سرخس 400 میلیون سال است که روی زمین رشد می کند. آنها هنوز هم ظاهری اصلی دارند. گیاهان در مکان های سایه دار با رطوبت زیاد احساس خانه می کنند. برخی از گونه‌های سرخس به دلیل رشد سرسبز و شکل‌های گاه گزافشان به عنوان گیاهان آپارتمانی مناسب هستند. مطمئن شوید که کودکان و حیوانات خانگی با گیاهان تماس ندارند.
سرس: سمیت و اقدامات حفاظتی
سرخس ها به دلیل داشتن برگ های گرمسیری از جمله گیاهان خانگی محبوب هستند.خانواده هایی که بچه دارند و صاحبان حیوانات خانگی باید در کشت این گیاه مراقب باشند. سرخس هاگ هایی را آزاد می کنند که با مصرف خوراکی علائم مسمومیت ایجاد می کنند. برخلاف سایر گیاهان، سرخس ها گل تولید نمی کنند. آنها منحصراً از طریق هاگ ها که حاوی سموم نیز هستند تکثیر می شوند.
- گونه های متعدد سرخس سلامت انسان و حیوان را به خطر می اندازد
- قدرت اثر سمی به گونه بستگی دارد
- علائم مسمومیت از حالت تهوع تا ایست قلبی متفاوت است
سرخس لیدی از خانواده سرخس مژه است و به ۱۷۰ تا ۲۰۰ جنس تقسیم می شود. مثلاً در خانه و باغ می توانید سرخس های رنگین کمانی یا سرخس بانوی جنگلی نگهداری کنید. این سرخس برگریز حاوی مواد فعال سمی فیلیکس است.
- سموم باعث واکنش های جدی در حیوانات پایین تر می شود
- خطرات حیوانات خانگی به دلیل علائم مسمومیت مانند استفراغ، اسهال
- مواد فعال فیلیکس به طور کلی برای بزرگسالان بی خطر هستند
- کودکان بعد از خوردن برگ با خطر خفیف تا متوسط مسمومیت مواجه می شوند
آیا در آپارتمان خود گربه یا سگ نگهداری می کنید؟ به یاد داشته باشید که سرخس خانم سلامت حیوانات شما را به خطر می اندازد. به ویژه گربه های داخل خانه تمایل دارند گیاهان خانه را بررسی کنند و آنها را نیش بزنند. سرخس ها به دلیل برگ های پهنشان وسوسه انگیز هستند.تنها گونه های کمی از سرخس ها هستند که حیوانات می توانند به راحتی نوک برگ ها را بخورند. به عنوان مثال، Cheilanthes tomentosa (سرخس سنگی) و Cystopteris fragilis (سرس مثانه شکننده).
سرس سمی برای گربه
سرخس بانو که تا حد زیادی برای انسان بی ضرر است، علائم جدی مسمومیت را در گربه های خانگی ایجاد می کند.چند نیش روی ساقه یا شاخه های آتیریوم - نام گیاه شناسی - برای ایجاد اسهال یا استفراغ کافی است. گربه های حساس با افزایش ترشح بزاق به سموم واکنش نشان می دهند. این زمانی اتفاق می افتد که آنها در هاگ سرخس تنفس می کنند. در حیوانی که برای مدت طولانی در معرض تحریک قرار می گیرد، تغییراتی در مزاج مشاهده خواهید کرد.
- مسمومیت با سرخس باعث رفتار بی حال و گیج گربه می شود
- واکنش حیوانات حساس به هاگ های سمی
- گشاد شدن مردمک به عنوان اولین علامت مسمومیت با سرخس
خطر واکنش سمی در گربه‌های رومینگ آزاد کاهش می‌یابد. غریزه او به او هشدار می دهد که سرخس را نخورد. بنابراین، لزوماً مجبور نیستید گیاهان را از باغ جدا کنید. در داخل آپارتمان، سرخس های داخلی باید در اتاق های بسته قرار گیرند. گربه ها هنرمندان کوهنوردی هستند و می توانند به راحتی از هر کمد بالا بروند.موقعیت مرتفع سرخس هیچ گونه محافظتی برای حیوان ایجاد نمی کند. بنابراین، سرخس های داخلی را در مکان هایی قرار دهید که گربه داخلی شما نمی تواند به آن برسد. در یک باغ زمستانی بسته، گیاهان نور کافی خورشید و آب و هوای دلپذیر را دریافت می کنند. علاوه بر این، درب قفل شده به طور موثر کودکان و حیوانات خانگی را دور نگه می دارد.
سرس: سمیت برای سگ
بیشتر سرخس‌های داخلی، از جمله سرخس‌های خانم، برای سلامت سگ‌ها مضر هستند. اگر حیوان نوک برگ ها را به صورت خوراکی بخورد، خطر بروز علائم مسمومیت مانند: وجود دارد.
- بی حالی
- اسهال
- شکم نفخ
حیوانات اغلب قسمت هایی از گیاهانی را که بلعیده اند استفراغ می کنند. این یک واکنش دفاعی طبیعی بدن است. اگر متوجه شدید که سگ شما از مسمومیت با سرخس رنج می برد، بلافاصله با دامپزشک تماس بگیرید. با این حال، هیچ پادزهری برای مواد ناسازگار در گیاهان وجود ندارد.
