لورل گیلاس بومی غرب آسیا و جنوب شرق اروپا است. در حالی که در آنجا به عنوان یک درخت رشد می کند، به عنوان یک درختچه می تواند به ارتفاع 2-4 متر برسد. گل های انگوری شکل که تا 12 سانتی متر طول دارند در دوره فروردین تا اردیبهشت ظاهر می شوند. دروپه ها که شبیه به گیلاس هستند از آگوست تا سپتامبر رشد می کنند. بوی مطبوع آن یادآور بادام تلخ است. روغن لورل گیلاس در پزشکی نیز کاربرد دارد.
گیلاس لورل درختی همیشه سبز است. اغلب به عنوان یک گیاه پرچین رشد می کند. تقریباً تمام لورهای گیلاس سمی هستند اما مراقبت از آنها بسیار آسان است. برگ های قهوه ای اغلب به دلیل آسیب سرمازدگی هستند، اما با هرس مناسب می توانند فضای کافی برای شاخه های جدید فراهم کنند.
مکان و مراقبت
ترجیحاً خاک لومی غنی از هوموس و مواد مغذی را برای کاشت انتخاب کنید. از آنجایی که لور گیلاس نسبتاً کم تقاضا است، در خاک های خشک و شنی نیز رشد می کند. همچنین هیچ محدودیتی در رشد با توجه به مقدار pH وجود ندارد. خاک هایی که متراکم هستند و بنابراین رطوبت را حفظ می کنند به عنوان مکان نسبتاً نامناسب هستند. هیچ تقاضای زیادی برای مراقبت از این پرچین وجود ندارد. گیاهان باید با کمپوست و کنجاله شاخ در پایان اسفند ماه عرضه شوند. کود استوک نیز برای این کار مناسب است. برگهای مقاوم در برابر سرما را می توان با کود دهی با پتاس اختراع در پایان ماه اوت بدست آورد. بنابراین غنی سازی با مواد مغذی مانند پتاسیم تضمین می شود.
زمان ایده آل برای برش
اصلاً در تمام طول سال می توانید لور آلبالو را ببرید. استثناها زمان گلدهی و یخبندان هستند. اگر گیاه به شدت رشد می کند، می توان آن را دو بار در سال قطع کرد.اگر فقط قصد دارید لور گیلاس را کوتاه کنید، یعنی فقط یک بار در سال آن را ببرید، ژوئن بهترین گزینه برای این کار است. اگر متوجه خسارت سرمازدگی مانند قهوه ای شدن برگ ها شدید، حتماً باید در بهار قلمه بزنید. لازم است به شدت برش داده شود تا شاخه های جوان فضای کافی برای ایجاد ظاهری سالم به پرچین داشته باشند. این روش برای گیاهان مسن تر لورل گیلاس نیز توصیه می شود. نور لازم برای رشد حتی به کوچکترین شاخه ها می رسد. برای یک پرچین کوتاه، زمان ایده آل برای اصلاح قبل از شروع جوانه زدن است. هنگام قلمه زدن در بهار، این کار باید بلافاصله پس از گلدهی انجام شود. این تنها راه برای اطمینان از سالم ماندن گل آذین حاصل است.
برش درست
انتخاب ابزار در اینجا بسیار مهم است. همانطور که انتظار می رود، قیچی های پرچین برای این کار مناسب نیستند. بهتر است از قیچی های تیز استفاده کنید. این بدان معنی است که پایه های برگ آسیب نمی بینند و می توان برش را بهتر هماهنگ کرد.بسته به نیاز یا سلیقه شما، شاخه ها را فقط می توان کوتاه کرد یا می توان از شکل ریشه ای تر برش استفاده کرد، یعنی تا چوب قدیمی. به عنوان یک قاعده، چوب دوباره سالم و قوی می شود. اگر لور گیلاس بیمار است، می توانید آن را تقریباً به زمین برش دهید. استفاده از روزهایی که هوا خشک است اما آسمان ابری است ایده آل است. قبل از برش، اجازه دهید دو سانتی متر بالاتر از پایه برگ باشد. برای اینکه پرچین غیرشفاف و سالم به نظر برسد، باید فرصت شاخه شدن داشته باشد. این را می توان با کوتاه کردن رشد جدید به نصف به دست آورد. این به ویژه برای پرچین های جوان توصیه می شود. اینجوری زود بزرگ نمیشن.
