آگاو با برگهای نوک تیز و نیمه خاردارش چشم نواز است. این گیاه صحرایی که نیازی به آن ندارد و مراقبت از آن آسان است، برای مبتدیان و افرادی که گهگاه فراموش می‌کنند به قوطی آبیاری بروند، ایده‌آل است. به همان اندازه که آگاو مقرون به صرفه است، هنوز به اقدامات درست نیاز دارد.
آگاو مواد اولیه سیزال و تکیلا را فراهم می کند - اما تزئینات گیاهی فوق العاده ای نیز ایجاد می کند. موارد بسیار کمی وجود دارد که باید در هنگام مراقبت از آن در نظر گرفته شود، بنابراین برای مبتدیان نیز بسیار مناسب است. با این حال، اگر کاملاً مقتصد باشد و فراموشی آب را ببخشد، اشتباهات در مراقبت می تواند به سرعت و در درازمدت قابل توجه باشد.بنابراین، هنگامی که صحبت از آگاو به میان می آید، اقدامات صحیح اهمیت ویژه ای دارد.
مکان
آگاو در اصل در نواحی بیابانی و مناطق کوهستانی یعنی در جاهایی که نور خورشید زیاد است می روید. و همچنین در محل خود در باغ یا خانه به این نیاز دارد. با این حال، نباید به طور ناگهانی در معرض ساعت ها آفتاب سوزان قرار گیرد. بهتر است ابتدا گیاه را با سپری کردن دو تا سه هفته در سایه نیمه‌سایه به مکانی آفتابی عادت دهید. اگر این زمان را نگذارید، خطر سوختگی و آسیب بیشتر به آگاو وجود دارد.
زیرلایه
آگاوها هنگام انتخاب بستر مناسب بی نیاز هستند. خاک معمولی گلدان با مقدار شن و ماسه مناسب برای رشد آنها کافی است. ماسه تضمین می کند که خاک سست و قابل نفوذ باقی می ماند. نسبت دو به سه قسمت خاک و یک قسمت ماسه کوارتز مناسب است.
ریختن
وقتی نوبت به آبیاری آگاو می رسد، کمتر، بیشتر است. این گیاه به هیچ وجه نمی تواند غرقابی را تحمل کند و حتی رطوبت مداوم برای آن مشکل ایجاد می کند. بنابراین فقط زمانی باید آبیاری شود که سطح زیرلایه کاملاً خشک شده باشد. با این حال، وقتی صحبت از نوع آب می شود، آگاوها مقرون به صرفه هستند؛ حتی با آب لوله کشی سخت نیز خوب هستند. اما باران همچنان انتخاب بهتری است. در ضمن اگر آگاو در هوای آزاد باشد آبیاری کاملا غیر ضروری است.
نکته:
چون بررسی زیرلایه به دلیل نوک تیز بودن برگها آسان نیست، می توانید به جای آن به خود برگها نگاه کنید. در صورت کمبود آب، لنگی، نازک و چروکیده به نظر می رسند. پس از آبیاری به سرعت بهبود می یابند و دوباره سفت و غلیظ می شوند.
کوددهی
آگاو همانقدر بی نیاز است، فقط به چند ماده مغذی اضافی نیاز دارد. و این فقط در تابستان. از حدود ماه مه تا سپتامبر می‌توانید ماهیانه یا هر دو هفته یکبار کودهای شدید رقیق کنید.محصولات مایع برای ساکولنت ها و کودهای کامل برای گیاهان سبز مناسب است.
تقاطع
اصلاً آگاوها بدون بریدن می توانند انجام دهند. با این حال، هر از گاهی این اقدام منطقی است. یعنی زمانی که چندین برگ خشک شده در پایه وجود دارد. در گلدان ها، این ها باعث پوسیدگی و سایر عفونت ها می شوند، بنابراین باید بریده یا پاره شوند. اما فقط زمانی که کاملا خشک شوند. انتظار مهم است زیرا آگاو مواد مغذی ذخیره شده و آب را از برگها می گیرد. برای استفاده بیشتر می توان برگ های تازه را نیز برش داد.
تکثیر
آگاو را می توان از طریق بذر و قلمه تکثیر کرد که به نام کیندل نیز شناخته می شود. با این حال، به دست آوردن دانه ها دشوار است، زیرا آگاو تنها یک بار در زندگی خود شکوفا می شود. با امید به زندگی 100 سال یا بیشتر، گلدهی می تواند مدت زیادی باشد.
