رشد متراکم، گلهای لطیف و رایحه مست کننده در تابستان از پاییز تا بهار با گل رز روشن متناوب می شود. به عنوان یک طاقچه محافظ برای پرندگان و منبع غذا در فصل سرد، همیشه چیزی در پرچین گل رز وحشی در جریان است. همچنین نگهداری از آن بسیار آسان است و اشتباه عجیب را می بخشد. با این وجود، هنگام کاشت و کشت نباید از برخی اقدامات غافل شد تا پرچین بتواند زیبایی کامل خود را توسعه دهد.
گونه
گل رز وحشی که خاستگاه رزهای پرورشی امروزی است در انواع مختلفی یافت می شود. آنها معمولاً به صورت متراکم رشد می کنند، گل هایی با بوی قوی تولید می کنند و به حداقل مراقبت نیاز دارند. به عنوان مثال، موارد زیر برای کاشت پرچین مناسب هستند:
- گل رز پایک – Rosa glauca
- گل رز چند گل – Rosa multiflora
- گل رز حصار اسکاتلندی – Rosa rubiginosa
- رز بیضی – Rosa elliptica
- رز سیب زمینی – رزا روگوسا
با این حال، بسیاری از این گونه ها بسیار کم باقی می مانند و بنابراین فقط تا حدی برای پرچین های حریم خصوصی مناسب هستند. اگر می خواهید رشد پرچین بیش از یک و نیم متر را ببینید، از: استفاده کنید
- گل رز سگ – رزا کانینا
- گل رز تافتی – Rosa moyesii
- گل رز، رز شنی یا رز بیش از حد – رزا کارولینا
نکته:
از آنجایی که رزهای بلند در بالای ارتفاع مشخصی پایداری ندارند، باید به آنها کمک برای صعود ارائه شود. این کار را می توان به صورت داربست و یا از طریق گیاهان مستقیم همسایه مانند داگ، شاه کوهی و زرشک انجام داد.
مکان
هرچه خورشید بیشتر باشد بهتر است - حداقل این در مورد محل پرچین گل رز وحشی صدق می کند. تنها با نور کافی، گل رز به شدت شکوفا می شود و رشد متراکم جذاب خود را نشان می دهد، که به ویژه با صفحه نمایش حریم خصوصی طبیعی مطلوب است.
موقعیت رزهای وحشی نباید به ویژه در برابر باد و سرما محافظت شود. اگرچه گیاهان و شاخه های آنها ممکن است ظریف به نظر برسند، اما بسیار قوی و مقاوم هستند. با این وجود، مکانی که بیش از حد باد می‌وزد نامطلوب است، به‌ویژه برای گونه‌های در حال رشد بلندتر بدون کمک صعودی پایدار. در دراز مدت، این می تواند منجر به شکستن شاخه ها یا واژگونی پرچین شود.
زیرلایه
وقتی صحبت از بستر می شود، نیازهای انواع مختلف گل رز حداقل کمی متفاوت است. رز شنی یا گل رز چمنزار که به آن نیز گفته می شود، خاک شنی با زهکشی خوب را ترجیح می دهد. با این حال آهک را ضعیف تحمل می کند.
گل رز پایک عاشق آهک است و یک بستر تازه و غنی از مواد مغذی را ترجیح می دهد. بنابراین اظهار نظر کلی در مورد بهترین خاک برای پرچین های گل رز وحشی امکان پذیر نیست. بلکه باید بر اساس انواع انتخاب شده تصمیم گیری شود. با این حال، این مزیت را دارد که انواع گل رز را می توان برای مطابقت با بستر موجود انتخاب کرد.
چند فاکتور کلی:
- یک زیرلایه شل انتخاب کنید یا با کندن و اضافه کردن ماسه آن را شل کنید
- تهیه خاکهای فاقد مواد مغذی با کمپوست یا کود دامی
- از بسترهایی که مستعد تراکم یا غرقابی هستند خودداری کنید یا با مخلوط کردن در شن و ماسه، زهکشی آب را بهبود ببخشید
کاشت
کاشت پرچین گل رز وحشی به طرز شگفت انگیزی آسان است و بسته به ترجیح شما برای گونه رز انتخابی شما می تواند در پاییز یا بهار انجام شود.با این حال، زمین باید در چند هفته اول پس از کاشت بدون یخبندان باشد. بنابراین اواخر تابستان یا اواخر بهار نیز زمان مناسبی است.
به عنوان آماده سازی، کافی است خاک را کاملاً شل کنید و در صورت لزوم، بستر را مطابق با نیاز گیاه طراحی کنید. این را می توان با افزودن ماسه، کمپوست و کود دامی همانطور که در بالا ذکر شد انجام داد. اگر گونه گل رز وحشی برای مطابقت با خاک موجود انتخاب شده باشد، آماده سازی با شل کردن قبلاً کامل شده است. سپس به صورت زیر عمل کنید:
- بر اساس گوی ریشه، گودالهای کاشت دو برابر این حفر می شود.
- فاصله پرچین شل باید در ردیف و بین رزهای وحشی منفرد 70 تا 80 سانتی متر باشد. برای پرچین های رز وحشی متراکم تر، فاصله به 40 تا 50 سانتی متر کاهش می یابد. با این حال، پس از آن گیاهان در یک ردیف مستقیم کاشته نمی شوند، بلکه کمی جابجا شده و در نتیجه به صورت زیگزاگ کاشته می شوند.
- از آنجایی که جابجایی پرچین دشوار است و موقعیت تک تک گیاهان را به سختی می توان اصلاح کرد، همه گل های رز ابتدا باید فقط در سوراخ ها قرار گیرند. اگر تمام فواصل درست باشد، اگر ردیف صاف باشد یا زیگزاگ یکنواخت باشد، سوراخ ها با خاک پر می شود و زیر لایه محکم می شود.