بنابراین، دامپزشک گردش خون سگ شما را تثبیت می کند و فقط علائم را درمان می کند. برای جلوگیری از واکنش های سمی، سرخس های کم سمی را در خانه خود پرورش دهید. به عنوان مثال، سرخس دنده ای (Blechnum spicant) و سرخس موی دوشیزه (موی ناهید، Adiantum capillus-veneris) شامل می شود. هر دو گونه برای انسان و حیوانات بی ضرر هستند.
سمی ترین گونه سرخس آلمان
سرخس رایج در جنگل های آلمان سرخس براکن (Pteridium aquilinum) است. سمی ترین نماینده سرخس است. هاگ های آن حاوی آنزیم تیامیناز است که به عنوان آسیب رسان به استخوان و سرطان زا در نظر گرفته می شود. علاوه بر این تماس با برگها اثر سمی دارد. آنها حاوی گلیکوزیدهای هیدروژن سیانید و ساپونین سمی هستند.
- برگهای تازه جوانه زده پس از مصرف باعث مسمومیت شدید در انسان و حیوان می شود
- کل گیاه سموم دارد
- حتی مقدار کمی سم می تواند در بدترین حالت بر کودکان کوچک و حیوانات پایین تر اثر کشنده داشته باشد
براکن به ارتفاع متوسط تا دو متر می رسد - بندرت تا چهار متر. به همین دلیل یکی از محبوب ترین گیاهان زینتی در خانه است. حتماً فرزندان و حیوانات خانگی خود را از گیاه دور نگه دارید. سمیت سرخس بر کل گیاه تأثیر می گذارد. در صورت مصرف برگ و ساقه، خطر عوارض سلامتی وجود دارد. در بچه های کوچک، توله سگ ها و بچه گربه ها، استنشاق هاگ ها برای ایجاد واکنش های مسمومیت کافی است.
حتی شاخساره های جوان نیز حاوی سموم خطرناکی هستند. در بزرگسالی، این گیاه سموم اضافی تولید می کند. اینها شامل گلیکوزید ناپایدار پتاکیلوزید است. میزان واکنش های سمی ناشی از براکن به قسمت گیاه مصرفی، مقدار آن و زمان سال بستگی دارد.
علائم مسمومیت در حیوانات
اگر اسب‌ها، بزها یا خوک‌ها در رژیم غذایی خود براکن بخورند، مثلاً در هنگام چرا، اثر تجزیه‌کننده‌ای روی ویتامین B1 دارد. این باعث ایجاد آنزیم تیامیناز می شود. حیوانات مبتلا از اختلالات سیستم عصبی مرکزی (CNS) رنج می برند. شما متوجه حرکات آهسته یا مختل و همچنین سایر اختلالات حرکتی می شوید. سرخس براکن تأثیر جدی تری روی گاو دارد. مصرف خوراکی باعث ایجاد واکنش های قابل مشاهده در مدت زمان کوتاهی می شود. این شامل خونریزی در دهان و بینی است. علاوه بر این، خون از اندام های متابولیک خارج می شود. مایع قرمز رنگ بدن در مدفوع یا ادرار حیوانات مزرعه یافت می شود. در این مورد، دامپزشکان از "ادرار خونی" صحبت می کنند.
- ترمز در گاو از علل طولانی مدت سرطان مثانه و روده بزرگ است
- قسمت های روی زمینی گیاه پس از خشک شدن اثرات سمی خود را حفظ می کند
- شیر گاوهای مسموم خطری برای انسان است
در مهره داران کوچک مانند گربه و خرگوش مصرف براکن منجر به نابینایی یا ظهور سرطان می شود. در عین حال، شوک گردش خون تهدیدی حاد برای زندگی است.
نکته:
براکن سمی ترین سرخس آلمان است. اگر در باغ یا مرتع شما مستقر شد، با کندن یا کندن آن با آن مبارزه کنید. روش دیگر، استفاده از علف کش ها برای محافظت از کودکان و حیوانات خانگی در برابر گیاه سمی براکن مناسب است.
علائم مسمومیت با سرخس
اگر افراد به عنوان مثال با براکن تماس بگیرند و اسپورها را بخورند، علائم مسمومیت به سرعت ظاهر می شود. علائم مشخصه یک واکنش سمی عبارتند از:
- استفراغ
- معده درد
- اسهال
- اختلالات حرکتی
- غش
- نارسایی قلبی
- مشکلات بینایی
- اختلال در توالی حرکت
- مشکلات تنفسی
علاوه بر براکن، سرخس کرم (Dryopteris) یکی از گونه های سمی سرخس است. مصرف نادرست آن به عنوان دارو در گذشته، حتی مقدار کمی از این گیاه پس از مصرف خوراکی منجر به مرگ می شود. در دام 100 گرم سرخس کرمی برای ایجاد عوارض کشنده کافی است. ریزوم و ساقه شاخه های جوان به ویژه بسیار سمی هستند.