تکثیر با استفاده از به اصطلاح کیندل بسیار سریعتر و آسانتر است. اینها مستقیماً در کنار گیاه مادر در بستر ظاهر می شوند. شاخه های جوان که به حال خود رها شوند، به تدریج گیاه مسن را جابجا می کنند و باعث مرگ آن می شوند. با جدا کردن به موقع آنها می توان از این امر جلوگیری کرد.
- اگر بچه ها حداقل چهار تا پنج برگ داشته باشند، کل توپ ریشه از بستر آزاد می شود. برای محافظت در برابر صدمات باید از دستکش های کار محکم استفاده کرد.
- اگر هنوز بقایای بستر روی ریشه ها باقی مانده است باید با آب شسته شوند.
- شاخه های جوان اکنون با دقت با استفاده از چاقویی که تا حد امکان تیز است، مثلاً چاقوی کاتر یا فرش، از گیاه مادری جدا می شوند. توصیه می شود توپ ریشه را روی یک سطح صاف و سفت قرار دهید.
- سپس گیاه کودک و مادر در بستری که در بالا توضیح داده شد قرار می گیرند. خاک مخصوص رشد برای آگاو بی نیاز ضروری نیست.
جداکاری
آگاو می تواند خیلی سریع رشد کند، بنابراین گلدان مجدد در گیاهان بیابانی رایج تر است. این هنوز با گیاهان کوچک بدون هیچ مشکلی امکان پذیر است، اما با گیاهان بزرگتر دشوار می شود. به همین دلیل توصیه می شود که این اقدام حداقل با دو نفر انجام شود.
قبل از گلدان مجدد که بهتر است در بهار انجام شود، بستر باید کمی خشک شود. تعویض گلدان بلافاصله پس از خواب زمستانی ایده آل است. سپس خاک به هر حال رطوبت کمتری دارد و راحت تر از هم جدا می شود. برای جلوگیری از آسیب، یک برزنت ضخیم و محکم باید بین خاک و پایه گیاه پخش شود. یک پتو زیر برزنت محافظت بیشتری در برابر لبه های تیز یا خاردار برگ ها ایجاد می کند. گلدان جدید باید به اندازه‌ای بزرگ باشد که نوک برگها فقط با لبه‌ها مطابقت داشته باشند یا در صورت امکان هنوز مقداری فضا داشته باشند. اگر به دلایل فضایی دیگر امکان بزرگ شدن وجود نداشته باشد، می توان ریشه ها را کوتاه کرد و برگ های پایینی را قطع کرد.
فرهنگ در فضای باز
آگاو را می توان به راحتی در تابستان و در دمای بالای 10 درجه سانتیگراد در فضای باز گذاشت. با این حال، به محض کاهش دماسنج در پاییز، آنها را باید در داخل خانه آورد. اگرچه اغلب به طور دیگری به آن اشاره می شود، آگاوها مقاوم نیستند. برخی از گونه ها مانند آگاو. americana var. بر این اساس کاشت در فضای باز توصیه نمی شود.
زمستان
زمستان گذرانی آگاو در صورتی که نیازهای آن برآورده شود بسیار آسان است. اگر ساکولنت به عنوان گیاه آپارتمانی کشت شود، به راحتی می تواند در جای خود بماند. با این حال، یک مکان بیش از حد گرم بالای بخاری توصیه نمی شود. او هنوز به نور و آب نیاز دارد. فصل سردتر زمستانی برای گیاهان آپارتمانی و آگاوهایی که تابستان را در فضای باز گذرانده اند، ایده آل است. در آماده سازی برای این، آبیاری و کوددهی باید محدود شود.باران نیز دیگر نباید به گیاهان برسد.
گیاهان به محض اینکه دما بین 10 تا 15 درجه سانتیگراد باشد به قسمت های خنک زمستانی منتقل می شوند. مکان زمستانی در این منطقه نیز باید تعدیل شود. همچنین باید تا حد امکان روشن باشد. تنها چیزی که برای مراقبت لازم است جلوگیری از خشک شدن کامل آگاو و بررسی منظم آگاو از نظر آفات و بیماری ها است.
آفات و بیماریهای معمولی
از طرف بیماری، آگاوها فقط مستعد پوسیدگی هستند. این تنها زمانی اتفاق می افتد که بستر بیش از حد مرطوب نگه داشته شود. فقط یک گلدان مجدد سریع و خشک نگه داشتن آن می تواند در اینجا کمک کند. آفت نیز به ندرت در آگاو یافت می شود. با این حال، انواع مختلفی از شپش و شپش خرما ممکن است رخ دهد. در حالی که شپش ها را می توان به سرعت با پاک کردن با یک پارچه مرطوب از بین برد، در حال حاضر هیچ درمان مناسبی برای شپش خرما وجود ندارد.
