آب باران را می توان به صورت کنترل شده از طریق ناودان به نقطه مرکزی هدایت کرد. این معمولاً یک لوله آب باران است. برای اینکه به آنجا برسد باید هنگام وصل کردن آن یک تمایل را در نظر گرفت.
نیاز به شیب ناودان
دیوارهای مستقیم، پنجره‌های افقی دقیق نصب شده و کاشی‌های سقف مستقیم - برای هر سازنده ضروری است. حداقل به دلایل بصری، این همچنین منجر به ایجاد یک ناودان می شود که به همان اندازه مستقیم است. با این حال، این مشکلات را به همراه دارد.
همانطور که می دانیم، آب ایستاده در سطوح مستقیم تشکیل می شود. آب معمولاً فقط در صورت وجود شیب در ناودان ها حرکت می کند.آب در جهت شیب جریان دارد. اگر این تمایل وجود نداشته باشد، مشکلات زیر ممکن است ایجاد شود، که باید با یک گرادیان ایده آل از آن اجتناب کرد:
- افزایش خطر ترک و نشتی
- دسترسی به لوله باران بدون افزایش جریان آب با برگ و غیره
- آب ایستاده در تابستان پشه ها را جذب می کند
- ممکن است بوی کپک ایجاد کند
- سطح آب می تواند از لبه ناودان بالاتر برود و در محل سرریز شود
- آلودگی سریعتر و مکرر انباشته می شود
- کاهش سطح آب، فرآیندی طولانی از طریق تبخیر
- بعد از بارندگی شدید، وزن زیاد به دلیل تجمع آب و خطر شکستن ناودان/یا براکت
ناودان پلاستیکی و فلزی
از آنجایی که آزاردهنده‌ترین و گران‌ترین پیامد کمبود شیب، ماندگاری کوتاه‌تر به دلیل آسیب‌هایی مانند ترک و نشتی است، شیب ناودانی برای محصولات پلاستیکی اصلاً ضروری نیست.با این حال، تمام عوامل منفی دیگر ذکر شده در بالا با ناودان های پلاستیکی باقی می مانند، بنابراین همچنان توصیه می شود از آنها اجتناب کنید.
شیب برای سیستم های ناودانی فلزی ضروری است. حتی اگر از فلزی بدون زنگ زدگی یا بسیار مقاوم استفاده شود، آب ایستاده/پشتیبان دیر یا زود می تواند باعث آسیب شود. بنابراین در اینجا نمی توان از شیب ناودانی اجتناب کرد.
محاسبه شیب
به عنوان یک قاعده، شیب ایده آل در هر متر خطی بین 3 تا 5 میلی متر است. برخی از راهنماها مقدار کمتری 1 میلی متر یا بیشتر می دهند. این فقط برای ناودان های کوتاه چند متری مناسب است، مانند آنهایی که در یک خانه باغ کوچک یافت می شوند. در سقف‌ها/نماهای بلندتر، 1 میلیمتر برای رسیدن به جریان کافی قوی به سمت لوله‌های پایین آب باران کافی نیست.
محاسبه گرادیان به اختلاف ارتفاع بین نقطه شروع و پایان اشاره دارد. هر چه زاویه شیب بیشتر و ناودان بیشتر باشد، اختلاف ارتفاع بیشتر می شود. این را می توان به روش زیر محاسبه کرد:
طول ناودان بر حسب سانتیمتر x گرادیان دلخواه 1 میلیمتر، 3 میلیمتر یا 5 میلیمتر=اختلاف ارتفاع
مثلاً برای یک ناودان به طول 3 متر با شیب 3 میلی متر، این باعث اختلاف ارتفاع 9 میلی متری می شود. برای یک ناودان به طول 10 متر با شیب 5 میلی متر، از قبل 5 سانتی متر اختلاف ارتفاع وجود دارد.
نصب ناودان با شیب
سخت ترین قسمت با تهیه شیب صحیح قبل از نصب ناودان است. این به تعدادی ظروف نیاز دارد:
- نردبان مرتفع
- طناب، روبان یا طناب به اندازه کافی بلند
- میخ های کوچک یا بند انگشتی
- سطح روح
- نوار اندازه گیری یا قانون تاشو
- قلم
روش:
از بالاترین نقطه ناودان شروع کنید و بند ناف را در جایی که اولین براکت وصل شده است وصل کنید. اکنون نوار به لوله پایین آب باران یا به آخرین براکت برنامه ریزی شده منتهی می شود. در اینجا اختلاف ارتفاع محاسبه شده قبلی در نظر گرفته می شود و باند بر این اساس کمتر تنظیم می شود. برای اتصال براکت‌های مخصوص ناودان‌ها که دقیقاً در ارتفاع نوار شیبدار قرار می‌گیرند، از تراز استفاده می‌شود. برای آسان‌تر کردن کار، نقاط پیوست را با خودکار مشخص کنید.
نصب براکت ها معمولاً روی خروارها انجام می شود. در نهایت، ناودان وارد شده و در صورت نیاز، همپوشانی های اضافی ناودان یا موارد مشابه به عنوان یک دستگاه انبساط یکپارچه می شوند.
نکته:
برخی از صنعتگران سرگرمی نیز طناب را از نگهدارنده به نگهدارنده می کشند. این می تواند کار کند، اما شانس اندازه گیری به طور قابل توجهی بیشتر از زمانی است که خط به طور کامل از یک طرف به سمت دیگر کشیده شده باشد و با زاویه شیب / فاصله ارتفاع مناسب باشد.
میل بعدی ناودان
اگر قبلاً ناودان ها بدون زاویه شیب نصب شده اند و انباشتگی آب وجود دارد، بعداً می توان آن را نیز اصلاح کرد. بستگی به نوع براکت های موجود دارد. اما مهم نیست که چه چیزی باشد، اولین قدم، مانند نصب جدید، محاسبه زاویه شیب و کشش یک رشته از بالاترین نقطه به پایین ترین نقطه در انتهای دیگر است، همانطور که قبلاً در بالا توضیح داده شد. بعد اینجوری ادامه میده:
براکت های ناودانی قابل تنظیم:
ساده ترین راه برای اصلاح شیب، استفاده از براکت های ناودانی قابل تنظیم است. آنها با توجه به ارتفاع طناب کمی به سمت پایین جابجا می شوند.
براکت های ناودانی سخت:
فقط خم کردن براکت می تواند باعث ایجاد گرادیان شود. اما معمولاً این روش را نمی توان با دقت میلی متری انجام داد زیرا فلز معمولاً به طور یکنواخت خم نمی شود. با این وجود، کشش سیم از قبل، همانطور که در بالا توضیح داده شد، در اینجا نیز یک مزیت است. این به عنوان یک راهنما عمل می کند و قطعا ارزش امتحان کردن را دارد. تنها نکته مهم این است که در مسیر ناودان شیب وجود نداشته باشد. به همین دلیل است که شما باید بسیار با دقت پیش بروید و سپس شیب را با یک سطح روح بررسی کنید و دوباره هر افزایشی را اصلاح کنید.
نکته:
اگر براکت‌ها و ناودان‌ها قدیمی‌تر هستند، اصلاح شیب زمان ایده‌آلی برای جایگزینی برای جلوگیری از آسیب‌های ناشی از افزایش سن ارائه می‌دهد.