زمان مناسب برای هرس
بهترین زمان برای این کار در ماه ژوئن است.سپس یک برش در سال کافی است. اصولاً تا زمانی که روز بدون یخبندان باشد، می توان در تمام طول سال برش را انجام داد. البته تا زمانی که گل می دهد آن را قطع نمی کنید. اگر در اواخر تابستان هرس کنید، سر گل ها را برای سال آینده جدا می کنید. به همین دلیل ژوئن بهترین زمان است:
- شما صبر کنید تا فصل زادآوری پرندگان به پایان برسد قبل از اینکه آنها گیاه را به عنوان محل پرورش انتخاب کرده باشند.
- روزهای خشک و بدون باد برای هرس مساعد است، زمانی که هاگ‌های قارچ به سختی فصل مشترک را آلوده می‌کنند.
چگونه گیلاس لورل را برش بزنیم؟
برای هرس از قیچی استفاده می کنید نه از قیچی. شما نباید از قیچی برقی یا قیچی موتور بنزینی استفاده کنید زیرا برگ های زیادی را خرد می کند که ظاهر زیبایی ندارد. با قیچی هرس و زمان و میل زیاد بیشتر طول می کشد اما حتی یک برگ آسیب نمی بیند.شما یک برش شل انتخاب می کنید.
اگر می خواهید به شکل پرچینی به خصوص بوته ای برسید، رشد جدید امسال باید حدود نصف شود. این برای پرچین های جوان مهم است، در غیر این صورت آنها خیلی سریع رشد می کنند بدون اینکه به شدت در ناحیه پایینی منشعب شوند. پرچین را می توان هر سال کمی بالاتر کوتاه کرد. بنابراین کندتر رشد می کند، اما خوب، متراکم و پایدار می شود.
نکات سردبیر
- پس از گلدهی باید شاخه های مرده را به جوانه های قوی یا جوانه های جوان برید.
- با بوته های قدیمی چند شاخه کهنه را از پایه جدا کنید تا پرچین از زیر کمی نازک شود.
- لورل گیلاس همچنین می تواند یک برش رادیکال در عمق چوب قدیمی را تحمل کند. دوباره با کمال میل بیرون می کند.
- گیاهان لورل گیلاس که شکوفه نمی دهند بهتر است در بهار، قبل از جوانه زدن، قطع شوند.
آفات و بیماریها
بیماری های قارچی که به صورت برگ های خالدار قهوه ای ظاهر می شوند، به خصوص در سال های کاملا مرطوب قابل انتظار است. از طرف دیگر برگ های زرد نشان دهنده آسیب های ناشی از خشکسالی است. صرف نظر از علت، برگ ها باید حذف شوند. شاخه هایی که خشک شده اند به چوب سالم بریده می شوند. به هیچ عنوان نباید آن را در انبوه کمپوست ریخت. شته ها همچنین می توانند به لور گیلاس حمله کنند. اگر متوجه شدید که این انگل ها به طور طبیعی ناپدید نمی شوند، می توانید به قارچ کش های خاصی متوسل شوید. با این حال، فرآورده هایی که به صورت اکولوژیکی تولید می شوند، به عنوان مثال بر اساس روغن کلزا، بهتر هستند. سرخرطومی سیاه یک آفت شایع در گیلاس لورل است. ریشه ها توسط لاروهایی که در خاک زندگی می کنند خورده می شوند. کنترل سوسک های بالغ دشوار است. آنها صدمات واضحی به برگها وارد می کنند.لبه ها مانند امواج خورده می شوند. در اولین نشانه های سرخرطومی سیاه، به طور ایده آل در مرحله لاروی، نماتدهای HM برای به حداقل رساندن موثر هستند.