سوالات متداول
آگاو سمی است؟
وقتی آگاو خام است سمی کمتری در نظر گرفته می‌شود - با این حال، محتوای آن در انواع مختلف متفاوت است. با این حال، شیره گیاه می تواند باعث تحریک و التهاب در پوست و غشاهای مخاطی شود. کودکان کوچک و حیوانات خانگی ممکن است علائم بیشتری از مسمومیت را تجربه کنند که در صورت مصرف مقادیر زیاد می تواند منجر به مرگ شود.
چرا برگهای آگاو زرد می شوند؟
اگر آگاو تغییر رنگ داد، معمولاً این اولین علامت پوسیدگی ریشه است که به دلیل خاک بسیار مرطوب ایجاد می شود. با تغییر سریع بستر و خشک کردن کشت می توان گیاه را نجات داد.
آنچه باید در مورد آگاو به طور خلاصه بدانید
مراقبت از آگاو نسبتا آسان است. برای رشد آگاو حتی به انگشت شست سبز هم نیاز ندارید.
اگر به آگاو علاقه دارید، به سرعت متوجه خواهید شد که اطلاعات متفاوتی در مورد تعداد این گیاه وجود دارد.برخی منابع می گویند حدود 300 گونه مختلف وجود دارد، در حالی که منابع دیگر می گویند حدود 400 منبع مختلف وجود دارد. در هر صورت، آگاو از خانواده ساکولنت ها است و منطقه منشا آن آمریکای مرکزی است. سپس آگاو در سراسر دریای مدیترانه پخش شد. برگ های آگاو تقریباً در همه گونه های دارای ستون فقرات انتهایی تا یک نقطه مخروطی هستند. برگ های شمشیری شکل، گوشتی و بسیار سخت مانند گل رز چیده شده اند.
آگاوها به طور فزاینده ای در فضای باز قرار می گیرند. اگر می خواهید این کار را انجام دهید، باید آرام آرام گیاه را به نور خورشید عادت دهید. در غیر این صورت برگها می سوزند. آگاو در واقع به آفتاب بسیار قوی و مهمتر از همه نیاز دارد. با این حال، اگر می خواهید مراقبت از آگاوها را کامل کنید تا آگاوها خیلی خوب پرورش داده شوند، باید در ابتدای فصل بیرون از خانه به موارد زیر توجه کنید: آرام آرام به نور مستقیم خورشید عادت کنید. این بدان معناست که آگاو را برای دو هفته اول در فضای باز در مکانی نیمه سایه قرار می دهید.
در زمستان حتماً باید آگاو را به خانه برگردانید زیرا در برابر سرما مقاوم نیست. آگاوها بهتر است در دمای حدود 10 درجه سانتیگراد تا 14 درجه سانتیگراد زمستان گذرانی کنند. در این مدت باید آگاو را به طور متوسط آبیاری کرد تا عملاً بتواند فاز استراحت خود را حفظ کند.
مراقبت از آگاوها در طول سال همانطور که قبلا ذکر شد بسیار آسان است. شروع با بستر. در هر صورت، این باید از دو قسمت خاک گلدان و یک قسمت ماسه تشکیل شود. آگاو را باید طوری آبیاری کرد که ریشه آگاوه همیشه کمی مرطوب باشد. با این حال، خاک بالای گلدان باید همیشه بین دو آبیاری زمان خشک شدن داشته باشد. رقیق کردن با کود کامل باید تقریبا هر دو هفته یکبار انجام شود. در صورت امکان، آگاوها باید در بهار گلدان مجدد شوند. تکثیر آگاو بسیار آسان است. این گیاه شاخه های جانبی را تشکیل می دهد که به آنها شاخه و کیندل نیز می گویند. اینها برداشته و کاشته می شوند.در ابتدا بسیار کم آبیاری کنید تا زمانی که شاخه ها ریشه پیدا کنند.
مراقبت از آگاوها علم موشکی نیست، به خصوص که این گیاه بسیار قوی و نسبتاً آسیب ناپذیر در برابر حشرات و حیوانات موذی است. با این حال، باید مراقب خارهای انتهایی برگ ها باشید. شما می توانید به شدت از آن آسیب ببینید. احتیاط خاصی باید در مورد آگاوهای بزرگتر در ارتباط با کودکان کوچک انجام شود. زیرا گاهی اوقات کوچولوها با خارهای تیز آگاو هم سطح چشم هستند. و چنین خاری لزوماً نباید به چشم کمی راسکل آسیب برساند.
