گلهای ماریبل گیاهان دوساله‌ای هستند که هفته‌ها در مکانی آفتابی شکوفا می‌شوند و در گلدان نیز ماندگار هستند. آنها با کمال میل شکاف های کوچک را در بستر گل پر می کنند، اغلب با کاشت خود سال به سال. مراقبت قابل مدیریت و امکان پذیر است.
طول عمر
گل ناقوس خانم که با نام علمی کامپانولا مدیوم شناخته می شود از خانواده بل می آید. برخی دیگر از اعضای خانواده را نیز از باغ می شناسیم که عمدتاً به صورت چند ساله و چند ساله علفی هستند. گل زنگوله سنت مریم که در اصل از جنوب اروپا می آید، فقط دو سال عمر دارد.
عادت رشد و گل
اگر تصمیم به کشت کمپانولا دارید، باید بدانید که در سال اول بدون گل و نسبتاً نامشخص خواهد بود. در ابتدا فقط یک روزت کم رنگ متشکل از برگهای سبز و بلند تشکیل می شود. فقط در سال دوم، ساقه گلی به طول 50 تا 90 سانتی متر و منشعب می روید که در طول آن گل های بزرگ و زنگوله ای شکل متعددی از ژوئن تا جولای ردیف می شوند. بسته به نوع آنها سفید، صورتی، بنفش یا آبی هستند.
نکته:
ممکن است برای برخی از باغبانان ناامید کننده باشد که گل های گل زنبوری اصلاً عطری ندارند، حتی اگر به طور جادویی زنبورها و پروانه ها را جذب کنند. اما از سوی دیگر دقیقاً به همین دلیل برای باغ هایی که توسط افراد مبتلا به آلرژی به گرده نگهداری می شوند ایده آل هستند.
انتخاب انواع
واریته‌های متوسط کامپانولا در درجه اول با رنگ‌های رنگی بازی می‌کنند و برخی گلهای دوتایی تولید می‌کنند که شبیه دو زنگ هستند که در داخل دیگری قرار گرفته‌اند. دانه ها معمولاً به صورت مخلوط در فروشگاه ها به عنوان مخلوطی به اصطلاح عالی فروخته می شوند. در اینجا مجموعه کوچکی از انواع وجود دارد:
- 'لیوان آبی': ساقه گل تا ارتفاع 75 سانتی متر؛ گلهای آبی عمیق
- 'Calycanthema': خرس گل های دوتایی در رنگ های مختلف
- 'Caerulea': آبی، گل دوتایی، عاشق خورشید است
- 'Champion Pink': صورتی-گل; خاک های مرطوب را دوست دارد
- 'White Double': سفید، گلهای دوتایی؛ دوره گلدهی طولانی از اردیبهشت تا مرداد
کاشت / تکثیر بذر
محیط کشت Campanula در بذر یا قاب سرد در اوایل اردیبهشت ماه کاشته می شود. با این حال، کاشت هنوز تا ماه جولای امکان پذیر است. بذرها در نور جوانه می زنند و فقط اندکی با خاک پوشانده می شوند. مهم است که دمای جوانه زنی بین 15 تا 18 درجه سانتی گراد باشد. دانه ها به خاک دائماً مرطوب نیاز دارند. اگر محل کاشت با پشم گوسفند پوشانده شود بهتر است این امر محقق شود. به محض اینکه نهال ها در حدود 2-3 هفتگی هستند در فاصله 10 سانتی متری جدا می شوند. در ماه اوت، گیاهان جوان بزرگتر به بستر گل پیوند زده می شوند، جایی که باقی می مانند و به طور دائم شکوفا می شوند.اتفاقا کاشت بذر تنها روش تکثیر گل مریم است. تقسیم بندی که با گیاهان چند ساله انجام می شود با این گل زنگوله کار نمی کند.
موقعیت و خاک
محل این گل زنگوله باید آفتابی تا نیمه سایه و قطعا گرم باشد. فضا باید به اندازه‌ای بزرگ باشد که فاصله کاشت 30-40 سانتی‌متر باشد، زیرا محیط کامپانولا به شکل بوته‌ای تا هرمی شکل می‌شود. طبقه باید به شرح زیر باشد:
- غنی از مواد مغذی
- خوب زهکشی شده، مستعد آبگرفتگی نیست
- در صورت وجود با شن مخلوط کنید
- مقدار pH خنثی تا کمی قلیایی
نکته:
ساقه‌های بسیار بلند گل در روزهای بادی خم می‌شوند. با بستن او به یک چوب کوچک از این امر جلوگیری کنید.
کاشت در گلدان
گل ناقوس یک خانم دو سال در گلدان دوام می آورد و هر تراس و بالکن را با شکوفه های غنی خود درخشان می کند. برای اطمینان از اینکه ریشه های شما خیلی خیس نمی شوند، گلدان باید دارای یک سوراخ زهکشی بزرگ و یک لایه زهکشی از شن درشت، خاک رس یا پرلیت در پایین باشد. خاک گلدان تجاری را با ماسه مخلوط کنید تا نفوذپذیرتر شود. اگر گلدان به اندازه کافی بزرگ باشد، می توان آن را همراه با گیاهان دیگر در آن کاشت.