- در نهایت هر گل رز به صورت جداگانه و کامل آبیاری می شود.
نکته:
هنگام برنامه ریزی و قبل از کاشت باید به بهترین زمان توجه کرد، زیرا این زمان بسته به رقم می تواند متفاوت باشد. مخصوصاً با پرچین های گل رز وحشی، جایگزینی گیاهانی که پس از آن مرده اند آسان نیست - بدون اینکه ظاهر کلی رنج بکشد.
ریختن
آبیاری پرچین گل رز وحشی معمولاً فقط در چند هفته اول پس از کاشت واقعاً ضروری است. وقتی گل رز رشد کرد، معمولاً بدون هیچ مشکلی حتی در فازهای خشک از خود مراقبت می کند.
اما باید تفاوت بین انواع رز مربوطه را در نظر گرفت. برای مثال روزا کارولینا از خشکسالی طولانی مدت کمی رنج می برد. با این حال، غرقابی یا آب آهکی باعث فروپاشی سریع آن می شود یا حداقل باعث آسیب می شود. از طرف دیگر، روزا کانینا می‌خواهد بیشتر آبیاری شود، اما گاه به گاه دوز آب سخت برایش مهم نیست. آبیاری پرچین گل رز وحشی آسان است و در درازمدت به تلاش کمی نیاز دارد، زمانی که الزامات واریته ها مشخص شد. فقط در تابستان یا زمانی که یک دوره طولانی بدون باران وجود دارد واقعاً ضروری است.
نکته:
برای پرچین های گل رز وحشی با گونه های رطوبت دوست، توصیه می کنیم یک لایه مالچ پوست را روی زمین بمالید. این کار در برابر تبخیر محافظت می کند و در نتیجه مصرف آب را کاهش می دهد.
کوددهی
گل رز وحشی ذاتاً مقرون به صرفه هستند و به شرط داشتن بستر مناسب، فقط به مقادیر کمی مواد مغذی نیاز دارند.با این حال، برای اکثر واریته ها کوددهی سبک از سال دوم یا سوم به بعد ضرری ندارد. همانطور که قبلا ذکر شد، کود پایدار و کمپوست خوب پوسیده ایده آل هستند. اینها را مستقیماً در زیر گیاهان قرار می دهند، به آرامی در خاک فرو می کنند و در طول آبیاری مرطوب می شوند.
به این ترتیب مواد غذایی به آرامی و به طور یکنواخت در سطح خاک پخش می شوند. سوختگی های شیمیایی روی ریشه ها، عرضه بیش از حد خود به خود یا مشکلات موجودات خاکی نمی تواند رخ دهد. علاوه بر این، این کودهای طبیعی محیط زیست را آلوده نمی کنند، اما همچنان تمام مواد لازم را برای پرچین گل رز وحشی فراهم می کنند.
برش
خبر خوب برای باغبانان آرام: بریدن پرچین گل رز وحشی ضروری نیست. نه می توان آن را شکل داد و نه باید رشد سریع را متوقف کرد. با این وجود، حذف شاخه های آسیب دیده، شاخه های خشک شده یا قسمت های مزاحم گیاه هر از چند گاهی منطقی است.از یک طرف ظاهر از این امر منتفع می شود و از طرف دیگر در دراز مدت هیچ شکاف یا لکه برهنه ای وجود ندارد - که می تواند ساختار و پایداری پرچین گل رز وحشی را تضعیف کند.
اگر می خواهید برای محدود کردن ارتفاع یا رسیدن به شکل دلخواه از قیچی استفاده کنید، می توانید این کار را نیز انجام دهید. این کار در پاییز یا بهار قبل از اولین جوانه زدن انجام می شود.
اگر پرچین گل رز وحشی چند سالی است که وجود داشته باشد، ممکن است قدرت گلدهی کاهش یابد. در برخی موارد، نواحی نیز به تدریج طاسی می شوند. در اینجا یک ترکیب رادیکال‌تر توصیه می‌شود، زیرا اثر جوان‌کننده‌ای دارد. دستورالعمل های زیر روند لازم را نشان می دهد:
- برای به دست آوردن مجدد رشد شاداب و کامل، ابتدا قدیمی ترین شاخه ها حذف می شوند. شاخه های لخت و چوبی تا حد امکان به زمین قطع می شوند. روش دیگر، آنقدر کم کنید که بخش‌های پربرگ همچنان حفظ شوند.
- در مرحله دوم شاخه های بیرون زده به صورت جداگانه، شاخه هایی که به سمت داخل یا متقاطع رشد می کنند و قسمت های آسیب دیده گیاه حذف می شوند.
- وقتی شاخه های قدیمی گل رز قطع شد و پرچین به طور کلی نازک شد، هنوز هم می توان شکل خارجی به آن داد.
- بعد از این اقدام، بهتر است به پرچین آب و کود داده شود. اما اگر قلمه ها در پاییز انجام شده باشد، تا بهار آینده نباید کوددهی انجام شود. در غیر این صورت مواد مغذی خواب زمستانی را مختل می کنند.
نتیجه گیری
پرچین رز وحشی، پرندگان و زنبورهای عسل را مجذوب عطر گل ها و زیبایی های طبیعی می کند. از آنجایی که نیاز به مراقبت کمی دارد و به راحتی می توان آن را با گیاهان دیگر ترکیب کرد، تقریباً با هر سلیقه ای سازگار است. بنابراین مزایای زیادی وجود دارد که حتی افراد مبتدی نیز می توانند از آنها در مراقبت از گیاهان بهره مند شوند.
