناطقی را تشکیل می دهند که خیلی متراکم هستند.
مراقبت و لقاح
به غیر از تزئینات، مراقبت از خار سیاه آسان است. به عنوان مثال، آبیاری به ندرت ضروری است. با این حال، به خصوص پس از برش باید کود داده شود، زیرا از بین رفتن برگ ها نیز باعث از بین رفتن مواد مغذی می شود.علاوه بر این، کاهش تعداد برگ ها عملکرد فتوسنتز را کاهش می دهد.
برای رشد سالم می توان از کودهای زیر استفاده کرد:
- خوراک شاخ یا تراشه شاخ
- کود طولانی مدت
- کمپوست
کوددهی در بهار و مواد مغذی اضافی در اواخر تابستان ایده آل است. برای جلوگیری از سوختگی های شیمیایی روی ریشه های ناشی از کودها، کود را باید یا مستقیماً قبل از باران استفاده کرد و یا بعد از آن آبیاری کرد. این کار باعث توزیع یکنواخت مواد مغذی در خاک می شود و از آسیب جلوگیری می کند.