همسایه های خوب کاشت
مدیوم Campanula به طرز شگفت انگیزی در باغ های کلبه و باغ های طبیعی جای می گیرد. در آنجا می توان آن را به راحتی با گیاهان دیگر ترکیب کرد و یک تخت گل متنوع و رنگارنگ ایجاد کرد. نمونه هایی از همسایگان خوب عبارتند از:
- خشخاش ترکی
- حکیم واقعی
- رز
- شعله گل
انواع دیگر گیاهان اعم از گلهای یکساله یا چند ساله با ترجیح آفتاب نیز به عنوان پیوند مناسب هستند.
زمستان
این گل زنگوله قبل از اینکه شکوفا شود ابتدا باید در یک زمستان سرد زنده بماند. اگر دماسنج بسیار زیر صفر بیفتد، ممکن است یخ بزند و بمیرد. در مناطق ناهموار، آنها را زودتر با چوب برس بپوشانید. گیاهان گلدانی به طور کلی باید در پشم های گرم کننده پیچیده شوند و در مکانی محافظت شده قرار گیرند.
ریختن
هم در سال اول و هم در سال دوم، گل های زنگوله ای خانم در بستر باغ فقط زمانی به آب اضافی نیاز دارند که روزها بسیار گرم و خشک هستند. گل های زنگوله ای لیدی در گلدان نیاز به آبیاری منظم و بسته به آب و هوا دارند. تست انگشت آزمایش شده و آزمایش شده نیز در اینجا به شما کمک می کند تا قوطی آبیاری را در زمان مناسب بلند کنید.
نکته:
اگر گیاه در گلدان یا روی نعلبکی است، باید کمی بعد از آبیاری تمام آب اضافی را بریزید.
کوددهی
قبل از کاشت می توان خاک را با کمپوست غنی کرد سپس در سال اول دیگر نیازی به کوددهی نیست.سال بعد مقدار کود کند رهش در زمان مناسب در شروع فصل رشد کافی است. حتی در این صورت، بخشی از کمپوست بهترین است. اما از تراشه های شاخ و کودهای دیگر هم می توان استفاده کرد.
گل ماریبل در گلدان یا جعبه بالکن از فروردین به بعد به طور مرتب با کود مایع برای گیاهان گلدار عرضه می شود. دوز و فرکانس باید بر اساس دستورالعمل سازنده باشد. معمولا هفته ای یکبار کود دهی با آب کافی است.
برش
عادت رشد محیط کامپانولا را نمی توان تحت تأثیر مثبت قلمه زدن قرار داد، بنابراین نیازی به قطع این گل نیست. اما دوره گلدهی را می توان با قیچی سرسبزتر کرد.
- گلهای پژمرده ظاهر را خراب می کنند
- تشکیل بعدی بذر هزینه انرژی دارد
- گلهای گلدار باید به سرعت حذف شوند
- انرژی ذخیره شده روی گلهای جدید سرمایه گذاری می شود
می‌توانید ساقه‌های گل سالمی را که گلهای زنگوله‌ای آنها فقط برای گلدان باز می‌شوند، ببرید. این زنگ های آبی روزهای زیادی دوام می آورند. به تنهایی یا به صورت تزئینی با سایر گلهای شاخه بریده مخلوط شده است.
نکته:
اگر می‌خواهید در سال‌های آینده گلهای زنگ زنانه در باغ داشته باشید، چند گل پژمرده بگذارید. میوه های کپسولی تشکیل می شوند که با رسیدن دانه ها باز می شوند و در نتیجه خود کاشت را تضمین می کنند.
بیماری
گل های مارینبل به برخی بیماری های قارچی حساس هستند. اینها شامل زنگ زدگی، کپک پرک و کپک خاکستری است. اگر درمان های خانگی شناخته شده کمکی نکرد، باید گیاهان آسیب دیده را از بستر گل حذف کنید.استفاده از مواد شیمیایی ارزش زیادی ندارد زیرا آسیب زیادی به طبیعت وارد می کند. به هر حال این گیاه فقط عمر کوتاهی در پیش دارد.
آفات
در سال‌هایی که راب‌ها زیاد می‌شوند، گلهای زنگوله‌ای زنانه نیز قربانی آفات حریص می‌شوند. هر باغبانی روش کنترل خود را دارد که با آن سعی می کند این لجن ها را از باغ حذف کند. اگر با این امر آشنا نیستید، نکات بی شماری را در ادبیات تخصصی یا در اینترنت خواهید یافت. اگر فقط چند حیوان وجود دارد، بهتر است بلافاصله آنها را جمع آوری کنید و آنها را به دورتر ببرید. این به شما این فرصت را می دهد که تخم گذاری کنید، که از آن طاعون جدید حلزون می تواند رشد کند.
